Plant

Afgelopen vrijdag kwam Fem een dagje op bezoek

en zelfs logeren (op een geleende matras van 

de buren, in de woonkamer) dat was lang geleden,

veel te lang geleden, maar zo gaat het soms..

De minuut dat ze binnenkwam viel alle tijd 

ertussen weg wat mij betreft, het is net alsof we

elkaar pas nog zagen, dat is bijzonder, ik heb dat 

niet met veel mensen, meestal moet ik even wennen.

Ze bracht een prachtige bos tulpen mee,

waar ik geen vaas voor had omdat ik ze allemaal

verkocht in mijn winkeltje voor een dag..

Dus wij togen even naar de kringloopwinkel,

wat we misschien zonder de missie van de vaas

ook wel gedaan zouden hebben, we leerden elkaar

kennen, jaren geleden, op een rommelmarkt en 

een beetje samen rondstruinen doen we graag.

In de kringloopwinkel stond ergens bij de wasmachines

een plant, in een veel te kleine pot en helemaal

uitgedroogd; ah, nee dat is zielig :-)

Dus wij vroegen of de plant te koop was, dat was

hij niet zei de man aan wie wij het vroegen.

Maar het is echt zielig..zeiden wij, in Dat geval

wilde de man wel even informeren..en ja hoor,

met plant (en een vaas) gingen wij naar huis

Ik plaatste een foto op Instagram om te informeren

of iemand wist wat voor een plant het was

en ik geloof dat ik de enige ben die hem niet kent..

Allerlei namen kwamen voorbij, maar het vaakst

crassula of centenboompje, het zou geluk brengen

en misschien zelfs rijkdom als je

er een stekje van ontvangt maar ook als je 

hem in huis hebt en er goed voor zorgt..

Ik zal hem van de week afstoffen en in een grotere 

pot zetten, maar hij ziet er al een stuk blijer uit

nu we hem water hebben gegeven.

Ik had twee heerlijke dagen met Fem en 

elke keer dat ik naar de plant kijk zal ik er even aan 

denken wat een rijkdom het is om haar te kennen.

Ik zal ook goed voor de plant zorgen,

wie weet is het wel waar wat ze er over zeggen..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Mrs Little says..

Mrs Little zegt; het is natuurlijk veel te lang 

geleden dat ik eens in beeld en laat staan aan het

 woord was, dus ik heb even het woord gevraagd..

(of beter gezegd gewoon genomen)

Ik zie het allemaal aan vanaf het buro van Ingrid,

waar ik heel comfortabel zit tussen de pennen

en papiertjes en soms denk ik ohoh wat een drukte.

Of misschien wel beter gezegd wat maakt ze zich druk,

met boeken, photoshop, bloggen, altijd weer wat

nieuws, nu weer dat winkeltje..

Dus ik aangeboden dat ik best wel haar assistent

wil zijn, zodat ze wat meer tijd heeft om naar 

het land te gaan kijken en dat soort dingen..

Als Ingrid zou zien dat ik deze foto erop had gezet,

krijg ik de wind van voren want ze zou vinden

dat hij niet goed uitgesneden was en dat soort dingen.

Maar ik doe het toch want er is hard gewerkt 

aan een serie kaarten die passen bij het nieuwe boek.

Ik kan meteen wel zeggen dat ik ze ingekleurd heb.

(als assistent moet je nogal veelzijdig zijn, 

kunnen breien, haken, knutselen en kleuren en 

geruststellende woorden kunnen spreken, haha)

De kaarten zijn later op de dag te koop in het winkeltje,

als je op het Lov-ing Wool plaatje klikt ben je er.

Oh ja, ik hoorde gisteren ook nog een gesprek

(oh, als je eens wist wat ik allemaal hoorde hier,

maar ik kan niet alles vertellen, ik zou 

meteen ontslagen worden en verbannen van het buro)

tussen Ingrid en Twirre van Handmade Heaven

 er werden plannen gemaakt voor een boekenfeestje

op 10 april, dus zet maar vast met potlood in je agenda.

