Climbing Mountains...(just walk on)

 afgelopen vrijdag

 zag ik door de bomen,

het bos even niet meer

(hoewel hier midden in het centrum van de stad,

waar ik woon,

helemaal geen bomen staan..)

door het bericht over Hanneke

was ik zo uit mijn (toch al enigszins broze)

evenwicht

(wat ik overigens niet verwacht had)

in gedachten begon ik te stapelen,

alles wat nog gedaan moest worden,

en dan met name over het boek,

achterstallige huishoudelijkheden,

en alles wat er Zoal niet lekker loopt,

op een bepaald punt,

werd het werkelijk een  Onneembare berg...

waarvan ik verslag deed,

aan een vriendin,

die mij daarop in de middag terugbelde,

dat ze Zaterdag,

gewoon kwam,

gewoon om eens samen naar die berg te kijken,

een relativerend woord te spreken,

en om te helpen, met allerlei dingen

die er gedaan moesten worden..

dus had ik (hadden wij)  een Bijzonder fijn weekend,

ik luchtte mijn hart,

wij werkten aan allerlei projecten,

die steeds maar bleven liggen...

namen mijn nieuwe werkkamer in gebruik,

dronken koffie,

gingen fietsen,

maar verder dan een terrasje aan de IJssel

in het namiddagzonnetje kwamen we niet..

kortom,

de berg is Voorlopig bedwongen,

tot een te nemen heuvel,

nu is het maandagochtend,

en ik ga gewoon voort,

daar waar ik gebleven was..

hele goede week

(en mocht je ook Ineens voor een berg staan,

gewoon beginnen met lopen,

uiteindelijk kom je gewoon boven...)

-X-