Market preparations or a Lot of work

zondag sta ik weer op de markt

dat is leuk,

maar ook enorm veel (onzichtbaar) werk,

ongeveer een week van te voren,

begin ik met het opnieuw sorteren van de dozen,

van mijn voornemen,

om het bij het einde van de vorige markt,

keurig in te pakken,

dat ik ze Zo weer mee kan nemen,

komt vooralsnog weinig terecht..

dus ik haal ze weer leeg,

doe er nieuwe dingen bij,

strijk, prijs, vouw,

stapel,

maak gezellige zakjes,

met kleine verzamelingen plaatjes erin,

speld grappige broches 

op vintage behang,

borduur x-jes op zakdoekjes,

bedenk me dat de kapstok,

die ik wil gebruiken om tassen aan te hangen,

wel heel erg saai is,

beplak het,

waarbij ik dan natuurlijk weer veel te slordig,

te werk ga,

en het allemaal net niet past,

en ik veel meer tijd kwijt ben,

met het bijplakken van stukjes,

dan als ik het in een keer goed gedaan had

(bv. even opmeten..)

en ik ruim op,

dat vooral,

ik kan alleen maar werken als ik er

een enorme zooi van maak..

tot slot,

bedenk ik me altijd te laat,

dat ik Eigenlijk eens kaartjes moet laten drukken...

en schrijf ik er nog maar een paar,

maar nu ben ik klaar,

en kan ik Zondag naar de markt.

Moody and Hurray

terwijl de lucht buiten grijs is

en loodzwaar van de nog niet gevallen regen,

zit ik hier voor of achter mijn laptop

het is maar hoe je het bekijkt,

een hoera-post te tikken,

en dat past eigenlijk niet

want zolang ik me kan herinneren

ben ik vroeg in de ochtend niet op mijn best,

sterker nog ik ben gewoon humeurig...

en niet aanspreekbaar,

je kan het wel proberen hoor,

maar het kan heel goed zijn 

dat het antwoord je niet bevalt..

dat trekt wel bij, 

ergens in de ochtend,

maar die eerste paar uur..ohoh

toen de kinderen nog klein waren,

zorgde ik altijd dat Alles klaarstond,

ontbijt, schooltassen, kleren, tot aan de schoenen toe,

ik moest het gewoon blind kunnen pakken,

want Gedoe in de ochtend,

ik kan het gewoon niet hebben...

gisterochtend zat ik op een telefoontje te wachten,

het lijkt wel of ik tegenwoordig,

het ene spannende verzoek na het andere krijg,

en terwijl ik hier zat te hummen,

bedacht ik me dat ik dan net zo goed,

even iets kon maken,

om mijzelf uit mijn humeur te trekken,

bedacht ik deze Hoera-dingetjes,

voor de markt van a.s Zondag

zo gemaakt van wat MT tape,

en wat touw,

Hurray

schreef ik op de kaartjes,

omdat er natuurlijk altijd wel wat te vieren is,

ook vroeg in de ochtend,

alleen is het dan vaak nog niet

tot mij gekomen..

en zo een beetje plakkend en knippend,

(en koffie drinkend)

liet ik een aantal redenen

om Hoera te zeggen

door mijn hoofd dwarrelen,

en dat zijn er best wel wat,

welbeschouwd...

toen ze klaar waren,

en er enkel nog de restjes op mijn tafel lagen,

beantwoorde ik het telefoontje,

waar ik dan uiteindelijk om moest lachen,

ochtendhumeur voorbij,

misschien moet ik elke dag beginnen,

met wat plakband, touw, 

en Hoera Kaartjes...!

