Goodbeye Ingen...

Het is misschien wat vreemd om in de ochtend

te beginnen met een zonsondergang..

Maar toch past het wel voor mijn gevoel,

vandaag pakken we de laatste dingen in,

(hoewel het zo in mijn nek schoot vanochtend,

dat ik nauwelijks een kopje op kan tillen,

dus P zal het meeste werk moeten doen)

en morgenochtend gaan we weg..

Dus vanavond de laatste zonsondergang,

de foto's ervan nam ik vaak gewoon vanaf de bank...

Ik vertrek met gemengde gevoelens, 

ik heb genoten van het uitzicht en de koeien,

maar ik heb hier ook een bijzonder onplezierige winter gehad..

Bovendien al dat verhuizen..dat was natuurlijk 

helemaal niet de bedoeling..

Maar morgen is dit alles Toen..en weet je nog..

De komende week word (weer) een rommelige,

het huisje staat nog vol met andere spullen

(maar ik ben al blij dat we er in kunnen)

dus ik hoop dat ik een paadje kan maken

van de keuken naar het bed..

Ik heb ook geen idee of ik zal kunnen bloggen,

want alles is pas vanaf de 5de echt geregeld,

(de kabel man moet weer op pad,

en het is best een eind van Ingen naar Amsterdam:)

maar ik zal zien wat ik kan doen..

Ik wens je alvast een heel fijn weekend

-X-

Go with (the) Flow

Gisteren kreeg ik van de redactie van de Flow

het vakantieboek toegestuurd.

Ik ben echt dol op vakantieboeken, 

ze hebben de belofte van eindeloze lange lege dagen

die zich voor je uitstrekken..

Weet je het gevoel nog als je vroeger zomervakantie kreeg,

het moment dat je dan naar huis liep (of huppelde)

Alsof je nooit meer naar school zou moeten,

helemaal niets meer zou hoeven doen..

(behalve elke dag naar het strand fietsen

en het Donald Duck vakantie boek uitpluizen)

(en oja, daar heb ik nu echt behoefte aan,

dat ik wakker word en dat er dan helemaal

niets op het programma staat, dat ik dan naar beneden ga

en zie dat het huis opgeruimd is, een kopje koffie zet

en denk, wel...wat zal ik eens gaan doen vandaag..:)

Maar ik dwaal af, want ik wou eigenlijk alleen maar

even laten zien dat er een DIY dingetje van mijn hand in staat..

Een klein harmonicaboekje, zo leuk mijn werk terug te zien.

En wat ik nog leuker vond is dat ze 

alvast mooi papier gedrukt hebben , wat je zo kan gebruiken

om de boekjes van te maken, met kaftje.

Je hoeft het enkel uit te knippen en in elkaar te plakken..

Maar voordat ik mij ergens op een ligbed 

in het zonnetje neerleg, om het boek eens goed te bekijken,

duik ik vandaag eerst maar eens de keukenkastjes in

om die schoon te maken..

En verzamel ik alle losse dingen die nog ingepakt moeten worden

(de chaos is compleet..)

Go with the Flow,

dat lijkt mij het motto van vandaag

-X-

Sitting on the doorstep..

Ik zit graag op het stoepje hier achter op het huis,

er staat ook wel een stoel, maar ik zit gewoon graag op stoepjes..

Dan kijk ik wat er zoal gebeurd in de uiterwaard,

naar de mensen die langsfietsen, de wolken,

soms zie ik P in de verte komen aanrijden,

en natuurlijk naar de koeien..

Vanochtend zag ik een kat door de wei rennen,

en een koe die er achter aan huppelde, 

ik was te laat om mijn camera te pakken,

de kat liep al op de weg, zich waarschijnlijk afvragend,

wat hem nu toch was overkomen..

Soms zweeft er in de avond een luchtballon voorbij,

je hoort de stemmen in de verte, en het branden van het vuur..

Er is altijd wat te zien, als je ergens op een stoepje gaat zitten,

en zodra ik in Amsterdam ben ga ik op zoek

naar een nieuwe..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Zen (and a flat tire)

En oh, wat ziet het er vredig uit,

mijn lege kantoor, maar voordat het zo ver was..

