Oh those little happy moments & a little give away

Vandaag is het een appeltaartdag

(Appeltaartdagen was eigenlijk de titel die ik voor 

mijn boek in gedachten had, maar volgens de uitgever

zou men denken dat het een kookboek was,

misschien hebben ze wel gelijk..)

Vandaag vier ik dat we tot Zover zijn gekomen

(daar sta ik regelmatig eens bij stil)

Dat P vandaag jarig is, ook al zegt hij dat hij er 

niets aan 'doet'

(dat kan helemaal niet want je bent jarig of niet:)

Dat ik het liefste buurmeisje en nichtje heb

wat je maar kan bedenken

(ik bedoel, wie zegt er meteen, ja leuk,

als je vraagt, wil je even met 2 boeken op je hoofd

poseren voor een foto, bovendien staat ze ook in het boek:)

En dat mijn eigen boeken Zomaar op en tussen

het stapeltje van mijn favoriete boeken liggen...

Nu wacht ik al een tijdje op de boeken

die ik krijg van de uitgever om weg te geven op mijn blog..

ze zijn er nog steeds niet..

Maar omdat het een Appeltaardag is en ik nog 2 boeken

over heb van mijn boekenfeestje, geef ik die vandaag weg.

Eentje hier en eentje op Instagram

(je mag bij beide mee doen hoor, als je wil :)

Je hoeft niets te doen in retour wat mij betreft,

hoewel de uitgever het erg fijn zou vinden,

als je het boek al hebt, als je op Bol.com

een korte review/waardering  zou willen zetten.

(het heeft iets te maken met de vindbaarheid van het boek, ofzo:)

Dus mocht je zin hebben in een gesigneerd 

Vive la Vie (maar zonder handtekening mag ook hoor)

met wat kleine andere aardigheidjes,

laat dan een berichtje achter, dat kan tot woensdag a.s.

(dan geef ik over een paar weken nog eens wat

boeken weg, als ze zijn gearriveerd:)

Ik wens je vandaag een moment toe om te vieren

(hoe klein ook :)

-X-

Warm hands #2

Hoewel het nog niet echt handschoenen weer is

het word weer 17 graden in dit weekend,

haakte ik toch alvast een stapeltje..

Ik heb er inmiddels zoveel dat ik denk dat ik ze maar

moet gaan verkopen..:)

Hieronder laat ik zie hoe je ze kan maken,

het is werkelijk heel simpel,

hoewel je dat, als ik de aanwijzingen zo achter elkaar zie,

niet zou denken..haha.

Eigenlijk haak je een lapje wat rondom je pols past

en dan haak je daar een lapje, met een gaatje

voor de duim bovenop.

Je kan het patroon makkelijk aanpassen

als je dikkere of dunnere wol gebruikt.

Er kan niet zoveel misgaan, het is gewoon een kwestie

van proberen, ik deed er ook aantal opnieuw..

Komt ie:

En oh, er staat ongetwijfeld ergens een foutje in,

maar als je naar de wanten kijkt kom je daar vast wel uit..

en terwijl je bezig bent kun je gewoon steeds 

passen op je hand..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Mindfulness

Vandaag is het al weer de laatste keer

dat ik naar de mindfulness cursus ga

Nu had ik van alles bedacht wat ik daar over kon zeggen

maar gisteren bladerde ik nog eens het cursus boek door

en las ik onderstaande, zo mooi kan ik het niet zeggen..

(mijn zoon Daan zou zeggen: ojee dat

is wel heel erg sferisch, haha)

De herberg

Mens zijn is een herberg

elke dag komen er nieuwe gasten

Vrolijkheid, somberheid, laagheid,

even een helder moment als onverwachte bezoeker

Verwelkom ze en geef ze een gastvrij onthaal

Ook al zijn het een hoop zorgen

die je huis overhoop halen.

Behandel toch elke gast met respect.

misschien ruimt hij bij je op,

om ruimte te maken voor iets anders, iets fijns

De sombere gedachten, de schaamte, de boosaardigheid

treedt ze lachend bij de deur tegemoet

Wees dankbaar voor iedereen die komt

want ieder van hen is gestuurd 

als een gids uit het onbekende

-bewerkt uit: The essential Rum-

Er worden overal in Nederland mindfulcursussen

gegeven en mocht je in de mogelijkheid zijn

kan ik je het bijzonder aanbevelen.

Ook zijn er vele boeken verschenen en op internet

kan je allerlei meditaties vinden.

