Details

Dank jullie wel over de overdenkingen en manieren 

om keuzes te maken, ik waardeer het bijzonder..

Ik ben me er van bewust dat ik de laatste tijd wat in

raadselen spreek en dat mensen nieuwsgierig worden,

als ik niet precies zeg waar de dingen over gaan..

Het punt is dat dit mijn blog is, waarin ik er voor kies

om (onder andere) regelmatig te vertellen over

wat mij zoal bezig houdt, maar de mensen om mij heen

moeten natuurlijk vrij uit met mij kunnen praten,

zonder dat ze bang zijn dat ik dat breed op internet uitmeet..

Ik kan natuurlijk wel af en toe iets gezelligs, in

hele algemene bewoordingen, over iemand zeggen

of een foto plaatsen (waar ik altijd toestemming voor vraag)

Maar er gebeuren ook regelmatig dingen waar anderen bij 

betrokken zijn, waarbij ik dan niet in detail kan treden, 

maar enkel mijn kant van het verhaal kan vertellen en

dus moet ik weleens wat weglaten..

Ik hoop dat je dat begrijpt en dat je evengoed met plezier

mijn blog blijft lezen en daar misschien zelfs wat aan 

hebt zo af en toe, dat zou heel fijn zijn..

Ik wens je een heel goed weekend

-X-

Queen

Ik wens je een hele fijne Koningsdag, dikke jas aan,

kroontje op, oranje das om en op naar de rommelmarkt 

op je met bloemen, versierde fiets ;-)

-X-

Beslissingen..

Er zijn van die dagen, die gewoon heel kalm beginnen,

met geen enkel teken of voorgevoel dat ze totaal anders

eindigen dan je gedacht had..

Misschien ken je ze wel, die dagen..

Gisteren was het zo'n dag, alles gewone dagelijkse

routine (opruimen, boodschappen doen, dat soort dingen)

daarna zat ik gezellig te photoshoppen met een muziekje

aan en ineens komt er een onverwacht mailtje binnen..

Een berichtje wat alles ineens op zijn kop zet, niets 

dramatisch hoor, maar wel eentje waarbij je ineens

dingen moet beslissen met verstrekkende gevolgen..

Alsof dat nog niet genoeg opwinding was, volgde er 

in de avond nog een gesprek met een idee dat aan de

ene kant aantrekkelijk was en aan de andere kant

nauwelijks voor te stellen, maar waar ik wel ja of nee

op zeggen omdat het nu geopperd is..

Kortom, dat was zoveel ineens dat ik nauwelijks sliep

en vandaag ga ik even rustig zitten haken, nadenken

en voelen wat het beste is om te doen.. (ohoh)

Waarbij ik me afvraag of ik lijstjes moet maken met 

voor en tegen, op mijn gevoel afgaan of...

Daarnaast ben ik ook heel ook benieuwd

hoe jij grote beslissingen neemt?

Ik wens je een fijne dag

-X-

Lekker knutselen..

 Gisteren maakte ik deze 'maak het zelf' tekeningen,

eigenlijk voor koningsdag, aanstaande donderdag

(ik kan daar maar niet aan wennen aan het koningsdags,

koninginnedag vind ik veel gezelliger klinken)

maar vanochtend bedacht ik me dat dat misschien

net een beetje te laat zou zijn, als je op de dag zelf

nog een kroontje moet gaan zitten plakken..

Ik weet natuurlijk ook helemaal niet of er wel eens

iemand is die ook echt aan de slag gaat als ik

hier een zelfmaker plaats, ik hoop het :-)

Als ik nog kleine kinderen thuis zou hebben,

zou ik het zeker doen, alle knutselspullen op tafel, een glaasje

 oranje ranja erbij (dat bestaat denk ik niet meer, haha)

en iets lekkers en maar knippen, vouwen en plakken..

Eigenlijk doe ik dat nog steeds, ook zonder de kinderen,

alleen drink er een kopje koffie bij, voor mij zijn dat de

zo ongeveer de vredigste momenten die ik me kan voorstellen..