Bedankt dat je even naar me wilde luisteren

en ik wens je namens Ingrid ook een heel

fijn weekend, dagdag!

Countryside

Soms heb ik gewoon zin om even de stad uit 

te gaan, gewoon om even te kijken, 

hoe het land erbij ligt..

Nu ligt hier, bij wijze van spreken, het platteland

om de hoek, bovendien is dat 

is het gebied net ten noorden van de stad

van een wonderbaarlijke schoonheid..

Ik schreef er al eens eerder over.

Als het koud is gaan we met de auto,

hoewel ik dat een ietwat bejaard gevoel vind hebben;

om een rondje te gaan rijden en elkaar ondertussen

te wijzen op een roofvogel op een paal,

een bijzondere wolkenformatie of

om tegen elkaar te zeggen;

jee, wat zijn er veel ganzen dit jaar, vind je niet?

(en dat de ander daar daar dan ook nog 

serieus antwoord op geeft, zo van, jaja

dat viel mij ook al op veel meer dan in 1928, haha)

Toch is dat we doen, mezenpraat noemen we dat 

hier, van die gesprekken die van geen enkel belang

zijn maar daarom juist zo heerlijk..

Dus zo af en toe inspecteren wij het land,

 het ligt er altijd prachtig bij en wij prijzen het

en soms lijkt het net of het land dat hoort

en begint te glanzen van trots en nog net even 

wat meer zijn best doet om te stralen..

Ik wens je een fijne dag

-X-

You are you..

Toen ik deze tekening maakte, dacht ik toch even na

over deze vraag en ik moet zeggen dat ik 

het antwoord eigenlijk niet wist..

Dus ik dacht na over de stand van zaken, over 

waarom ik zou denken van niet..

Dingen die mij overkomen zijn, al dan niet veroorzaakt

door mijzelf of aangedaan door anderen..

Er zijn vele dingen die ik liever niet op mijn pad

had gehad, maar daarentegen dacht ik ook aan 

hoe ik ze opgelost had of verwerkt en hoe ik altijd 

weer de moed heb gevonden om ze onder ogen te 

zien en weer verder ben gegaan..

Ik dacht ook na over alle fijne dingen, bijzondere 

mensen die ik ontmoet heb en kansen die ik genomen

had, plaatsen die ik gezien en waar ik gewoond heb..

Na lang overwegen ben ik tot het besluit gekomen

dat het inderdaad Plezierig is om mij te zijn,

met al mijn tekort- en eigenaardigheden..

Inclusief mijn immer rammelende lijf en scala

van allerlei chronische klachten, waar ik nooit 

wat over zeg hier omdat ik ze niet ben maar heb..

(ik wil absoluut geen ach en wee daarover)

Dat lijf heeft me maar mooi gebracht tot deze

dag, waarop ik jarig ben en al heb ik niet 

zo'n mooie hoed als het poppetje en ook al

zeg ik altijd dat ik niks aan mijn verjaardag doe

is het toch een bijzondere dag..

Ben je er nog? Omdat er bij een verjaardag 

een kadootje hoort geef ik deze A4 print weg..

Misschien heb je ook wel eens zin om wat te mijmeren

over of het fijn is om jou te zijn, vast wel :-)

Laat een reactie achter als je m wil winnen,

dank je wel en een fijne dag, de zon schijnt,

dat is vast een teken..

-X-

Wool leftovers.

Een week of wat geleden liet ik een breiwerkje zien,

dat maakte ik van allerlei restjes wol

die ik overhad van het werk aan mijn wolboek.

Omdat ik niet gesponsord werd door een wolmerk

(dat heb ik wel geprobeerd maar het is niet gelukt)

heb ik mijn wol overal vandaan gehaald..

Ik heb alles door elkaar heen gebruikt, voor sommige 

projecten gebruikte ik duurdere wol, omdat het 

gewoon mooier was, vooral de kleuren.