Tot slot, nog een klein grappig introductiefilmpje

(om het hele bericht wat minder sferisch te maken;))

Ik wens je een fijne dag

-X-

Paris

De allereerste keer dat ik naar Parijs ging,

was ik twaalf jaar, ik ging met Dries,

wat om precies te zijn mijn stiefvader is..

maar dat klinkt zo ongezellig, als een bozige man

uit een sprookje, wat hij helemaal niet is:)

(lang en ingewikkeld verhaal, wat enkel voor 

de betrokkenen interessant is)

Dat hele reisje maakte heel veel indruk op me,

ik vond het fantastisch, en ik bedacht me toen

dat ik graag mode ontwerpster wilde worden

en in Parijs zou gaan wonen..

Dat is er door de loop der dingen nooit van gekomen,

wel ging ik vele malen naar Parijs,

alleen, met mijn kinderen (ik wilde ze beide Parijs laten zien 

voordat iemand anders dat deed)

De keer met Daan bezochten we allerlei historische 

dingen en gebouwen en met Judith hebben we

alle bekende mode winkels bezocht.

Zij ging dan voor de etalage staan van bijvoorbeeld Chanel,

en ik maakte dan een foto, was echt heel grappig..

Deze keer was ik er dus met P,

we waren er eens eerder maar toen was het

vreselijk koud en kwamen niet verder

dan van het ene cafeetje naar het andere snellen..:)

Maar nu was het weer heerlijk, mooi genoeg 

om eens met de fiets rond te rijden..

Het systeem van de fietsenverhuur leek eenvoudig,

maar op de een of andere manier lukte het ons

om maar een fiets te huren, de tweede wilde 

maar niet lukken..waar ik dan bijzonder humeurig van werd.

P niet hoor, zonnig als altijd besloot hij dat we 

gewoon overgingen op plan B..

Dus we wandelden, urenlang, door kleine straatjes,

parken, grote boulevards..

We bezochten verschillende markten, bekeken 

de fruitstalletjes, rare vissen op bakken met ijs,

en de kramen met de vele verschillende kazen..

Zo af en toe dronken we koffie, buiten op een

terrasje aan de straat, keken naar de mensen,

verzonnen er levens bij..zo van..

ik denk dat die vrouw..en die man daar zal vast..

We stonden tijden in de rij voor het beste broodje

falafel in de Marais, aten croissants, 

en natuurlijk appeltaart..

Zo af en toe ging ik een winkeltje binnen 

terwijl P dan ergens buiten wachtte

(oh, mocht ik iets hebben van het geduld van die man:)

De laatste avond wandelden wij langs de Seine,

kletsten we over wat was en wat gaat komen

(hoewel je dat natuurlijk nooit zeker weet)

Ik kocht een gouden Eiffeltorentje bij een boekenstalletje

die P ongelofelijk lelijk vond, haha

Maar ik geloof niet dat ik ooit Parijs verliet

zonder zo'n torentje..

Kortom wij hadden het fijn

en ik voel me gezegend (hoewel dat nogal zwaar klinkt)

dat ik daar zomaar liep, samen met P.

En terwijl we op de Pont Neuf keken hoe het langzaam

donker werd, dacht ik even aan het meisje van 12,

wat met grote ogen door Parijs liep,

en hoe mijn leven totaal anders liep 

dan waar ik toen over droomde.

Maar tegelijkertijd was er het gevoel 

dat het Goed was, zo..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Paris (aller et retour)

Dus wij gingen naar Parijs

en we kwamen weer terug,

en nu zei ik wel vandaag verslag te doen,

maar alle foto's staan nog keurig op mijn camera

en ik ben nog echt niet wakker genoeg om ze te bewerken

en uit te sorteren..

We hadden geweldige dagen, het weer was heerlijk,

de mensen vriendelijk en de sfeer in de stad

was zo vredig als het maar zijn kon..

Al deze dagen hoorde ik flarden van dit liedje

in mijn hoofd maar ik kwam niet verder

dan een of twee woorden (ken je dat?)

dus vanochtend zocht ik het meteen op.

Vandaag start ik langzaam op,

laat ik de beelden van de afgelopen dagen

nog eens door mijn hoofd gaan,

pak ik mijn roze mand weer uit en geef ik

de kleine gouden Eiffeltoren die ik kocht langs de Seine

een plaatsje naast de grote in de vensterbank.

Ik wens je een fijne dag

-X-

en oja, ik zei ja..haha

Bon voyage

Van de week vroeg P ineens,

zullen we donderdag naar Parijs gaan..eh..