Hoe dan ook, ik wens je een fijne dinsdag

-X-

Proeflapje

Jaren geleden bezocht ik eens met mijn vriendin Fem

een tentoonstelling in Breda met allerlei handwerk,

of huisvlijt is misschien wel een veel mooier woord.

Allerlei merklappen, sommige echt al heel oud, met de

namen van de maaksters er op, oefenlapjes om je 

vaardigheden te laten zien, met allerlei verschillende steken.

Het was echt fantastisch en zelf heb ik er ook een paar

gevonden in de loop der jaren, gelukkig maar een paar,

want het lijkt mij werkelijk zonde om ze weg te doen,

als je er eentje in je bezit hebt..

Dit lijkt op het eerste gezicht een dasje, maar volgens mij

is het een lap om de breisteken te oefenen is,

De ene steek nog ingewikkelder dan de ander, ik kan 

het niet helpen maar ik zie meteen een meisje voor me 

tijdens een handwerkles, jaren geleden, kromgebogen 

over het werkje, vast van plan er iets moois van te maken

en de strenge (doch rechtvaardige :-) juffrouw die 

door het lokaal heen liep om aanwijzingen te geven..

Het lukte allemaal prima, tot het blokjes-patroon,

het is iets te strak gebreid (wat ze ook probeerde)

en de hele lap is daardoor ietwat uit model..

Neemt niet weg dat ik het prachtig vind,

een beetje ontroerend zelfs en bijzonder 

goed gelukt, ik hoop dat de handwerkjuf dat ook vond..

Nu ja, ik zei net dat ze rechtvaardig was, dus ik neem aan

dat het meisje beloond is met een goed cijfer voor haar werkje.

Wat meer is, is dat ik hoop dat het meisje zelf tevreden was

over haar prestatie en dat ze altijd is blijven handwerken..

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Hoek

En ik kan weer ademen, het duurde niet eens

 zo lang, eigenlijk, ik heb alles even laten

bezinken en ben weer op weg gegaan..

Gaandeweg de dag gisteren bedacht ik me dat ik toch

wel voor hetere vuren had gestaan, in situaties terecht

was gekomen die vele malen ingewikkelder waren dan dit,

en daar ben ik ook uit gekomen, ook al was de weg

daar naar toe soms slecht begaanbaar..

Het zware gevoel (soms kan je het echt letterlijk voelen

al iets op je drukt) verdween en maakte plaats voor

een soort lichtheid, ik moest zelf een beetje lachen

om mezelf, zo van ohoh Ingrid, laat je toch niet zo

in de hoek zetten, een vriend zei eens, niemand kan je 

in de hoek zetten, je bent geen kleuter, dat doe jezelf..

Dat is een waar woord en toen ik daar gisteren aan dacht,

draaide ik me om, wandelde ik de hoek uit, zo het

hobbelige pad weer op..

Dus ik ga weer verder waar ik gebleven was en ga 

op zoek naar andere mogelijkheden, die misschien,

wie weet wel veel beter uitpakken dan deze, en zo niet

dan heb ik het in ieder geval geprobeerd..

In de vaart der dingen ben ik helemaal vergeten om de 

bolletje-wol-ketting weg te geven, bij deze dan maar;

ik zou hem graag willen sturen naar miss-friszz,

als je mij je adres mailt, komt hij naar je toe.

(hoewel ik deze ketting toch meer een zij vind :-)

Ps, mocht je deze ketting zelf willen maken, 

in mijn boek Lov-ing wool staat hoe je dat doet.

Je kan er natuurlijk ook altijd eentje bij mij bestellen.

Ik wens je een heel fijn weekend

-X-

Stop, breath, cry if you must..

Oooh echt, hartelijk bedankt voor alle aanmoedigingen,

aardige woorden en het geloof in mijn kunnen, hier op

Facebook en Instagram, echt heel erg fijn..

