Zo bijzonder..

Soms maak je iets mee waarvan je je pas achteraf, als het 

een verhaal is geworden, realiseert hoe bijzonder het 

eigenlijk was, op het moment zelf ben je gewoon.

Afgelopen zaterdag mochten wij langskomen in de 

Musikverrein, je weet wel dat gebouw waar elk jaar, in de 

beroemde zaal van deze foto, het nieuwjaarsconcert plaats vindt.

De familie van de vriendin van mijn zoon is daar al jaren

verantwoordelijk voor de opbouw en decoratie van een bal

wat daar georganiseerd wordt, ook mijn zoon werkt mee.

Zij werken daar twee bijzonder hectische dagen om alles 

voor elkaar te krijgen en wij kwamen even kijken.

We kregen een rondleiding van de ene zaal naar de andere,

met prachtig gedekte tafels, bloemen en licht en oh de zalen zelf,

prachtig, met als hoogtepunt natuurlijk de grote zaal.

Al sinds ik een kind was keek ik naar het nieuwjaarsconcert,

met alle pracht en praal die daar bij hoort en nu zat ik zelf

in die zaal, met mijn kleinzoon die daar rondkroop en alle

pluisjes bestudeerde die daar op de grond lagen.

Hij is inmiddels 8 maanden en kan al kruipen, zitten, staan

en schaterlachen, ooh, het is zo'n lieverdje.

Ja, dat was een bijzonder moment, hoewel ik toen op ging

in dat moment zie ik nu, dat het zo'n hoogtepunt was

in het verhaal van de dingen die ik meemaakte, 

dat het een eigen hoofdstuk zal krijgen :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Boekenfiets

Je zou natuurlijk kunnen denken dat ik heel veel verhalen

te vertellen heb, als in een avonturen boek wat dan 

Ingrid gaat naar Wenen zou heten, met zo'n getekende 

voorkant waar ik in het reuzenradje in het Prater zit.

Niks is minder waar eigenlijk, er gebeurt niet zo veel hier,

dat heeft voornamelijk te maken met het griepje wat ik 

waarschijnlijk op deed in het vliegtuig (ik probeer maar niet 

te denken aan alle bacillen die daar rond vliegen, aangejaagd

door het ventilatie systeem, oh haha, geen fijn beeld)

Wel heb ik uitgevonden hoe ik de hoofdletters in bedwang kan

houden, dat was net voordat ik de Ipad uit het raam wilde 

 gooien, als je goed kijkt zie je links boven het raam van het
appartement waar dat bijna plaats had gevonden ;-)

Ik maakte wat wandelingetjes door de stad waarbij dit zo 

ongeveer de enige foto was die ik nam en ik veel moeite moest

doen om hem bij te snijden in het programma wat mijn nichje

Guusje op mijn Ipad zette, eerst kon ik de foto niet meer vinden,

daarna wist ik niet meer zo goed hoe het werkte, och hemel..

Ook bezocht ik gisteravond een fototentoonstelling die mijn

zoon Daan had opgebouwd, het zag er geweldig uit.

Ik bleef niet lang want voordat ik mij kon 

afvragen waar ik de afslag had gemist in het leven, daar

zo tussen de culturele elite van Wenen met vooral veel

interessante brillen op (ik met een rode loopneus, vet haar 

en een gekreukeld hoofd) besloot ik dat heilloze pad van

zinloze  gedachten niet op te gaan en vertrok ik.

(ook omdat ik weer een hoestbui voelde opkomen)

Ik ging alleen in het donker met de metro terug, en vond

het appartement, dat vond ik dan wel weer goed gedaan.

Enfin, je hebt heel veel verschillende boeken,

avonturenboeken, culturele boeken, zelfhulpboeken

 en gewoon hele saaie boeken waar weinig

gebeurd maar misschien best het lezen waard zijn.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Gekste post ooit.

