eigenlijk had ik vandaag een post voorbereid
om wat gezellige boekjes te ruilen,
een Zweeds haak boekje uit de jaren 60,
met patronen van pannen-lappen, een boekje
waarin de kunst van het Indiaantje spelen,
tot in detail word beschreven,
maar ook al fotografeerde ik ze gisteren,
ik kan ze nergens meer vinden..
ik zocht overal,
en zo groot is het niet hier beneden,
maar ik kan me niet herinneren waar ik ze liet
volstrekt blanco
een raar iets het geheugen,
er zijn Zoveel dingen die ik graag zou willen vergeten,
gewoon echt nooit meer over na denken,
maar die blijven door je hoofd spoken,
en andere dingen,
waarvan het toch Echt wel handig is,
als je het nog weet...
zoals tandartsafspraken, waar de sleutels zijn,
de inlogcode van je mobiel (oh oh)
mails die je moest beantwoorden en ga zo maar voort,
ben ik (regelmatig) volledig vergeten..
terwijl de dingen die je achter je Wil laten,
verankerd lijken te zijn in je hoofd,
en je op de meest onverwachte momenten inhalen..
terwijl ik daar mijn hoofd over breek,
(en over de boekjes die even Kwijt zijn)
zit ik hier ineens een hele andere post te schrijven,
dan ik in gedachte had,
de foto's maakte ik eigenlijk voor een bericht
over tuinen (en hoe ik dat mis)
en over mijn poging om mijn kleine achterplaatsje
een beetje Groen te laten zijn..
kortom, het is even een rommeltje op mijn blog,
net als het soms in mijn hoofd is,
dus ik ga op zoek,
naar mijn eigen Ordelijke zelf,
en de boekjes natuurlijk!
-xxx-
Ik ben blij met dit blogbericht en herken me daar helemaal in. Zo komen bij mij vaak dingen naar boven zoals de stelling van Pythagoras, tijdens een toets totaal blanco. Nu 30 jaar later kan ik het zeggen, maar wat heb ik daar aan!. Blijf zoeken, vroeg of laat weet je het weer. Fijn weekend!
BeantwoordenVerwijderenZeer herkenbaar, in mijn hoofd is het één grote chaos. Heb ik eindelijk gevonden wat ik zocht, ruim ik het zo goed op dat ik het daarna meteen weer kwijt ben, pfff, en inderdaad andere dingen vergeet je nooit weer, een bijzonder iets, dat brein!
BeantwoordenVerwijderenOok hier, een en al herkenning.
BeantwoordenVerwijderenWil ook graag mijn gedachten naar een leuke kunstopdracht, waar ik mee bezig ben, sturen.
En dan die dingen waar je je zo druk om maakt, waar je je niet eens druk meer om wilt maken, die je gedachten maar blijven 'overrulen'....
Fijn om een dag met zoveel herkenning te kunnen beginnen.
Nog een mooier cadeau dan een give-away?
Aaaaaaah ;).
Ik vind het altijd ook zo geinig dat het weer opeens kan terug komen. Zit je iets compleet anders te doen, denk je er zelfs even niet meer aan en dan schiet het door je hoofd..."zou het daar niet liggen?!" En ja hoor!
BeantwoordenVerwijderenSucces en maak er wat moois van vandaag!
Oh ja dat is erg herkenbaar, ben nu al een half uur mijn werkkamer aan het opruimen op zoek naar het patroon van die hele leuke jurk die ik voor Mila en Sofia heb gemaakt....zal toch niet bij het oud papier zitten! In ieder geval is mijn werkkamer weer netter !
BeantwoordenVerwijderenSucces met zoeken ;-))
BeantwoordenVerwijderenOok hier herkenning!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Miriam
Mijn lieve moedertje -die zich toen de kleinkinderen waren geboren 'Grootje' liet noemen- zei altijd:"Wat het huis neemt, geeft het huis terug."
BeantwoordenVerwijderenGRINNIK...wie van ons kent dit niet?
BeantwoordenVerwijderenWat is het toch heerlijk om jouw posts te lezen die oh zo herkenbaar zijn!
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend,
Lia
Heerlijk genoten van je geschrijf; die boekjes komen wel terecht en ondertussen krijgen we leuke foto's in de plaats.
BeantwoordenVerwijderenJe blogjes blijven geweldig om te lezen, ze voelen na een jaar als een stukje 'thuis' nu ik in het buitenland zit.
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad, het is heel herkenbaar, dingen die je wilt vergeten (en waar je vaak niets mee kunt op dat moment) komen naar boven, terwijl je andere dingen vergeet. Zo dacht ik van de week aan wat ik allemaal wil regelen als ik thuis ben, en ik vergat de kaart naar Vriend toen ik de stad in ging ;-)