Gisteren ging ik vol vertrouwen op weg, ik had er zin in

en ik hoopte natuurlijk op een goede afloop, ook nam ik me

voor stevig in mijn roze gympen (die ik voor de gelegenheid

aan trok om lichtvoetig op pad te gaan) te blijven staan.

Ik ken mezelf goed genoeg dat ik nogal schrikachtig ben

voor mensen die heel zelfverzekerd zijn en 

voor mijn gevoel weinig ruimte laten voor een ander...

En ah jee, het gesprek was nog niet halverwege en ik

voelde aan alles dat de luiken bij mij dicht gingen, ik

ging volledig op blanco, ik ging nog even naar het toilet

om mijzelf bijeen te rapen, maar dat lukte niet..

Ik had het gevoel dat de poten langzaam maar zeker

onder mijn stoel vandaan werden gezaagd en je 

begrijpt natuurlijk al dat het niet met een plan

afgelopen is, in ieder geval niet in deze vorm..

Dus ik was gisteren even totaal uit het lood geslagen,

hoewel ik mezelf geen keiharde verwijten heb gemaakt,

het is gegaan zoals het gegaan is en nu is het zaak

dit allemaal achter me te laten, er lering uit te trekken..

Dus ik zet mijn stoel weer rechtop, ik leg er een kussentje

op, zodat ik comfortabel zit, ik zal een dagje de dingen,

de dingen laten, naar buiten staren, proberen mijzelf

weer te hervinden en de stukken van het idee weer

aan elkaar te lijmen..

Stop, breath, cry if you must, dat is ongeveer de volgorde,

hoewel ik niet moest huilen, maar het scheelde niet veel..

Vandaag ben ik in de Stop fase en als ik weer kan ademen

ga ik weer verder waar ik gebleven was, ik zie je dan :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Groei

Vandaag is een een beetje spannende dag, al tijden

ben ik bezig met het uitzetten van mijn eigen koers,

probeer ik een idee uit te laten groeien tot een plan.
Ik heb wel uitstekend geslapen vannacht, wat betekent
dat ik niet zenuwachtig ben, als dat het geval is lig ik te
malen en kan ik de slaap niet vatten, dat was nu niet zo :-)
Het begon met een gedachten flits (soms valt er zomaar
ineens een idee op je, haha) ik hield de gedachte vast,
verkende die en probeerde het concreet te maken,

schreef een notitieboek vol met alles wat mij zoal te binnen

schoot en vandaag gaan we (ik zocht een samenwerking met

iemand dat op zich was al een bijzonder ervaring)

 het idee presenteren in de hoop dat we het

werkelijkheid kunnen maken.

Dus ik trek iets gezelligs aan, strijk de rimpels uit mijn 

gezicht (oh als dat mogelijk zou zijn, haha) en verzamel ik

alle moed die ik in mezelf kan vinden en ga op pad.

Mocht het op de een of andere manier geen doorgang vinden,

dat kan, het zou naief zijn om te denken dat iedereen, 

jouw idee een goed idee vind, dan is het niet zo dat we

stoppen maar gewoon verder zoeken naar andere mogelijkheden.

(ik ben vooralsnog tamelijk vastberaden, geen idee

of dat na vanochtend nog steeds zo is natuurlijk)
En mocht het hele idee stranden, dan ga ik iets anders doen,
ik heb zelfs een plan B, deze keer, haha ja,
wie had dat nu gedacht, soms heeft een tijdje een beetje
rondlummelen toch een heilzaam effect.

Ps, de tip van het stekken van kruiden las ik ergens op

internet, je plukt een takje, laat enkel de twee bovenste

blaadjes er aan zitten en zet in het water, het werkt!