De enige manier waarop ik echt kan opruimen

is door gewoon alles, zo, hup op de grond te gooien

en dan te gaan sorteren..

Werkelijk er lag hier een Mount Everest aan dingetjes,

half afgemaakt haakwerk, zelfmakers voor mijn boek,

plaatjes, pennen, briefjes, je kan het zo gek niet verzinnen..

(en dan heb ik het nog niet eens over de bergjes 

die overblijven, en je echt niet weet 

wat je daar mee moet..:)

Maar de kast en het kantoor is leeg.

Gisteren deed ik alles wat over was in dozen voor 

de kringloop, toch nog een auto vol...

Op het moment dat we weg wilde rijden

bleek dat we een lekke achterband hadden...och hemel..

Maar toen, echt zo grappig, pakte P een fietpomp,

een verloopstukje en pompt de band op..

(oh af en toe lijken we wel hoofdrolspelers

in een slap-stick film hier..)

We reden met de auto naar de garage

en alles is weer in orde

(en de laatste spullen zijn weg)

's Avonds maakte ik wat tijd om te haken

tussen de dozen want ik moest echt even bijkomen..

Mijn originele Kalme zelf hervinden (haha)

Ik heb zelfs goed geslapen,

dus ik kan er weer even tegen aan..:))

Ik wens je een fijne dag

-X-

Oh oh all those things...:)

Toen wij een aantal maanden geleden het aanbod

kregen om in het huisje in Amsterdam te gaan wonen,

was onze eerste gedachte maar dat is veel te klein...

En wat doe we met Al die spullen..

Wij voegden 2 huishoudens samen en dan waren er nog

alle spullen voor de markt..

De eerste gedachte was, we huren wel een opslag

en zetten het daar allemaal in.

Maar nadat ik een artikel las in de Flow over een stel

wat steeds meer spullen wegdeed en uiteindelijk 

in een piepklein houten huisje ging wonen,

dacht ik er over na, wat ik echt nodig had.

En dat is echt heel erg weinig..uiteindelijk..

Dus ik verkocht een dingetje, en nog meer

en toen met dozen tegelijk..

en ik gaf dingen weg, kleren, kastjes, de bank,

de tafel die veel te groot was..

Ik kreeg er echt plezier in..

Afgelopen weekend is het meeste weg gegaan

maar er blijven altijd bergjes met spullen over..

P kwam op het goede idee het gewoon buiten te zetten..

en dat deden we, de tuinbak, bloempotten, een racefiets..

En oh..we hebben er van genoten, je ziet mensen stoppen,

kijken, eens rond zich heen kijken en dan 

pakken ze het bijna alsof ze het stelen,

en vervolgens rijden ze wat schichtig weg..echt zo grappig.

Op de momenten dat ik buiten was 

leverde het leuke gesprekken op..

Dus..vandaag brengen we de laatste dingen 

naar de kringloop en de stort.

Ons hele bezit is denk ik nog geen kwart

van toen we hier heen gingen..

(en als je nu vraagt en wat was de rest...hmmm..

ik zou het niet precies weten)

En alles past met gemak in het huisje.

Ik kan het je aanraden, eens met de bezem

door je spullen heen, je hoeft natuurlijk

niet zo veel weg te doen als wij deden.

Maar de vraag: wat heb ik nu echt nodig ?

is echt een interessante om jezelf te stellen..:)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Together

Gisteren was ik even op de rommelmarkt

hier in het dorp, het was zo'n marktje als

ik ze graag heb..

Rond de kerk, een verkoop bij opbod:

wie biedt meer dan 3 euro voor deze prachtige lamp?

Ik ging gewoon even voor de sfeer,

niet echt om iets te kopen, hoewel ik vele 

leuke dingen zag.

Wel nam ik dit tegeltje mee, 

vanwege de tekst, ietwat stichtelijk,

maar ook wel weer mooi, zo op deze zondag..

Ik wens je een fijne dag, ik ga verder opruimen,

want ohoh :))

-X-

Giraffes

Allereerste wil ik jullie bedanken,

voor alle lieve en soms echt grappige reacties,

op mijn bericht van gisteren..

