Oud en nieuw

En dan is het zomaar ineens alweer de laatste dag van 

het jaar, absoluut niet mijn favoriete dag, nooit geweest.

Meestal word ik overvallen door een gevoel van 

melancholie, ik voel het al aankomen, oh haha.

Ik denk dat de sfeer die dit liedje oproept eigenlijk

het beste weergeeft hoe ik deze dag meestal beleef.

Ik denk, eigenlijk vanzelf, terug aan de dingen die 

waren en nooit meer zullen zijn, ik geef mezelf ook

maar toestemming om alle gedachten te laten komen,

des te eerder dwarrelen ze mijn hoofd ook weer uit.

Natuurlijk zal dit altijd het jaar blijven waarin mijn

moeder overleed, en de eindeloze warme zomer, 

waarin wij haar huis opruimden.

Ik ben in vrede met hoe het allemaal ging, eigenlijk

was ik al jaren bezig afscheid van haar te nemen,

en ik mis haar niet echt, het is een veel zachter 

gevoel van ooh ja, dat was toen..

Wat ik wel een gek gevoel vind, ik heb er nog geen

woord voor gevonden, is dat ik nu een generatie ben 

opgeschoven, dat er niemand meer 'boven' mij is.

In dat licht bezien was het natuurlijk heel wonderlijk dat

een paar maanden naar mijn moeders overlijden mijn

zoon naar Nederland kwam om te vertellen dat hij 

en zijn vriendin een kindje krijgen.

De ene generatie ontvalt ons en de volgende dient 

zich aan, de eeuwige loop van het leven.

Oud en nieuw, zo is het eigenlijk, de dingen gaan 

en komen weer, daar zal ik mij vandaag mee bezig 

houden, het is er een perfecte dag voor.

Zelfs het weer werkt mee, grijzig en onbestemd.

Morgen is er een nieuwe dag, altijd is er weer een

nieuwe dag, een nieuw jaar zelfs, waarin alles 

opnieuw mogelijk lijkt,

Zoals mijn vriendin Fem altijd zegt; 

heb vertrouwen, het zal zich wel

ontvouwen en daar sluit ik me bij aan 

en ik geef het nu door aan jou.

Daarnaast wil ik je natuurlijk een fijne dag wensen,

 het allerbeste voor het komende jaar, en vooral

veel liefde van en voor de mensen rondom je,

moed om om te gaan met tegenslag en 

heel veel plezier in de (kleine) dingen.

-X-

Dagdag

Terwijl de regen nu met bakken uit de hemel komt

lag er gisterochtend een prachtig wit laagje toen

ik wakker werd, helaas heb ik het niet zien sneeuwen,

dat vind ik zo'n heerlijk gezicht..

In het huisje staat mijn nieuwe koffer klaar, echt zo'n

hele sjieke, met wieltjes, je hoeft hem alleen maar

te duwen zo'n mooie had ik nog nooit.

Niet dat alles er al in zit, want ik was iets te enthousiast

met de cadeautjes voor onder de Weense kerstboom.

Dus vandaag zal ik moeten puzzelen om alles er in 

te krijgen, en misschien een extra klein koffertje mee 

moeten nemen, dat doe ik nooit omdat ik een hekel 

heb aan dat gedoe bij de douane (oooh , stress, haha)

Ik zal jullie verder de hele riedel waar ik altijd door

heen ga als ik moet reizen besparen, het is altijd 

hetzelfde, terwijl ik toch al talloze malen alleen

met een vliegtuig gereisd heb, ik noem het maar 

een ritueel, dat klinkt gewoon gezelliger :-)

Ik wens jullie hele fijne kerstdagen, samen met 

degene die je lief zijn, maak er wat moois van.

Ik meld mij weer in de dagen daarna, je kan mij 

natuurlijk volgen op Instagram waar ik regelmatig 

 zal posten, ik hoop natuurlijk op wat sneeuw foto's.

Hou je goed, dagdag

-X-

Kaartje

Omdat ik begin volgende week naar Wenen ga ben ik al

druk met de voorbereidingen, ik kocht een nieuwe 

koffer op wieltjes, wat een luxe, geen gesleep meer.

Ook pakte ik vast alle cadeautjes in die ik mee wil 

nemen voor de kerst, niet alleen voor mijn zoon en zijn 

vriendin maar ook voor de hele Weense familie.

Eenmaal ingepakt bleek dat de halve koffer al vol is

en nu wordt het proppen om alles er in te krijgen, oh haha.

Zoals altijd als ik op vakantie ga vind ik het leuk om 

wat kaarten te versturen naar wat mensen, gewoon zo'n 

goedkope kaart met een toeristisch plaatje er op.

Mocht je een kaart willen ontvangen stuur mij dan 

een mailtje, je hoeft daar niet je adres in te zetten,

mocht ik je kiezen, dat doe ik helemaal willekeurig,

 stuur ik je een mailtje om je om 

je adres te vragen, ik kan je wel via hier laten reageren

en dat ik dan later vraag om mij te mailen maar daar

reageert niemand ooit op, geen idee waarom.

Misschien kijk je maar af en toe hier, dat zou kunnen.

Maakt ook helemaal niet uit, ik zie je mailtje tegemoet

en ik ga even verder puzzelen met mijn koffer.

