Empty nest, (ah nee, dat is zielig#3)

vorige week berichtte ik over

de gelukkige koolmezen familie

onder het keukenraan

van het weekend had de kat

plotseling in de gaten

dat er Iets in het vogelhuisje zat

ik hing het aan de muur

(het stond op een wankel keukentrapje)

om te voorkomen dat ze (de kat) 

schade aan zou brengen

aan de mezen baby's...

vader en moeder mees waren wat van slag

door de verhuizing van het hokje

ik bleef een half uurtje zitten

tot ik zag dat ze het hadden gevonden..

toen ik van de week thuis kwam

lag er een dode mezen-baby in de gang (ach)

en het vogelhuisje is leeg..

ik hoop dat de mezen familie

een ander thuis heeft gevonden

en zich realiseren

dat je soms niks doet tegen de kracht van de Natuur..

Rose

"a single rose 

can be my garden..

a single friend 

my world"

-Leo F. Buscaqlia-

1924-1998

(tireless advocate of

the power of love)

It's a beautiful day

vannacht kon ik niet slapen

ik dacht aan wat geweest was, 

wat ging komen

de liefde,

aan de afgelopen dag

mijn broer was er

we pakten verder in, schroefden kasten uit elkaar,

gingen uit eten..

om 3 uur ging ik naar beneden

zat in de donkere keuken

even later hoorde ik Fem, mijn lieve vriendin,

die was blijven slapen, naar beneden komen

we keken elkaar aan

en moesten Zo verschrikkelijk lachen

gewoon

overal en nergens om

om wat was en wat gaat komen

het is Goed zo..

This week I saw

dat niets zo veranderlijk is

als het weer...

deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan

daar ook linkjes van anderen die meedoen

net als elke week geef ik mijn tekening weg

aan iemand die dat leuk vind

laat even een reactie achter als dat zo is

de tekening van vorige week is voor Mireille

mail je adres even als je wil, stuur ik hem op..

ps, bedankt voor jullie hartverwarmende reacties
op mijn vorige bericht
(onderwerp gesloten, wat mij betreft )
xxx

The perfect princess and her happy happy life

Gisteravond vond ik de onderstaande tekst bij mijn reacties,

ik moet zeggen dat ik werkelijk onder de indruk was van zoveel

negativiteit (als je het al geen haat wil noemen)

ik heb geen idee wie dit is

en vraag me af waar al die frustratie vandaan komt.

Blijkbaar vinden sommige mensen het nodig

om ANONIEM, hun gal te spuien:

Anoniem zei 

 Dag Ingrid, Ooit ben ik je blog gaan volgen voor je haakwerkjes, maar het is inmiddels verandert in een slechte soap. Ik verbaas mij ten zeerste dat geen van jouw volgers een kritische noot plaatst ,waar je wellicht meer aan zou hebben dan alle pluimstrijkende reacties die je nu krijgt. Is het je daarom te doen, dat je heel je lief en leed op het net zet, opgesmukt met beelden en zorgvuldig gekozen teksten? Ben jij die perfecte ‘Princess’ hetgeen je aan je volgers wil doen geloven? Kan toch niet waar zijn. In je ‘echte leven’ ben je het huis uitgezet en het lijkt mij meer helend om in anonieme stilte eens naar de reden daarvan te kijken.

dit is mijn reactie: 

@ Anoniem: ik heb geen idee waarom je meent zo giftig te moeten reageren en dan nog wel Anoniem, als je mij werkelijk iets te zeggen heb dan kun je me mailen of je op zijn minst bekend maken. Er staan een paar onwaarheden in bovendien, ik ben niet mijn huis uitgezet, ik woon hier gewoon nog steeds, en je weet niks van de redenen van deze breuk, het gaat je bovendien niets aan. Er is ook niemand die zegt dat je mijn blog moet blijven volgen, als je het niet bevalt, blijf dan weg. Ik pretendeer op geen enkele wijze perfect te zijn, en wat helend voor mij is, is aan mij te beoordelen en niet aan jou. Ik laat deze reactie staan maar eventuele volgende anonieme reacties zonder naam, zal ik verwijderen, je kan mij rechtstreeks benaderen, via mijn mail als je iets met mij uit te vechten hebt, om welke reden dan ook.

Life now, is bound to change...

and the new motto is;

good enough is good enough

-het kaartje is van lsltn-

(en oh oh wat ben ik aan het loslaten)

nb. ben ik de klavertjes van de mini-give away

helemaal vergeten 

(of had ik het losgelaten?)

