Today

Deze foto nam ik afgelopen zondag in Holysloot,

een dorpje hier net buiten Amsterdam Noord..

Holysloot is het dorp van mijn verlangen,

het heeft maar twee straten en ligt aan het water,

het lijkt alsof de tijd er stil heeft gestaan..

Wanneer je er ook komt, het is altijd even prachtig

(bovendien lopen er altijd poezen op straat,

vind ik ook al zo gezellig)

Het hele gebied is trouwens een absolute aanrader

om eens een keertje te gaan kijken, ook

Durgerdam is heel leuk en wat heel bijzonder is

is dat de waslijnen tegenover de huizen op 

de dijk aan het water staan, je weet niet wat je ziet..

Maar voordat ik begin te klinken als een 

medewerkster van de VVV (zou ik best goed 

in zijn, denk je niet?) ga ik je een hele 

mooie dag wensen, want zoals Rumi al zegt,

vandaag is het Zo'n dag..

-X-

Leaves and a give away

Op deze regenachtige woensdag waarbij 

het nu om 9 uur nog steeds nodig is om een 

lampje aan te doen, en waarbij de kale takken 

van de bomen er wat dreigend uitzien, 

lijkt dit me wel een goede quote..

Ik heb het nog nooit gedaan, de blaadjes

aanmoedigen, maar ik ga het zeker eens proberen,

wie weet werkt het wel, er zijn wel gekkere

dingen gebeurt, zoveel is wel zeker..

Wie had ooit 6 jaar geleden gedacht dat ik 

met deze blog zou beginnen (dat was toen bijna)

en dat ik nu bezig ben met de proef van

mijn vierde boek.(ik kreeg hem van de week

van de vormgever, ziet er goed uit, maar

de puntjes moeten nog even op de I..)

Hoewel eigenlijk boek nummer 3 en half

het kleurboek reken ik voor een halve mee,

dat was zoveel minder werk..

Dat is Wel een boot waar ik opgestapt ben:

de boekenboot, hoewel het maar een haartje had

gescheeld of ik hem gemist had, ik heb aanvankelijk

een paar keer gezegd, vaar maar door, dat kan ik helemaal 

niet, het was dat ze zo aandrongen, haha..

Wel, omdat ik zoveel leuke reacties krijg op

mijn berichten, tekeningen en wat zo meer is,

wil ik jullie bedanken voor alle input en het

schenken van zelfvertrouwen en al!

Ik geef een kleurboek weg, het enige wat je hoeft 

te doen is hier of op Instagram een reactie achter

te laten, ik kies dan vrijdag een winnaar.

Terwijl ik dit gezellige bericht typ, luister

ik ondertussen naar dit liedje  

en dat is meteen wat ik je wens voor vandaag:

a little bit of love and a little bit of yeah yeah :-)

-X-

Missed the boat..

Nu heb ik in mijn leven zo vaak de boot gemist,

dat ik al niet eens meer op de kade ga staan..

Ik miste boten naar wereldreizen, goede banen

met bijbehorende pensioenregelingen, koophuizen,

vriendschappen, relaties, een design interieur,

interessante uitstapjes en een hippe garderobe..

Oh, ik heb zoveel aan me voorbij laten gaan,

soms omdat het gewoon buiten mijn bereik lag.

Maar evenzo vaak heb ik de dienstregeling 

gewoon niet goed gelezen en was ik te laat,

of ik durfde gewoon niet omdat ik bang was

voor de hoge zee of wat er allemaal wel niet

zou Kunnen gebeuren tijdens de oversteek..

Ik heb lange tijd de neiging gehad om daar

heel erg mee bezig te zijn, met wat ik allemaal 

wel niet had kunnen doen en hoe Anders 

de dingen nu dan zouden zijn, ik had het idee

dat het aan de "overkant" toch echt wel beter

was geweest, een soort variant van het 

gras van de buren wat altijd groener is..