Oh ja, de webwinkel is vandaag nog open, daarna

gaat hij voor onbepaalde tijd weer dicht.

Ik zal de laatste kerstkaarten nog een beetje afprijzen.

Ik wens je een heel fijn weekend.

-X-

Knippen, plakken en vouwen.

Vandaag weer eens een ouderwetse zelfmaker, 

helemaal in de sfeer van deze dagen, zelf heb ik geen

kerstversiering dit jaar, ik ga begin volgende week naar

Wenen en P. geeft er niet zoveel om :-)

Je maakt deze het beste van stevig papier, niet te dun,

want dan blijven ze niet zo mooi in model.

Het papier knip je in een vierkant, dat kan elke afmeting

zijn, deze zijn bijvoorbeeld 15 bij 15 centimeter.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Poppetje

Toen ik zwanger was van mijn zoon Daan, tekende 

ik alle geboortekaartjes zelf, de ene na andere,

met het getekende poppetje wat op de foto staat.

Dat poppetje is een blijvertje gebleken, ik tekende 

er honderden in de jaren daarna voor mijn kinderen.

Omdat het eigenlijk alleen een driehoekje is met een

hoofdje kon ik ze in van alles laten doen.

Jaren later haakte ik de pop naar mijn eigen voorbeeld,

laatst vond ik de pop ergen in een koffer, ik was 

helemaal vergeten dat ik hem ooit gemaakt had..

Vlak daarna kwam mijn zoon naar Amsterdam, om te 

vertellen dat zijn vriendin Julia zwanger was,

het was allemaal nog heel pril, maar nu mag ik het 

dan toch eindelijk vertellen, aaah zo fijn..

Zo fijn dat Daan zijn plek heeft gevonden in Wenen,

dat ze dit avontuur samen aan durven gaan en wat

bijzonder dat ik nu oma wordt (haha, ik ben oud :-))

Het oma zijn op afstand wordt wel een uitdaging,

dat worden heel veel reisjes naar Wenen.

Ik zal de pop die ik maakte naar het poppetje op

het geboortekaartje van Daan eens een jurkje geven

zodat ik hem mee kan nemen voor het kindje :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Winterslaap

Goedemorgen op deze wederom grijze en donkere 

maandag, ik moet zeggen dat ik echt met veel moeite 

uit mijn bed kom deze dagen, het is zo lekker onder 

mij stapel dekens terwijl het buiten waait..

Niet dat ik niet op tijd naar bed ga, ik denk soms al 

om 9 uur in de avond, zal ik al..maar dan probeer ik

het nog een beetje te rekken.

Het is zo donker nog 's ochtends dat ik mijn ritme een 

beetje kwijt ben en ik draai me vaak nog even om

in plaats van op te staan en dan lig ik een beetje te

dommelen, maar daar wordt ik dan weer heel suffig van.

Overdag heb ik vaak niet het gevoel dat ik echt wakker

ben geworden en dat ik zo in slaap zou vallen als 

ik even op bed zou gaan liggen.

(de fles op de foto heeft eigenlijk niets met dit verhaal 

te maken, het was de enige foto van een deken 

die ik had, haha)

Dat ik de hele dag in wol gehuld ben, ik ben nogal 

kouwelijk en heb vaak een coltrui en een een vest aan,

helpt mij niet bepaald van dat suffige gevoel af.

Ik ga elke dag een uurtje fietsen en ik slik allerlei

vitamines maar het lijkt allemaal niet te helpen.

Mocht je dit op de enige manier herkennen en de

perfecte, of minder perfecte, vind ik ook al fijn,

remedie weten tegen het gevoel dat je zo ongeveer

in een winterslaap bent gesukkeld, weten, zou je mij

dat willen laten weten..

Bij voorbaar dank.

Ik ga maar eens een kopje koffie drinken, in de hoop

dat ik wat wakkerder wordt, ik moet een hoop doen

vandaag waarbij ik een helder hoofd goed zou 

kunnen gebruiken en ondertussen kijk ik uit naar

het moment dat ik weer onder mijn dekentje kan

kruipen, oh haha, dat duurt nog wel even..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Zuidwesten wind

Mijn moeder hield helemaal niet van de wind, dacht 

ik toen ik vanochtend net wakker was en buiten 

de wind hoorde gieren langs het huisje..

Ze hield ook niet van regen en al helemaal niet 

van de zee, wat niet fijn voor haar was, want

we woonden jaren lang,

zo ongeveer op loopafstand van de zee...

Ik denk dat ze een beetje bang was van de kracht er van,

of misschien de onvoorspelbaarheid en zodra ze kon 

verhuisde weg van de zee en de wind die nu eenmaal

vaak waait als je aan de kust woont.

Ik hou van de zee, van de wind en de regen in dat opzicht

lijk ik totaal niet op haar, maar de laatste tijd merk ik

wel eens dingetjes op bij mezelf waarvan ik dan denk,

nu ben je net je moeder, ohoh, maar het is goed zo.

Vandaag gaan we de as van mijn moeder uitstrooien,

samen met mijn broer en zus die speciaal uit Spanje

over kwam, vandaar dat ik aan haar dacht.

Het is vandaag een regenachtige dag en er staat een 

stevige zuidwesten wind maar toch gaan we..