Tuttebol die ik ben, denk ik meteen

aan metro's en terreurdreigingen, oh oh

(ik snap niet dat ik er niemand over hoor,

terwijl het toch dagelijks via het nieuws tot ons komt)

Maar meteen bedenk ik me dat ik ook zo vaak

hier door het station loop...en dat ik mijn leven niet moet 

laten regeren door Wat er zou kunnen gebeuren,

dus ik zeg ja (oui oiu )leuk...

Dus hij boekte een hotelletje en vanmiddag

zal ik hem treffen ergens midden in het land..

(hij werkt vier dagen per week in de Achterhoek

en slaapt dan door de week in, zoals wij het noemen

de Boshut van mijn broer op de Veluwe)

en van daar zullen we samen vertrekken.

Dus ik maakte wat plannen en P kwam met het idee

om Parijs op de fiets te verkennen,

dan denk ik meteen weer; al dat verkeer..(ohoh;)

en liet die gedachte ook meteen maar weer gaan.

Toen ik aan Guusje vertelde dat we gingen zei ze:

Ik denk dat hij je ten huwelijk gaat vragen,

stad van de liefde enzo..haha..

En als het zo was of ze dan bruidsmeisje mocht zijn,

wel..ik zie echt veel voor me, maar geen witte jurken,

confetti, handjes rijst en dat soort dingen.

Dus vandaag pak ik mijn roze mand in

(in het kader van het licht reizen)

ga ik naar de bakker om witte kadetjes te halen

(in het kader van het schoolreisjes gevoel)

trek ik mijn feestjurk aan

(voor het eventuele huwelijksaanzoek;)

en laad ik de batterij van mijn camera op

(zodat ik volgende week verslag kan doen)

Ik meld mij maandag weer,

ervan uitgaande dat het allemaal goed is gekomen

met het verkeer en het reizen met de metro.

Ik wens je fijne dagen

-X-

All you have

Ha, nog net kunnen plaatsen,

voor ze de hele dag de stroom uitzetten..

Ik heb maar een dikke trui klaargelegd

en een fijn boek, en gelukkig mag ik vanochtend

naar het warme zaaltje van de mindfulness les..

Ik wens je een fijne dag,

-X-

ps. Overigens ben ik niet de enige die 

dankbaar is voor dit huisje..

Gisteravond zag ik de muis weer in en uit

het hoekje komen..misschien dat ik naast dat boek,

ook wat gaten ga dichten vandaag

(krijg ik het dan meteen weer warm van :)

Crochet leaves and a storm..

Nu de regen met bakken uit de hemel komt,

de wind om het huis giert,

maken we ons op voor de eerste echte herfststorm,

die later op de dag de kust zal bereiken..

(en oh wat zou ik graag even op de duinen 

bij Domburg staan, in de wind die aan je jas trekt,

 om de zee te zien..)

De meeste blaadjes zitten hier nog aan de bomen,

maar waarschijnlijk is dat na vandaag anders..

Met dat beeld in gedachten,

haakte ik blaadjes het ene na het andere.

Ik vond het patroon in een oud haaktijdschrift,

met de mooie titel: Het rijk van de vrouw

(of iets dergelijks :)

Het patroon paste ik wel wat aan,

gewoon omdat ik overal (blijkbaar)

mijn eigen draai aan wil geven.

Ik zou verder niet zo'n idee hebben 

wat je er mee kan doen, maar je bedenkt vast wel wat..

En oh, het is voor mij heel lastig om via de mail,

uit te leggen wat er niet goed gaat,

mochten er vragen over zijn, dan zou ik

eigenlijk naast je moeten zitten..

Dat zou wel heel gezellig zijn, 

maar ook soort van niet mogelijk :))

Ik wens je een fijne dag,

echt zo'n dag om binnen te blijven met een handwerkje..

En mocht je toch naar buiten gaan,

pas op dat je niet weg waait ;)

nb. morgen hebben we hier op de dijk de hele dag

geen stroom, dus ik weet niet of ik 

vroeg genoeg op ben om een bericht te plaatsen.

nb 2. de boeken (Vive la Vie) voor de give-away

komen pas volgende week, dus dat duurt nog even..

-X-

Floating around..

Het was een prachtig weekend,

misschien wel het laatste waarin je buiten 

koffie kon drinken.

Wat ik dan ook regelmatig deed, voor de rest

is de vaart er behoorlijk uit, mag ik wel zeggen..

