Wandeling

Laatst las ik bij een foto van een Engelse illustrator,

die ik volg op Instagram, een stukje over thuiswerken.

Het was heel grappig en ook heel herkenbaar en ik was 

blij te lezen dat ik niet de enige ben die dat soms lastig vind.

Als je geen plek hebt om naar toe te gaan, maar gewoon

aan je tafel in de woonkamer werkt gaan de dingen als snel

door elkaar heen lopen, daarnaast kan je er ook 

nooit afstand van nemen, tijdens het maken van mijn laatste

boek had ik vaak het gevoel in mijn kantoor te wonen..

Als ik 's ochtends op sta, trek ik even een jogging broek

aan met een trui, zet ik koffie en typ ik een blogbericht.

Ik wil er vervolgens niet de hele dag zo bij lopen, 

hoewel niemand er last van zou hebben, geeft het een

soort landerig zondags gevoel, dus ik trek iets leuks aan.

Hoewel ik wel vaak de vuilnis buitenzet in mijn joggingbroek,

en op de een of andere manier kom ik altijd de tip-top geklede

buurman tegen, ik zeg altijd dat ik me nog even aan moet kleden,

maar ik denk dat hij me ondertussen niet meer gelooft, haha.

Vervolgens beantwoord ik mail en ga ik wat werken,

maar ik heb altijd Ondertussen dingen te doen;

de was, boodschappen, het huisje aanvegen, waardoor het

vaak voelt alsof ik niet voldoende doe..

Ik ben voor mijn gevoel ook nooit echt klaar, 

dus ik droom zo af en toe van een werkplek waar

ik naar toe kan gaan en dan ook weer thuiskom.

Bijna gelijksoortige overdenkingen las ik ook bij het

verhaal van de illustrator.

Wel beschreef hij een tegelijk logische en hilarische 

oplossing om het -ik woon in mijn kantoor- of 

-ik werk aan mijn keukentafel- gevoel (het is maar

hoe je het bekijkt) een andere draai te geven.

Het idee was om in de ochtend door de voordeur

met een tas te vertrekken, alsof je naar kantoor gaat,

een wandeling te maken en dan door je eigen achterdeur

weer naar binnen gaat en dat je dan op je 

werk bent aangekomen en begint.

Als je klaar bent pak je je tas weer, vertrekt door 

de achterdeur, maakt de wandeling en dan ga je 

door de voordeur weer naar binnen en ben je thuis.

Oh haha, het klinkt gek, maar misschien ga ik het 

toch echt eens proberen, echt zo grappig..

Ik wens je een mooie dag

-X-