And back again..

Ah, dat is een tijd geleden, ik moet gewoon even 

overschakelen..ik ging naar Wenen en ik kwam weer terug..

Ik heb mijzelf overwonnen door alleen te gaan vliegen,

het viel allemaal reuze mee, natuurlijk, je wandelt gewoon

achter andere mensen een vliegtuig in, en er weer uit..

In Wenen stond Daan tussen alle andere mensen 

van hotels en taxi's ook met een naam-briefje.

Omdat ik dat niet verwachtte zag ik hem helemaal niet,

maar lief en grappig was het wel..

Het is een hele vreemde ervaring om met je zoon,

in een autootje door een vreemde stad te crossen,

want dat is zo ongeveer als hij auto rijdt en dat 

hij dan net doet of het Middelburg is, of Utrecht..

Op de een of andere manier was het echt al zijn stad 

geworden..

Bij hen thuisgekomen werd ik goed onthaald,

maar ik voelde me wel een beetje; en wat doen we 

nu met (schoon) moeder, haha..

Ik heb eigenlijk helemaal geen foto's gemaakt,

het kwam er gewoon niet van,

behalve deze van het atelier van Daan, en wat natuurfoto's.

In het fantastische atelier van Daan, op de bovenste

verdieping van het huis (ooh dat huis, echt zo geweldig)

met uitzicht over Wenen, heb ik geslapen..

(ze hadden speciaal gordijnen opgehangen, zo lief)

Nu ben ik wel over een kerstmarkt gelopen,

en dat zag er allemaal reuze gezellig en mooi uit,

maar een 1 euro kadootje, haha, dat hebben ze daar niet.

Dus ik heb wat andere dingetjes bij elkaar verzameld,

onder andere bij Muller, een winkel in een oude fabriek,

net buiten Wenen, waar ze stoffen en allerhande handel hebben.

Bedankt voor alle reacties, het kadootje is voor Francis,

als je mij je adres wil mailen, dan stuur ik het op.

Ik lees het verhaal nog even terug en ik zie dat 

ik er weer even in moet komen, in het babbelen online..

Het is een verhaaltje geworden zonder enige samenhang,

wel..misschien ben ik het wel verleerd, dat kan ;-)

Ik wens je een fijne maandag

-X-