Als je dit leest dan is het gelukt, een blogpost maken, 

Via de Ipad, ik heb alle spellingcontroles etc uitgezet

Maar het lukt me niet de hoofdletter aan het begin

Van elke zin weg te krijgen, wat is dit voor een onzin?

Als iemand weet hoe ik dit uit moet zetten zou dat

Heel fijn zijn want anders zien mijn berichten er de

Komende tijd zo uit, oh ik heb er zo'n hekel aan van die 

Zelfdenkende apparaten dat ik helemaal volledig uit 

Mijn verhaal ben, maar ik leerde bij de mindfullness

Oefeningen dat je je niet moet verzetten tegen wat er is

Dus ik ga maar even mee met de hoofdletter-stroom.

Ik zal deze keer in korte zinnen even verder gaan

Totdat ik een oplossing heb voor dit merkwaardige probleem :-)

De reis verliep prima, dat is altijd zo, eigenlijk.

Ik heb mijn kleizoon al even gezien, heel fijn.

De volgende dag werd ik ziek, ik kreeg een griepje.

Ik heb dus nog niet veel gedaan behalve wat hangen.

Ik ben even een uurtje naar buiten geweest naar het park.

Dat was omdat het sneeuwde, het was heerlijk.

Dit is het gekste blogbericht ooit, vergeef mij.

Alle tips over (geen) hoofdletters zijn welkom.

Ik wens je een fijne maandag.

-X-

Een beetje sneeuw, graag

Zo, ik ben klaar om te gaan, de groene en de zwarte trui

passen beide in de koffer, zo ook mijn beschermengel :-)

Er is overigens geen wasmachine in het appartement,

maar een wasje op de hand is ook prima, toch?

Er zijn een paar dingen die ik hoop voor deze reis,

de eerste is dat ik niet al te veel hoofdpijn zal hebben,

het is iets waar ik het nooit over heb omdat niemand 

iets heeft aan deze informatie, eigenlijk.

Sinds ik jaren geleden ben behandeld voor een stijve nek

bij een fysiotherapeut, wat helemaal mis ging, heb ik 

een chronische hoofdpijn, soms meer soms minder.

En als ik nu toch aan het vertellen ben, de grootste 

reden dat ik tegen het reizen opzie is dat ik

sindsdien ook een probleem heb met mijn ogen, 

vanaf een meter of 2 zie ik alles dubbel.

(alles om dat op te lossen is al geprobeerd, echt alles,

ik vraag ook absoluut niet om tips ofzo,

ik ben er inmiddels soort van aan gewend) 

Ook ben ik hypergevoelig voor licht, je begrijpt dat 

een luchthaven, met dat felle licht, drukte en borden 

die ik niet kan lezen, voor mij een bijzondere uitdaging 

zijn (dat klinkt beter dan een probleem :-)

Enfin, omdat er min of meer goede en soms hele slechte

dagen zijn, hoop ik dat het in ieder geval dat het met het

reizen mee zal vallen, tot zover dan over mijn klachten, we 

hoeven het er verder niet meer over te hebben.

Het tweede wat ik hoop is dat het zal sneeuwen, al is het

maar een buitje maar gewoon even voor het wintergevoel..

Ik ga proberen om op mijn Ipad te gaan bloggen in Wenen,

mijn nichtje Guusje heeft me uitgelegd hoe dat moet,

maar ik heb geen idee of het lukt, ik hou er helemaal

las dingen op een pc ineens anders zijn, maar ik ga 

mijn best doen om er iets op te krijgen.

Ik wens je hele fijne dagen

-X-

Reiziger

Ondanks het feit dat ik helemaal geen reiziger ben,

ga ik aanstaande donderdag mijn kleine huisje

verlaten om weer naar Wenen te gaan.

Het is natuurlijk ook niet echt reizen, ik ga 

gewoon van hier naar daar en daar voelt

ondertussen net zo thuis als hier, ik denk zelfs dat

ik de weg in Wenen beter weet dan in Amsterdam..