We brengen haar terug naar de Veluwe waar ze 

geboren is, zo ver mogelijk weg van de zee, ergens

in het haar zo geliefde bos waar de wind niet 

buldert maar de blaadjes zachtjes laat ritselen...

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Bloemen voor P.

Eigenlijk is mijn streven altijd om voor 9 uur een bericht

te posten, maar ik werd, oh wonder, pas om half 9 wakker.

Dat gebeurd me eigenlijk nooit, maar misschien is er een

zorg van me af gevallen en ben ik ontspannen :-)

Gisteren kregen we deze prachtige bloemen van de moeder

van P. om hem te feliciteren met zijn nieuwe baan.

Dat klinkt misschien niet zo heel bijzonder, ware het niet 

dat hij al drie en een half jaar aan het solliciteren is en zo

ongeveer 500 keer reageerde op een vacature..

Uiteindelijk komt het neer op leeftijd, het kan niet liggen aan

zijn opleiding, hij is econoom met veel IT ervaring,

maar dat werd nooit echt gezegd, wel werd er een beetje

omheen gepraat, soms een beetje zenuwachtig :-)

Je hebt teveel ervaring, dat is een goeie, te goed opgeleid,

je past niet in het team en oh ja, ook een hele fijne;

we voelen geen klik, met een sollicitatie via de mail, haha.

Enfin, uiteindelijk zette ik een oproep op Twitter,

behalve veel steunbetuigingen was er een hele fijne

reactie, waar nu iets is uitgekomen, na een lange

en intensieve selectieperiode, zo spannend.

De stress in deze jaren was groot, heel groot

op verschillende niveau's, de afwijzingen, het wachten,

onzekerheid, het verliezen van hoop, de moed weer

vinden om het nogmaals te proberen, constant hier

samen zijn in het kleine huisje en al helemaal niet

te vergeten het financiële aspect van één en ander.

Maar we hebben het volgehouden, hij meestal wat 

beter dan ik, dat moet ik echt zeggen, stresskip die ik ben.

En uiteindelijk komt het toch nog goed, ooh, ik kan 

het me nog nauwelijks voorstellen.

Ik deel dit omdat er vast andere mensen zijn die in 

een vergelijkbare situatie zijn, tegen hen wil ik zeggen;

hou vol, er komt een keer een kantelpunt, waarbij de 

dingen ten goede zullen keren, die gedachte heeft

mij op de been gehouden..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Kaarten en wantjes

Nu maak ik eigenlijk bijna nooit reclame voor mijn kaarten,

of voor mijn handwerk, ik zet wel eens een foto in mijn 

stories van Instagram en af en toe eens hier.

Dat komt omdat ik me er eigenlijk altijd wat ongemakkelijk

bij voel, als je reclame wil zien dan kijk je wel tv, niet?

(dat doe ik dus ook niet, tv kijken, haha)

Maar soms moet je toch even laten weten dat je wat 

gemaakt hebt, niet, anders gebeurt er gewoon helemaal

niets qua verkoop en dat is ook niet helemaal de bedoeling.

Laatst verkocht ik een stapeltje kaarten aan een andere 

webwinkel, wholesale heet dat, dat vond ik nog eens wat.

Zelf zou ik daar dan helemaal niet aan denken, dat een

ander winkeltje ze zou willen verkopen, noch heb ik

ooit iemand benaderd met de vraag of ze dat willen.

Wat zou je ook moeten zeggen, hallo, ik heb hele leuke 

kaarten, wil je ze verkopen, wel, dat gaat nooit gebeuren :-)

Dus je mag wel zeggen dat ik een falend PR beleid heb,

je zo bescheiden mogelijk opstellen en reclame 

is een soort van onmogelijke combinatie..

Dus; ik heb best nog wat kerstkaarten en wantjes en de 

webwinkel gaat over 10 dagen dicht voor een tijdje.

Met de kerst ga ik naar Wenen en daarvoor moet ik

mijn koffer inpakken en me druk maken over van

alles en nog wat, zoals ik dat altijd doe voor ik weg ga,

oh haha, is echt waar :-))

Nou, dat gaat best goed zo met die reclame, dacht ik,

mocht je iets bestellen dan zal ik het zo gezellig

mogelijk maken allemaal.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Fotostudiootje

Nu de dagen zo donker zijn is het eigenlijk een wonder

dat het me nog lukt om wat foto's te maken die er

een nog beetje behoorlijk uit zien.

Laatst liet ik mijn camera vallen, of eigenlijk viel hij 

zelf, ik pakte iets in de kast waar hij in lag en toen 

kukelde hij naar beneden, nu doet hij het niet meer.

En omdat ik niet zomaar een nieuwe kan kopen, 

neem ik alle foto's met mijn telefoon.

Bovendien is het zo donker in het huisje dat er maar

een uurtje ofzo per dag een beetje aardig licht is,

bij het raam aan de voorkant.

Daar staat mijn bureau, met mijn pc, maar daarnaast

heb ik een klein beetje ruimte als ik alles aan de 

schuif en daar maak ik mijn foto's, oh haha,

ook die voor de webwinkel. 

Het vraagt wel het uiterste van mijn geduld en 

creativiteit om er iets van te maken, het is zoiets

als roeien met de riemen die je hebt..

