Tafels en stoelen

Nu ik deze foto vergroot in mijn blog zie ik ineens dat

hij eigenlijk een beetje wazig is, ik laat hem maar gewoon

staan want je kan nog wel zien wat er op staat, haha.

Het is het hoekje aan de voorkant van het huisje, dat was

eerst mijn werkhoek en de tafel was mijn bureau.

Nu kunnen we bij het raam zitten en naar buiten kijken,

 wat ik in deze dagen veel vaker doe dan gewoonlijk,

om mij nog enigszins verbonden te voelen met de wereld.

Zo af en toe wandelt er iemand langs met een hond of vaart

er een bootje door het kanaal, als ik echt geluk heb, verder 

is het rustig, alsof de wereld een beetje stil staat.

De prints aan de muur zijn gemaakt door mijn zoon

en de linker door zijn vriendin, niet dat je wat hebt aan 

deze kennis, maar ik vind het wel leuk om te noemen.

(ik probeer op de één of andere manier de babbelstand

te vinden, dat gaat mij niet goed af, de laatste tijd)

De grote tafel, die ook aan de voorkant van de kamer

stond, staat nu aan de achterkant, een deel daarvan

is nu mijn werkhoekje geworden, daar zit ik nu ook

dit bericht te typen (dan heb je een beeld :-)

Deze tafel stond eerst ook aan de voorkant, voor de kast,

ik moest hem elke keer verschuiven om de kastdeuren

open te doen, wat uiteindelijk de reden was van deze

hele 'laat ik alles eens verschuiven' actie.

Eigenlijk heb ik geen idee wat ik verder zou moeten 

zeggen over mijn interieur, het zijn maar tafels en stoelen,

ik vind het leuk om er iets van te laten zien, maar dit 

bericht kwam hortend en stotend tot stand..

Rest mij nog je een heel goed weekend te wensen,

ondanks het feit dat het leven op het moment voelt 

als één lange landerige zondag..

-X-