Dag Corrie..

Afgelopen dinsdag overleed mijn moeder, wij waren 

maandag al gekomen omdat ze hard achteruit ging.

Wij konden allemaal afscheid van haar nemen en 

ze is zachtjes weggegleden, het was tijd, het was 

vredig en kalm, het is goed zo.

Het laatste jaar was intensief, zwaar, soms ingewikkeld en 

we reden duizenden kilometers om bij haar te zijn,

omdat ze zo graag in het dorp wilde blijven waar ze was.

Ik ben blij dat ik dat allemaal gedaan heb, 

het was ook mooi, helend en bijzonder en ik zal

er met een goed gevoel op terugkijken.

Ik had een ingewikkelde relatie met mijn moeder,

er waren tijden dat er geen contact was.

Maar de cirkel, ik heb haar benaderd vanuit mijn 

zachte kant, zoals mijn (onmisbare) vriendin Fem, mij 

zo mooi aanraadde, is rond nu, ik heb niet het gevoel

dat ik haar nog iets had moeten vragen of zeggen.

Het contact de afgelopen tijd was open,

zonder weerstand of verwijten en vanuit het hart.

Ook heb ik een, onverwacht, gevoel van vrede over

hoe de dingen gegaan zijn en is er ruimte om aan de 

mooie dingen te denken, die er zeer zeker ook waren.

Maandag brengen we haar naar haar laatste rustplaats

waar we afscheid zullen nemen , samen herinneringen

zullen ophalen en naar dit lied luisteren, en 

samen zeggen; Dag Corrie.

NB, ik neem even vrij om een en ander te laten

bezinken, ik meld mij wel weer ergens aan het

einde van de zomer.

-X-