vandaag was een koffer dag
dat zou het sowieso geweest zijn
ik Zou in de happy versie van mijn bestaan
mijn koffer gepakt hebben
om naar Sardinië te gaan
(och hemel, ik ben nog nooit in mijn leven
Zo aan vakantie toe geweest)
maar in plaats daar van
zocht ik spullen uit die ik mee wil nemen
als ik hier straks de deur uit wandel,
of beter gezegd het diepe in spring,
ik weet nog niet precies wanneer
ik ben moed aan het verzamelen,
(als kind durfde ik al niet van de duikplank..)
ik weet nog niet precies wanneer
ik ben moed aan het verzamelen,
(als kind durfde ik al niet van de duikplank..)
eerst ga ik een tijdje naar mijn Amsterdam,
en daarna ?
(eigenlijk weet ik helemaal niks
en neem ik het per dag..)
(eigenlijk weet ik helemaal niks
en neem ik het per dag..)
mijn kantoor heb ik voor het laatst bewaard
ik heb weken nodig gehad
om daaraan te kunnen beginnen
het hart van het huis wat mij betreft
ik heb wel even geaarzeld
om de foto's op mijn blog te zetten..
het is zo'n ontluisterend beeld
maar dit is Hoe het is
de restanten van mijn leven hier
het meeste staat in dozen
en ik heb geen idee voor hoe lang..
met overal bergjes
waarvan je je afvraagt
Wat moet ik Ermee
en een nog veel ingewikkelder vraag
wat neem je mee voor de komende maanden,
hoe stop je een leven in een paar koffers?
een vraag die door mijn zoon Daan
werd beantwoord
neem gewoon alles mee waar je blij van word
al die dingen zonder waarde voor een ander
maar waar je van moet glimlachen
als je er naar kijkt...
en dat ben ik aan doen
ik vul koffers met Onzin
en bereid me zo voor
om dit alles achter me te laten
en ooit zal ik mijn eigen blog bericht
terug lezen en denken
ach, wat ben ik blij dat het Toen niet meer is...
(begeleidend muziekje bij het schrijven van dit blogbericht
Xavier Rudd 12th of September)
Ik ben er hoor Ingrid. Ik denk elke dag aan je. Ik begon vandaag verscheidene keren aan een email voor je, maar het is Woensdag, al de kinderen zijn niet op school, en dan kan dat nogal moeilijk zijn om te zitten en schrijven.
BeantwoordenVerwijderenMorgen ochtend schrijf ik je. Ik vind je gewoon heel bijzonder.
thanks for introducing me to Xavier Rudd... geweldig! je komt er wel hoor. vandaag is de eerste dag van de rest van je leven, enzo. je gaat er ongetwijfeld iets heel moois van maken. xx
BeantwoordenVerwijderenHi Lieve Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor komende tijd.
Dit heet volgens mij ontheemd voelen.
Hoe moeilijk ook, wel een goede raad van Daan.
Denk aan je en zou willen dat ik een extra huisje, met mooi atelier, voor je had.
Sterkte meid in deze zware tijd.
Och, wat een boel verdriet! En ja, ik denk ook dat het je gaat lukken, maar t is niet makkelijk!
BeantwoordenVerwijderenAlles op zijn tijd.....de beslissing wat- en- hoe- en- waar- naar- toe komt vanzelf, vertrouw daar maar op!
BeantwoordenVerwijderenJe kunt me altijd mailen als je deze kant op wilt komen. Volgende week ben ik een weekje weg. Handwerk/culinair/cultureel uitstapje naar Orvieto in Italie. Lucky me!!!!
Amsterdam, dat klinkt niet eens zo gek. Een koffer vol met spullen waar je blij van wordt. Maar onder deze omstandigheden is dat natuurlijk anders. Vergeet je koffer met hoop, geluk en liefde niet. Heel veel succes!
BeantwoordenVerwijderengroet, Helmi
Onthoud dat het opruimen van tastbare dingen ook ruimte geeft in je hoofd, je ruimt als het ware ook je hoofd op. Erg therapeutisch!
BeantwoordenVerwijderenEsther.
De dingen waar je over twijfelt, zou ik ook meenemen....wegdoen kan altijd nog.
BeantwoordenVerwijderenEn het leven van dag tot dag, ik ken het en ben het na het scheiden ook blijven doen.
Niet alles valt te plannen...er komen ook weer mogelijkheden op je weg en nieuwe mensen.
Sterkte met het loslaten.
groeten,
Annemieke
Vreselijk, het wordt ineens zo fysiek, het afscheid nemen. Ik word van de foto's alleen al verdrietig.
BeantwoordenVerwijderenNou, in jouw geval heeft een 'oude koffer met dingen waar je blij van wordt' een hele andere lading, maar het is een goed advies van Daan.
BeantwoordenVerwijderenDit heet het Grote Loslaten, en daar moet je helaas ook doorheen...
sterkte hoor, het komt echt weer goed!
Pfff, heavy!
BeantwoordenVerwijderenKnuffel!
Miriam
ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen.
BeantwoordenVerwijderenpfff ik denk aan je!
Jouw foto's:
BeantwoordenVerwijderenJouw eerlijkheid,
jouw lege kamer,
jouw leven.
Jouw blog,
jouw spiegel.
Goede reis!
Het is zo moeilijk omdat je nu denkt: 'Maar wat als ik op reis ben met precies de verkeerde dingen in mijn koffers?'
BeantwoordenVerwijderenLater kom je er achter dat je precies het goede hebt ingepakt, alleen weet je dat nu nog niet. Sterkte!
Lieve lieve Ingrid....
BeantwoordenVerwijderenWat moeilijk voor je....ik denk aan je en zal jou goedheid naar mij toe in deze lastige tijd bij ons thuis niet vergeten....is een storrage box niks voor je? kun je later dingen weggooien.....Ik vind een koffer waar je blij van wordt een mooie gedachte!!!
Want wij hebben alleen maar mooie gedachte's bij jou naam! Onthoud dat goed!!
-X- Cinderell@
Tjonge, wat verdrietig... Sterkte met loslaten. Ik hoop voor je dat er veel mooie en fijne avonturen in het verschiet liggen.
BeantwoordenVerwijderenIngrid
Jee, moeilijk hoor, ik wens je veel sterkte met kiezen, en loslaten, en met het gaan van je pad... Liefs Kirsten.
BeantwoordenVerwijderenik denk dat jij een dikke knuffel wel kan gebruiken : dikke dikke knuffel !
BeantwoordenVerwijderenzit hier met tranen in mijn ogen achter het beeldscherm (leef me altijd iets teveel in in andermans verdriet geloof ik). Denk vaak aan je en heb zo met je te doen, terwijl ik je niet eens ken... Raar!
BeantwoordenVerwijderen