Postzegelvrouwtje

Van het weekend ging ik naar de rommelmarkt, ondanks 

het feit dat ik het gevoel had dat ik verkouden werd,

je kent het wel zere keel, beetje wiebelig gevoel en 

je hoofd wat gevuld lijkt met watten.

Maar net zo dat je je niet beroerd genoeg voelt om in je 

bed te blijven liggen, dus ik deed een grote das om, propte

wat zakdoeken in mijn jaszakken en fietste als

een bejaarde op mijn gemak richting de rommelmarkt.

Ik moet zeggen dat ik altijd een beetje overweldigd ben

door het gigantische aanbod aan spullen, vooral alle kramen

met bergen kleren, het is me gewoon teveel om daar 

eens in te gaan staan trekken, aan al die afdankertjes.

Dus ik wandel een beetje over de markt, maak hier en

daar een praatje met iemand over zijn handel, dat vind

ik het leukste maar ik koop bijna nooit wat..niet dat 

ik het allemaal niet enig vind, maar ik wil het

gewoon niet hebben, bovendien waar moet ik het laten.

De allerfijnste kraam vind ik die van de postzegelmannetjes,

allemaal postzegelboeken in kratten met een tafel 

erbij waar mensen (lees; mannen) met een pincet en een

vergrootglas (er zou eens een karteltje af zijn :-) de boeken

uit zitten te pluizen op zoek naar die ene zegel.

Daar schuif ik altijd even aan en één van de verkopers

die Ger heet, haha ze kennen mij al en ik hen, heeft altijd

wel wat speciaals wat hij dan van achter de kraam haalt.

Iets waarvan hij dacht dat ik het wel leuk zou vinden

en meestal is dat ook zo, ik blader dan een tijdje door

de boeken en haal er mooie zegels uit, terwijl ik luister

naar het geklets van de mannetjes, deze keer ging het

erover wat ze op hun meegebrachte boterhammen hadden.

Eentje had krentenbollen, die hij gerust wilde delen, ooh 

echt ik wil later ook een postzegelmannetje (vrouwtje)

worden, haha misschien ben ik dat al een beetje..

Niets zo heerlijk kalm om thuis alle zegels op tafel leggen

en dan groepjes van bij elkaar passende exemplaren

Omdat ik er natuurlijk veel te veel heb, verkoop ik

een deel via de webwinkel, de rest bewaar ik in bakjes

(ook zo fijn aan postzegels dat ze nauwelijks ruimte innemen)

Je doet er verder niets mee maar ik heb er plezier in.

Mocht je ook zin hebben om fijn wat met postzegels

te schuiven op je tafel; ik dacht dat het misschien leuk

zou zijn als ik er 100 weggeef, ongesorteerd, dan kan je 

er zelf groepjes van maken (spreekt de enthousiast)

Ik snap best dat er genoeg mensen zijn die denken 

nu ja, wat een rare give-away, maar dat geeft niets

dan laat je het gewoon aan je voorbij gaan..

Ik zal ze donderdag weggeven, je hoeft alleen maar

een reactie hieronder te zetten, dank je wel.

Ik wens je een fijne maandag

-X-