Maar ik heb ook evenveel wol gebruikt die ik

bij de kringloop vond, ook kleine bolletjes.

Ik heb als een ekster die een nest gemaakt 

wolletjes verzameld..

Nu had ik bedacht dat het leuk zou zijn als ik

van al die restjes een stuk zou breien wat dan

op de flappen van het boek gebruikt kon worden.

Aan de ene kant recht en de andere averecht..

Maar dat pakte helemaal niet goed uit,

omdat er nog tekst overheen moest werd het

veel te druk en bovendien onleesbaar.

(niet dat het zo interessant was, haha, maar

misschien dat iemand het wilde lezen..)

Dus ik breide door, op hele dunne pennetjes,

want ik vond het nogal lekker gaan..

Uiteindelijk heb ik er een kussen van gemaakt

het hele werk was veel te stijf voor iets anders.

Mocht je ook heel veel restjes hebben en er 

ook een kussenhoes van willen maken, meet dan 

het binnenkussen op, over het dikke gedeelte

helemaal rond, anders past het later niet.

Maak een proeflapje, je kan het met elke brei pen dikte 

doen, de restjes wol moeten wel ongeveer even dik zijn.

Maak dan een proeflapje van 20 steken, brei een centimeter

of 5, haal het dan van de pennen af (dan is het

namelijk breder dan op je pennen) meet het op

en reken uit hoeveel steken je nodig hebt.

Als je vaak wisselt van kleur, krijg je wel

heel veel draadjes aan de zijkant, maar je hoeft ze

niet af te kanten (dat is goed nieuws toch?) 

omdat je ze weg kunt stoppen aan de binnenkant

van de hoes (het mag natuurlijk wel :-)

Als je lap lang genoeg is, naai je de zijkant dicht,

stopt het kussen er in en als laatste naai je

de bovenkant dicht, makkelijk zat..

Ik wens je een kleurrijke dag

-X-

Flower

Dank jullie wel voor je aardige woorden

over het winkeltje, heel fijn..

De eerste inschrijvingen voor het wolboek zijn al

binnen, toen de allereerste kwam en alles bleek

te werken ging er een golf van opluchting door

het kleine huis je heen (ik dacht dat ik het 

huisje zelf hoorde zuchten, haha)

Bij de reacties gisteren stonden wat vragen over

het vele Engels, en inderdaad daar werd nog 

aan gewerkt, als je nu naar de FAQ en my story gaat

zie je dat je het ook in het Nederlands kunt aanklikken,

ik hoop dat we iedereen daar mee van dienst zijn..

Vandaag even bijkomen van alle opwinding

en de eerste prints versturen :-)

Een bloemetje voor jou op deze grauwe maandag

-X-

Mini webshop

Goedemorgen, en aah nu zit ik hier met

kloppend hart en een beetje bevende vingers 

mijn webwinkeltje in de sidebar (hier rechts)

in mijn blog te zetten..

Ten eerste vind ik het altijd nogal spannend

om iets aan mijn blog te veranderen, na al die

jaren nog steeds, haha, stel je voor dat ik m 

per ongeluk wegklik of zoiets, dat kan..

Daarnaast is P de laatste tijd druk bezig geweest

met een klein winkeltje en ik hoop dat het allemaal

werkt en ik vind het Zo spannend allemaal..

Er wordt nog hard gewerkt aan het winkeltje

en de komende tijd zullen we er veel meer

inzetten maar het is een begin..

Het leukste vind ik dat je nu een gesigneerd

exemplaar van mijn nieuwe boek kan bestellen.

Ik hoop dat jullie dat fijn vinden.

Via Bigcartell wordt er betaald via 

creditcards maar er staat ook duidelijk uitgelegd

dat je gewoon via IBAN kan betalen.

Voor eventuele vragen kun je het contactformulier

(ooh haha, Zo Echt, dat formulier vind ik 

nog wel het allerleukste geloof ik..)

gebruiken, het wijst zich vanzelf.

Het winkeltje vind je HIER of klik

op het plaatje van Loving Wool...

