Lange warme zomer #2

 Mijn moeders begrafenis, op een bijzonder hete

dag, verliep kalm en rustig, wij hadden allemaal

het gevoel 'het is goed zo'..

P. en ik bleven in het huis nadat iedereen weer was

vertrokken, want er lag nog een berg (bijna letterlijk :-)

op ons te wachten, namelijk het opruimen van het huis..

Er waren zo ongelofelijk veel spullen in het huis,

ik denk dat er in de 30 jaar dat ze daar woonden nooit

iets weggedaan hebben, alles werd bewaard.

Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom, dachten ze

dat ze het nog eens konden gebruiken, was het ze

letterlijk boven het hoofd gegroeid, ik weet 

het niet, wat ik wel weet dat als je vroeg 

 of er opgeruimd mocht worden, mijn moeder

 dat zeer zeker niet wilde, wij respecteerden dat en het 

afgelopen jaar hebben we alles min of meer 

zo gelaten als het was, maar nu ohoh..

Dus wij haalden kasten leeg (met de handdoeken, kopjes

en ga zo maar voort, uit mijn jeugd) deden textiel

in zakken, stapelden boeken op, zochten foto's uit, sorteerden

gereedschap en maakte keuzes over wat weg kon en wat niet.

Uiteindelijk verzamelden wij 15 kuub afval en ging er een 

vrachtwagentje naar de kringloop met de nog goede spullen.

Af en toe kwam er iemand helpen en dan wij haalden 

wij herinneringen op, verwonderden ons om alles wat

uit het huis kwam, badend in het zweet, oh die hitte..

Hoewel af en toe best zwaar was het ook helend, ik heb

geen hekel aan opruimen, het gewoon maar doorgaan

geeft ook rust, alsof ik het hele verleden doos voor 

doos opruimde en een plaats gaf..

(sommige gedachten en gevoelens konden mee naar

de stort, anderen moesten nog eens opnieuw worden

bekeken en een paar konden zo bewaard blijven..)

Nu ik er op terugkijk lijkt het wel alsof alles in een

soort van flow voorbijgegaan is, ik ben er pas nu

met terugwerkende kracht moe van..

Ik nam overigens maar twee kleine kratjes met 

dingen mee die ik wilde bewaren, wat kleine 

persoonlijke dingen zoals een paar dagboeken enzo..

Ik wens je een mooie dag

-X