Ah dan jullie wel voor alle reacties op de vorige post,
en alle tips om deze situatie wat makkelijker te maken.
Wat het lastig maakt om daar nu eens gezellig te gaan
zitten breien is het feit dat het ruim 2 uur rijden is en
weer terug, dus de tijd is vrij beperkt, zeker gezien het
feit dat er nog gegeten moet worden en dutjes gedaan.
Daarnaast moeten er altijd dingen geregeld, schoongemaakt,
boodschapjes gedaan, naar het oude huis om te kijken
of alles in orde is, dat soort dingen, eigenlijk.
Maar ik zal zeker de volgende keer een breiwerkje
meenemen en zien of ik er aan toe kom..
Daarnaast las ik nog iets over mindfulnes, ik doe zo
ongeveer elke dag oefeningen, dat is heerlijk en op
die momenten ben ik zo kalm als wat maar het is lastig
om dat de hele dag te blijven, mijn gedachten en
zorgen gaan regelmatig met mij op de loop..
Ik doe wat ik kan en sommige dingen kan ik niet.
Soms sta ik stevig in mijn schoenen en soms wankel ik.
Soms kan ik relativeren andere keren vind ik alles moeilijk.
Soms voelt het leven licht, soms loodzwaar.
Soms ben ik vrolijk andere keren loop ik te mopperen.
Dus nu, ga ik snel boodschappen doen, voordat het gaat
sneeuwen (ja echt, ik las dat het gaat sneeuwen) en
dan ga ik op de bank zitten en pak eindelijk het breiwerk
waar ik zo naar verlangde, dan denk ik nog eens na over
de dingen en zal waarschijnlijk denken; dit is hoe het gaat
en het het is goed zo..
Ik wens je een fijn warm weekend
-X-
Ik wens het je op zich niet toe hoor, maar ook die wankelmomenten horen bij het leven. Je kan gewoon niet altijd zen en mindful zijn. En zo merk je op zijn minst het verschil nog ;) . Straks met je breiwerkje gaat het vast veel beter gaan!
BeantwoordenVerwijderenHa, ik las het vanmorgen en dacht ook: neem het breiwerk mee!
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou ook een warm weekend!
Groetjes,
Akkelien
Je lijkt wel een mens ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou ook een warm weekend toe!
Herkenbaar hoor!
BeantwoordenVerwijderenLieve Ingrid,
BeantwoordenVerwijderenDe situatie met je moeder is heel bekend voor mij,
de laatste jaren maakte ik hetzelfde mee, vorige
maand overleed mijn moeder het kaarsje was op.
Je zou altijd meer willen doen dan je kunt, maar doe
wat voor jouw goed voelt, zodat je.later met een
goed gevoel kunt terugkijken.
Ik wens je sterkte en hoop, dat je nog een tijd van je
moeder kunt genieten.
Groeten van Betsy,
Een breiwerkje in je tas kan fijn zijn. Hen je het niet bij je dan kun je het zeker niet gebruiken. Komt er tijdens een dag bij je moeder even een loos momentje, dan geeft het wat rust en ontspanning. Ik kan me zo voorstellen dat er goede en moeilijke momenten zijn.
BeantwoordenVerwijderenDe sneeuw is echt gekomen damen met een ijzig koude wind. Heerlijk brei-weer.
Fijn weekend, Margaret
Ben wel eens een hele tijd terug bij je blog geweest en zag je reactie bij FoekjeFleur (postzegels). Lees nu je laatste twee posts en voel de behoefte om je een hart onder de riem te steken. Ken je verhaal niet maar lees je struggles tussen de regels door. Ik heb geleerd van de periodes waarin het allemaal minder leek te gaan tot aan rock-bottom, dat het herstel net als een processie van Echternach gaat: drie stapjes vooruit, twee terug, dan eens twee vooruit en drie terug, voer vooruit en eentje terug... er zit beweging in! Laat je niet ontmoedigen!
BeantwoordenVerwijderenEr hangt een Loesje-kaart aan m’n spiegel: ‘het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag’.
Zorg goed voor jezelf en toitoitoi!
Anne Claire