(en al helemaal niet denken aan mensen met grote

werkruimtes en meer middelen, dat helpt niet,

of om in de spreekwoorden te blijven; dat helpt

je van de wal in de sloot en het laatste waar

ik wil liggen is in de sloot ;-))

Ik wens je een fijne dag, en misschien een beetje

zonneschijn.

-X-

Kaartjes stempelen

Waar ik echt heel erg goed in ben is dingetjes verzinnen

voor de webwinkel die heel veel tijd kosten, ik mag wel

zeggen dat het een talent is, haha.

Wantjes haken, postzegels uit sorteren op kleur of thema,

het vouwen van sterren en bootjes, inpakken van bestellingen,

mooi papier zoeken, een lintje hier, een plaatje daar.

Allemaal leuk maar ik moet wel echt in de Zen-stand.

(waarmee ik bedoel, als je haast hebt dat het dan echt niks

gaat worden, een eindtijd in gedachten hebben is ook 

geen goed idee, je begint ergens en het is klaar als 

het klaar is, dat is hoe het, het beste werkt :-)

Laatst dacht ik dat het misschien een goed idee was

om kleine kaartjes te maken, die je als label kunt

gebruiken door er een gaatje in te maken met een 

perforator, of als naamkaartje op een bord, of om 

het op een pakje te plakken..

Eerst moest ik alle kaartjes snijden, oh nee, eerst

geschikt papier, dus de hele papierla moest leeg, haha,

daarna het snijden, en nog een keer heel precies 

bijsnijden, anders waren ze niet even groot.

(ik ben ook heel precies, als er het er niet super

netjes uitziet gooi ik het zo in de prullenbak)

Dan kleine papieren bandjes er om maken, fotograferen,

photoshoppen, want het is eigenlijk veel te donker om 

goede foto's te maken en dan in de webwinkel zetten.

Ik verkocht een paar setjes van deze,

als je het allemaal in uren uit zou rekenen,

verdien ik er helemaal niets aan, enfin het zij zo..

De winst zit hem in het kalm bezig zijn met iets leuks.

Je kan deze natuurlijk ook zelf maken als je dat leuk vindt,

de kaartjes zijn 5 bij 7,5 cm (precies 7,5, natuurlijk :-))

groot, je kan ze snijden van dunne karton.

In deze tijd zijn er overal kleine kerst-stempeltjes

te koop, dus die stempel je dan op je kaartjes (logisch)

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Koffietentje

Elke ochtend drink ik een kopje koffie, gewoon thuis,

soms samen met P. soms alleen, ik ben soms

nogal vroeg wakker, en dat is prima zo..

Maar soms verlang ik naar zo'n fijn koffietentje zoals

in Lucca, waar je als start van de dag even langs

kunt gaan om je dagelijkse koffie te drinken, met een

lekker broodje of een croissantje erbij, niet altijd

natuurlijk want ik zou helemaal dichtgroeien ;-)

Zo'n tentje met de perfecte cappuccino of macchiato

die je besteld aan de bar, of misschien hoef je helemaal

niet meer te zeggen wat je wil hebben omdat de barman

allang weet wat je gaat zeggen, zoals in dit tentje

waar ze na twee dagen al gewoon precies

het juiste neer kwamen zetten omdat ze hadden

onthouden wat je eerder bestelde, zo leuk.

Mijn dochter Judith en ik zijn hier elke ochtend

geweest, ik dronk koffie, zij thee, we maakten een 

praatje met de barman, hij leerde ons wat Italiaans,

wij probeerde het te spreken tot zijn grote plezier,

waarschijnlijk leek het nergens naar, haha.

We zagen ook vaak dezelfde mensen, die gewoon 

staande aan de bar hun koffie dronken, terwijl ze met

elkaar het grote en kleine nieuws doornamen.

Een heerlijk gebeuren en vaak als ik zo in de

ochtend alleen mijn koffie drink verlang ik even

naar zo'n gemoedelijk tentje met heerlijke koffie,

en een praatje over van alles en nog wat.

Ik heb het nog niet gevonden, dus ik babbel
maar wat tegen jullie, 's ochtends als ik mijn
koffie drink en zit te typen aan mijn tafeltje :-)

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Knoopjes

Laatst keek ik eens even in mijn boek Lov-ing wool,

gewoon om eens te zien of ik het nog wel een leuk boek 

vind en misschien ook wel om te zien of ik het 

anders had gedaan mocht ik het overdoen..

Dat was behalve de cover en de naam niet zo, ik denk

dat ik het net zo gedaan had, beter dan dit kan ik het niet.

Ook bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn om

af en toe eens een patroon te delen uit het boek.

Ze staan anders maar ongebruikt in een mapje op 

mijn pc te verstoffen, haha

Dus bij deze de knoopje, het is heel simpel; je haakt

een klein rondje van vasten, dan laat je een draad 

van een centimeter of 50 aan het werkje hangen.

Hoe dikker de wol is die je gebruikt, hoe groter de

knoop, maar dat spreekt voor zich, toch?

Dat draadje steek je door een naald en dan steek je

de naald steeds in het midden, de draad niet te
strak aantrekken en verdeel je de de steken

zo dat je een gelijkmatige knoop krijgt.