Je schiet er natuurlijk helemaal niets mee op,

met dat stapelen van al die boten die voorbij gevaren zijn,

het enige wat er gebeurt dat je er jammerend en 

ontevreden naar staat te kijken..

De laatste tijd, stel ik mijzelf een vraag als ik 

weer ga piekeren over gemiste kansen, 

namelijk de volgende: zou je het anders

hebben gedaan als je er nu weer voor stond?

Het antwoord is natuurlijk altijd: Nee, zeker niet..

De keuzes die gemaakt zijn, zijn gemaakt met 

het beste inzicht en overwegingen van dat Moment..

En alles welbeschouwd is het prima zo,

op mijn eigen postzegel in de wereld,

en ik probeer (soms kost het moeite) te zwaaien

naar alle boten die voorbij gevaren zijn..

en soms op hele moedige dagen

roep ik zelfs; Goede Reis!

Ik wens je een fijne dag,

-X-

Cousin Violet

Waarschijnlijk loop ik hopeloos achter

en heeft iedereen het allang helemaal gezien,

maar ik ben helemaal in de ban van Dowton Abbey,

de serie over een Engelse familie aan het

begin van de vorig eeuw..

Sind ik netflix heb en ik het zomaar aanklikte,

ik had er zelfs nog nooit van gehoord, kijk ik elke 

dag een aflevering en ik vind zo ongeveer alles 

leuk eraan, maar met name cousin Violet,

de oude dame met haar ongelofelijke geestige

en droge commentaren..

Dus mocht je het nog niet gezien hebben dan

lijkt me dit de tip van de week..

wat waarschijnlijk net zoiets is als zeggen dat je zo'n 

fijn nieuw vervoersmiddel hebt ontdekt

wat een fiets heet, haha, maar enfin..

Sometimes you're ahead, sometimes you're behind..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Green it is..

De laatste tijd ben ik ineens helemaal 

dol op groen, ik weet niet of het komt door de 

plantjes van P of dat ik verlang naar de lente..

maar groen is Het, op het moment..

En nu ik zo naar de foto kijk, ik had zelf niet zo'n idee

waar het heen zou moeten met deze blogpost,

ik kies gewoon een foto uit en als ik dan een eerste 

zin weet dan volgt de rest vanzelf, bedenk ik me

dat er nog wat losse eindjes zijn van deze week..

Er zijn Altijd losse eindjes, hoe hard ik ook mijn best

doe om ze weg te werken..enfin.

Ik ben helemaal vergeten de sjaals te ruilen, bij deze;

ik wil graag ruilen met: Boekenmadelief, Adelheid

en Madhurya, als jullie je adres willen mailen.

De wanten wil ik graag aan Muswerk sturen..

Ik zag op Instagram al verschillende wanten

van het patroon langskomen, erg leuk..

Oh ja het favoriete liedje van deze week

(ik voel een nieuwe rubriek aankomen ;-)

is deze, zo lief en vrolijk..en zo hoop ik 

dat je weekend zal zijn, lief en vrolijk!

-X-

Silence

Fijne dag

-X-

Easy mittens..

Deze wanten haakte ik al een tijdje geleden,

zomaar voor de lol en met de bedoeling om er 

uiteindelijk een zelfmaker van te maken voor mijn blog..

Maar ze beleven maar liggen en liggen en toen 

ik er zondag een paar aan wilde doen om te gaan

wandelen in de vrieskou (in het duingebied 

van het hert, de ree, oh nee toch een hert..)

had ik er ineens van allemaal maar eentje..

(waarschijnlijk liggen ze bij de 1 sokken,

die ik nooit meer kan vinden na de was)

Gisteren vroeg Ilse op Instagram of ik er 

een patroontje van had, omdat zij al de 

zoveelste was die er naar vroeg gaf zij mij dat 

net het zetje om Eindelijk eens het patroon 

uit te schrijven, dus, zo doe je het..

