terwijl de wereld er in een nacht
plotseling uit ziet als een goedkope kerstkaart
zit ik hier voor of achter mijn tafel
het is maar hoe je het bekijkt..
met het beeld van de vorige winter
toen ik 10 dagen niet weg kon
eerst vroor de accu van mijn auto kapot
daarna was het strooizout op
de b-wegen rond het dorp
zo ongeveer onbegaanbaar
och hemel
daar heb ik Helemaal geen zin in..
maar je doet er niks aan, nietwaar?
op de radio het liedje Just so van Agnes Obel
prachtig
maar ik heb door al die dingen
wel ineens een eindejaarsgevoel
melancholisch...
sferisch, zou mijn zoon Daan zeggen
(wat in de letterlijke zin rond betekend)
maar hij bedoeld natuurlijk
dat er ineens een Bepaalde serene sfeer hangt
die moeilijk met woorden te vangen is..
deze papieren bollen
vond ik op de blog The creative place
ik heb er even een aantal gemaakt
om te kijken of het werkelijk zo makkelijk was
als beschreven
en ja hoor, het is wat knipwerk
maar goed te doen..
zelfs meneer de Boer,
die weinig oog heeft voor veranderingen in huis
(meestal moet je zeggen: kijk eens
en dan zegt hij: o ja .. leuk..)
zei er wat van toen hij ze zag hangen
in de takken..
ik ga het stoepje even vegen
en wachten op de strooi auto
zodat ik het dorp even kan verlaten...