Vrolijke-Hoera-Dag- gewenst

-x-

Message from the past...

laatst las ik ergens een berichtje,

over een 50 jaar te laat bezorgde liefdesbrief,

aan een Amerikaanse man

met het bericht dat de schrijfster Vonnie,

1000 meer van hem hield als eerst

(ik vraag me dan meteen af wat er gebeurde

tussen Eerst en Toen)

de brief kwam uiteindelijk bij de man terecht,

en ze bleken al jaren getrouwd te zijn,

(en ze leefden nog lang en gelukkig, ach)

zo prachtig,

een bericht verloren gegaan in de tijd,

waar zou de brief geweest zijn al die tijd,

per ongeluk verzeild geraakt in een laatje,

van een stoffig postkantoor,

en toen de hele boel werd afgebroken ,

om plaats te maken voor een supermarkt,

tevoorschijn gekomen,

en door een romantische ziel

 alsnog in een brievenbus gegooid?

ik had het gezicht van de man wel eens willen zien,

toen hij het lieve berichtje las,

zou hij zijn vrouw met hernieuwde belangstelling

hebben bekeken,

 zijn hart zijn gesmolten?

ach ja, ik ben dol op Post,

en ik heb meteen weer zin om wat te versturen,

geen liefdesbrief,

die kan ik gewoon op het nachtkastje zetten,

(of in het laatje leggen)

maar gewoon wat kaartjes,

dus heb je zin om een kaartje van mij te krijgen,

ik zal er 5 versturen,

laat dan even een reactie achter,

en stiekem hoop ik natuurlijk,

dat het kwijtraakt,

en over een jaar of 50 bezorgd word,

een bericht Verloren gegaan in de tijd...

Tape, crochet and a question...

een paar dagen geleden,

las ik op (zeg je dat zo?) Twitter,

ik denk dat Maureen het twitterde,

maar helemaal zekere weten doe ik het niet,

ik lees zoveel op/via (?) Twitter,

dat de Hema nu ook MT tape verkoopt,

of iets wat er op lijkt,

nu moest ik daar toch even zijn, en inderdaad,

natuurlijk lang niet zoveel fijne prints,

als bijvoorbeeld bij Vlinders in je buik of Martine,

of een van alle andere papier-web-shops,

maar een fijne aanvulling,

voor mijn immer groeiende collectie is het wel,

ik dacht ik laat het alle niet-twitteraars 

en andere tape-verslaafden even weten...

maar dat terzijde,

want eigenlijk is dit een haak-post,

nu mijn hoofd compleet omloopt,

en de ideeën over elkaar heen buitelen,

ben ik maar weer eens gaan haken,

om de gedachten te ordenen,

en een beetje wezenloos de steken tellen

(heerlijk)

ik maakte een variant op de 

makkelijkste bloemenslinger,

zo doe je het,

mocht je er zin in hebben:

een soort van mini confettislinger

of ketting, wat je wil,

het is werkelijk erg eenvoudig,

misschien wat bolletjes mee in de koffer,

en lekker haken voor de tent,

of in de tent als het regent?

heb ik nog een vraagje,

zouden jullie mij kunnen laten weten,

welk Maak-het-zelf projectje van mij,

te zien in de zijlijn van mijn blog

en via mijn Pinterest pagina

jullie leuk vinden,

en misschien zelfs een suggestie voor een nieuw?

daar zou ik erg mee geholpen zijn,

voor een Dingetje waar ik mee bezig ben..

alvast bedankt,

ik zal deze slinger verloten onder de mensen die reageren,

en natuurlijk zal ik de Losse eindjes,

dan nog even afwerken...

fijne dag

-xxx-

Things I found (in Wilp)

afgelopen Zondag was ik op een rommelmarkt 

in Wilp,

tot een jaar geleden had ik nog nooit

van Wilp gehoord,

ik deed toen met mijn broer,

een rondje door het oosten,

om huizen te bekijken waar we als kind woonden,

want nee, ik ben niet in Zeeland geboren,

maar in Apeldoorn,

dat huis was overigens afgebroken

op de snelweg richting Enschede,

waar we op de kleuterschool zaten,

zagen we het bordje Wilp,

waarop mijn broer vroeg

woonde tante Hennie hier niet?

wij zagen haar voor het laatst,

toen we kinderen waren..

en ze moest minstens 80 zijn..