Ik wens je een fijne dag

-X-

Competing..

Lange tijd ben ik heel goed geweest om mijzelf

te vergelijken met anderen, op de een of andere 

manier viel dat altijd in mijn nadeel uit..

Het (wat dan ook) Leek bij anderen altijd

mooier, beter, interessanter, grootser en fijner.

Daar wordt je niet speciaal heel erg blij van, het rare

tegelijkertijd was dat ik me nooit heb geprobeerd

om het zo te doen als die anderen.

Hoewel ik mij wel vaak afvroeg wat 'men' vondt..

totdat mijn zoon Daan een keer vroeg maar wie

is men eigenlijk...aaaah..ja..dat weet ik ook niet.

Dus ik besloot mijn eigen dingen te blijven doen

op mijn manier (ik zou ook niet weten hoe anders :-)

en men te laten voor wat ze zijn (met respect, dat wel)

Ik kijk mee op blogs en Instagram maar hun 

huizen, reizen etc, bewonder hun werk, 

en natuurlijk denk ik wel eens ooh ik wou dat

ik dat ook had, zou doen, of bedacht had, maar

ik voel me er niet meer minder om, of meer..

Er is ruimte voor iedereen, je moet het alleen

nemen, staan voor wie je bent, wat je doet,

en ok zijn met wie je bent.. (over het algemeen ;-)

Werkelijk je knapt er enorm van op!

Ik wens je een heel goed weekend

-X-

Thank you cards.

De kleine huiskamer heeft er nog een functie

bijgekregen de laatste tijd, want wij zijn in de 

band van de print, dus behalve woon/werk/zitkamer

is het ook nog een soort van printfabriekje..

Toen het idee ontstond om de tekeningen die ik

als quote van de dag maakte gewoon voor de lol,

maar die nogal veel bijval kregen op Instagram,

dacht ik misschien moeten we ze maar gaan printen.

Ik had het er met P. over na een lichte aarzeling

want hij is altijd Zo enthousiast over nieuwe dingen,

dat ik het soms niet helemaal bij kan benen..

Ik denk altijd graag lang en uitvoerig na

over alles en mijn conclusie is vaak aah nu ja,

laten we Dat nu maar niet doen, het is goed zo..

Ik zei het toch en hij dook er helemaal in

zoals te verwachten was, haha, hij maakte 

berekeningen over printkosten, bekeek hoe andere 

tekenaars hun dingen lieten printen en kwam

tot de conclusie dat we het beste een soort 

professionele printer en kleurechte inkt konden kopen.

Een groot voordeel daarvan was dat we geen voorraad

hoeven te hebben, daar is geen plek voor,

en nu kunnen we printen per bestelling.

De daarbij behordende berekeningen zijn volledig

aan mij voorbijgegaan en nu staat hier een soort

van monster van een printer in mijn witte kast..

(de manden met wol staan op de slaapkamer, ohoh)

Nadat we eindeloos hebben zitten proberen

met de instellingen (oh als ik ergens wazig van word:-)

zijn we er uit en printen we de bedankkaartjes

voor bij de bestellingen.

Het is misschien we Erg optimistisch, zoveel kaartjes

vooralsnog is er nog geen print verkocht.

Het winkeltje is dan ook nog niet open, maar toch..

Enfin, ik kreeg weer zoveel leuke reacties op Instagram

dat ik besloot in het kader van Wees eens vriendelijk dag,

gisteren, wat ik een merkwaardig fenomeen vind,

want waarom zou je niet elke dag vriendelijk zijn,

een setje van 6 kaartjes weg te geven.

Ze zijn geprint op 125 grams papier, dus niet echt

stevig maar misschien wel leuk om bij een pakje

of iets te doen..

Mocht je het gemist hebben op Instagram kan je hier

ook een reactie achterlaten, de winnaar stuur ik

persoonlijk een berichtje want op mijn blog een

naam noemen lijkt niet te werken, ik krijg

bijna nooit een mailtje met een reactie.

