Zig zag

Elke dag ga ik even wandelen, dat lijkt op zich niets

bijzonders, maar zo voelt het wel, naar buiten gaan is

iets geworden waar ik een beetje gespannen van wordt.

Aan buiten zelf is niets veranderd, de zon schijnt, de wind

waait, de blaadjes komen weer aan de bomen en de

vogels kwetteren dat het een lieve lust is..

Maar het gevoel dat er iets rondwaart, iets wat je op zou 

kunnen lopen als je bij anderen in de buurt komt, en 

erger nog door zou kunnen geven, iets wat onzichtbaar

is maar toch aanwezig maakt het naar buiten gaan 

iets waar ik me toe moet zetten op het moment.

Maar ik heb echt wat frisse lucht nodig op deze dagen,

dus ik wandel zig zaggend door de buurt om 

de nodige afstand tot anderen te bewaren.

De meeste mensen die ik tegenkom doen mee aan 

deze merkwaardige zigzag dans maar er zijn er ook

die het concept van afstand houden niet begrijpen..

Dus duik ik regelmatig de graskant in of steek ik snel

de straat over, gisteren leverde mij dat zelfs een tssss

op van een mevrouw die niet aan de kant wilde.

Dat maakt mij verder niets uit, zoals wij zouden zeggen;

je doet maar een dotje, haha, hoewel ik het eigenlijk 

nogal dom en egoïstisch vindt om zo te handelen.

Enfin, ik wandel monter verder en gek genoeg raak

ik er al aan gewend aan het zig-zag wandelen, 

alsof we nooit anders deden..

Ik wens je een goede dag

-X-