Oh ja, hartelijk bedankt voor alle vriendelijke
woorden over mijn vermeende blog-block
en over het maken van berichten waar je verder
niet zo veel aan hebt, maar misschien wel
gezellig zijn, ik maakte er meteen maar eentje :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Dag Blog-block

En ooh, nu heb ik een echt blog-block, ik weet ineens 

niets meer te zeggen en alles waar ik aan denk lijkt 

ineens zo onbeduidend en onzinnig..

Ik typte in de afgelopen jaren zo ongeveer 2500 berichten,

allen van geen groot belang, maar gewoon over de 

kleine dagelijkse dingen, leuk en minder leuk..

Maar nu de dagelijkse vaart eruit is, heb ik het gevoel dat

ik met echt iets moet komen, maar ik heb geen idee

wat dat Echt dan zou moeten zijn, echt niet :-)

Dus de bezem moet even door de muizenissen,
(dat woord schoot me te binnen, gebruikt iemand
dat nog wel eigenlijk? )
in mijn hoofd heen, weg met die tobberige gedachten.

Het stof (het zorgen-stof) moet opgeveegd 

worden en een soort van luchtigheid moet zich weer

meester van mij maken, ik ga gewoon weer lala bloggen

zonder mij al te veel af te vragen of het waardevol

of zinnig is en vooral zonder de zorg of iemand

het wel leuk vind, weg met die blog-block, oh haha.

Ik wens je een fijne dag
en ik zeg gewoon tot morgen :-)

-X-

Oh ja, bloggen..

En ooh, is er zomaar weer een week voorbij, 

ik ben niet gestopt hoor met bloggen, elke ochtend

denk ik ; oh ja, ik moet iets op mijn blog zetten,

maar de gedachte vervliegt net zo snel als hij opkwam.

Komt bij dat ik niet zo fit ben dus ik denk dat mijn 

energie daar aan op gaat en ik niet veel over heb..

Enfin, hier een bloemetje voor jou en ik wens je 

een warme week (wat is het ineens koud hè?)

-X-

Achter de geraniums

Eigenlijk zit ik de laatste tijd een beetje achter de

geraniums, ik heb absoluut niet zo'n interessant raam

als dit wat ik fotografeerde in Lucca..

Eigenlijk heb ik zelfs niet eens geraniums, maar gewoon,

luxaflex waardoor ik naar buiten kijk, naar de straat.

Maar zelfs daar gebeurt eigenlijk niet veel bijzonders,

het is een doodlopende straat, en er komt wel eens een

auto langs, of iemand op een fiets, soms laat iemand

een hondje uit in het parkje langs het kanaal,

af en toe is de lucht blauw, vandaag regent het..

Als ik geluk heb vaart er een boot langs, maar dat is 

het wel zo'n beetje, binnen gebeurt ook niet zoveel.

Ik doe wat dingen voor de webwinkel, veeg het huisje

aan, haak een beetje en kijk af en toe wat Netflix.

Eigenlijk vind ik het voor nu prima zo, maar ik vraag 

me soms wel af hoe dat nu verder moet mijn blog,

zijn er nog verhalen te vertellen?

Als er eentje langs komt drijven, zal ik hem zeker

uit de lucht plukken, maar als ik er een keertje niet 

ben hier, dan zag ik er geen, dan zit ik hier in de

ochtend, achter mijn onzichtbare geraniums 

naar buiten te staren, waar dan ook weer niet

zoveel gebeurd..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Postduif

Vanuit Lucca stuurde ik verschillende mensen een kaartje,

naar bekenden maar ook naar wat mensen, die ik niet ken,

ik kreeg hun adres, na een oproepje van mij, via hier

en Instagram, ik hou van ansichtkaarten schrijven.

Het hoort bij vakantie vind, een paar, eigenlijk beetje 

lelijke, kaarten uitzoeken, een klein berichtje er op 

zetten en een buitenlandse postzegel plakken, heerlijk.

Dan het zoeken naar een brievenbus, in deze hebben we 

de kaarten maar niet gedaan, hij zat overvol en wie weet

hoe lang de kaarten er al in zaten, misschien wordt hij

wel helemaal niet meer geleegd..

Toch deden mijn kaarten er weken over om uiteindelijk

in Nederland en wat andere landen aan te komen,

ik denk dat sommige er nog niet eens zijn.

Ik vraag me dan af, waarom het zolang duurt, blijven

ze ergens liggen op een stoffig postkantoortje, maken

ze nog stiekem gebruik van de postkoets of nog 

sprookjesachtiger; de postduif?

Ik mag graag het laatste denken, zo'n duif met een petje

op, zodat hij herkenbaar is en een klein tasje met kaarten.
(dan snap ik overigens dat het zo lang duurt, zo'n
klein duifje en dan zo'n eind vliegen)

Ik zal het nooit weten maar mocht iemand een 

postkoets of een duif met een petje gezien hebben

zou je het mij dan willen laten weten ;-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Oh, de zee..

Heel af en toe rijden wij naar de zee, meestal ergens

in Noord Holland, gewoon omdat ik soms zo kan

verlangen naar de zee,  even de wind voelen, naar

de eindeloze leegte turen en de golven horen, soms 

zachtjes, soms bulderend, heerlijk..

Deze keer gingen we naar Egmond aan zee, het dorpje

zelf is niet zoveel aan vind ik, veel flats en volledig 

ingericht op toeristen (net als ik, haha) maar op het strand

staan, in het seizoen, van die prachtige ouderwetse,

strandbankjes, ik zou niet weten hoe je ze anders

zou moeten noemen, weet jij het ?