Ze zijn voor:

Nienke, Viterietje, Ladyknit, Sofieke,Martine W,

Puur Arnika, Noflik Nifilje, Nickie, de Zilverij

als jullie je adres even willen mailen

stuur ik ze op..

ik ga nog even naar de Blauwe lucht staren

morgen komt er regen..

xxx

(mood) swing...

 -kaartje kreeg ik van Lilalotta-

het leven heeft op de ene of andere manier

zijn gewone loop weer genomen

het lijkt zo lang geleden

dat we hier samen woonden

sinds die tijd ben ik door het hele spectrum

van emoties heengegaan

van de ene kant naar de andere

als op een enorme schommel

voortgeblazen door een orkaan

tot het mij letterlijk duizelde..

nu de storm is gaan liggen

schommel ik nog een beetje uit

ergens tussen (weer) intens plezier en melancholie

ik ben me bewust van de veranderlijkheid

van het weer, maar ik vrees het niet

ik heb vertrouwen

nb. het kaartje is een werk tekeningetje

van een schommel

ik maakte het in het mini

voor Mrs. Little #2

(ze was er bijzonder blij mee, 

ze had als steeds zitten zeuren over de mooie

schommel van Mrs. Little#1, van de banner)

Red, sweet, love and strawberries

van het weekend kocht ik aardbeien

ze zagen er zo verleidelijk uit

rood en zoet

als de liefde

ik had blijkbaar ineens behoefte aan 

rood en zoet

of aan de liefde..

dus mijmerde ik aardbeien etend

over Grote liefdes, Verloren liefdes,

Ongelukkige liefdes, Kortstondige liefdes..

aan de keer dat ik op een station in Parijs

(werkelijk als je iets leuks mee wil maken

ga een middag op een station in Parijs zitten..

en kijk wat er gebeurt..)

uit het raampje van een, bijna vertrekkende,

trein stond te kijken

mijn oog viel op een zwaaiende man

hij zwaaide naar mij!

de trein vertrok, hij gaf me een handkus

en rende mee met de trein

alsof zijn leven ervan afhing..

en ik zwaaide terug, gierend van de lach..

misschien was het wel de liefde van mijn leven

die ik daar zo voorbij liet gaan

misschien als ik goed geluisterd had

had ik de vioolmuziek kunnen horen

misschien had ik lang en gelukkig kunnen leven

met hem 

en een aardbeien jurk aan

maar ik heb geen aardbeien jurk

en aan Misschien heb je uiteindelijk niet zoveel..

dus ik liet de liefde maar even voor wat het was

en dacht aan deze gehaakte aardbei

die ik ergens in een overvolle mand tegen kwam

en waar ik het patroon vandaan had

na lang zoeken vond ik het

je maakt ze als volgt..

echt heel makkelijk,

om aan je geliefde te geven

of gewoon aan Jezelf

als je behoefte hebt aan

rood en zoet

of aan de liefde

(gaan we weer..)

samengevat: los van alle mijmeringen

komt het hierop neer:

xxx....

Woman behind the words...

in navolging van het initiatief van Roos

Mirror monday

wat ik een bijzonder idee vond

want je hebt eigenlijk vaak geen idee wie er 

achter al die woorden zit

heb ik na een bijzonder Grote aarzeling

-want ik voel me een uitgewrongen dweil

en 100 jaar oud-

gisteren een zelfportret gemaakt,

een merkwaardige confrontatie met jezelf

ik kijk bij voorkeur zo weinig mogelijk in de spiegel

de laatste tijd

en als ik het doe denk ik och hemel, meisje toch..

....maar goed....

dit is de vrouw achter de woorden..

(druk nou maar gewoon op bericht publiceren

ik heb het even tegen mezelf..)

..komt ie..pfff...

Just say yes

een week of 8 lang

heb ik echt tegen alles Nee gezegd

nee tegen deze breuk

nee ik wil niet weg uit mijn huis

nee ik heb geen honger

nee laat me met rust

nee ik kan het niet

nee ik wil niet inpakken

nee ik ga nooit meer naar een rommelmarkt

nee ik wil zeker nooit meer een andere man (het idee..)

nee ik wil niet meer huilen

nee ik kom geen koffie drinken..

maar ik heb besloten dat het lang genoeg geduurd heeft

vanaf nu zeg ik Ja

ja ik ga alleen verder

ja dat kan ik

ja dat ga ik doen

ja ik kom even langs

ja ik heb zin in appeltaart

ja ik ga tekenen

ja ik huil als ik dat wil

ja er zijn meer mannen op de wereld (goh..)

ja ik koop alle rommel die me toelacht

ja, het is al goed

I just say Yes

(en het voelt goed...)