Ik wens je een fijne dag

-X-

My mini photostudio

Ooit woonde ik een huis waar het hele huisje waar

ik nu woon wel 4 keer inpaste, mijn werkkamer

was net zo groot als mijn woon/werkkamer nu.

Ik heb vele tranen gelaten toen ik die achter 

moest laten maar als ik 

nu 1 ding is wat ik de laatste jaren geleerd

heb, is dat je je altijd aan kunt passen, zolang

je daartoe bereid bent en inventief om gaat

met dingen die er Wel zijn, in plaats van niet..

Ik weet nu dat ik ook op een paar vierkante

meter kan leven en werken, soms met veel gefoeter als;

je kan hier ook nooit wat kwijt en soms nog 

veel erger, maar dat zal ik hier niet herhalen..

Dat betekent dat ik 1 kast het voor al mijn 

werkspullen en prullaria (die kast is behoorlijk vol :-)

Ik verzamel alleen nog platte of hele kleine dingen,

en iets erin betekent iets eruit, dat geldt voor

alles in huis, anders zou het uit zijn voegen barsten..

Ik werk aan de eettafel, of werktafel of hoe je 

het ook wil noemen, voordat ik begin te werken

maak ik die helemaal leeg en schoon, dat is een soort

start ritueel, vervolgens pak ik uit de kast

(die is zo oud en scheefgezakt dat de de deuren

ervan piepen) wat ik nodig heb..

Binnen no time is de hele tafel bezaaid met 

spullen, papier, pennen, inkt of waar ik dan ook

maar mee aan het werk ben, het wordt altijd een

chaos maar die heb ik blijkbaar nodig..

Als P. koffie komt drinken, schuif ik de hele zooi

een stukje opzij zodat er twee kopjes op tafel passen..

Dit tafeltje is mijn mobiele fotostudio, haha,

dat klinkt wel, het is gewoon een oud tafeltje,

wat ik 's avonds gebruik om mijn laptop op te zetten,

die ik dan weer gebruik als tv, want daar hebben we

ook geen ruimte voor.. (gemaakt)

Ik fotografeer altijd aan het einde van de middag omdat

het licht dan mooi en zacht is (als je in de ochtend

fotografeert wordt het licht koud en blauwachtig,

dat is meteen een tip..)

Ik regel het licht met de luxaflex en als ik een andere

ondergrond nodig heb leg ik er een vel gekleurd papier

op, meer heb je niet nodig, echt niet..

Als ik klaar ben ruim ik alles weer op, want zo

klein wonen betekent vooral veel opruimen,

en veel spullen weg doen..

Natuurlijk verlang ik nog wel eens naar een

eigen ruimte en ik ben tevreden met wat 

er is, maar misschien ben ik nog wel meer

tevreden over het idee dat Het helemaal niet

zit in veel ruimte of bergen spullen maar in

hoe je tegen de dingen aankijkt..

Ik wens je een fijne dag

-X-

7.54 A.M

We hebben niet veel winter gehad en tot mijn

grote spijt geen vlokje sneeuw hier in de stad..

Maar vanochtend was er dan toch een soort van 

wintermoment, een bevroren bruggetje, het gras wit

en het water in het kanaal helemaal stil,

nog net niet bevroren, de zon piepte net over de

horizon uit wat de stad een zachte oranje glans gaf..

Zomaar een moment in de tijd, wat ik vastlegde,

met mijn camera vanuit mijn open voordeur..

(ik was nog in mijn geruite pyamabroek en 

op mijn sokken dus het leek mij beter

dat ik daar even bleef staan..:-)

Op het moment dat ik de deur open deed en ik

de foto nam rende er iemand het beeld in

 in in aan de overkant van het kanaal, ik bleef 

even staan ademde de knisperende koude lucht in

en luisterde ik naar de geluiden van de stad..