Vandaag gaan wij naar de crematie van de vader van P,

nu heb ik hem niet zo goed gekend,

maar P vertelt graag verhalen, dus ook over hem.

Het beeld waar ik vandaag aan zal denken

is een kleine P van een jaar of 6,

die om 4 uur in de ochtend, nog een beetje bibberend,

omdat hij net wakker is,

naast zijn vader gaat zitten in de vrachtwagen

omdat hij een dagje mee mag..

Natuurlijk is hij trots op zijn stoere papa,

maar het allerfijnste vindt hij toch wel,

dat zijn vader op weg naar het Zuiden,

even voor hem langs Blijdorp in Rotterdam zal rijden,

zodat hij een glimp kan opvangen van de giraffes,

die nieuwsgierig over het hek zullen kijken..

De laatste dagen heb ik dit liedje  en beeld

 in mijn hoofd...vader en zoon..

en een lichtje wat we zullen laten branden.

Ik wens je een fijne dag

(en koester je herinneringen en wat er nu is)

-X-

Gone with the wind..

Sinds ik deze blog heb, heb ik vele reacties

en persoonlijke berichten van mensen ontvangen.

Dat is fantastisch, ik kan niet anders zeggen.

Ik heb er vele leuke contacten aan overgehouden,

en er zijn dingen uit voortgekomen,

die ik werkelijk nooit had kunnen bedenken

en ik werk er met veel plezier aan.

Toch moet mij even iets van het hart,

iets wat ik eigenlijk niet zo goed begrijp...

Zeer regelmatig krijg ik berichten van mensen

die zich aan van alles storen..

Aan de schrijffouten (dat is misschien wel terecht:)

een hoofdletter midden in een zin

(klopt ook niet, dat weet ik)

de banner die niet leuk is, teveel haakpatronen,

of op het moment juist weer te weinig.

Taalgebruik, veel te persoonlijk of juist nietszeggend,

de lay-out, dat ik teveel weg geef, verzin het maar..

Nu ben ik in mijn leven met vele winden meegewaaid,

dat bracht mij op plaatsen waar ik eigenlijk

helemaal niet wilde zijn.

De laatste jaren heb ik juist geleerd

dat ik mijn eigen koers moet varen,

dat ik het niet iedereen naar de zin kan maken

met vallen en opstaan, dat wel..

Maar ik merk dat ik me daar beter bij voel..

Dus ik blog voort zoals ik dat doe,

en ik verander iets als ik daar zin in heb.

Nu mag iedereen daar een mening over hebben,

 en ik zal de kritiek ook zeker ter harte nemen,

Maar het komt mij voor, dat er veel belangrijker 

zaken zijn die onze (positieve) aandacht verdienen:))

Ik wens je een fijne dag

-X-

Clouds (and some blue sky)

Het enige, maar dan ook echt het enige,

zoals ik er nu over nadenk tenminste,

wat ik hier ga missen, is het vrije uitzicht

op de lucht..

Het is een soort levend schilderij 

wat zo ongeveer elke minuut van de dag veranderd..

Van dreigend..

naar prachtige vriendelijk wolkenstraten

(als de wolken zo mooi op een rijtje drijven,

noemen ze dat een wolkenstraat)

Het goede nieuw is natuurlijk,

dat ik de wolken niet hoef in te pakken

(alles wat ik nu niet moet inpakken,

beschouw ik als een zegen:)

De lucht is namelijk overal,

je hoeft enkel en alleen maar naar boven te kijken..

Ik ben al jaren lid van 

The cloud appreciation society

echt, ik zou eens kijken,

zulke onwaarschijnlijk mooie foto's..

Dus ik neem de herinnering aan alle

prachtige zonsondergangen gewoon mee in mijn hoofd..

en waar ik ook ben,

er zal altijd weer iets prachtigs,

zomaar gratis en voor niets aan de hemel verschijnen..

(zoals deze zonsondergang in Frankrijk)

Het andere goede nieuws is, is dat het huisje

waar we naar toe verhuizen, al eerder leeg is,

dan gepland...dus geen gedoe met spullenopslag

en het zoeken naar een plek om te verblijven..

Ik moet evengoed nog alles doen, wat ik al moest doen,

maar er is iets van lucht in de hele situatie..