Happy nest

er speelt zich een onwerkelijke idylle af

onder het keukenraam

steeds opnieuw zag ik 2 mezen

(vader en moeder, weet ik nu)

heen en weer vliegen

van alles meenemend in hun snavel

ik had alleen geen idee

wat ze aan het doen waren

ik ben er maar eens voor gaan zitten

(ik heb het niet zo druk meer nu zo

ongeveer alles is ingepakt)

en ontdekte dat ze steeds dezelfde route vliegen

die is ongeveer zo:

met een ontroerende ijver

brengen ze eten naar hun nest,
in een vogelhuisje

waar, als je goed luistert,

de baby-mezen hoort kwetteren

dat deed mij denken aan de waarschijnlijk oudste zin

in het oud-nederlands:

(van omstreeks 1100)

"Zijn alle vogels begonnen met het bouwen

van nesten,

behalve ik en jij

waar wachten wij nog op..."

en ik kon het niet helpen

dat al dat prachtige liefdesgeluk

en dat knusse nestje

waar goed voor elkaar word gezorgd,

mij enigszins melancholisch stemde

hier zit ik dan tussen de dozen

klaar om Dit nest te verlaten

in de hoop

waar dan ook weer 

een Nieuw nest te bouwen..

This week I saw..

..mijn chaotische gedachten 

zo mijn hoofd uitwaaien

en een moeder-mees

eten brengen naar haar kleintjes

(morgen volgen de details)

Deze week zag ik is een initiatief van Roos en Daan

daar ook linkjes van anderen

net als elke week geef ik mijn tekening weg

aan iemand die dat leuk vind

laat even een reactie achter als dat zo is..

Rise and Fall ..and rise again?

vandaag was een koffer dag

dat zou het sowieso geweest zijn

ik Zou in de happy versie van mijn bestaan

mijn koffer gepakt hebben

om naar Sardinië te gaan

(och hemel, ik ben nog nooit in mijn leven

Zo aan vakantie toe geweest)

maar in plaats daar van

zocht ik spullen uit die ik mee wil nemen

als ik hier straks de deur uit wandel,

of beter gezegd het diepe in spring,
ik weet nog niet precies wanneer
ik ben moed aan het verzamelen,
(als kind durfde ik al niet van de duikplank..)

eerst ga ik een tijdje naar mijn Amsterdam,

en daarna ?
(eigenlijk weet ik helemaal niks
en neem ik het per dag..)

mijn kantoor heb ik voor het laatst bewaard

ik heb weken nodig gehad

om daaraan te kunnen beginnen

het hart van het huis wat mij betreft

ik heb wel even geaarzeld

om de foto's op mijn blog te zetten..

het is zo'n ontluisterend beeld

maar dit is Hoe het is

de restanten van mijn leven hier

het meeste staat in dozen

en ik heb geen idee voor hoe lang..

met overal bergjes 

waarvan je je afvraagt 

Wat moet ik Ermee

en een nog veel ingewikkelder vraag

wat neem je mee voor de komende maanden,

hoe stop je een leven in een paar koffers?

 een vraag die door mijn zoon Daan

werd beantwoord

neem gewoon alles mee waar je blij van word

al die dingen zonder waarde voor een ander

 maar waar je van moet glimlachen

als je er naar kijkt...

 

en dat ben ik aan doen

ik vul koffers met Onzin

en bereid me zo voor

om dit alles achter me te laten

en ooit zal ik mijn eigen blog bericht

terug lezen en denken

ach, wat ben ik blij dat het Toen niet meer is...

(begeleidend muziekje bij het schrijven van  dit blogbericht

Xavier Rudd 12th of September)

Happily ever after...

toe ik een jaar of 18 was 

kocht ik een poster bij een feministische boekhandel

in Amsterdam

daar stond de bovenstaande tekst op

met een prachtige zeefdruk van prins en paard

ik heb geprobeerd m na te maken 

maar ik weet niks van paarden

behalve dat ze groot zijn en in de wei staan

ik vond ook nergens een plaatje van een wit paard

maar deze groene vind ik ook wel charmant

en een prins..

daar waag ik me helemaal niet aan

dus liet ik hem maar achterwege..

het gaat natuurlijk eigenlijk ook over de tekst

hoewel ik hem nooit serieus heb genomen

(misschien had ik dat beter wel kunnen doen)

ik heb een paar dacht-ik-prinsen-hoewel- zonder- paard

ontmoet en mee geleefd in mijn leven

maar een sprookje is het nooit geworden..

laat staan dat we nog lang en gelukkig leefden

dus kocht ik laatst in een kringloopwinkel

mijn eigen paard

het is werkelijk een bijzonder lelijk paard

met een ietwat hysterische uitdrukking op zijn gezicht

en bovendien is hij oranje

maar nu na al die jaren gebleken is

dat De prins op zijn witte paard

het werkelijk laat afweten

(je kan een inzicht beter laat dan

helemaal Nooit krijgen)

is het misschien tijd..

tijd voor de Princess of Anywhere

(voorheen ThreeWays)

om met haar eigen paard de wereld in te trekken

en ook al is de prins al eeuwen met pensioen

The Princess is dat nog lang niet...