Je hebt niet veel fantasie om de badgasten, prachtig 

woord, voor je te zien van  lang geleden, in badpakken

met pijpjes en zonnehoeden op en rieten manden met 

lekker bij zich, zittend op zo'n mooi bankje.

Toen we aankwamen op het strand werd de lucht 

donkerder en donkerder, toch wandelden wij

in de straffe zuidwesten wind het strand op.

We dachten de bui wel voor te kunnen zijn, maar dat 

was niet het geval, het begon me daar toch te regenen,

aan de ene kant scheen de zon nog en terwijl wij ons
naar de auto haasten, maakte ik nog snel
even deze foto..

Kletsnat kwamen we bij de auto aan, mijn oren

suizend van de wind, maar oh wat heerlijk was 

het weer gewoon even op het strand..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Lezen

Altijd als ik op vakantie ga, ben ik altijd weken van te

voren bezig met het zoeken naar de juiste boeken.

Niets zo vervelend als niet het juiste boek bij je hebben..

Ik neem er ook altijd veel te veel mee, wie heeft er nu tijd

om 5 boeken in een week te lezen, ik niet, hoewel ik altijd

het beeld heb dat ik voornamelijk veel zal gaan lezen..

Deze keer had ik onder andere De acht bergen van 

Paolo Cognetti bij me, dat was een tip van iemand hier 

op mijn blog, een hele fijne tip want ik vond het prachtig.

Ik was meteen gegrepen door het verhaal,wat speelt in de

bergen van Noord Italië, over vriendschap, eenzaamheid

en volwassen worden, in een mooie stijl geschreven.

Mijn dochter Judith had het boek Big Magic bij zich

van Elizabeth Gilbert, over creativiteit en dat een ieder

dat in zich heeft in welke vorm dan ook.

Zij motiveert je om jezelf te blijven ontwikkelen, los van

resultaat, niet perfect te hoeven zijn en gewoon lekker

aan te rommelen, ritselen zoals ze dat noemt.

Waar ik niet zo van hou in boeken is als je direct wordt

aangesproken; dat ze; je dit en je dat schrijven, maar 

dat is persoonlijk, verder een aanrader.

Onnodig te zeggen dat ik niet alle boeken die ik bij

me had gelezen heb, er was zoveel moois te zien

en te ervaren, dat ik er niet aan toe kwam..

Ik moet zeggen dat ik alweer aan het rondkijken ben

voor nieuwe boeken, in december ga ik naar mijn 

zoon in Wenen en ik wil toch minstens 5 mooie 

boeken bij me hebben haha..(tips welkom:-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Jammer..

Regelmatig bereikt mij het bericht dat mensen 

teleurgesteld zijn omdat er een artikel in mijn 

webwinkel is uitverkocht, dat begrijp ik.

Van de meeste artikelen is er maar eentje, zoals van 

de wantjes die ik allemaal zelf haak en zo ook van de

vintage dingetjes en de postzegels die ik vind.

Ik denk zelf dat dat juist leuk is dat er overal zomaar

eentje van is, maar die menig wordt niet altijd gedeeld :-)

Soms kan het zo zijn dat alle verkochte artikelen nog niet

uit het winkeltje zijn gehaald omdat ik druk bezig ben

met inpakken of gewoon met andere dingen die

het dagelijkse leven van mij vragen, net zoals 

bij een ieder ander denk ik zo.

Ik doe mijn uiterste best om het zo goed mogelijk

 te doen, meer kan ik niet doen..

Ik wens je een heel mooi weekend

-X-

Ik wil niet..

Laatst fietste ik naar huis in de regen en ik had het

koud, ik fietste langs een flatgebouw en hoorde 

een kind echt keihard gillen; ik wil niet naar de dieren-

tuin, ik wil dahat (met zo'n uithaal) niet, ik wil niet..

Daar moest ik even om glimlachen, hoewel ik het wel

te doen had met de ouders, ik weet het nog goed van 

de onwillige kinderen die het op een gillen zetten..

Maar ook dacht ik, wat heerlijk als je gewoon lekker

kan gaan gillen als je ergens geen zin in hebt, 

gewoon gaan schreeuwen en dan is er altijd wel een 

volwassene in de buurt die dan zegt; maar liefje toch,

en je dan probeert te sussen (het kan natuurlijk ook 

zijn dat je op je donder krijgt maar dat is het risico

misschien best waard;-)

Later deze week had ik verschillende momenten waarop

ik eigenlijk ook best zin had om te gillen dat ik dat

niet wilde; toen ik naar de tandarts moest, toen ik kaarten

bij moest bestellen en ineens de hele bestelpagina anders

was (ik heb er een gloeiende hekel aan als dingen op 

mijn pc, die goed werken er ineens anders uitzien)

Toen ik iets voor de webwinkel zocht wat ik niet kon

vinden (omdat er hier zo weinig opbergruimte is, alles staat

 in manden en dozen op elkaar gestapeld en niet op de pak)

Maar dat doe ik natuurlijk niet, stel je voor, haha, dat ik 

stampvoetend en huilend sta te roepen hier in de kamer,

nee, ik haal diep adem en ga gewoon voort, 

mopperend, dat wel..

