Laatst zei iemand tegen mij, ik ben bang dat het hele Wenen
plan gaat mislukken, dat begrijp ik wel, ik heb zelf ook de
neiging om in termen van gelukt en mislukt te denken.
Maar als je er echt over nadenkt en eens helemaal in die
gedachte duikt, kom ik toch ook tot een andere conclusie,
een appeltaart kan mislukken als je vergeet dat die in de oven
stond en helemaal zwart geblakerd is, maar een leven?
Natuurlijk niet, de dingen kunnen anders lopen dan je
gedacht, gehoopt of verwacht had (vooral dat)
In feite fantaseren we wat af, hoe de dingen anders hadden
kunnen zijn, als ik nu dit of dat, dan was alles prachtig
geweest (maar er kan niets meer veranderen in het verleden)
Ook over de toekomst die in gedachte schitterend en tot
volle tevredenheid zal zijn, maar natuurlijk lopen de
dingen altijd anders, je kan nu eenmaal niet in de
toekomst kijken (oh, gelukkig maar)
Dus dacht ik lang na of het Wenen plan zou kunnen
mislukken, ik denk het niet, natuurlijk kan het zijn
dat ik er die ongelukkig zal zijn of heimwee zal
hebben maar dat zijn gevoelens, en voor zover ik weet
(ik weet heel veel dingen niet :-) kan je geen mislukte
gevoelens hebben, stel je voor zeg..
Ook kan er iets gebeuren waardoor ik besluit terug te
keren, iemand kan ziek worden of mijn overkomst
naar Nederland is dringend gewenst om welke reden
dan ook, maar ook dat is geen mislukken, dat is een
verandering van een plan, soms verandert het plan..
Uiteindelijk besloot ik dat je hoe dan ook het bos
van de toekomst ingaat zonder te weten waar de weg
heen zal gaan, misschien verdwaal je, maar wie is er
ooit voor eeuwig verdwaald in het woud?
Kortom, het zal wel goedkomen, hoe dan ook.
Ik wens je een fijn weekend
-X-