Ze leefde nog lang en gelukkig

(hoop ik)

Gone with the wind (not being focussed at All)

in de absolute chaos van de laatste weken

is mijn vermogen me te concenteren

tot ongeveer 0 gereduceerd

ik rij verkeerd op een bekende weg

(terwijl ik het bord met de juiste richting wel lees

en even later denk: Hé, moest ik daar niet...)

post brieven zonder postzegels

(terwijl ik even ervoor nog dacht er 

moeten nog postzegels op)

doe ondoordachte dingen

(die mij een forse bloeduitstorting

in mijn oog opleverde)

neem de verkeerde boodschappen mee

(nu zit ik met zo ongeveer een jaar voorraad

aan kattenvoer )

zeg dingen toe

(die ik helemaal niet na kan komen

of vergeet ze totaal..)

ik weet niet waar al die gedachten blijven

ze waaien Zo mijn hoofd weer uit..

zo creëerde ik ook verwarring over

de sluiting van de veiling van de lapjes, 

ik schreef zaterdag en dacht zondag

heb er ook helemaal niet meer naar gekeken

terecht kwamen daar reacties op

ik zou dat graag via de mail op een goede manier

op lossen (Ria, mail me ook nog even als je wil)

niemand hoeft sorry te zeggen

ik ben er gewoon niet bij met mijn gedachten

(als een klein zaad-pluisje in de wind

maar ook dat zal weer aarden

en uitgroeien tot een bloemetje)

xxx

Luck, hope trust and love (mini give-away)

terwijl ik dit gisteren in elkaar zat te plakken

voor de kleine give-away van vandaag

zag ik er wel een soort van ironie in:

mijn geluk is moeilijk te vinden

mijn hoop de boden ingeslagen

mijn liefdesleven niet meer bestaand

en mijn vertrouwen gebaseerd op niets..

toch

zijn dit de dingen waar ik me aan vast hou:

geluk is ook te vinden in het kleine

(als je het maar wil zien)

hoop is er altijd

(al moet je je verwachtingen bijstellen)

liefde komt in vele vormen

(als je geteisterde hart het maar toelaat)

vertrouwen is essentieel

(als je durft los te laten)

weken lang kon ik niet haken

het kwam mij absurd voor

een gezellig haakwerkje op de bank

dat leek een ander leven

totdat ik gemaild werd door iemand die

klavertjes wilde bestellen voor een zieke vriendin

ik ben aarzelend, met enige tegenzin begonnen

maar

het deed me goed, haalde me uit de cirkel

van malende gedachten

en ik haakte door en door

nu heb ik zoveel klavertjes dat ik graag

10 setjes van 10 klavertjes wil weggeven

aan een ieder die wel wat

geluk, hoop, liefde en vertrouwen kan gebruiken

en ach..wie niet?

dus, laat een reactie achter als je een setje wil

ik verloot ze over een week

(dan heb ik nog even de tijd om ze af te kanten,,)

nb. de lapjes van de veiling zijn voor

Ria en Anja

als jullie je adres even willen mailen..

Garden (wish I was Zen..)

"Ieder van ons heeft een tuin in zich

en ieder moet naar zijn of haar tuin terugkeren

om ervoor te zorgen

Misschien heb je hem lang verwaarloosd

Je moet precies weten wat er in je tuin gebeurd

en proberen orde op zaken te stellen..

Herstel de schoonheid

de harmonie in je tuin

Als je hem goed onderhoud

zullen veel mensen van je tuin genieten.."

