Groen huisje.

Om de hoek waar mijn zoon woont in Wenen staat mijn 

favoriete huisje, het is oud en een beetje afgeragd, zoals 

wij dat hier zouden zeggen, maar dat is nu precies 

juist waarom ik het zo leuk vind.

Het huisje staat op een heuvel en daarachter kijkt het

uit op de heuvels met druiven waar wijn van gemaakt wordt.

Het is een beetje onduidelijk of het huisje bewoond 

is, er stond wel wat kerstversiering in de tuin, maar

verder lijkt het verlaten noch lijkt het te worden 

onderhouden door iemand, maar je weet het natuurlijk niet.

Misschien verschuilt zich wel iemand achter de groene

luiken en zag iemand mij een foto maken van het huisje.

Aanvankelijk durfde ik dat niet zo goed en nam ik er snel

eentje, de eerste foto van dit bericht toen ik er lang liep.

Bij de tweede foto hield ik mijn telefoon over het hek.

Mijn zoon grapt wel eens dat hij het huisje wel voor

mij zou willen kopen en dat hij het huisje zelf nog 

wel zou kunnen betalen maar het is de grond die een

vermogen waard is, het ligt in een prachtige wijk

met vele grote villa's en het uitzicht is prachtig.

(waarschijnlijk wordt het afgebroken als het verkocht

wordt en zetten ze er een appartementen blok 

neer, zo ontzettend jammer, vind ik :-))

Een Weens huisje zit er voor mij niet in maar ik vond

laatst wel dit kleine plastic huisje bij de kringloop.

Ik nam het mee omdat het mij doet denken aan het 

groene huisje met de luiken in Wenen, zie je het?

En nu heb ik toch mijn huisje, hier op mijn bureau en

in gedachten, eind goed, al goed.

Ik wens je een mooi weekend

-X-