Into the woods..

Nu het oude jaar is omgewaaid als een oude 

krakende versleten eik in het bos en enkel nog

een herinnering is, zijn we aanbeland in 2016..

Januari voelt altijd een beetje als de maandag van 

het jaar, na het weekend gevoel van december..

Eigenlijk vier ik oud en nieuw nooit zo, ik word 

er een beetje sentimenteel van, als die dagen 

en dingen die voorbijgingen..

Op oudejaarsdag bezochten wij een concert

in een prachtig houten kerkje in het centrum van de stad.

Het was een klassiek concert met een viool en piano,

maar op de een of andere manier zo gespeeld,

dat het bij mij door merg en been ging, ik kreeg er de 

rillingen van, dus na de pauze wachtte ik buiten op P..

Uiteindelijk bijna 2 uur, haha, ik had beter naar 

huis kunnen gaan, maar ik zat daar op een bankje,

met een zakje met 2 oliebollen er in, daar heb ik het 

hele jaar overdacht..soms liep ik even een rondje

omdat ik het koud kreeg..

Op nieuwjaarsdag wandelden wij een uurtje 

of wat door het bos bij (of zeg je nu: in..)

de Kennemerduinen, het was prachtig.

Het was lang geleden dat ik in een bos was geweest,

we liepen er nog geen 10 minuten en ik dacht al

dat ik een glimp zag van een rood manteltje..

Nee joh, zei ik tegen mezelf, dat kan helemaal niet

er lopen geen meisjes met rode manteltjes door het bos

(hoewel ik het al eens eerder had gezien, maar dat

was in een heel ander woud, hier ver vandaan)

Toen ik later een klein mandje en een zakdoekje

vond begon ik toch te twijfelen..

Uiteindelijk heb ik besloten het gewoon te geloven,

want hoe fijn is het om te denken dat sprookjes bestaan..

en dat het nieuwe jaar zal verlopen alsof het 

er eentje is, lang en gelukkig...

Ik wens je heel veel moed op je pad dit jaar,

en ik hoop dat je aan het einde van dit jaar,

als je het overdenkt, misschien op een iets comfortabeler

plek dan een bankje op winderig plein bij een kerk,

zal vinden dat het net een sprookje was..

-X-