Dus ik dabberde een beetje rond,

ik geloof helemaal niet dat dat een woord is,

zo noemden wij dat als kind..

(misschien zou het eigenlijk dobberen moeten zijn;)

Ik ruimde eindelijk eens mijn witte kast op,

het is zo ongeveer de enige kast in huis,

waar ik mijn 'dingetjes' in kan bewaren,

en ik stapel altijd net zo lang alles op elkaar

totdat het naar buiten valt op het moment

dat je de deuren open doet..dat was nu het geval..

Ik vond van alles, het valt me op dat ik altijd

vergeet wat ik heb, totdat ik het weer tegenkom..

En ook al deed ik bijna alles weg,

ook deze spullen heb ik dus eigenlijk ook niet nodig :)

Verder maakte ik een afspraak met Lisa van Elle Aime

dat ik op 14 november, een soort van mini workshop

zwanen en bloemen vouwen zal doen in haar winkel,

tevens zal ik daar nog wat boeken signeren.

(dus als je in de buurt van Rotterdam woont, welkom)

Ook zal ik daar begin december wat van mijn overtollige 

dingetjes en wat handwerk verkopen op haar winter-marktje

(maar daar over later meer)

Zaterdagavond bezochten wij een balletvoorstelling 

in Carré, echt fantastisch, hoewel de hoogte van onze 

zitplaatsen me wel even de adem benam..

Zondag maakte ik wat tutorials, zoals ze dat

zo mooi zeggen van de polswarmers en de herfstblaadjes,

die ik hier later deze week zal plaatsen

Ik dronk nog wat koffie buiten,

en dabberde (ha) zo weer het weekend uit..

(en zie je die Flow, dat is een internationaal nummer,

met een zelfmaker (of tutorial) van mij er in :)

Ik wens je een fijne maandag

-X-

A mouse, a dog and a horse...

Heb je dat ook wel eens, dat je iets denkt te zien,

maar later denkt, huh, was dat nou echt zo..

Zo zag ik van de week op een avond,

in mijn ooghoeken ineens een muis de kamer inrennen

en heel hard weer weg achter de plint bij de verwarming..

Ik riep P, we keken een beetje rond, zagen hem nergens,

pakten een zaklamp en keken onder elke kast,

overal achter en onder..geen muis te zien..

(je had ons moeten zien, kruipend over de vloer :)

En wat nog gekker was, we konden ook helemaal niet

vinden waar hij naar binnen was gekomen.

De muis zou dan via de open trap vanuit de keuken

naar boven moeten zijn gekomen..

(dat zag ik dan wel meteen weer voor me,

een muis die een koffertje mee naar boven sleept,

om hier onder de verwarming te gaan wonen..)

Weet je het zeker? vroeg P,

ja eerst wel, maar later toch niet meer helemaal..

Maar ik denk wel vaker iets te zien..

zo zag ik van de week mevrouw Little op mijn tafel

op een lucifersdoosje zitten, omdat ze bang was

voor een blaffend hondje.

Ik joeg het hondje weg en vroeg of ze ook bang 

was van paarden, nee, dat niet..

Dus ik haalde een paardje van stal,

ze ging er op zitten en het paardje wandelde 

met mevrouw Little en al mijn bureau af..

(het laatste verhaal is natuurlijk niet helemaal waar,

maar het eerste wel..ik weet zeker dat ik een muis zag..

hoewel hij de rest van de week zijn neus niet

meer heeft laten zien..:)

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Heb ik nog 1 kleine dingetje, toch weer over Vive la vie..

(het is nu eenmaal de week van het boek)

Het eerste: mocht je ergens iets zeggen over het boek,

bijvoorbeeld op een blog, is dat heel fijn,

ik zou je wel willen vragen geen hele pagina's te scannen

en te publiceren , daar zit namelijk een copyright op

en dat mag dus niet (om het maar eens bot te zeggen:)
Tenzij je daar toestemming voor hebt
van de uitgever (die bezit de rechten op de foto's)

All those thoughts..

Omdat ik de laatste tijd zo bezig was

met het boekenfeestje, en alles er om heen

ben ik mijn focus helemaal kwijt,

mijn gedachten wapperen alle kanten op..

Oh, ik moet nog dit en dat mag ik niet vergeten.,

en vooral over wat er allemaal zou Kunnen gebeuren..