hij reed door het dorp,

en net daarbuiten stond een oude vrouw,

voor een boerenhuis haar ramen te lappen..

mijn broer stapte uit de auto,

ik zei nog niet doen,

je weet helemaal niet of ze nier woont

je kan niet zomaar...

maar hij riep al: bent u tante Hennie

ze reageerde verrast ...ja...en jullie?

we stelden ons voor,

en we werden Zo hartelijk ontvangen,

ze was tot tranen geroerd..

we bekeken de groente tuin,

kregen krentenbrood met koffie,

praten wat over vroeger,

en ze zei nog net niet:

wat zijn jullie Groot geworden,

het was een bijzonder bezoek,

riep de hele tijd Ach nee toch

(en dan op Z'n Achterhoeks)

wie had kunnen denken op dat moment,

dat ik een jaar later op de rommelmarkt

van Wilp zou lopen,

omdat ik nu eenmaal in de buurt woon,

een hele treurige totaal verregende rommelmarkt, overigens,

waar ik toch nog deze dingen,

uit de natte dozen tevoorschijn viste..

tante Hennie heb ik sinds dien niet meer gezien,

maar elke keer als ik langs Wilp kom,

zwaai ik in gedachten even...

Where did That come from?

regelmatig krijg ik de vraag,

hoe kom je Erop,

dat weet ik niet precies,

op een gegeven moment zie ik het gewoon voor me..

ik ben altijd al een dromer geweest

fantaseerde altijd al de hele boel aan elkaar,

op mijn rapport stond wel eens:

Ingrid zou wat meer op de les moeten letten,

in plaats van naar buiten kijken..

(maar zeg nu zelf wat is er interessanter: de tafel van 5,

of een wolk die op een olifant lijkt?)

ik ben altijd naar buiten blijven kijken,

beetje voor me uitstarend,

en juist op dat soort momenten,

als je niet echt iets aan het bedenken bent,

schiet me van alles te binnen,

autorijden is ook zoiets,

je bent met iets heel anders bezig,

en ineens zie je het voor je,

terwijl als ik NU een idee moet hebben,

word ik compleet blanco...

vervolgens krijg ik dan regelmatig de vraag,

waarom ben ik daar niet opgekomen,

daar heb ik natuurlijk helemaal geen antwoord op,

ik kan wel zeggen wat bij mij helpt,

als ik in een Blanco-staat ben:

verzamel kleine dingetjes om je heen,

gewoon wat je mooi vind, plak ze op de muur,

zet ze neer,

bekijk boeken, met tekeningen, foto's,

mooie teksten,tijdschriften,

blogs, die je leuk vind..

staar naar de wolken, luister mooie muziek,

bedenk dat er geen regels zijn,

doe het precies zoals je wil,

probeer van alles uit,

en als het niet lukt, gewoon nog een keer,

teken, en zeg niet dat je dat niet kan,

als je een potlood vast kan houden, kan je tekenen,

het hoeft toch niet Mooi en af te zijn?

speel een beetje met je gedachten,

laat ze de vrije loop,

bekijk het ineens van een heel andere kant,

misschien zelfs met de logica van een kind..

neem jezelf en je gedachten niet te serieus,

bezie de Dingen met humor,

schrijf dingen op,

zie ze voor je,

hoe onlogisch ze ook lijken,

knip, vouw, plak, brei, haak, probeer,

begin gewoon ergens..

slaap er een nachtje over, 

en ga iets Totaal anders doen,

als het niet lukt,

en je zal zien,

op de meest onverwachte momenten,

schiet je Ineens iets te binnen...

(ik denk dat ik deze post maar uitprint,

en aan de muur plak,

voor het moment dat ik weer compleet vastzit,

misschien heb ik iets aan mijn eigen tips ; )

fijne maandag

-x-

Sunday (cool, calm &collected..)

