toe ik een jaar of 18 was
kocht ik een poster bij een feministische boekhandel
in Amsterdam
daar stond de bovenstaande tekst op
met een prachtige zeefdruk van prins en paard
ik heb geprobeerd m na te maken
maar ik weet niks van paarden
behalve dat ze groot zijn en in de wei staan
ik vond ook nergens een plaatje van een wit paard
maar deze groene vind ik ook wel charmant
en een prins..
daar waag ik me helemaal niet aan
dus liet ik hem maar achterwege..
het gaat natuurlijk eigenlijk ook over de tekst
hoewel ik hem nooit serieus heb genomen
(misschien had ik dat beter wel kunnen doen)
ik heb een paar dacht-ik-prinsen-hoewel- zonder- paard
ontmoet en mee geleefd in mijn leven
maar een sprookje is het nooit geworden..
laat staan dat we nog lang en gelukkig leefden
dus kocht ik laatst in een kringloopwinkel
mijn eigen paard
het is werkelijk een bijzonder lelijk paard
met een ietwat hysterische uitdrukking op zijn gezicht
en bovendien is hij oranje
maar nu na al die jaren gebleken is
dat De prins op zijn witte paard
het werkelijk laat afweten
(je kan een inzicht beter laat dan
helemaal Nooit krijgen)
is het misschien tijd..
tijd voor de Princess of Anywhere
(voorheen ThreeWays)
om met haar eigen paard de wereld in te trekken
en ook al is de prins al eeuwen met pensioen
The Princess is dat nog lang niet...
Ze leefde nog lang en gelukkig
(hoop ik)
Goed zo! spring op dat paard-met-hysterische-uitdrukking-op-zijn-gezicht en in een galopje op weg naar een gelukkige toekomst!
BeantwoordenVerwijderengroet.
Good girl...
BeantwoordenVerwijderenOh wat ben je goed bezig, hoe jij toch weer probeert tegen de dingen (sorry, prins en paard)aan te kijken. Petje af !
BeantwoordenVerwijderenFijne avond Princess
Liefs
Mapi
:-) Op avontuur! Veel geluk!
BeantwoordenVerwijderenBeter een hobbelpaard dan helemaal geen paard ;-) Pff en een prins? Please! Het paard borstelen en water geven, dat mogen ze!
BeantwoordenVerwijderenEsther.
Ik vind je eigen paard geweldig, zijn de hobbels in iedergeval voorspelbaar ;-)
BeantwoordenVerwijderen:) Leuk geschreven! En veel rijplezier hoor! :)
BeantwoordenVerwijderenYiehaaa! Ik houd wel van groene paarden. Laat die witte prins maar met pensioen!
BeantwoordenVerwijderenI love that horse! He's adorable! Amazing the things you find Ingrid!!
BeantwoordenVerwijderenHe looks very loyal and lovable, and I think he'll be with you forever. I bet he doesn't eat much either!
tja... ons prinsesjes is nogal veel wijsgemaakt, he, in onze kindertijd...
BeantwoordenVerwijderenlekker je eigen prins worden, dat lees ik nu in mijn Spirituele Ontwikkelingsboeken... Je eigen kracht vinden en gelukkig zijn, en dan is een eventuele prins (met of zonder paard) gewoon de kers op de taart. Niets meer en niets minder...
Heeeeel veel liefs,
Prinsesje Daan
Hahaha...ondanks al je verdriet heb je je humor niet verloren (ook al licht sarcastich). Het hysterisch lachende paard is geweldig, net als de feministische. Zet 'm op (en probeer te blijven lachen..hysterisch of niet ;-))
BeantwoordenVerwijderen't Is ook niet fijn voor mannen om steeds maar als prins weggezet te worden. Kunnen ze nooit 'ns een keertje uit hun neus peuteren, werk en geld aan hun laars lappen, je zelf de kastanjes uit het vuur laten halen. (Ik speel even Advocate van de Duivel).
BeantwoordenVerwijderenLekker je eigen prins(es) zijn, en niet van iemand anders!
Wat een mooi verhaal weer. Ik was ook altijd op zoek naar de prins-met-huis-en-tuin. Dat werd ook nooit wat, steeds weer misère en toen kocht ik zelf een huis met tuin . Werd de prinses met-huis-en-tuin en vanaf dat moment kreeg mijn leven een heel andere draai. Uiteindelijk ontmoette ik ook nog een man-die-geen-prins-was.........
BeantwoordenVerwijderenMoraal van het verhaal. Neem het heft in eigen hand en vertrouw op jezelf dat is het belangrijkste!!!
Ach, je hoeft geen prins te hebben om een princes te zijn...
BeantwoordenVerwijderenMooi stukje, en ontzettend mooi paard! (en dat is ook wat waard!)
Ik heb afgelopen koninginnedag het vriendje van je paard gekocht!!! Uit dezelfde serie: De EZEL!!! Een prins heb ik nog niet gezien....
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Karin
ik krijg kippenvel van je stukje.
BeantwoordenVerwijderenGo Ingrid!
Wat een prachtige plaatjes weer. En die prins? Ik ben hem nooit tegengekomen. Ik heb wel een lieve en leuke metgezel, veel belangrijker. ;)
BeantwoordenVerwijderenHoi Ingrid, wat heb je dat toch weer leuk en met veel wijsheid geschreven! Houd die 'power' er in Ingrid, je kunt het, ook zonder die prins! Groetjes, Leonie
BeantwoordenVerwijderenLaat alle prinsen maar op stal en trek de wereld in op je (hobbel)paard! Go girl!!!
BeantwoordenVerwijderenKnuffel
Miriam
hihi
BeantwoordenVerwijderenyou go girl!
heel goed
liefs
Grijns :D ! Zo'n instelling geeft zelfs het lelijkste paard vleugels!
BeantwoordenVerwijderenHet hobbelpaard werkt enorm op mijn lachspieren. Elke maandag zit ik met mijn dochter in de manege. Zij rijdt paard en ik kijk toe. Er zijn heel veel paarden daar, maar een prins ben ik nog nooit tegengekomen.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Hannie
het heeft wel iets, dat dromen van ... maar in het echte leven leer je vooral met jezelf leven en eens dat heel ok is , komt de rest vanzelf...of ook weer niet , maar dat is dan weer heel ok... ik vind je paard niet echt hysterisch hoor, een beetje uitzinnig smilend ;-))
BeantwoordenVerwijderenHallo Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenIk heb vandaag jouw blog ontdekt en ik vind het zo gezellig bij jou.
Ik heb ook het stukje gelezen over de anonieme madame en las net het stukje over het paard zonder prins en dacht : nu moet ik reageren...
Ik blijf geloven dat sprookjes bestaan, het is alleen zo moeilijk de echte betekenis op te pikken.
Dit hele verhaal zonder kop noch staart om je aan te moedigen : Spring op die Knol en neem zelf de teugels in handen, jij bent de enigste die voor jouw geluk kan kiezen.