En zo kondigde het einde van deze lange warme zomer
zich toch aan, in de vorm van regen en koeler weer,
een zomer die tegelijkertijd zo voorbij was,
een zomer die tegelijkertijd zo voorbij was,
maar ook eindeloos lang leek te duren.
Nu ik hier met mijn trui aan, achter mijn tafeltje in
Amsterdam zit en ik zo kijk naar het uitgedroogde gele
gras van mijn moeders tuin, kan ik me bijna niet
meer voorstellen dat wij daar ruim 4 weken verbleven.
P. in een tentje in de tuin en ik in het huis, ik slaap liever
op een gewoon bed in plaats van op een matje.
Wij waren daar de hele zomer om de begrafenis van
mijn moeder te regelen en om het huis op te ruimen.
Rond de begrafenis sliepen we met z'n allen in het
huis, z'n allen zijn in dit geval; mijn broer, zijn vrouw,
Guusje, mijn zus, die in Spanje woont met haar dochter
en kleindochter, echt heel bijzonder zo samen.
Ik denk niet dat wij ooit nog samen in een huis sliepen
sinds we kinderen waren, het zou mijn moeder
een plezier gedaan hebben, denk ik zomaar..
Buiten maakte ik een tafeltje met mijn moeders
spullen, zoals haar laatste breiwerk, waar je even
kon gaan zitten om een beetje te mijmeren
over wat is geweest..
kon gaan zitten om een beetje te mijmeren
over wat is geweest..
Ach jee, dit wordt een bericht zonder mooi einde, ik
merk nu al dat het te lang wordt, weet je wat, ik maak
er een vervolg bericht van, een paar posts,
als een soort feuilleton, want deze
als een soort feuilleton, want deze
lange warme zomer, die ook weer zo voorbij was,
kan ik niet zomaar in een paar woorden vatten..
kan ik niet zomaar in een paar woorden vatten..
Ik wens je een fijne dag
-X-
Blij dat je weer terug bent, ik heb vaak gedacht....hoe zou het met Ingrid zijn. En wat een mooi gebaar dat mijmertafeltje. Kijk nu al uit naar je volgende post.....
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je er weer bent, ik volg je op Insta wel, maar blogjes geven toch iets extra’s. Zoals dit mooie verhaal.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag, Manon
Fijn, weer wat van je te lezen. Hartelijke groeten Beerta .
BeantwoordenVerwijderenMooi!
BeantwoordenVerwijderen❤️❤️❤️,
BeantwoordenVerwijderenNicole
Ik vind je verhaal niet te lang. Ik vind het ontroerend en mooi en ik ben erg benieuwd baar her vervolg. Bijzonder om samen met je broer en zus en andere familie daar te zijn geweest in de zomer.
BeantwoordenVerwijderenOp de dag dat mijn grootmoeder begraven werd, kwamen we met heel de -kleine- familie samen in haar huis. Wij zien elkaar niet zo vaak, dus wat was dat heerlijk: op die manier afscheid van iemand nemen en herinneringen ophalen. Een lach en een traan, echt een dag om te koesteren! Hoe bijzonder moet een langere periode dan wel niet zijn...
BeantwoordenVerwijderenHet klinkt inderdaad als een feuilleton. Dus ik kijk uit naar het vervolg. Zoiets leest super!
BeantwoordenVerwijderenGrtjes Liana
Wat mooi en lief, jullie met z'n allen in haar huis, en dan dat tafeltje met herinneringen buiten... zo bijzonder. <3
BeantwoordenVerwijderenXx Tink
Nee hoor niet te lang....... vooral fijn je weer te lezen!
BeantwoordenVerwijderen