My days in chaos

gisteren was een rommeldag,

een Absolute rommeldag,

die heb je soms, zo'n dag,

dat je tot rond de middag in je joggingbroek rondloopt,

de werktafel vol met Dingen,

waarvan je dan even niet weet waar je ze moet laten,

je met stijgende verbazing naar je inbox kijkt,

en dat het lijkt hoe Meer je mailt,

hoe minder leeg die word...

hoe Harder je probeert,

orde in de Chaos aan te brengen,

hoe groter die lijkt te worden,

zo'n dag dat je nergens grip op lijkt te krijgen,

nu kocht ik al een fijne Weekplanner,

bij Martine, de roze die daar ligt,

maar daar staat dan Ineens zoveel in,

dat ik er bijna niet meer in durf te kijken..

zo'n dag

dat je in plaats van de zooi aan te pakken

eindeloos gaat zitten babbelen aan de telefoon,

en dan ook nog zegt dat je Nergens tijd voor hebt..

en je gedachten springen van de hak op de tak..

je vraagt je (onder andere) af of je er nu wel 

goed aangedaan hebt om te bloggen,

over onmogelijkheden,

die Mogelijkheden worden...

kijk, het zit ongeveer zo,

ik blog over wat me bezighoudt,

ik maak nooit geen Enkele planning,

(de weekplanner is een poging,

om Overzicht te krijgen)

en soms flap ik er wel eens wat uit,

zo ook over mijn afspraak in Antwerpen,

misschien had ik mijn mond moeten houden,

omdat ik nu vragen krijg en terecht,

over iets waarvan ik zelf nog niet Precies weet,

wat het word,

het is een Idee waar ik mee aan de slag gaan,

en nee, ik ga niet bij de televisie (het idee)

het zal zich wel Ontvouwen

(zeg ik altijd tegen mijn kinderen)

en misschien moet ik gewoon maar

heel veel bootjes vouwen,

waarbij mij dan ter plekke invalt,

dat ik nog wat slingertjes ter Ruil had aangeboden,

(dat stond dan nog niet in de planner)

ik wil graag ruilen met:

Cinderella, Zoet en Stoer, Sil,

Bien maakt en Judith Spaai,

als jullie je adres even willen mailen,

hoop ik dat ik jullie berichten terug kan vinden,

en zal ik ze opsturen

(ik schrijf het meteen even op)

Wens ik jullie een

 goed Georganiseerd weekend,

of misschien wel helemaal niet,

want evengoed is het zo'n dag...

Just Enjoy!

-xxx-

Dream & celebrate life

allereerst hartelijk bedankt voor alle Lieve berichten,

de jurk ligt nu als een verkreukeld hoopje,

in de wasmand,

maar ik het Werkelijk zo'n leuk gesprek gehad,

(nadat ik te laat kwam,

omdat de Tomtom het Ineens niet meer deed,

en ik 10 kilometer voor Antwerpen geen idee had,

waar ik naar toe moest, oh oh...)

met twee bijzonder vriendelijke en inspirerende vrouwen,

en daar is een afspraak uit voort gekomen,

die Helemaal paste in de serie

6 Onmogelijke dingen voor het ontbijt,

maar nu Echt word...

zomaar ineens een Mogelijkheid is

ik kan er Echt nog niet zoveel over zeggen,

maar het heeft van doen met mijn blog,

en dat ik het Ongelofelijk druk ga krijgen de 

komende maanden..!

Ik kan het niet helpen, maar ik dacht gisteren,

in de auto, terwijl de donkere onweerswolken ,

zich samenpakten aan de hemel,

even terug aan een jaar geleden,

toen al mijn dromen in Duigen waren gevallen...

maar ik heb Keihard geoefend (en gewerkt)
en soms wel 20 onmogelijke dingen bedacht,
voor het ontbijt,
 en misschien wel voor elke maaltijd,
steeds opnieuw,
en Nu, ik kan je bijna niet zeggen,
hoeveel Mooie dingen mijn kant opkomen...
Laat me weten wat jouw Onmogelijke dromen zijn,
en ik zal regelmatig, van één van jullie gedachten
een tekening maken, en deze op mijn blog zetten,
(als je dat leuk vind)
misschien helpt het wel,
om de droom kracht bij te zetten,
ik hoop het..
dus
wat is (één van) jullie
6 onmogelijke dingen voor het ontbijt?