Daarbij vind ik het ook elke keer weer

spannend als ik iets moet doen wat ik normaal

nooit doe, of zou doen..(maar toch doe

in het kader van Hup, dat kan je best)

Zoals het feestje of gisteravond een klein interview

voor een radiozender, ze belden ook nog een half

uur later dan afgesproken..ohoh :) 

Je zou zeggen dat ik in dit soort tijden 

heel veel zou hebben aan de mindfull cursus,

maar ik ben dan zo bezig en in beslag genomen

door de Dingen en mijn gedachten 

(wist je dat je per dag zo'n 40.000 gedachten hebt,

waarvan ongeveer 70 % niet positief is?)

dat ik er de rust niet voor kan vinden

(of mezelf kan dwingen te gaan zitten en de storm

in mijn hoofd even laten uitrazen)

Winst is wel, dat ik nu wel bewust kan constateren 

dat het een patroon is..ik zie wat er gebeurt..

Ik ga zo op in het een en ander,

dat ik de kleine dingen en vooral mezelf

helemaal uit het oog verlies..

Deze week kregen we bij de mindfullnes

de opdracht mee om ons te realiseren

dat gedachten geen feiten zijn en dat je niet je gedachten bent..

Daar ga ik maar eens mee aan de slag,

hoewel ik nu al de neiging voel om daar eens flink over

na te gaan denken..haha

Bovendien verleg ik mijn aandacht eens even

naar de kleine dingen, wat haken,

koffie drinken terwijl ik naar de regen buiten kijk..

een fijn boek lezen..en misschien moet

ik al die wapperende gedachten

gewoon aan de waslijn hangen ;)

Ik wens je een fijne dag

-X-

nb. Mocht je wel eens op Facebook zijn,

daar kan je bij Kosmos een tekening van mijn hand winnen

en een bon van 50 euro die je kan besteden bij  Met de hand.

Bovendien kan je bij de Knippie,

 2 Vive la vie boeken winnen.

Zelf zal ik volgende week ook wat gesigneerde 

boeken (ha) weggeven, hier.

This moment

Ik wens je een mooi moment ;)

-X-

en oja, vanaf vandaag is mijn boek verkrijgbaar

en oja 2 ik vond mijn oorbellen terug,

ze zaten in mijn etui ?!

It was a beautiful day & a thank you

Nadat ik zondag een beetje duizelig

de winkel in wankelde, werd ik breed lachend 

begroet door Twirre (de eigenaresse van de winkel,

en Fem, die al taarten stond uit te pakken..

Ik kreeg een kop sterke koffie in mijn handen geduwd,

en de opdracht alleen maar te gaan zitten,

te signeren en te genieten

(wat een fantastische vrouwen :)

We waren nog niet klaar met alles neer zetten

(ik zeg wel we, maar ik deed niet zoveel,

behalve lippenstift op doen, die Fem meenam..)

of de eerste mensen kwamen al binnen.

Het allereerste boek werd verkocht aan Nel,

die samen met haar man gekomen was, zo leuk..

Ik signeerde het nog wat onwenning,

maar de rest van de middag tekende ik boeken,

alsof ik nooit anders deed (haha)

De een na de andere

(hier heb ik mijn oorbellen nog in, later zijn ze gesneuveld,

en ik heb ze niet meer terugggevonden..)

Ik nam complimenten in ontvangst, over mijn jurk,

het boek, zoveel dat ik er rode wangen van kreeg

en een een beetje dacht: ach nu ja...wel...

(maar fijn was het wel)

Gelukkig bedacht ik me nog ineens dat er misschien

wat foto's genomen moesten worden, en was 

Saskia zo lief om deze met mijn camera te maken..

Dank je wel!

Antoinet was druk met de koffie,

ik vergat de mijne steeds op te drinken,

zo druk had ik het met kletsen, poppetjes tekenen

in boeken, kadootjes aannemen

(oh, zoveel kadootjes, echt ongelofelijk,

ik pakte ze pas 's avonds met Guusje uit,

heel erg bedankt, allemaal!)

Er kwamen uiteindelijk heel veel mensen,

mensen die ik al eens eerder zag,

mensen die ik enkel kende via de social media,

oude bekenden...het was een komen en gaan,

ik probeerde met een ieder een praatje te maken,

maar ik weet niet zeker of dat gelukt is..

Er was hier en daar een traantje..

 er werd taart gegeten..

 Ik luisterde naar het praatje van Catrien

de publiciteits vrouw van Kosmos,

en naar Marike, de uitgever zelf..

ik werd er zo verlegen van, van al die lovende woorden,

en iedereen die naar me keek,

dat ik zo mogelijk nog roder werd,

(zie je de rode oortjes, ach jee :)

Maar het was een prachtige dag,

zo bijzonder, al die mensen die de moeite namen

om te komen, voor mij..