Ik wens je een fijne dag

(wens me succes, dank je :-)

-X-

Bloemenmannetje

Afgelopen weekend gingen wij op bezoek bij mijn

dochter Judith in Breda, zij is onlangs verhuisd 

naar een heel fijn huisje en wij gingen het bewonderen

(wij kregen ook een heerlijke lunch en het was gewoon fijn)

Als ik dan al zo richting het Zuiden ben gereden, 

wil ik ook altijd graag even naar Zeeland, omdat ik dan

al dichter in de buurt ben dan anders.

Meestal gaan we dan naar het strand maar om de drukte

vanwege de pasen te mijden, namen we de afslag

richting de zak (zo heet dat echt) van Zuid Beveland,

het gebied waar ik mijn laatste jaren in Zeeland woonde..

We reden over de weggetjes die ik zo goed ken en 

waar ik eindeloos veel gefietst heb, op weg naar mijn

werk, naar de stad, de kaasboerderij en gewoon voor

mijn plezier, omdat het er zo prachtig is..

We reden langs mijn oude huis in Driewegen, waar

alles nog precies hetzelfde is, alsof er geen jaren zijn 

verstreken sinds mijn vertrek, hele gekke ervaring.

Ook wilde ik graag even kijken of het boerderijtje

of het spulletje zoals wij dat in Zeeland noemden van 

het bloemenmannetje er nog was, en ooh ja dat was zo.

Een prachtig plekje waar de tijd stil heeft gestaan, 

een betoverend mooi stukje land vol met uitbundig

bloeiende bloemen waar een oud mannetje woont.

Er staat altijd een emmertje buiten met zorgvuldig 

samengestelde boeketjes bloemen uit zijn eigen tuin.

Het geld kan je gewoon in een plastic bakje leggen.

Ik ging daar altijd mijn bloemen halen en als je 

geluk had kwam het mannetje even uit zijn schuurtje.

(wist je dat het wit rond de deuren bedoeld is

om de deuren ook in het donker te kunnen vinden?)

Het mannetje droeg vaak een stofjas en klompen

en meestal maakten we even een praatje, over het weer,

zijn tuin, bijzonder planten en wat er zoal op kwam.

Het mannetje hield zich vandaag schuil, maar zijn landje

lag er fantastisch bij, en het maakte me zo gelukkig 

dat deze bijzondere plek onveranderd was gebleven, een 

klein eiland van vrede en vrolijkheid in de wereld..

Een groot verlangen maakte zich van mij meester

naar een dergelijke plek (ik voel mij altijd veel lichter

als ik in Zeeland ben, daar ben ik me pas weer van

bewust als ik daar ben)

Maar ik vind het ook fijn om te weten dat het nog bestaat,

deze onwaarschijnlijk mooie bloementuin..

Ik wens je een fijne dag

-X-

De kip en het ei

Vanochtend zat ik buiten mijn koffie te drinken,

als het weer het enigszins toelaat, vind ik dat het fijnste

en meestal probeer ik dan een eerste zin voor mijn 

blogverhaal van die dag te verzinnen..

Niet dat ik heel hard aan het denken ben, ik ben daar

veel te wazig voor zo vroeg in de morgen, meestal

schiet me gewoon ineens iets te binnen.

Maar ik kon geen enkele zin bedenken over Pasen,

ik heb ook geen bijzondere paasherinneringen

(of ze schoten me niet te binnen ;-)

Wel maakte ik dit kleine eenvoudige tekenlesje,

ik ben zelf ook helemaal geen kippen-of konijnen

tekenaar, dus ik zou zeggen dat het een ieder het kan..

Ohja, ik wil iedereen nog hartelijk bedanken voor

het meedenken over de prijs van de kussens, 

de meningen zijn duidelijk verdeeld, van er zo

ongeveer niets aan verdienen tot aan een goede prijs..

Ik begrijp heel goed dat je nooit je uren kan rekenen

als je handwerk verkoopt, ik werk tenslotte al jaren voor

niets aan deze blog en ook alle patronen van handwerk

geef ik gratis weg, er zijn vele andere die hun patronen

verkopen, maar daar kies ik niet voor..