Maar soms lijkt het me heerlijk al je frustratie over 

het dagelijkse Gedoe er uit te gooien en te gillen;

ik wil dat niet, ik wil alleen maar met een breiwerkje

op de bank zitten, met een kopje thee en een koekje

als dat mogelijk is, alleen maar dat :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Postzegeltoerist

Regelmatig ga ik naar een markt waar ook de 

postzegelmannetjes staan, ik schreef er al eens eerder

over omdat ik ze zo ontzettend leuk vind..

Voor de kraam staan een paar klapstoeltjes en daar 

zitten altijd allerlei mannen aan, die de postzegel-

boeken doorpluizen, op zoek naar die ene bijzondere,

die nog ontbreekt aan hun verzameling.

Ook hebben ze vaak een gids bij, waar ze dan in 

opzoeken wat een zegel waard is, ondertussen 

zitten ze dan een beetje in zichzelf te mompelen.

De mannetjes achter de kraam zijn uitermate

vriendelijk en altijd als ik aan kom lopen en er

is geen plek op één van de wiebelige stoeltjes

aan het krappe kraampje, zeggen ze; wil er

iemand op staan voor de vogeltjesdame :-)?

Waarschijnlijk omdat ik altijd naar vogel postzegels

zoek, haha en er is altijd wel iemand die opstaat.

Die bedank ik altijd hartelijk en dan krijg ik een 

plastic bakje om zegels in te doen, die ik vind.

Laatst zat ik naast een man, die helemaal uit Limburg

kwam, hij vroeg wat ik zocht, dus ik zeg; vogels, 

bloemen, voormalig Oostblok (die zijn qua 

vormgeving vaak echt geweldig) en kinder zegels..

En hij begint een hele verhandeling over series, 

welke ik wel of juist niet moet nemen, liet allerlei

voorbeelden zien, ooh , hij ging maar door..

Dus ik zeg tegen de man, aah, dat maakt mij allemaal

niet zoveel uit, ik ben een echte postzegeltoerist,

ik kijk alleen maar naar de mooie plaatjes.

Waarop de mond van de man een beetje openvalt,

dan is het even stil en hij zegt; maar je moet wel

kijken naar series en...ik lach naar de man en hij

valt stil en duikt in zijn catalogus en laat mij verder..

(je ziet hem denken; gek mens; oh, heerlijk)

Oh ja, omdat ik niet alle zegels kan houden staan

er regelmatig wat in mijn webwinkel.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Kaartjes

Afgelopen weekend deed ik mijn webwinkeltje weer

open, dat was een tijdje geleden, er kwam ineens een

onverwachte maar zeer welkome vakantie tussen.

In de dagen ervoor maakte ik pakketjes, stempelde 

visitekaartjes, vouwde ik bootjes, naaide ik labeltjes in 

de gehaakte wantjes, fotografeerde alles en voerde

artikelen in (dat vind ik het minst leuke van alles)

Ook bestelde ik wat nieuwe kaarten van tekeningen die 

ik maakte, dat doe ik niet zo heel vaak, want hoewel er

regelmatig wat verkocht worden zijn ze niet echt een hit :-)

Maar ik dacht dat het voor de kerstperiode misschien

wel weer eens leuk zou zijn..

Omdat het vorig jaar steeds fout ging met mijn logo

(gewoon; ingthings:-) op de bestelde kaarten, het stond

steeds weer opnieuw op zijn kop, ohoh, nu vind ik wel

grappig, maar toen helemaal niet, nam ik ze deze

keer met een blanco achterkant.

Dus ik schreef het logo overal zelf op, de ene kaart na 

de andere, oh haha, als ik iets goed kan is het

dingen verzinnen die heel veel tijd kosten, echt veel tijd.

Maar de kaartjes staan in de webwinkel, ze zijn mooi 

geprint, precies de goede kleuren, gelukkig..

Ik overweeg nu om het winkeltje een paar weken open

te houden, één weekje is denk ik te weinig om al die

kaartjes met handgeschreven logo te verkopen :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Bloemetje

Fijn weekend (ik hoop dat je een klein bloemetje vindt

en dat de zon nog een beetje zal schijnen, als ik zo

naar buiten kijk ziet het er nogal somber uit, maar 

we houden de moed er in, dat sowieso :-)

-X-

De bellenblaasman.

Op één van de prachtige pleintjes van Lucca, stond elke

dag een bellenblaasman, hij had enkel een emmer zeepsop

en wat materiaal om de bellen te maken bij zich.

Dat waren stokjes met draad die hij dan door het sop haalde

en dan in de lucht bewoog, er kwamen dan honderden

bellen uit die over het plein zweefden..

Op hetzelfde plein zat vaak een man klarinet te spelen, 

melancholische liedjes, dit samen met de bellen was zo

wonderlijk dat mensen bleven staan, kinderen achter de

bellen aanrenden en wij gingen zitten om te kijken.

Het was een bijna magisch gebeuren, de bellenblaasman

die compleet mindful, glimlachend, opging in het maken

van de bellen, de klarinetspeler die vol overgave speelde 

en de bellen die, het leek wel op de maat van de muziek,

rondzweefden en weer verdwenen.