Ik wens je een mooie dag

(hoewel het nogal grijs is, als je hier naar buiten kijkt,

mar dat veranderde vanzelf weer:)

-X-

Foldable spoon..

De grote Franse supermarkten

vind ik echt fantastisch

(terwijl ik hier helemaal niet van supermarkten hou)

Maar daar kijk ik mijn ogen uit,

eerst ga ik altijd naar de papier-afdeling,

als je in de gelegenheid bent moet je eens gaan kijken,

hele leuke enveloppen en de Waterman vulpennen

zijn veel goedkoper dan hier..

Maar ook de zeep en koekjes afdeling is 

heerlijk (letterlijk en figuurlijk)

Vervolgens dwaal ik langs de eindeloze

gangen met zuivel, echt ongelofelijk..

Deze keer vond ik dit leuke kartonnen bakje,

wat er in zat was mij veel te zoet,

maar dat lepeltje er op :)

Ooit, ergens op het kantoortje, van de zuivelfabriek,

zat iemand die bedacht het-opvouw-lepeltje,

ineens had hij een lampje boven zijn hoofd

(zoals Willie Wortel)

en rende uitgelaten door de gangen om te melden

dat hij nu toch iets Leuks verzonnen had,

en vooral ook zo handig..

(stiekum hoopte hij natuurlijk op een promotie,

die er nooit kwam, dat is wel jammer;)

Natuurlijk is het vanuit milieu ooogpunt

niet echt een goede aankoop,

hoewel, om het goed te maken

kan je het kartonnetje gebruiken als vaasje..

Wel...

(ik geloof dat ik gewoon zin heb 

om een beetje te babbelen)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Little railway house and a red flag...

We logeerden in Frankrijk

in een oud spoorwachters huisje,

het spoor was al jaren niet meer in gebruik,

maar ik zag het zo voor me

dat er in de verte een treintje aan zou komen tuffen.

Het mannetje wat in het huisje woonde

(maar niet voordat hij zijn pet had opgezet)

zou dan naar de overgang sjokken

de bomen naar beneden doen

en met een rode vlag zwaaien..

Als de trein dan langskwam

zou hij zijn hand op steken naar de machinist,

en de trein nakijken tot hij helemaal 

achter de horizon vertrokken was

(je kan maar betere zeker zijn van je zaak)

Dan zou hij de bomen weer opendoen,

terug naar het huisje sjokken

en zijn pet aan de spijker naast de 

voordeur hangen...

Nu hangt er een rode vlag over het spoor

(voor het geval dat je met je treintje

over het spoor wil gaan rijden, dat mag dus niet:)

Het was een prachtig huisje,

op een prachtige plek 

en ik ben blij dat we er even konden zijn..

Vandaag herzie ik mijn planning

(die ik maakte van dag tot dag

omdat ik dacht dat ik het anders niet voor elkaar

zou krijgen de komende weken)

We moeten echt op 1 juli hier uit zijn,

er bleek een bepaling in het huurcontract

dat als we binnen een jaar zouden vertrekken

het maar een contract voor 11,5 maanden was

(heb je daar ooit van gehoord?)

Ik ga het niet bevechten, we kunnen onze energie 

wel beter gebruiken..

De vader van P overleed gistermiddag,

hij is uiteindelijk vredig heengegaan..

Maar in plaats van de weg die ik zorgvuldig plande,

moeten we ineens een zijstraat nemen..

Het was fijn geweest als het mannetje

met de mooie pet op,

ons had gewaarschuwd, zwaaiend met zijn rode vlag,

pas op, de Dingen zijn misschien anders dan je denkt..

maar misschien ook wel niet...

Hoe dan ook, we zullen 

 alle zeilen bij moeten zetten om ons door deze dagen

heen te loodsen...

Maar we komen er wel, 

dat heeft de ervaring mij inmiddels wel geleerd...

Ik wens je een fijne dag

-X-

Fox (into the woods)

Vannacht dacht ik aan de vos

die we op een bijna magisch moment

zagen in Frankrijk..

Ik dacht aan de vos, omdat ik aan iets 

puurs en moois wilde denken.

Nadat wij thuiskwamen gebeurden er 

zoveel dingen tegelijk dat mijn hoofd er nog steeds 

van duizelt..