and remember to Dream & Celebrate Life
(juist op de momenten dat Alles onmogelijk lijkt,
het helpt, Echt!)
-xxx-

Gone (to Antwerp, in my new dress)

vandaag ben ik naar Antwerpen,

op uitnodiging van..

nee, daar kan ik nog niks over zeggen,

om te praten over een idee wat ze heeft..

een bijzonder spannend idee, dat wel,

speciaal voor de gelegenheid kocht ik,

volgens P. een bijzonder kek jurkje,

nieuw in de winkel, dat is weer eens wat anders,

dan eentje van de de rommelmarkt,

en mocht het hele idee stranden in de haven,

was ik toch weer eens in Antwerpen,

en hou ik er een kek (raar woord eigenlijk) jurkje

aan over!

Wish me luck!

-xxx-

6 impossible things before breakfast #2

afelopen zondag poste ik de quote

uit Alice in Wonderland,

over het geloven in Onmogelijk dingen,

voor het ontbijt,

wel, ik heb nog niet ontbeten,

het is vroeg in de ochtend,

en het is maar goed dat ik 

ze Vantevoren bedacht, want ohoh,

er is niet Zoveel in mijn hoofd,

behalve de vraag waar is de koffie..

het is al weer een tijd geleden dat ik iets deed,

met kwasten en verf

(maar ik had de verfdoos natuurlijk Zo gevonden,

in mijn goed georganiseerde huis,

ingericht met, volgens het Mollie makes interview,

Firm designmantra (ha)

de eerste van mijn 6 onmogelijk Dingen,

waar ik heel goed voor ga oefenen,

om ze werkelijkheid te laten maken, 

is natuurlijk een huisje met uitzicht op zee,

dat mag ook Best in Frankrijk zijn,

met wat rondscharrelende kippen,

en natuurlijk een echte waslijn,

(en niet dat stomme rekje wat nu aan de schutting hangt,

o gruwel..)

sinds ik als kind een boekje las,

over een meisje wat meeging met het circus,

wilde ik dat ook,

kan je nagaan dat ik zelfs nu nog weet,

hoe het boekje heette: Jimmy het clowntje..

en natuurlijk zou ik Dan heel lenig zijn.

(ik ben een ongelofelijke stijve hark),

 ik zou dan reizen met zo'n caravan...

een Airstream, ik kende ze alleen van plaatjes,

maar laatst haalde we er een in op de A2,

mijn hart sprong op,

is dat echt een...en ja hoor,

fantastisch...

maar met een klein vintage exemplaar,

zou ik het ook wel doen hoor..

tijdens al deze avonturen,

stel ik mijzelf natuurlijk voor,

dat ik kalm en wijs alles wat er Zoal op

mijn pad komt, tegemoet treedt,

wat nog niet zo mee zal vallen voor

een paniek-vogel als ik ben,

maar hé, we hebben het over Onmogelijke dingen,

hier zal ik dus extra hard op moeten oefenen

(zo voor het ontbijt)

misschien is het daarom beter,

dat ik rustig ga zitten haken,

voor een piepklein rommel-winkeltje

ergens in de wirwar van kleine straatjes in Parijs,

waar dan zo één keer per dag,

iemand langskomt om wat te kopen...

maar Bovenal, heb ik het onmogelijke verlangen,

eens boven de Dingen uit te stijgen,

rustig zwevend op een wolk,

lijkt je dat niet heerlijk,

zo'n zachte grote privé wolk,

met alleen het geluid van de wind,

suizend door de hemel?

ach ja, zes onmogelijke dingen 

voor het ontbijt,

ik ga gewoon keihard oefenen..

(en nog maar eens een keer,

koffie zetten..)

-x-