De gelegenheid doet zich voor om nog eens een paar

weken te mogen logeren in het prachtige appartement 

waar ik in het voorjaar ook al eens was.

Daar zeg ik vanzelfsprekend geen nee tegen, het is een

hele fijne plek en ik ben natuurlijk in de buurt van mijn

 zoon, vriendin en mijn kleizoon maar toch op mezelf.

Als altijd ben ik al dagen bezig met de voorbereiding,

je zou denken dat ik zo iets in de koffer gooi, zo vaak

ben ik al geweest, maar nee, eindeloos getwijfel over de

juiste schoenen, de zwarte of toch de groene trui

en ik wel genoeg t-shirts bij me..

(alsof ik naar een afgelegen hutje op de hei ga in plaats

van naar een wereldstad waar ze vast wel t-shirtjes verkopen)

Ik zie ook elke keer weer tegen de reisdag op, in gedachten

neem ik steeds weer door wat ik moet doen en hoe 

het zou kunnen gaan, je hebt er niets aan, maar blijkbaar

moet ik daar elke keer weer doorheen, het is altijd

prima verlopen maar op de één of andere manier

kan ik dat idee niet goed vasthouden..

Dus ik ga vandaag vast even proef inpakken en de 

komende dagen twijfelen over de groene of de zwarte trui,

om uiteindelijk als een echte reiziger een ferm besluit 

te nemen (haha) en mijn koffer dicht doen..

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Loket voor mooie wooorden

Laatst maakte P en ik iets heel vervelends mee in de metro,

we werden, ongewild, betrokken in een bijzonder 

vervelend incident met een zeer agressieve jongeman.

We kwamen met de schrik vrij maar het hele gedoe had 

een behoorlijke impact en alle nare woorden plus de beelden

die daar bij horen galmen nog na in mijn hoofd.

Later dacht ik dat het fijn zou zijn om dit alles te vervangen 

door mooie woorden en fijne beelden die daar automatisch op

 volgen, als ik zeg 'zee' zie je die waarschijnlijk meteen voor je.

Dus ik fantaseerde een klein loketje waar je mooie woorden

op zou kunnen halen, ik zou dan in zo'n gezellig kotje zitten,

met een breiwerkje als het rustig is en als er dan iemand

langskomt, schrijf ik het gewenste woord op een kaartje..

Fijne woorden als; alpenweide, de oneindige zee, zonsopgang,

of bospaadje, lieve woorden als; duifje, honnepon of 

schattebolletje en bemoedigende woorden als; dat kan je,

wat doe je dat goed, of misschien gewoon; hup.

Verzachtende woorden als; mildheid en vriendelijk zijn

(ook voor jezelf :-), vertederende woorden als; lachende

baby (oh wie wordt er niet blij van een schaterende baby)

of pluizige jonge katjes (ook al zo lief)

Je zou eindeloos veel mooie woorden kunnen verzinnen,

waar je je fijn bij voelt en die zou ik dan voor je 

opschrijven, zo netjes als ik kan, met een vulpen op een 

kaartje, daar in mijn kleine Loket voor Mooie Woorden

(zou dat niet leuk zijn?)

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Januari weer

Eigenlijk heb ik helemaal geen hekel aan de winter, 

ik hou er wel van, waar ik daarentegen niet zo goed 

tegen kan zijn de donkere druilerige januari dagen.

Alsof de hemel op je gevallen is, donker en nat, ik meen 

ook te merken dat het invloed heeft op mijn stemming.

Ik ga wel zo vaak mogelijk wandelen en geniet van 

elk moment dat de zon even vanachter de wolken piept,

maar toch, de dagen voelen eindeloos en wat zwaar..

Soms is het ineens wel mooi, zoals op de vroege ochtend 

dat ik deze foto nam, gewoon voor mijn huis, het lijkt 

meer het platteland ergens in plaats van in de grote stad, 

het doet mij verlangen naar een huisje op het land..

