Nadenkochtend

 Nu ik al een paar weken in Wenen ben en hier zit te 

typen om iets over achten in de ochtend terwijl het voor mijn

gevoel iets over negenen is dacht ik na over deuren die opengaan,

soms op een kiertjes staan en af en toe helemaal dicht zijn..

(ondertussen zat ik een hele tijd aan te modderen met de opmaak

van deze tekst, steeds werd er een hele zin overgeslagen die ik

typte omdat elke keer het programma op paragraaf sprong bij

een nieuwe zin, uiteindelijk begon ik opnieuw en lukt het wel)

Van nature ben ik een 'deurendichtgooier' niet dat ik met deuren 

smijt maar als er ergens eentje opent heb ik nogal de neiging om er

niet door heen te gaan, omdat ik het niet durf of omdat ik denk 

dat het niet kan, dat wat aan de andere kant van de deur is..

Onnodig te zeggen misschien dat ik daardoor vele kansen heb 

laten gaan, niet dat ik me daar dan uiteindelijk beter door 

voelde, dat helemaal niet, maar ik ben nu eenmaal geen held,

zelfs niet eentje op sokken..

Dus dat ik door de deur glipte, die echt maar op een kiertje

stond toen ik bijna hals over kop naar Wenen vertrok, mag wel

een wonder heten, ik dacht er gewoon niet te lang over na..

(ook al vrij bijzonder, ik ben een eindeloze nadenker)

Nu ben ik hier, en ik heb de deur terug naar huis even dicht

gedaan, los van het feit dat ik niet zo goed durf te reizen op 

het moment, is het rustiger om niet constant te denken wat nu..

Ik besloot, na een gesprek met mijn vriend P, dat ik 1 keer per

week een 'nadenkochtend' zal hebben en dan besluiten wat ik

de komende week zal doen, blijven of gaan, zodat ik de rest

van de tijd gewoon hier kan zijn zonder de hele tijd in twijfel

te zijn en te genieten van deze kans..

Ik wens je een goede week (zoals je gezien hebt blog ik niet

zoveel, is de deur hier vaak gesloten, maar dat komt omdat ik aan

de andere kant ervan gewoon bezig ben met van alles en nog wat..

-X-