Zeventien

Vorige week maakte ik wat foto's van Guusje,

voor haar Instagram account, alle foto's werden zorgvuldig 

bekeken en beoordeeld, ik vond ze allemaal even leuk,

wat kan er mis zijn met een foto van zo'n fris lief meisje..

Toen ik ze aan het bewerken was, dacht ik even na

over mezelf als 17 jarige, daar zijn geen foto's van,

ik geloof niet eens dat we toen een fototoestel hadden..

Ik zat toen in havo 5 en wilde graag naar de kunstacademie,

ik had handvaardigheid in mijn pakket, een pret pakket

noemden ze dat indertijd:-) dat was het ook wel een beetje,

ik werkte hard voor dat vak, de rest deed ik er een beetje bij..

Dus ik tekende, naaide, breide, deed toelating voor de 

kunstacademie en toen ik eenmaal was aangenomen

durfde ik niet meer, te onzeker, niet goed genoeg,

bang dat ik het toch niet zou kunnen en ik 

vond alle mensen daar nogal intimiderend..

De beslissing om niet te gaan is heel bepalend geweest

voor vele jaren die daar op volgden, het idee dat 

ik niet voldeed had zicht vastgezet in mijn hoofd..

Ik nam wat mij toeviel, ook al wilde ik liever wat anders,

was te onzeker om grote beslissingen te nemen en liet

dingen van anderen af hangen, omdat ik aardig wilde

zijn of niet de moed kon vinden voor mijzelf te kiezen..

Ik moet zeggen dat het stukken beter gaat,inmiddels,

hoewel iets van dat angstige meisje nog steeds in mij zit,

maar ik ben me er nu van bewust en ik accepteer

dat het een deel van mij is (dat scheelt enorm)

Soms herken ik iets in Guusje van mezelf

als zeventien jarige en we hebben regelmatig

gesprekken over 'de dingen', niet dat we daar 

speciaal voor gaan zitten, maar zo terloops als we

samen iets leuks aan het doen zijn, zoals foto's maken.

Vandaag is het internationale vrouwendag en tegen Guusje

en misschien wel alle vrouwen zou ik willen zeggen

(uit eigen ervaring) wees niet bang..niet bang zijn..

Ga je eigen weg, maak keuzes waar je achterstaat,

daar doe je helemaal niemand tekort mee, echt niet,

heb vertrouwen in jezelf en je talenten, volg je hart.

Maak fouten (wat geeft het, iedereen maakt ze

en weest vooral niet te hard voor jezelf) 

wees vriendelijk maar niet ten koste van jezelf.

Volg je eigen pad, ook al vinden anderen dat misschien

niet het juiste, er is altijd wel iemand die vindt

dat je iets anders moet doen, zeg; ik hoor je

maar ik doe het op mijn eigen manier..

Maar heb vooral vertrouwen, dat vooral,

in je eigen bijzondere, unieke leuke zelf,

je talenten, want dat zijn er vele en dat als het tegenzit,

het altijd wel weer goed komt op de een of andere 

manier, echt waar, ik kan het weten..
(en oh, maak je niet druk over je uiterlijk, je ziet
er fantastisch uit, pas tegen de tijd dat je mijn
leeftijd heb bereikt mag je je daar wat zorgen
over maken, haha)

Ik wens je een fijne dag

-X-