Want hoewel het lijkt alsof ik hier op het platteland

woon is de stad overal rondom, ik hoorde het 

zoemen van de auto's op de ring, een ambulance,

het hijen van palen van de bouw in de verte

en wat vogels fluiten, waarschijnlijk vanwege

de belofte van een stralende dag..

Zomaar een moment in de tijd..7.54 uur

op een dinsdagochtend in februari,

zoals er zovele momenten zijn waarin niets bijzonders

lijkt te gebeuren maar door er even bij stil

te staan zijn ze toch speciaal..

Ik wens je een mooie dag

-X-

About the cover and lots of emails..

De afgelopen week heb ik uren en uren achter

mijn pc gezeten, ik maakte een opdracht voor 

het Flow zomerboek, ik verfijnde mijn Photoshop 

vaardigheden en bestudeerde de laatste proef van

Lov-ing wool, mijn nieuwste boek.

Dat gaat dan over dingen als, op pagina 63 staat

nog een randje wat er af moet, bij dat patroon

staat 72 steken, moet dat geen 74 staan, ohoh :-)

Bovendien mailde ik eindeloos heen en weer

met Casper over de cover van het boek.

Of eigenlijk beter gezegd de achtercover en de flappen

van het boek, je weet wel die er zo aan vast zitten

en die je om kunt vouwen..

We kwamen er gewoon niet uit, dit is de foto die ik

maakte voor de achterkant, maar de tekst paste 

er gewoon niet op (ik dacht boven de tekst 

en dan daar onder het ISBN nummer en het logo

van de uitgever, maar dat lukte niet..)

Het kwam ook wel een beetje door mij want ik had 

bedacht dat het leuk zou zijn als er wat recenties

van lezers achterop zouden staan (hele lovende 

natuurlijk, dat begrijp je, haha)

Maar het werd zo proppen dat het niet meer te

lezen was, dus we stuurden elkaar mailtjes waarin 

dan dingen in stonden als; als je nu de foto van 

de voorflap op de achterkant zet en dan de halve

foto van de achterkant op de voorflap dan kan de 

voorflap naar...het werd steeds ingewikkelder,

en uiteindelijk begrepen we het zelf niet meer

en na 7 versies zijn we pas 's avonds gestopt..

Om 3 uur in de nacht wist ik het ineens, er moet

gewoon een hele andere foto op de achterkant..

(voortschrijdend inzicht noemen ze dat, het was

jammer dat ik het niet om half twee

in de middag al op dat punt was gekomen)

Anyhow, of zoals mijn zoon Daan altijd zegt,

anyhoe, we zijn er uit, met de nieuwe foto

lukte het in een keer, daarnaast heeft de uitgever

het goedgekeurd, ook altijd even spannend..

De andere foto's van dit blogbericht, zijn foto's 

die het boek niet haalden, kan je nagaan hoe mooi het

boek is geworden, haha, grapje, maar ik vind wel

dat dit mijn mooiste boek ik geworden, als ik er naar

kijk denk ik Jee heb ik dat gemaakt op mijn eentje,

echt waar, hoewel het natuurlijk een beetje gek is

om te zeggen.

Ik heb op de toppen van mijn kunnen gewerkt

aan dit boek, 8 maanden lang, ik had het 

niet beter gekund, echt waar niet..

En oh, wat misschien wel leuk is (hoop ik)

vanaf volgende week kan je via mijn webwinkeltje

(het komt eraan!) intekenen op een gesigneerd

exemplaar, het boek komt 12 april uit en 

dan gaan we het verzenden...

Ik wens je een fijne dag

-X-

I have to tell you..

Misschien moesten we dat vandaag maar eens 

zeggen tegen degene die ons lief zijn..

(ik doe zeg het in ieder geval veel te weinig, jij?)

Fijne dag

-X-

Gone for a few days

Het spijt mij om te zeggen maar ik doe de deur,

even dicht, wel een hele mooie deur, vind ik zelf,

die ik fotografeerde in een verlaten stationnetje in 

Frankrijk..(het was helaas niet te koop :-)

Ik ben even zo bezig met andere dingen, boek, 

website voor de printen en een opdracht,

dat ik er helemaal niet aan toe ben gekomen

om enige gedachten, laat staan werk,

aan mijn blog te besteden, het is meer werk

dan je misschien wel zou denken..