Eigenlijk is dit gewoon een lapje wat je 

aan elkaar haakt, je kan het het ook iets langer 

of korter maken om de maat aan te passen..

Als je de maat aanpast moet je ook het aantal 

stokjes aanpassen voor de rest van de want.

Zoveel rijen als de boord is. zoveel stokjes.

Je kan ook de lengte van de want aanpassen,

gewoon even proberen..

Als je in het stokjes patroon de streepjes wil

zoals je die bij mij ziet, steek je je naald

alleen in het achterste lusje in in plaats van

in twee lussen tegelijk...

Op dit punt, na het haken van het duimgat 

kan je van kleur wisselen, maar je kan 

bijvoorbeeld ook de boord in een andere kleur 

haken, precies wat je mooi vind..

De bovenkant is makkelijk,

je lat een draad hangen gaat er mijn draad en naald

doorheen en je trekt het aan, dan afkanten.

De steken waar je je haaknaald in moet steken

voor de duim wijst zich vanzelf.

Ik heb niet geminderd bij het haken van de duim,

maar als je hem iets strakker wil,

minder je in elke rij een steek, het dichtmaken

van de duim is hetzelfde als de bovenkant.

Mocht je niet kunnen haken en toch zin hebben

in een paar wanten..ik geef de wit met lila weg..

(ik heb gisteren echt even moeten zoeken

om een bij elkaar passend paar te vinden, en..gelukt!)

Laat een reactie achter en dan verloot ik ze vrijdag.

Ik wens je een fijne dag.

Oh ja, het is voor mij heel lastig om vragen via 

de mail over haakwerk te beantwoorden omdat ik 

niet kan zien waar het fout gaat (eventueel ;-)

Ik ben niet zo'n abstracte patronen denker,

ik moet het werkje in mijn handen hebben..

Oh ja 2, er zitten vast weer schrijffouten in,

hier en daar, die zijn voor mijn rekening..

Maar je komt er vast wel uit, als ik het kan..

-X-

Oh dear, eh...deer ;-)

Wij gaan regelmatig eens een uurtje of wat 

wandelen op het strand of in de duinen bij Haarlem..

Zo fijn dat dat kan, een paar jaar woonde ik 

er te ver vandaan maar nu is het maar een half uurtje

met de auto, ik weet niet omdat ik altijd in Zeeland 

heb gewoond, waar het strand altijd dichtbij was,

maar te ver van de kust wonen geeft 

mij een wat benauwd gevoel..

Maar in al die Zeeuwse jaren heb ik nooit

een hert gezien, of je moet eigenlijk een ree

zeggen, want dit zijn geen herten (zegt P ;-)

Wel in het hertenkamp vlakbij het dorp waar ik 

woonde (bestaan er eigenlijk nog hertenkampen?)

maar nooit eentje in het wild..

Laatst had ik het er met Sophia (buurvouw en schoonzus)

over, je kletst nog eens wat, haha..

Oh, zei ze dan moet je naar de Amsterdamse 

waterleidingduinen, daar struikel je over de herten..

(zie je wel zei zegt ook herten ;-)

En inderdaad, niet dat je er over struikelt,

maar er liepen overal kleine groepjes

(dat zal ook wel weer anders heten)

Het was werkelijk adembenemend prachtig,

het bevroren duingebied, de stilte de stralende zon..

Nu vertelde P, die zich altijd ontpopt als reisleider

met een verhaal, waar je ook bent, dat er veel 

te veel herten (haha) zijn in dit gebied omdat ze geen

natuurlijke vijand hebben en dat er plannen zijn 

om er een heleboel te laten verdwijnen..

(dat klinkt wat gezelliger in dit verhaal, aaah...)

