Nu ben ik van nature, denk ik, een beetje een rusteloze
ziel, die uitdrukking las ik ergens en ik voelde me meteen
aangesproken; ik dacht ja, daar herken ik mij wel in.
Ik kan ongelofelijk piekeren, mezelf ergens in vastbijten,
en daar eindeloos mee bezig zijn in gedachten om het
'rond' te krijgen, meestal lukt dat helemaal niet.
Ook ben ik nogal schrikachtig als het gaat om onverwachte
dingen, klein en groot, waarbij mijn gedachten helemaal
op hol kunnen slaan en ik in paniek kan raken.
Een paar jaar geleden deed ik een mindfulness cursus
omdat ik het gevoel had dat het mijn leven wel heel
erg begon te beïnvloeden al dat geschrik en gepieker.
Dat heeft mij bijzonder geholpen, vooral de gedachte
dat ik zonder oordeel (want ohoh, je bent zelf vaak je
eigen ergste criticus) en met een open, milde blik kan
kijken naar wat er zich Nu afspeelt, met gelijke aandacht
voor welk gevoel of gedachte dan ook.
Er is niets wat er niet bijhoort, ook al zo'n fijne gedachte.
Wat mij vooral hielp is dat ik geleerd heb om te zeggen;
ik merk een bepaald gevoel of gedachte op,
in plaats van te zeggen ik voel me of ik ben..
Door te zeggen bijvoorbeeld; ik merk
Door te zeggen bijvoorbeeld; ik merk
dat ik in paniek ben, creëer je wat afstand en ruimte.
Vervolgens kijk je wat er gebeurd, wat je voelt en denkt
en natuurlijk altijd met mildheid en zonder er meteen
een label op te plakken (dit is niet goed, sukkel, verzin
het maar) hoewel dat niet altijd lukt natuurlijk, maar
het helpt me en het gaat sneller voorbij.
Het zijn maar gedachten, die komen en gaan als de wind.
een label op te plakken (dit is niet goed, sukkel, verzin
het maar) hoewel dat niet altijd lukt natuurlijk, maar
het helpt me en het gaat sneller voorbij.
Het zijn maar gedachten, die komen en gaan als de wind.
Sinds de cursus doe ik elke dag zo'n half uur mijn
mindfulness oefeningen, vooral de geleide meditaties
van Edel Maex op zijn site Leven in de maalstroom
zijn echt heel erg fijn om te doen, de stem van die man
vind ik echt geweldig (haha)
Je kan ze natuurlijk doen zonder dat je de cursus deed,
maar mocht je er zin en tijd voor hebben is een
8 weekse basiscursus wel aan te raden..
Enfin dat wilde ik even delen, misschien heb je er iets aan.
Ik gebruikte de foto's van de kraanvogels die ik vouwde
omdat ik dat zo'n fijne, kalme bezigheid vind, in het
verlengde van de mindfulness, maar dat is
verlengde van de mindfulness, maar dat is
voor iedereen persoonlijk natuurlijk; iets vinden om te
doen wat je rusteloze ziel :-) een vredig gevoel geeft.
Ik wens je een mooi weekend
-X-
Goeiemorgen Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenHeb je ook al wel eens lucky stars gevouwen van een strookje papier waar je vroeger muizentrapjes van maakte? Die zijn wel een beetje makkelijker dan dit maar ook erg leuk om te vouwen en zo leuk als je daar een hele schaal of pot van vol hebt. Het zijn net snoepjes <3. Ik vouw ook graag kraanvogels dus ik begrijp dat je daar rustig van word. Ik vind het moeilijk er de rust voor te nemen, meestal ga ik dan toch weer haken of naaien en dat is ook prima denk ik zo.
Fijn weekend,
Liefs Ivon
Dank je voor de link!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderen422/5000
Dear Ingrid, thank you very much for your suggestions and thoughts. And for these beautiful paper bow ties. I can understand you very well. My relaxing therapy is crocheting, a little every day. I notice how thoughts flow, come and go, find their order, and move away when they have to, while my hands and my mind are focused on that humble task of making knots. Have a wonderful weekend! ✨ 💕 🍃🌸🍃
Hoi Ingrid, ze zijn prachtig, jouw kraanvogels! Heb je daar ooit een voorbeeldje voor gegeven in je eerdere blogs? En hoe kom je toch aan dat mooie papier? Ik wil ze graag met mijn kleuterklas maken, maar misschien wat ambitieus? ;)
BeantwoordenVerwijderenGaat je winkeltje ooit weer eens open?
BeantwoordenVerwijderenVriendelijke groet