(daarnaast wil ik alles op mijn Allerbest doen,

en dat kost tijd en al mijn energie)

Dus ik trek de scheerlijnen van het kleine huisje

aan, wat vannacht als stond te rammelen in de wind,

doe de deur dicht, zet een grote pot koffie

en ik ga een paar dagen aan het werk

om weer helemaal op schema te komen.

Ik wens je een fijne week en tot gauw

-X-

Ps. op de blog van Engelpunt staat werkelijk een
bijzonder lief stuk over mij en mijn werk :-)

A little DIY for Flow

Een week of wat geleden werd ik gevraagd

door de Flow, nee, dat kan natuurlijk niet

want de Flow is een blad en geen persoon, ok,

door Jeannette die voor de Flow werkt, of ik 

een zelfmaker van papier wilde maken voor hun blog.

Ze vond de blaadjes die ik lang geleden eens knipte

wel leuk, maar omdat die al eens op mijn

blog stonden bedacht ik er iets nieuws mee..

De boom heeft hier een tijdje op de muur

gezeten, of misschien beter gezegd gestaan

want zo ver ik weet zitten bomen niet.

Ik heb hem er nu afgehaald want het leek 

me een goed idee om de blaadjes weg te geven

aan iemand die het hele idee wel leuk vind

maar geen in heeft om de blaadjes te knippen..

Het is natuurlijk een kadootje van niets,

want het is een heel leuk werkje om mooi papier

uit te zoeken en mindfull blaadjes te gaan knippen,

met de lente in gedachten maar misschien vind je het

toch wel leuk, laat een reactie achter als je 

ze graag wil ontvangen, op de pagina van de 

Flow staat later vandaag hoe je de boom op 

de muur plakt (ik blog altijd nogal vroeg)

Ik maakte er ook nog wat stoeltjes bij,

want wat is een mooie boom met ruisende blaadjes

zonder een stoeltje om op te zitten,

terwijl je geniet van de schaduw van de blaadjes.

(dat vond mevrouw Little ook ;-)

Op het moment ben ik aan het werk

met nog een opdracht voor de Flow, voor het

zomerboek, daar moet je dus nog even op wachten..

Ik wens je een heel fijn weekend en ik wou dat 

ik je een uurtje op een stoel onder een boom

zou kunnen wensen maar ik vrees dat het weer

dat niet toelaat..

-X-

Drawings & a tiny shop

Toen ik een maand geleden zomaar een

tekeningetje maakte met een kroontjespen en inkt

had ik geen idee dat ik dat zo leuk vond om te doen..

Uiteindelijk groeide het uit tot een hele stapel

tekeningen, waar, als ik ze op Instagram liet zien,

heel veel leuke reacties opkwamen.

Zelfs vaak de vraag of mensen ze konden kopen..

Nu heb ik al eerder dingetjes verkocht via de mail,

maar dat was zo'n zoekwerk en gedoe..

Maar het hele technische gedoe van een 

internet winkeltje schrok mij nogal af..

(ik wil alleen maar tekenen met een gezellig

muziekje aan en af en toe naar buiten staren, haha)

Uiteindelijk heeft P. een winkeltje voor mij gemaakt,

met de belofte dat hij alle techniek bijhoudt.

(ik krijg al een hartverlamming bij een foutmelding ;-)

Dus ergens volgende week gaat het online,

(het is maar een piepklein winkeltje, hoor)

ik zal daar wat prints verkopen, mijn kleurboek

en er kan ook worden ingetekend op gesigneerde

exemplaren van het Lov-ing Wool boek (ha)

Ik laat het wel weten als het open is,

ik ga vast op zoek naar een lint, wat ik kan

doorknippen als het zover is, haha

Fijne dag

-X-

Fragile..