Dus mocht je ze nog willen zien misschien 

kan je dan eens op een mooie zondag door dit 

gebied kuieren (want dat is wat ik eigenlijk doe,

ik ben niet zo'n wandelaar)

Ik kan het je werkelijk aanbevelen, want het 

is een soort van sprookjesbos..eh duingebied

(dit is het blogbericht geworden met het verkeerde 

gebruik van woorden)

Ik wens je een fijne dag

-X-

And yes.. a tiny bit of snow..

Dus ik zat het hele weekend geduldig te wachten

op een beetje sneeuw, ik zag al foto's langskomen

op Instagram van besneeuwde landschappen als

 goedkope kerstkaarten, prachtig gewoon..

P stelde zelfs voor om dan maar naar het Noorden 

te rijden net zo lang tot we de sneeuw gevonden hadden..

Maar nee, dat leek me nu een beetje overdreven

(maar wel aardig) het is natuurlijk nu ook weer 

niet zo dat ik nog nooit sneeuw heb gezien..

Dus ik breide, knutselde wat van papier in elkaar

voor de Flow (daarover later meer) en keek af en toe

naar buiten, maar nee hoor..

Zondagochtend werd ik wakker en toen was er

eindelijk een vleugje wit, niet meer dan een vleugje,

maar mijn hart sprong op, werkelijk waar..

Waarschijnlijk was het een hagelbuitje wat was 

blijven liggen omdat de grond bevroren was,

maar precies genoeg voor dat beetje Wintergevoel..

Ik zag een boer die zijn schapen naar binnen 

aan het brengen was, dus het was echt wel koud ;-)

Dus ik deed mij warme jas aan, zo'n hele lelijke

dikke donsjas, als een soort dekentje, een das om

en twee verschillende wanten (er lagen al een tijdje

wat zelfgehaakte wanten klaar te wachten op een koude

dag en als het moment daar is kan je ze niet meer

vinden, tenminste niet allemaal, zo gek)

en wij gingen naar de duinen...

Maar daarover morgen meer..

Ik wens je een fijne dag, en een mooie wandeling

buiten, in de knisperende vrieslucht..

-X-

Knitting and waiting for snow

Al dagen lang houd ik het weerbericht

in de gaten, ik zou het zo fijn vinden als het 

een uurtje of wat zou gaan sneeuwen..

Dat de vlokken zo langzaam langs het raam

beginnen te dwarrelen en de wereld even

helemaal wit en kalm wordt..

Als kind kon ik ook al zo verlangen naar sneeuw,

dan moet je heel rustig ergens gaan zitten 

geduldig wachten dan komt het vanzelf,

werd er dan gezegd en vaak was dat ook zo..

Dus ik ga op de bank zitten met een breiwerkje,

de dingen overdenken en wachten..

Ik wens je een heel fijn weekend

ps. het patroon van de strikjes komt uit mijn 

boek Vive la vie, wie had dat ooit gedacht

dat ik nog eens een patroon zou breien uit

mijn eigen boek :-) dan lijkt een sneeuwbuitje

ook wel tot de mogelijkheden te behoren..

-X-

Drawings and a special pen..

Het lijkt de laatste tijd een dagelijks ritueel

geworden, een tekeningetje maken en een quote

schrijven met inkt, ik heb er inmiddels een hele stapel.

En dat allemaal omdat ik een tijdje geleden een

pennetje vond op de rommelmarkt waarmee ik zo

fijn over het papier kan schaatsen..(lees: schrijven)

Zoals je ziet op de foto teken ik ook 

wel eens door tijdens het eten, zo'n lol heb ik er in :-)

Nu had ik maar een zo'n pennetje wat zo lekker 

schrijft, dat komt omdat er een klein opzetstukje

op zit (ik weet niet hoe ik het anders moet beschrijven)

waardoor je lang door kan schrijven omdat het 

meer inkt vasthoudt dan zonder dat dingetje er op.

Nu had ik al op internet gezocht naar dat opzetstukje

maar omdat ik niet weet hoe het heet kon 

ik het nergens vinden..