Terwijl ik daar zo zat overwoog ik even om mij aan te

sluiten bij de bellenblaasman, misschien als assistente,

om, in een zwierende jurk, glimlachend, rond te gaan

met de pet om wat geld op te halen, waar we dan van

zouden kunnen leven, rondtrekkend van plein naar plein..

Maar deze gedachte spatte natuurlijk, net als alle 

zeepbellen uiteen, maar ik zal nog vaak even mijmeren

over dat moment daar op het pleintje in Lucca..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Schone-was-zaken

Het ligt het natuurlijk teveel voor de hand dat ik

me foto's van wasgoed kom, het is geen geheim dat

ik dol ben op waslijnen met een fijn wasje er aan, 

licht wapperend in een zacht briesje.

En oh, de Italiaanse wasjes, echt geweldig, zo aan de

gevel van die prachtige huizen, aan een rekje bij het

raam of helemaal mooi, lijnen gespannen van

ene huis naar het andere, ik keek mijn ogen uit.

Als ik helemaal geluk had, hing iemand net de was 

op, hangend uit het raam op vier hoog, ondertussen

luid converserend met iemand die op straat stond..

(daar nam ik geen foto's van want ik vind dat je 

in alle rust je wasje op moet kunnen hangen en niet

dat je wordt gestoord door een toerist, ik in dit geval :-)

Eigenlijk zou ik wel minister van Schone-was-zaken

willen zijn, ik zou dan veel reizen moeten maken om te 

kijken hoe ze de was ophangen in Zuidelijke landen,

gesprekken hebben met vrouwen (het zijn toch vaak

vrouwen) die alles weten van de perfecte lijn en knijpers.

Dan zou ik in Nederland het hangen van de was aan de

gevel kunnen promoten en het misschien zelfs verplicht 

stellen, oh haha, ik ben er niet het type naar om iemand

iets op te leggen, maar ik zou het kunnen vragen ;-)

Bijkomende voordelen van al die gezelligheid aan de huizen

is dat mensen weer met elkaar gaan praten, hangend

uit hun raam lekker kletsen met de buren 

en toevallige passanten die in zijn voor een praatje.

Bovendien zou iedereen veel beter slapen onder die

fris ruikende lakens die buiten droogden en daarom

in een veel beter humeur zijn...

Kortom, het zou een nuttige functie zijn en ik stel

me beschikbaar, maar voorlopig zal ik me tevreden

moeten stellen met een wasrekje in de achtertuin,

waar niemand het ziet, jammer he :-))?

Ik wens je een fijne dag

-X-

Fietsjes

Tijdens onze eerste wandeling door het stadje was het

eerst wat me opviel, de geweldige fietsjes, echt zo leuk,

kleine fietsjes met een mandje voorop en in allerlei

kleuren, van geel tot roze, van blauw tot groen.

Ik maakte niet zoveel foto's maar ik heb er zeker

twintig genomen van verschillende fietsen, haha.

Bij het appartement wat wij huurden hoorden ook 

twee fietsen, maar niet zulke mooie, het waren twee

soort kinder mountainbikes, maar we hebben er de

hele week met veel plezier op gereden.

Lucca is bij uitstek geschikt om te fietsen, het is plat,

dat vond ik heel fijn, het heeft een rondom een

stadsmuur met een brede laan er op, omzoomd door 

bomen waardoor je nooit kwijt kunt fietsen, je gaat

in geval van een 'beetje verdwaald' gewoon de muur op..

En iedereen, echt iedereen rijdt op deze wonderschone 

fietsjes, zo zagen we; een heer op leeftijd met zwartgeverfd

haar, (oh dat haar :-) in een wit pak, wat uit de jaren 70

leek te komen met een zwart overhemd eronder op

een roze fiets, een oude man met een paars met roze

trainingspak op een blauw fietsje rijden.

Een oude dame met een flapperende blauwe regenjas,

met een rode muts op en een enorme witte zonnebril,

op zo'n fietsje, kwetterend aan de telefoon, misschien

had ze het over de boodschappen maar evengoed besprak

ze met iemand de schilderkunst in de 15de eeuw, geen 

idee, ze sprak Italiaans (luid en duidelijk)

We zagen, geblondeerde dames met jurken in tijgerprint

en naaldhakkken fietsen, mensen met bloemen, hondjes,

boodschappen in het mandje voor op..

Kinderen met schooltassen, mannen in pak met aktetassen,

kortom, iedereen rijdt (in mijn beleving ;-) op zo'n fietsje.

Natuurlijk overwoog ik even of ik op de één of andere

manier zo'n fietsje mee zou kunnen nemen, in onderdelen

in de koffer ofzo maar dat gaat natuurlijk niet.

Of zoals iemand op Instagram opperde toen ik een foto

van een fiets plaatste, koop er eentje en fiets er gewoon

op naar huis, wel haha, dat zou nog eens een mooie 

tocht worden met mijn koffer in het mandje over de

Alpen heen, het beeld is prachtig maar ik denk niet

dat ik het zou halen en dat ik met mijn prachtige roze 

fiets zou stranden op een bergtop.. 

Nee, ik rijdt nu weer gewoon op mijn grote oude 

boodschappenfiets, maar in gedachten is het zo'n

geweldig klein, vrolijk gekeurd Italiaans fietsje..

Ik wens je een fijne dag

-X-