A slow walk (and lots of plants)

Het pension waar wij logeerden

(het klinkt zo gezellig ouderwets, pension, vind je niet?)

lag zo aan de onwaarschijnlijk blauwe zee..

Je hoefde enkel een paadje naar beneden te lopen

en je kwam op een smal strandje met stenen..

De eerste dag wandelden wij over het strandje,

gewoon om de omgeving wat te verkennen..

De hele baai was nog niet aangeraakt door 

het massa toerisme en van een wonderlijke schoonheid..

Er stonden de mooiste huizen vlak aan zee,

met prachtige tuinen met bijzondere planten,

zo zag ik nog nooit zo'n grote cactus, 

of een geranium van meer dan een meter hoog

(oh..al die eerste keren :-)

Ik bedoel maar, je kan toch bijna niet geloven,

dat dit echt is, wel..hij stond daar zomaar mooi te zijn..

Wij wandelden daar uren lang, 

in een tempo zo langzaam dat we nog net niet omkiepten,

stonden stil bij elke plant, elke kat op een muurtje,

elke mooie steen die we zagen..

Onderweg kwamen wij een verlaten terrasje tegen,

er zaten enkel wat mannen thee te drinken,

terwijl ze met serieuze gezichten de Dingen

van de dag met elkaar bespraken..

Ook wij dronken thee, wij zijn beide helemaal

geen thee drinkers maar op de een of andere manier,

past het zo goed daar en smaakt het ook anders..

Aan het einde van de baai, stond een huisje,

een beetje krakkemikkig maar prachtig.

Op de veranda, die volstond met geraniums in oude 

olijfolieblikken, zat een hele oude vrouw te handwerken,

tussen de wapperende was aan de lijn.

Er zat een kat op de rand van de veranda, mijn adem stokte even,

dit was het droombeeld wat ik altijd heb van mijzelf,

als ik oud ben, het was enkel nog mooier,

vanwege het uitzicht op zee en de eindeloze blauwe hemel..

Mijn eigen fantasie overtroffen..

Ik draalde wat rond, overwoog of ik een foto zou maken,

om het hier te laten zien, ik koos ervoor het niet

te doen, het zou een ongevraagde inbreuk geweest zijn,

in het leven van de vrouw..

Het beeld van haar hou ik vast, evenals de herinnering

aan de (onbedoelde mindful) wandeling.

Nu ik dit alles zo neertyp vraag ik me af waarom

ik hier nooit zo'n langzame wandeling maak, waarbij 

je alles opmerkt, misschien moet ik het eens proberen..

Ik wens je een fijne dag

-X-