Het leek mij wel handig om een extra pennetje 

te hebben voor het geval degene die ik heb

er mee op zou houden, dat kan natuurlijk 

en dan moet ik ineens stoppen met 

mijn nieuwe hobby (haha)

Dus P. bestudeerde de penpunt en zag dat er 

een merk opstond (praktisch als altijd)

het was nauwelijks te lezen maar we kwamen er

uiteindelijk uit, het is van een Duitse fabriek die

ze allang niet meer maakt noch levert..

Afgelopen zaterdag was ik weer op de rommelmarkt 

en bij toeval zag ik hetzelfde mannetje waar ik maanden

daarvoor het pennetje kocht, dus ik vroeg het aan hem

en hij zei; eeeh nee, geen pennetjes  meer.

Aaah wat jammer zei ik, dus ik vertelde hem over 

het plezier wat ik er van had en hij begon in allerlei

bakjes en doosjes te zoeken, wie weet zei hij..

Na wat gerommel zei hij triomfantelijk, kijk eens!

Hij had nog 2 penpunten gevonden, precies die ik zocht,

voor 50 cent mocht ik ze meenemen.

Helemaal blij ben ik er mee, nu kan ik de komende tijd

lekker elke dag een uurtje tekeningetjes maken

net zolang tot de penpunten helemaal versleten zijn..

maar tegen die tijd heb ik vast alweer een andere hobby ;-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Shawl swap

Het is niet dat ik zo'n goede huisvrouw ben,

en daarnaast heb ik het nogal makkelijk hier,

in het kleine huisje maar het is mij een waar

genoegen dat het hele huis opgeruimd is..

Dozen vol spullen en zakken vol kleren vonden 

hun weg naar de kringloop..

Ik besloot dat ik 2 kasten met dingen mocht houden,

hier in de kamer liggen al mijn kleine verzamelingen

en dingen die je zo nu en dan nodig hebt zoals

enveloppen, schetsboeken en wol en wat 

allerhande prullaria (wie kan er nu zonder

wat prullaria, waar je niets aan hebt ;-)?

Boven heb ik 1 kast met kleren overgehouden

en een mandje met sjaals, als het er op 

aankomt draag ik toch steeds dezelfde..

Maar deze heb ik uiteindelijk toch weer uit de

dit-kan-weg-zak gevist en dacht dat het misschien

wel leuk zou zijn om ze te ruilen..

Nu zie ik nooit meer ruil acties dus misschien

is dat helemaal niet meer hip (niet dat ik daar om geef)

en moeten ze alsnog naar de kringloop, maar vooruit..

Mocht je met mij een sjaal wil ruilen tegen een 

van jou die jij niet meer draagt laat dan even 

weten welke je mooi vind..ik wil er 3 ruilen.

Ik heb een katoenen met veertjes, een katoenen 

vierkante met rode rozen, een lange grijze linnen

met balletjes aan de onderkant, een linnen(achtige)

met geel, grijs en wit en een grijze vierkante met franje 

en geborduurde bloemen..

Oja, ze zijn allemaal gewassen en hebben heerlijk

buiten aan de lijn gewapperd in het winterzonnetje..

Ik heb ze niet gestreken, dat niet, er zit een 

grens aan mijn goede huisvrouwschap, haha..

Ik zie je reactie tegemoet en wens je een fijne dag

-X-

Grateful and a happy birthday!

Vandaag is een appeltaartdag, ja dat is het,
 want mijn dochter Judith is jarig vandaag.

 Onwillekeurig gingen mijn gedachten

de afgelopen tijd terug naar die 12 januari
toen ze geboren werd..

Ik denk dat dat echt een moederdingetje is, 

dat je hoe lang het ook geleden is toch even 

terugdenkt aan wat wat was..

Deze foto heb ik al eens eerder laten zien hier,

hij is van de zomer genomen in Frankrijk,

waar wij voor het eerst sinds jaren een weekje 

met elkaar doorbrachten, een fantastisch weekje..