Ik kon het niet helpen, dat ik toch even terugdacht 

aan een paar jaar geleden, toen zo ongeveer,

alles verloren leek, en dan nu..ongelofelijk..

Want dat is het...ongelofelijk..welke bijzondere draai

mijn leven heeft genomen..

Iedereen heel erg bedankt, werkelijk,

ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen..

dus ik laat het maar zo..

(het zou een blogbericht van een kilometer worden;)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Monday morning..

Terwijl het buiten giet van de regen 

en de blaadjes door de lucht dwarrelen,

zit ik hier temidden van de kadootjes,

restanten kopjes en wat verdwaalde boeken in een doosje,

nog wat na te zoemen over gisteren..

Nadat ik aanvankelijk Totaal niet meer mindfull was

en ontzettend zat te foeteren op P

omdat er allerlei omleidingen waren 

(daar kon hij natuurlijk ook niets aan doen,

maar hij zei: ik ga daar helemaal niet op reageren,

ik ken je langer dan vandaag

en bovendien helpt het ook niet Echt...)

en ik zo ongeveer hyperventilerend aankwam

in Handmade Heaven ...

Maar natuurlijk is het allemaal goed gekomen,

het was een fantastische middag

Ik moet het allemaal nog even verwerken,

maar later zal ik er over vertellen..

Op de blog  Zilverblauw wordt al een boek weggegeven,

en ook ik zal binnenkort wat exemplaren

weg geven, natuurlijk, gesigneerd en wel

(ik heb gisteren heel goed kunnen oefenen ;)

Ik ga vandaag even landen, de resten van het feest

opruimen en nog even verder zoemen..

Ik wens je een fijne dag

-X-

n.b de bloemen zijn een zelfmaker uit het boek:)

Bookparty preparations..(and a dress in paper)

Nu het boekenfeestje met rasse schreden nadert

ben ik al de hele week bezig met voorbereiden..

Allereerst was daar natuurlijk de kwestie van wat moet ik aan,

dus ik paste wat dingetjes die ik al had,

hmmm...kan...te groot, te klein, te kort..

Dus ik besloot voor de gelegenheid een nieuwe jurk te kopen,

maar na een middag van alles passen

in van die vreselijk benauwde pashokjes,

waar ik mezelf dan voor de spiegels zag staan,

met mijn knalrode hoofd in het veel te felle licht

besloot ik gewoon iets uit mijn eigen kast te trekken..

Het was P die zei: maar als je iets leuks zag,

dan ga ik wel even met je mee..(ha)

Dus op zaterdagmiddag kocht ik in een overvolle winkel,

met een glimlachende P naast me een jurk.

(die zo mooi was ingepakt, dat die nog steeds

in het tasje staat, hier..)

Op dinsdag was ik bijna de hele dag in Handmade Heaven

de winkel van Twirre, waar het feestje is.

We dronken koffie (belangrijk)

maakte wat plannen, ruimden een kast leeg

en weer in, met wat spullen van mij..

De dozen met boeken zijn daar inmiddels aangekomen,

en zondag... (ojee, iets met signeren enzo :))

Verder dacht ik van de week dat het misschien 

wel leuk zou zijn als ik, wat zakjes zou maken

met wat dingetjes die ik vond..

Een soort van goodie bag (om het maar eens hip te zeggen)

met waardeloze maar gezellige dingetjes er in..

Dat was een goed idee, maar echt heel veel werk,

ik zat uren papiertjes te knippen, spullen uit te zoeken..

In het begin zag de tafel er zo uit..

maar een uur later al zo..

Uiteindelijk kreeg ik hulp van Guusje

en we maakten 100 zakjes, wat natuurlijk veel teveel is..

Ik heb nog steeds niet echt een idee hoeveel mensen

er komen...maar ik heb besloten er gewoon een 

leuke middag te maken, de mensen van wie ik het fijn vind

dat ze er bij zijn zijn er..

Neemt niet weg dat ik toch een beetje zenuwachtig ben,

vooral zo'n hele middag in de belangstelling staan (ohoh)

Maar morgen bakken we eerst appeltaarten

(ik zeg wel we, maar het is eigenlijk P)

doe ik wat mindfulness oefeningen en zondag 

haal ik mijn jurk uit dat mooie papiertje

en dan... (verslag volgt:)

Ik wens je alvast een heel fijn weekend,

-X-