Ook laten heel veel bloggers zich sponsoren door middel

van geld of spullen, veel give-aways worden betaald

door sponsors (die van mij betaal ik bijna altijd zelf)

prima natuurlijk, dat moet een ieder

voor zich bepalen, maar ook ik vind het wel fijn en zelfs

noodzakelijk om iets te verdienen aan mijn werk..

Ik kan mijn tijd maar eenmaal besteden en hoe leuk ik

het ook vind om de dingen die ik bedacht te delen

en weg te geven, ik zal ergens van moeten eten..

(als dat gedeeltelijk kan door de verkoop van 

mijn werk, is dat natuurlijk heel fijn)

Tot zover de overwegingen over prijzen enzo,

en gaan we over tot het eieren zoeken,

ik wens je hele fijne paasdagen

-X-

Stapels handwerk

Als ik 's avonds op de bank zit heb ik altijd een handwerkje,

dat doe ik al jaren, zo ongeveer sinds ik een puber was,

en oh joh, dat is echt lang geleden, inmiddels.

Als je alle dingen die ik gemaakt heb, kindertruitjes, 

sjaals, kabeltruien, gehaakte dekens en verzin het maar,

op een stapel zou leggen zou het een berg zijn waar je 

niet overheen kan kijken, het is maar goed dat ik dat

allemaal niet bewaard heb, ik zou het huisje niet

meer in kunnen..(het zou wel lekker zacht zijn, hierbinnen)

Wat ik maak en welke techniek ik gebruik gaat altijd

met vlagen, soms heb ik een 'bloemetjes' periode, dan heb 

ik alleen maar zin om kleine bloemetjes en blaadjes te haken

met een heel dun haaknaaldje, dan weer in dassen van

dikke wol of wantjes van dunne wol..

De laatste tijd was ik helemaal in de 'kussens breien ban'

Het begon met een kussen voor mijn dochter Judith,

gewoon leuk als cadeautje, ik maasde er ook nog wat

ruitjes op en daarna kon ik er niet meer mee stoppen..

Ik breide het ene kussen na het andere, het fijne van

breien, terwijl ik naar Netflix kijk (ik kijk altijd naar

Netflix op mijn laptop, ik heb geen televisie) is dat

ik niet naar het breiwerk hoef te kijken, ik heb blijkbaar

zoveel gebreid dat mijn handen het automatisch overnemen,

ik hoef er niet over na te denken, noch naar te kijken.

Dus ik maakte het ene kussen na het andere,

elke keer dacht ik nog eentje dan, ok nog eentje, 

nu liggen al die kussen hier op een stapel onder de tafel,

zij passen echt niet hier op de bank.

Toen ik ze op Instagram liet zien kwam de vraag of

ik ze wilde verkopen, en oh dat is een compliment,

naar als er dan gevraagd wordt naar een prijs, ga ik

echt helemaal op blanco en dan hou ik het een beetje af.

Er zit heel veel werk in, ik denk wel een uur of 12, 

het mazen en afhechten is veel werk, dan nog ongeveer

15 euro aan materiaal, dus wat vraag je daar voor?

Daarnaast zit er natuurlijk best wel eens een oneffenheidje

in want het is allemaal handwerk (ik ben geen machine;-)

Een vriendin zei; vraag 45 euro, maar dat klinkt zoveel,

ik zou me niet een kussen van dat bedrag kunnen veroorloven..

Maar als je het uitrekent aan de hand van de uren, is het

weer meer dan redelijk, nou..dit dus, allerlei overwegingen

en het komt erop neer dat ik nog geen een kussen verkocht..

Misschien moet ik gewoon over mijn schroom heen zetten

en ze gewoon verkopen, want nu liggen ze te verstoffen, haha.