Ik nam nog vele andere foto's van haar, maar

die zijn voor het wolboek en dit is zo'n ongelofelijk

blij plaatje, zo zie ik haar graag..

Wij hebben samen een lange ingewikkelde 

en vaak pijnlijke weg afgelegd,

waar ik niet over zal uit wijden omdat het

onze weg was maar ik kan je zeggen dat ik 

bijzonder dankbaar ben dat we op dit punt in onze 

geschiedenis zijn beland, een prachtig punt..

Dus vandaag vieren wij dat..

Deze slingers kocht ik op een rommelmarkt

in Wenen en ik vond ze zo leuk en zo

makkelijk dat ik er meteen maar een 

zelfmaker van gemaakt heb

(hoe lang is dat wel niet geleden?)

Zo doe je het:

Dat lijkt me niet al te moeilijk, denk je wel?

Ik zal zelf de slingers niet ophangen,

wel zal ik ze vandaag meenemen naar Breda,

als we met Judith appeltaart gaan eten..

En ook die zal ik niet zelf bakken, oh haha,

wat een feestvierder ben ik zeg, maar het 

gaat om het idee en dat we gewoon even

bij elkaar zijn, op deze bijzondere dag..

Tot slot, want wat is tenslotte een verjaardag

zonder een lied, dit liedje waarbij ik 

altijd aan Judith moet denken, en waar ik 

zo vaak naar geluisterd heb..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Tree..

Oh, ha meteen flinke aanwijzing zo op 

de maandagmorgen en meteen ook een van de 

moeilijkste dingen die er is; veranderen..

Met kleine stapjes dan maar, de ene voet 

voor de ander dan kom je (ik:-) er ook wel..

Maar nu moet ik rennen want ik heb een

afspraak bij de tandarts (dat doe ik altijd

zo vroeg mogelijk, dan heb ik geen tijd om

er tegen op te zien..)

Ik wens je een hele fijne maandag

-X-

Pen, ink & clouds..

Al jaren geleden vond ik eens 2 potjes inkt

op een rommelmarkt, ik deed er eigenlijk niets mee,

ze stonden gewoon op een plankje mooi te zijn..

Totdat ik een tijdje geleden een doosje vol met 

penpunten vond, je weet wel voor op een kroontjespen.

Ik ben nu ook weer zo oud dat ik daar mee 

heb leren schrijven op de lagere school, dus ik 

was er niet zo bedereven in..

Maar zoals Daan eens tegen zijn beetje oude moeder 

zei; als je iets wilt moet je je erop toeleggen..

Dat vond ik zo mooi gezegd dat ik het altijd 

onthouden heb en ik heb me dus toegelegd 

op het schrijven met inkt en een pennentje.

Ik moet zeggen dat het inmiddels heel lekker gaat,

de inkt ruikt heerlijk en het pennetje schaatst

over het papier, ik ga er vanzelf zwierig van schrijven..

Mocht je mij volgen op Instagram dan heb je kunnen

zien dat ik al een hele serie van deze tekeningen 

heb gemaakt, ik zal ze binnenkort ook hier eens laten zien,

maar met het licht van deze week was het niet zo

goed fotograferen..( en ik heb geen idee hoe ik 

de foto's van mijn telefoon op mijn pc krijg :-)

Misschien maak ik er wel een kaartenserie van

(als ik mij over de tegenzin van het technische

gedoe daarvan heen kan zetten, haha)

Ik wens je een heel mooi weekend,

en ik hoop werkelijk dat die wolken niet naar 

beneden vallen maar ook eens een paar dagen

vrij nemen zodat we de zon ook nog eens zien..

-X-

About books

In het kader van het grote onthaasten,

heb ik 3 dingen toegevoegd aan mijn schema,

dat klinkt alsof ik nog meer druk op mezelf heb gezet,

maar dat is niet het geval, ze zijn gericht op ontspanning..