-Thich Nhat Hanh-

(Zen boeddhist)

...kalme zondag..

xxx

Somewhere between the moon en stars..

gisteravond plaatste ik mijn

-deze week zag ik- tekening

over de maan en de sterren

ik kreeg dat idee omdat ik dacht aan Daan,

toen hij klein was,

er hing boven zijn bedje een mobile van vilt

van een maan een sterren

met een poppetje op de maan

(Daan op de maan met de sterren)

vaak vertelde ik een verhaaltje 

over dat jongetje daar op de maan

wat hij dacht, deed en meemaakte

Daan is nu allang volwassen, en de mobile

ergens verloren gegaan,

maar de tekening gaat naar een meisje,

Zoe, wat haar moeder verloor

(zie reacties van gisteren)

en ik hoop dat ze net zoveel heeft

aan mooie verhalen over haar moeder

daar ergens tussen de sterren

als Daan ooit had

toen hij nog een Daantje op de maan was..

this week i saw

mezelf gisteravond in de tuin zitten

omdat ik niet kon slapen

ik keek naar de maan en de sterren

en stelde me voor

dat ik daar heen kon gaan

in een roze jurk, en met een rode koffer

om alles gewoon eens

van een Andere kant te bekijken

en even voelde ik me onbevreesd

en compleet gelukkig..

deze week zag ik is een initiatief van Daan en Roos

net als elke week geef ik mijn tekening weg aan iemand

die dat leuk vind

laat even een reactie achter als dat zo is

de tekening van vorige week is voor Engelien

nb. de late plaatsing van dit bericht komt door

een storing van Blogger
(ook het bericht van gisteren is hierdoor
blijkbaar verloren gegaan..)

Heel Goed Weekend, allen

xxx

Wouldn't it be nice to be green?

van de week kreeg ik van een vriendin

 deze kikkers bij de post

op het briefje wat er bij zat stond:

vandaag leerde ik dat de kikker 

symbool is voor verandering..

ze zijn thuis in verschillende werelden

(water en land)

en symboliseren vertrouwen

want als hij springt weet hij nooit waar hij terecht komt...

hij past zich aan aan veranderende omstandigheden

gaat met sprongen vooruit

en staat weer rap op zijn pootjes

als hij op zijn rug ligt..

nadat ik dat las dacht ik:

ik wou werkelijk dat ik Groen was

(en dan niet van ellende)

en ik vroeg me af

of er ergens een prins was die

- als een soort omgekeerd sprookje-

mij zou kunnen kussen

zodat ik in een kikker zou veranderen..

(mocht je toevallig zo iemand kennen

stuur hem alsjeblieft even langs..

de deur is open..)

The Little Family wants to sit in the sun...

gisterochtend zat ik in de keuken

koffie te drinken 

en een beetje naar buiten te staren

ik dacht steeds al iets te horen

maar ik kon niet vinden 

waar het geluid vandaan kwam

opeens hoor ik Hé

was het the Little Family

boos omdat ze al weken op een schoteltje lagen..

ik was ze gewoon helemaal Vergeten

normaal zaten ze lekker 

op een bankje voor het raam

of aan een gezellig gedekt tafeltje

voor een knus haardvuurtje

en gingen zelfs met een VW busje op vakantie...

dus legde ik ze lekker op een kussentje

in de zon

maar echt helemaal tevreden waren ze niet

toen ik later de tuin inging

om te kijken of alles OK was

maar: het gras was veel te hoog

en kon ik misschien de kat weghalen:

veel te groot, en die nagels..

bovendien vonden ze een paddenstoel in de lente

echt niet kunnen..

(ach, the Family Little,

altijd wat te mopperen,

maar charmant zijn ze wel

en ik zal ze nooit meer op een schoteltje laten liggen..)

Think

"excellence can be obtained if you:

care more than others think is wise

risk more than others think is safe

dream more than others think is practical

expect more than others think is possible.."

-author unknown-

Cleaning up the mess #3

deze week heb ik mijn kamer/atelier opgeruimd

of dat is eigenlijk het verkeerde woord

opruimen klinkt zo fris en geregeld

eigenlijk moet er staan

deze week heb ik mijn kamer leeg gehaald

(oh oh dat viel niet mee..)

uitgezocht wat ik wilde houden

in dozen gedaan

maar er is teveel, en daarom heb ik 

nog 2 pakketten met stof gemaakt

dit is pakket 1

35 lapjes, meest vintage, sommige nieuw

sommige zeldzaam,

in goede staat

allemaal minimaal een meter, bij elkaar ongeveer

40 meter stof..

dit is pakket 2

65 kleine lapjes 

ongeveer 50 bij 50 centimeter

sommige iets kleiner, de meeste groter

er zit van alles tussen, leuk voor een lappendekentje

of zoiets..

doe een bod als je wil
(zet er even pakket 1 of 2 bij)

dat kan tot zaterdag

een kwart van het bod gaat naar het KWF

alvast bedankt.

de pakketten van vorige week gaan naar

mevrouw Pardoes (email adres heb ik)

en naar huize Steen (als je mij even wil mailen?)

fijne maandag, allen