Ik probeer de dingen die ik niet kan veranderen te nemen

zoals ze komen en gewoon hier en nu te zijn, niet steeds te

verlangen naar daar, waar het licht is en rustig.

Over het algemeen gaat dat best goed maar soms 

somber ik gewoon mee met de grijze januari dagen..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Wandelen in Wenen

Als ik in Wenen ben dan wandel ik altijd veel, hier in 

Amsterdam doe ik dat veel minder, meestal ga ik op

mijn mooie rode fiets, maar in Wenen..

Dan wandel ik zo de deur uit, deze keer paste ik op een

appartement in een buurt waar ik niet eerder was, dus

er was veel nieuws te ontdekken.

Echt verdwalen kan niet want je komt altijd wel weer

een metrostation tegen, dus het enige wat je hoeft te 

onthouden is het metrostation in je buurt en je kan 

altijd weer terugreizen naar waar je begon.

Dus op een zondag vlak voor de kerst wandelde ik 

naar een kerstmarkt, gewoon om even de sfeer te proeven,

op de terugweg zag ik een piepklein leegstaand pandje,

de etalage was zomaar een meter breed.

Waarom het mij opviel was het uithangbord erboven,

Wolle, stond er op en mijn hart maakte een sprongetje

bij het idee dat dat mijn winkeltje zou zijn, en ik in

het gele gebouw erboven zou wonen..

Zo'n winkeltje met de mooiste wol, een grote tafel

in het midden waar ik zou kunnen breien en misschien

zelfs koffie en thee kunnen schenken, natuurlijk

met een hapje van het één of ander erbij.

Waar mensen zomaar naar binnen kunnen lopen om 

even een uurtje te komen handwerken en wat te kletsen.

Waar ik alle wol mooi op kleur zou leggen en wat 

helemaal van mij zou zijn, mijn eigen wolparadijsje.

Ik maak er geen plan van, want de haalbaarheid van

dit plan is nul, maar het was fijn om er over mijmeren

tijdens één van mijn wandelingen in Wenen.

Ik wens je een fijne dag

-X-

De achteraf methode

Dit leek mij nu een mooie quote om het nieuwe jaar mee te 

beginnen; ' Your mountain is waiting, so get on your way'

Want zo voelt het wel een beetje, zo'n vers jaar, hoewel

het eigenlijk natuurlijk niet anders is dan elke nieuwe dag.

Ik had dit idee in Wenen, en ik dacht misschien kan ik er 

wel een heuvel uit het Wienerwald bij breien, één heuvel

om over heen te wandelen leek mij wel genoeg, maar ik bleef

maar breien en het werden zo ongeveer de Alpen..

Misschien heb ik in mijn hoofd wel vele bergen die ik zou

moeten beklimmen maar het heeft mijn voorkeur om te 

denken dat ik er gewoon plezier in had, in het breien..

Ik heb namelijk helemaal geen goede voornemens en ik 

probeer ook niet op te zien tegen de lange weg

over de de bergen van dit jaar, je weet toch niet wat 

er komen gaat, je kan van alles bedenken wat er zou kunnen 

gebeuren en hoe het zou moeten zijn en dan gaat het

 toch helemaal anders, det heeft de ervaring wel geleerd.

Dus als ik al een voornemen zou hebben dan is het dat ik 

de dingen zal bezien volgens de 'achteraf methode'.

Ik ga gewoon op pad en als ik een heuvel heb beklommen,

draai ik mij om en kijk ik terug naar wat ik bereikt heb,

dat lijkt mij beter dan van te voren onmogelijke doelen

te stellen en dat ik dan steeds teleurgesteld ben omdat

ik ze niet kan bereiken (daarom zeg ik ook een heuvel

en geen berg, daar kom ik gewoon niet tegen op, haha)

Enfin, ik wens je het beste op je pad, ik hoop dat je

mag genieten van wat mooie uitzichten en nu;

hup, op pad! 

-X-