Ik fiets elke dag een uur (de wind door het hoofd),

ik doe een uur mindfulness (voor de focus en kalmte)

en ik mag van mezelf een uur per dag lezen.

Ik las altijd wel voordat ik naar bed ging even, 

maar nu ga ik schaamteloos op de bank liggen 

midden op de dag of wanneer ik daar zin in heb :-)

Dus ik lees in eens zoveel dat ik wel een boeken-

rubriekje kan beginnen..

Met heel veel plezier las ik in Wenen, Zuiverheid van

Jonathan Franzen, echt geweldig vond ik het over 

een meisje op zoek naar familie en afkomst.

Hoewel Dries, lezer van het eerste uur van mijn blog

het eerdere boek van Frentzen, Vrijheid veel beter vond,

vond ik ook prachtig, maar beide een aanrader.

Nu ik zo aan het typen ben zie ik dat het maken

van een boekenrubriek nogal veel tekst kost,

dus ik zal er nog eentje noemen en dan ga ik

volgende week wel weer ergens verder..

Van de week las ik Een circus van schimmen

van R.J Elroy, ondanks de wat ongezellige titel

en ook de kaft vond ik niet erg aantrekkelijk

werkelijk een intelligent en mooi boek,

over een FBI agent in de jaren 50, die een 

moord onderzoekt, daardoorheen loopt zijn

persoonlijke verhaal..

Ben je er nog? dan wens ik je een hele fijne dag

en boekentips zijn natuurlijk altijd welkom.

-X-

I would like to have some plants..

Al jaren heb ik geen enkele plant in huis,

ik hou er wel van, maar dan buiten, in de tuin.

In de dagen dat ik nog een eigen tuin had, 

dat is inmiddels jaren geleden was ik er elke dag 

in te vinden, ik had een moestuin met bonen

(dat vind ik zo'n mooi gezicht; bonen op stokken,

een kruidentuin en heel veel planten, ik denk er

vaak met heimwee aan terug en oja, ik had ook 

kippen, ah ja de kippen...)

Maar binnen kwam ik niet veel verder dan wat 

bloemen op een vaas, of een tak van het een of ander.

Toen we klaar waren met het verzetten van de spullen,

vroeg ik aan P, die hier vaak het gevoel had 

in de kamer dat hij bij mij op visite was, wat ik wat

hem betreft kon doen om de ruimte wat te "ontkantoren"

(ik weet dat dat geen woord is)

Nu had ik van alles verwacht, van een eigen leesstoel,

tot een foto van Rotterdam (hij is daar nogal dol op)

maar nee P wilde wat plantjes..

Wel, daar was ik echt nooit opgekomen en nadat ik 

van de verbazing was bekomen toog ik naar de 

bloemenwinkel en kocht ik wat planten..

Hij was er erg blij mee en met de belofte dat hij

er voor zou zorgen (ik vergeet ze zo weer)

zette ik de plantjes neer op een houten bankje.

En ik moet zeggen, hij had wel een punt, het ziet er

gewoon heel gezellig uit, haha, wie had dat gedacht..

Ik had de hele planten trend die je overal ziet 

aan mij voorbij laten gaan, ik begreep het niet zo..

Nu wel...want zeg nu zelf..leuk toch?

Ik wens je een fijne dag

-X-

My office/livingroom..

Omdat dit zo'n klein huisje is, is de woonkamer

de plek die eigenlijk alles tegelijk is..

In het keukentje kan je niet zitten en de bovenverdieping,

lijkt meer op een tent op het huis staat..

Daar is een piepklein kantoortje van P, lees een

plank voor her raam waar hij precies kan zitten

daar waar het de nok is, tussen de kledingkasten enzo..