Eerst kwam de huurbaas met de mededeling

dat wij het pand al over 2 weken in plaats 

van 4 moeten verlaten, ik kan nergens het huurcontract

vinden, het zit ergens in een doos

en ik weet zeker dat dat niet zo is..

(we zitten al weken in een soort van gedoe met hem)

Los van het feit dat we niet zo snel in het huisje kunnen,

het is nog verhuurd, valt mijn hele zorgvuldige planning in duigen)

Voorts kwam het bericht dat het zo slecht gaat

met ernstig zieke vader van P, dat de hele familie

erbij is geroepen..

Ondertussen probeer ik mijn boek af te maken,

wat over een week of twee klaar moet zijn

maar ik ben de focus even helemaal kwijt..

Dus ik dacht vannacht om een uur of drie

aan de vos, ik zag er nog niet eerder eentje,

die plots de weg over stak op een klein weggetje..

Waar we stopten, ik naar mijn camera graaide

 een foto nam, uitstapte..waar de vos aarzelde,

nog even bleef staan en vervolgens verdween

het bos in..weg..

In gedachten liep ik vannacht achter hem aan,

gewoon weg..het bos in..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Gone to France or La vie est belle..

Op deze ietwat benauwde zondagochtend,

je voelt aan alles dat het gaat onweren,

is het hier zo stil,

ik wou dat ik je het kon laten horen..

Ik dacht er gisteren over na

dat ik mijn blog wel wat verwaarloosd heb 

de afgelopen tijd,

dat zal de komende weken niet veel beter worden..

Maar straks in juli, als we verhuisd zijn

en de dingen van het boek zijn ingeleverd

(wat mij beide nog steeds als een abstract gegeven voorkomt)

dan zal ik weer met alle toewijding en aandacht

aan mijn blog werken...beloofd..:)

Maar eerst pak ik vandaag mijn koffer in,

om naar Frankrijk te gaan,

niet dat ik nog zoveel heb om er in te doen,

want in mijn opruim-enthousiasme

deed ik een hele zak met zomerkleren weg...

maar vooruit, dan ben ik snel klaar..

Ik neem mijn laptop en al mee,

en ik zal proberen af en toe wat te posten,

hoewel we in het huisje zelf geen wifi hebben,

maar wie weet..

Ik wens je mooie Pinksterdagen

en tot gauw!

-X-

en oja, met deze muziek aan maakte ik zo ongeveer

mijn hele boek, luister er eens naar bij gelegenheid,

echt zo Fijn...

A book and a few hills left..

Dat was echt geweldig om te lezen,

al die lieve reacties op het weggeven van het boek..

Natuurlijk was de stapel niet zo groot

dat ik er voor iedereen één heb...

(zie, ik kan al een leesteken:)

Dus, ik wil graag een boek sturen naar:

Readkapke en Moeder van twaalf..

(als jullie je adres willen mailen, dank je)

En nog even over de bergen 

die beklommen moeten worden,

vandaag gaan de laatste dozen naar de kringloop,

het huis raakt al aardig leeg..

De teksten zijn allemaal goedgekeurd en klaar,

alle zelfmakers van het boek zijn af,

ik schiet lekker op met de tekeningen,

en maandag ga ik naar Frankrijk om te gaan fotograferen

en een beetje bij te komen..

Ineens zijn het glooiende heuvels

die daar in het zonnetje liggen..

Ik wens je een hele mooie dag

-X-

Taking the bus, and a new wallet..

Van de week had ik ineens zin

in iets anders dan dozen en gerdigeerde teksten in Word,

dus ik nam het pontje naar de overkant,

wandelde naar de bushalte..

(terwijl ik daar liep bood een oude man mij

een lift aan, dat was niet nodig,

maar vriendelijk was het wel..)

De bus was te laat en ik vroeg me af of ik

de trein naar Arnhem nog wel zou halen..

Dat vroeg ik ook aan de buschauffeur,

die daar zo'n onvriendelijk antwoord op gaf..

(hij zei zelfs nog even: tssss)

dat ik even volledig uit mijn doen was

(wat is dat toch, die onvriendelijkheid

die je zo vaak tegenkomt...)