Enfin, ik brei gewoon lekker door en ik wens je een 

hele fijne donderdag

-X-

Dank je

Soms kan ik me helemaal verliezen in het gemopper

over de dingen, dan heb ik nogal de neiging om alles

wat me niet bevalt op te stapelen, het begint bijvoorbeeld

met de wasmachine die kapotgaat (gisteren:-( 

Vervolgens erger ik me dan aan de stapel spullen op de 

trap die daar al dagen ligt omdat ik ze niet kwijt kan;

het huisje is ook veel te klein, roep ik dan en als ik

mezelf dan geen Ho toeroep stap ik zo hup in de

trein naar Ontevredenheid en begin ik te ratelen over 

van alles wat me niet bevalt..

Als ik niet oppas eindig ik met klagen over de juffrouw 

die ik had op de kleuterschool, dit als voorbeeld, haha.

Sinds ik de cursus mindfullness deed weet ik dat ik het ook

kan stoppen, je laat de emotie van dat moment even

uitrazen, je concentreert je op je ademhaling

 en je constateert wat er is op dat moment,

zonder er een oordeel over te hebben, zo is het Nu..

(dat moet je echt wel oefenen, klinkt eenvoudiger

dan het is, het lukt mij vaak ook niet, hoor)

Vervolgens bedenk ik me dan een aantal dingen waar

ik wel dankbaar voor ben om een en ander te relativeren.

Omdat dat helpt heb ik eens wat artikelen gelezen over

het fenomeen dank je zeggen tegen de dingen/mensen.

Er zitten vele voordelen aan, ik noem er een paar:

-het verbetert je mentale gezondheid

-het vergoot je gevoel van eigenwaarde

-het bevorder nieuwe relaties

je vergroot je productiviteit

-je gaat jezelf minder vergelijken met anderen

-je waardering voor anderen wordt groter

-je voelt je relaxter en gezonder

-je slaapt er beter van.

Wel, dat lijken me behoorlijk wat voordelen, niet

dat ik nu ineens dankbaar ben voor de kapotte wasmachine,

en het zal ook niet zijn dat ik nooit meer zal mopperen

(dat is best fijn, zo op zijn tijd, zolang het niet uit de hand loopt)

maar het maakt het wel makkelijker om de trein

die als bestemming Ontevreden heeft gewoon voorbij 

te laten rijden, denk je niet?

Ik wens je een fijne dag

en ik dank je voor het lezen van mijn blog :-)

Schoonmaak en een kleine give-away

Al wekenlang ben ik bezig met het uitzoeken van spullen,

bij wijze van voorjaarsschoonmaak, ik weet niet of

dat nog hip is om te doen maar het is een mooie traditie.

Na de lange winter, even de bezem door het huis,

ik zou graag zeggen dat ik een gebloemde schort aan heb en

een hoofddoekje om maar dat is niet zo, misschien moet ik 

dat ook eens proberen om nog meer het opruimgevoel te hebben :-)

Vorige week zocht ik alles uit wat ik maakte en tekende voor

mijn boeken, omdat ik alles met de hand teken en plak,

had ik een koffer vol (mislukte :-)) tekeningen, plaatjes,

collages en schriften vol notities, ik kon het niet over

mijn hart verkrijgen om dat zomaar weg te gooien..

Ook heb ik twee koffers vol met handwerk, waarvan ik 

deze ketting, die ik maakte voor Lov-ing wol, graag

wil weggeven aan iemand die dat leuk vind.

Er zit nu een groen leren koordje bij, ik zal er nog een 

andere kleur koord bij doen.

Laat een reactie achter als je de ketting zou willen

ontvangen en laat mij even weten welke kleur koord

je er graag bij zou willen, dan zal ik kijken of ik die heb.

Vandaag ga ik aan de bovenverdieping beginnen, daar

ligt een soort van 'reststapel' met dingen, alles wat ik beneden

niet kwijt kon, ligt nu daar, haha, misschien eindigen

die weer beneden en zo is de cirkel rond, niks geen

voorjaarsschoonmaak, het is een eeuwigdurend proces..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Variabelen

Nadat ik vorige week hier zo ferm stelde dat ik mijn

eigen koers zou gaan varen en dat ik een aantal

besluiten had genomen, bleek dat dat natuurlijk

makkelijker gezegd dan gedaan is.