Er staat ook een bed maar daar moet je zo ongeveer

vanaf de trap induiken, mocht ik kunnen duiken ;-)

Dus de woonkamer is mijn kantoor, de eetkamer,

en daar zitten we ook op de bank..

Al lange tijd had ik het gevoel dat we in mijn 

kantoor woonden, de computer stond voor het raam

aan de voorkant en waar je ook zat, ik zat er 

altijd tegen aan te kijken..

(wat mij het gevoel gaf dat ik geen enkele afstand

kon nemen van het altijd maar bezig zijn..)

Dus na ik zoveel spullen had verkocht en ik helemaal

in de opruimmodus stond leek het mij een goed idee

om te kijken of er toch nog wat geschoven kon 

worden in het woonkamertje..

Nu moet je bij P altijd nogal oppassen wat je zegt,

want als ik alleen over een idee wil babbelen,

bijvoorbeeld ik zag een leuk huis in Frankrijk,

gaat hij meteen over tot actie en staat 20 minuten 

later klaar met een koffer en roept waar ik blijf..

Dus ik zei (heel voorzichtig) iets over de indeling

en ja hoor, hij begon meteen met het schuiven

van spullen en voordat ik het wist stonden overal

bergen met spullen en was er geen weg terug.

Op de plek waar eerst mijn tafel stond is het nu leeg,

op een lamp en een bankje na en mijn tafel staat nu

aan de achterkant van het huis in een hoekje..

We waren een middag bezig en ik ben er bijzonder

tevreden over, als ik nu op de bank zit,

is het wonen-in-mijn-kantoor-gevoel-verdwenen..

Ik wens je een hele goede dag en wees alsjeblieft

voorzichtig als je in het Noorden woont,

met die code rood en al..

-X-

Into the woods..

Nu het oude jaar is omgewaaid als een oude 

krakende versleten eik in het bos en enkel nog

een herinnering is, zijn we aanbeland in 2016..

Januari voelt altijd een beetje als de maandag van 

het jaar, na het weekend gevoel van december..

Eigenlijk vier ik oud en nieuw nooit zo, ik word 

er een beetje sentimenteel van, als die dagen 

en dingen die voorbijgingen..

Op oudejaarsdag bezochten wij een concert

in een prachtig houten kerkje in het centrum van de stad.

Het was een klassiek concert met een viool en piano,

maar op de een of andere manier zo gespeeld,

dat het bij mij door merg en been ging, ik kreeg er de 

rillingen van, dus na de pauze wachtte ik buiten op P..

Uiteindelijk bijna 2 uur, haha, ik had beter naar 

huis kunnen gaan, maar ik zat daar op een bankje,

met een zakje met 2 oliebollen er in, daar heb ik het 

hele jaar overdacht..soms liep ik even een rondje

omdat ik het koud kreeg..

Op nieuwjaarsdag wandelden wij een uurtje 

of wat door het bos bij (of zeg je nu: in..)

de Kennemerduinen, het was prachtig.

Het was lang geleden dat ik in een bos was geweest,

we liepen er nog geen 10 minuten en ik dacht al

dat ik een glimp zag van een rood manteltje..

Nee joh, zei ik tegen mezelf, dat kan helemaal niet

er lopen geen meisjes met rode manteltjes door het bos

(hoewel ik het al eens eerder had gezien, maar dat

was in een heel ander woud, hier ver vandaan)

Toen ik later een klein mandje en een zakdoekje

vond begon ik toch te twijfelen..

Uiteindelijk heb ik besloten het gewoon te geloven,

want hoe fijn is het om te denken dat sprookjes bestaan..

en dat het nieuwe jaar zal verlopen alsof het 

er eentje is, lang en gelukkig...

Ik wens je heel veel moed op je pad dit jaar,

en ik hoop dat je aan het einde van dit jaar,

als je het overdenkt, misschien op een iets comfortabeler

plek dan een bankje op winderig plein bij een kerk,

zal vinden dat het net een sprookje was..

-X-