...en er even bij stil te staan welke 

mooie en goede dingen er nu zijn..

-X-

Don't worry ;-)

Laatst vond ik een sloop bij de kringloop,

ik nam het mee niet zozeer voor de sloop 

omdat die van een wel heel vreemd glad materiaal

gemaakt was, maar vanwege de geweldige verpakking..

Mijn haar heeft nog nooit een 'zaterdagavond' look

gehad, en het eerste wat in me opkwam toen ik 

de tekst las was; als dat nu eens je enige zorg was,

dat als je wakker wordt, je haar nog goed zit 

met strik en al (en zie je de nachtpon;-)?

Nee, in bed en daarbuiten ook heb ik vele andere

zorgen die mij vaak wakker houden..

Nu moet ik zeggen dat, sinds ik elke dag weer

mindfulness- en meditatie oefeningen doe,

het allemaal stukken beter gaat met de zorgen.

Niet dat ik ze niet meer heb, haha, nee,

ze buitelen over elkaar heen, en ze verdringen 

elkaar bijna om aandacht te krijgen..

Wel oefen ik er in om ze gewoon te laten zijn 

wat ze zijn, zoals er tijdens de oefeningen gezegd wordt,

merk op wat er is (zonder er in te duiken of vast te houden)

met een open blik, mild voor jezelf

(ooh dat vind ik moeilijk) en vriendelijke aandacht.

Vervolgens Mag je ze ook weer loslaten.

Ik denk werkelijk als je een tobber bent als ik

het beste kado wat je jezelf kan geven een cursus

mindfulness is, mocht je daar niet aan toekomen,

of het misschien wat duur vinden (ik vind dat

relatief, gezien wat je ermee kan bereiken)

zijn er op internet ook allerlei meditaties te vinden.

Heel fijn zijn die van Edel Maex , het zijn korte

15 minuten meditaties, en aah die stem..:-)

Kortom, ik voel me echt beter nu ik die rustmomenten

heb ingebouwd op de dag, en ik werk ernaar toe

dat mijn haar mijn enige echte zorg is,

die ik vast hou en de hele dag aan kan denken..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Loose ends..

Afgelopen vrijdag kwam de redacteur van mijn 

uitgever, die overigens ook Ingrid heet,

wat heel gek is als we bellen; met Ingrid,

hoi met Ingrid, ha Ingrid, haha, zoiets..

Dus Ingrid kwam om met mij samen de eerste

proef van het boek te bekijken, een bijzonder

moment in het hele boeken maken proces..

Al het werk wat ik in zeven maanden deed,

staat ineens op zo'n 160 pagina's..

Nu hoop ik natuurlijk dat je alle uren die ik

er aan besteed heb er aan af kan zien,

maar waarschijnlijk is dat niet zo..

Ik denk dat ik wel kan zeggen dan je 80% van

het werk niet kan zien, dat is ergens verloren 

gegaan in de tijd; alle mislukte handwerkjes,

de honderden foto's die niet goed waren,

de eindeloze correcties in de teksten en 

al helemaal in de patronen (ohoh)

Maar het ziet er mooi uit, er moest natuurlijk

nog wel wat geschoven worden met foto's enzo,

om het helemaal naar mijn idee te maken..

Er was een zelfmaker waar nog een foto

bij ontbrak, daar had ik nog een breiwerkje voor nodig,

dus daar ik breide de afgelopen week aan..

De ene rij naar de andere, dat ging zo lekker

dat ik maar doorgebreid heb, met als resultaat

een breiwerk van een meter lang

van alle restjes wol die ik gebruikte voor het boek.

Vandaag lever ik de laatste correcties aan 

de vormgever en dan kan het in februari naar

de drukker, het boek..

Van de de gebreide meter maakte ik gisteren 

een kussenhoes, waarin alle losse draadjes

van het boek verwerkt zijn, zo komt alles mooi samen..

het boek is (bijna) af en het kussen ligt op de bank..

Ik wens je een fijne dag

-X-