De werkelijkheid is toch weerbarstiger dan wat je 

bedenkt en er bestaat geen gewoon geen rechte weg naar

je beoogde doel (en wat zou je eigenlijk moeten doen

als je daar aankomt, haha, op een stoel gaan zitten 

en tevreden rond je heen gaan kijken en hopen dat

de zon altijd blijft schijnen?)

Dus ik ging monter op pad, maar op dinsdag was ik

al helemaal verdwaald, ondanks het feit 

dat ik een zelfbedachte kaart in mijn

hoofd had van de weg die ik wilde volgen.

Ik twijfelde aan mijn voornemens, afspraken

 werden door anderen afgezegd, waardoor

ik mijn plannen toch weer aan moest passen.

Dagelijkse zaken vroegen mijn aandacht, zoals een 

belastingaangifte, ik kreeg post die mij uit mijn evenwicht

bracht, er waren wat familiezaken die mij aan het 

denken zette en al heel snel was er nog maar weinig

over van mijn vastberadenheid om zelf te bepalen

welke richting ik uit zou gaan..

Aan het einde van de week had ik van alles gedaan

maar niet de dingen die ik van te voren bedacht had

en ik besloot om inderdaad maar gewoon lekker 

in de tuin te gaan zitten, beetje te wandelen en zomaar wat

rond te dobberen op de dingen zoals ze waren..

Vandaag voel ik me weer redelijk vastbesloten om 

mijn uitgestippelde weg weer te bewandelen en heb ik 

het voornemen om mij niet uit het veld te laten slaan

door allerlei variabelen en zijwegen die onvermijdelijk zijn,

te accepteren dat dat er gewoon bij hoort en

 maar zien wat er groeit uit de zaden die ik geplant heb..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Richting

Een tijdje geleden schreef ik eens dat ik een plan B 

nodig had omdat ik zomaar wat dobberde op de zee van

mogelijkheden, zonder enig gevoel waar mijn Noorden was.

Dat heeft vrij lang geduurd en ik ging elke keer een 

andere kant op, soms zelfs meerde keren per dag.

Omdat ik zelf niet wist wat ik wilde of moest doen, 

was ik bijzonder ontvankelijk voor aanwijzingen

of commentaar van anderen, de naald van mijn kompas,

draaide werkelijk alle kanten op..

Vind je dat ik dit moet doen? Ok, dan doe ik dat, 

oh toch niet, dan niet, vind je dat ik dat niet goed doe,

ok, dan doe ik het anders, wil je graag komen, leuk,

oh toch maar niet, ah ja, ik begrijp het..

Zo ging dat en een tijdje is het best fijn om mee

te gaan met elke wind die er waait maar op een gegeven

moment kreeg ik er toch genoeg van..

Dus ik bepaalde een richting, niet tot in detail, want

dat is niet mogelijk er zijn altijd allerlei varianten,

invloeden en zijstraten waar je geen rekening mee kunt 

houden omdat je die niet kan voorzien..

Ik nam een aantal besluiten en daar werk ik nu al

een tijdje aan, ik was er vorige week zo druk mee,

dat ik zelfs geen tijd had om foto's te maken voor mijn blog,

dus ik laat het de komende dagen even bij dit bericht..

Ook heb ik, als gevolg van mijn besluiten, van de week 

wat afspraken die ik voor moet bereiden en ik merk dat

ik weer rond begin te tollen als ik meerdere dingen

tegelijk doe, dus ik ga me even focussen op het

bewandelen van de richting die ik koos..

Ik ben blij dat ik een soort van plan B heb en 

ik heb besloten dat ik mijzelf benoem als mijn eigen

"direction protector' haha, waarbij ik alle goede adviezen,

raadgevingen en zo tot mij zal nemen maar uiteindelijk

zelf zal bepalen welke kant ik op ga..

Ik wens je fijne dagen

-X-