Maar ik zette het aanbod van de lift 

van de oude man er tegen over,

was het weer in balans:)

Ik haalde op het nippertje de trein,

wandelde door Arnhem, dronk koffie in de zon,

kocht wat gezellige kleine dingetjes

(nieuw, ik heb niet zo'n zin in tweedehands op het moment,

misschien omdat ik al die dozen inpakte en wegdeed..)

Bij de winkel van Mij 

(waarvan de eigenaresse al op Instagram had gezien,

dat ik naar Arnhem ging:)

zag ik mijn favoriete portemonnee liggen,

veel te duur natuurlijk...

Ik twijfelde al maanden of ik hem zou kopen,

wel, niet, wel niet...

Uiteindelijk kocht ik hem toch

(met in gedachten al die dozen die ik verkocht..)

Niets zo fijn als een goede portemonnee,

ik had er eens wel 12 jaar,

totdat hij helemaal uit elkaar viel..

Nu had ik er eentje van de kringloop (de rode)

maar ik vond het een onhandig ding..

De nieuwe mooie ligt hier te pronken op mijn tafel,

vandaag zal ik hem maar eens in gebruik nemen,

en verder gaan met alle Word documenten,

maar als ik dat vanmiddag gedaan heb

kan ik geloof ik zeggen dat alle teksten voor het boek,

goedgekeurd en klaar zijn (wat een mijlpaal, pfff)

Ik wens je een fijne dag

(en oja, ik heb een mailtje gestuurd naar 

de busmaatschappij, ik heb  een beetje genoeg 

van de grofheid van sommige mensen..

(be nice, or go away..:))

ik wens je een fijne dag

-X-

Poor little pigeon..

Dit is een beetje een zielig verhaaltje,

maar het heeft wel een goed einde (tot nu)

dat scheelt...

In de coniferen hier in de tuin

(hele lelijke coniferen, maar vooruit)

zitten allerlei nesten met vogels,

zo ook een duivennest..

De duiven zijn eindeloos in de weer geweest

met takjes en dingetjes om het te bouwen

(of misschien was het enkel een verhuizing;)

Ze hebben nu een jonge duif,

dat onooglijke beestje links op de foto..

(maar misschien word hij nog wat knapper

als hij groot is, dat kan)

De jonge duif kan net vliegen

en hij vliegt elke keer de conifeer uit,

zo, plop, tegen het raam van de woonkamer..

niet één keer, maar steeds opnieuw..

Echt zo zielig...

Totdat de moeder (of de vader)

het zo zat was, dat de kleine

 bestraffend werd toegesproken (gefloten, gekoerd?)

Je ziet gewoon dat de grote duif zegt:

(kijk naar het boze oogje)

het gaat slecht met je aflopen, als je zo doorgaat..

Stop daarmee!

Sindsdien het ik de kleine duif geen enkele keer meer

tegen de ruit zien vliegen, echt waar!

(mooi he?)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Mountains of things an a give away

De eerste stapels in huis

beginnen zich te vormen,

of stapels..dat is misschien een te nette 

voorstelling van zaken, het zijn meer bergen..

Waar dan van alles bij elkaar ligt, boeken, kleren,

dingetjes, heel veel dingetjes..

en vooral liggen overal, echt overal

spullen die ik nog ga of nog wil fotograferen

voor boek nummer 2.

Nu kreeg ik laatst van de uitgever nog een 

stapeltje, namelijk van van boek nummer 1

(die met de kaarten)

Aangezien ik er zelf nu 3 heb

(de Belgische, de Nederlandse en de tweede druk)

dacht ik dat het misschien leuk zou zijn,

als ik er nog 2 weg zou geven.

Misschien heb je het al,

maar wil je het aan iemand geven,

of heb je gewoon zelf zin in een kadootje..

(hoewel ik van de redacteur cadeautje moet schrijven

in mijn nieuwe boek :)

Laat maar weten, ik zal het voor je signeren (ha)

of een klein tekeningetje maken, wat je wil

(op Sommige gebieden ben ik zo makkelijk)

Dat kan tot vrijdag.

Ik ga nog eens wat bergen beklimmen,

ik wens je een hele mooie week

-X-