Grijze dagen

 In deze grijze dagen, die allemaal op elkaar lijken,

waarin de tijd zo traag verloopt en er weinig doel lijkt 

te zijn behalve ze te leven, vind ik het soms lastig om

op te starten op zo'n dag die zich leeg voor je uitstrekt.

Dan loop ik eerst een beetje te dralen met een kopje koffie,

kijk eens even uit het raam en probeer iets te bedenken waar

 ik naar uit zou kunnen kijken, binnenkort of in de verte.

Dan denk ik dat ik misschien ooit weer naar een 

rommelmarkt kan (ooh, dat zou fijn zijn) of naar Wenen,

of dat het dit weekend kan gaan sneeuwen (ook al fijn)

Daarna herpak ik mij en ga ik over tot de orde van de dag,

opruimen, de was doen, misschien wat boodschappen

(zo weinig als mogelijk, ik vind het geen plezier)

Om wat ritme aan de dagen te geven heb ik een soort

van programma; ik leer een uurtje per dag Duits, met 

het idee van ooit weer naar Wenen gaan in mijn hoofd.

Dan wandel ik altijd een rondje, doe elke dag 

yoga en ik handwerk, kant dingen af terwijl ik naar

een postcast luister en ik brei in de avond als ik naar

een serie of een film kijk, dat is het wel zo'n beetje.

Er gebeuren weinig onverwachte dingen, dat is wel

rustig, er zijn geen uitjes, dat is wel saai, maar ik kan 

niet zeggen dat ik er ongelukkig van word van deze

eindeloze lockdown dagen, heel erg blij ook 

niet, het is iets er tussen in, een beetje grijs eigenlijk

net als het weer...

Ik ben benieuwd of mijn stemming volgende week

met de sneeuw mee zal veranderen en ik de lichtheid

zal ervaren van een wit sneeuwlandschap, ik hoop het.

Ik wens je een fijn weekend

-X-