er zijn heel veel dingen waar ik bang voor ben
(geweest)
of misschien moet ik zeggen bevreesd,
is een veel mooier woord, vind je niet?
het allereerste wat mij zo te binnen schiet,
zijn honden, niet van een afstand,
maar die zo blaffend op je afkomen,
of nog erger tegen je opspringen,
en dan helemaal als er gezegd word,
maar hij doet toch niets...(hij blaft en springt toch..?)
en dan nog:
vlinders, mooi,
maar als ze in mijn buurt fladderen, zo stil..,
ik heb geen idee waarom..en misschien ook wel een beetje gek
paadjes langs ravijnen Zonder hekje
(misschien zelfs wel met)
flats op de 10de verdieping,
een bos in het donker,
dat Het niet goed genoeg is,
dat er iets met mijn kinderen gebeurd
(wat dan ook in Negatieve zin)
duiken, dus met je hoofd onder water,
mannen die Ineens verdwenen zijn,
liften, en dan vooral het idee dat je er
in vast kan komen te zitten,
(en dat er dan Niemand komt)
plannen die achter je rug om worden gesmeed,
en die dan Plotseling je leven veranderen,
mensen die het allemaal zo Zeker weten..
in het gedrang van een mensenmenigte zitten,
dat ik niet Voldoe,
wc deuren met een haperend slot,
oneerlijkheid,
nare ziektes, en dan vooral bij degene die mij lief zijn,
verdwalen in een woud,
dat alle kringloopwinkels hun deuren sluiten (ha)
auto's die er midden op de snelweg mee ophouden
(je eigen auto dan)
en zo kan ik er nog wel een paar bedenken...
toch kan ik niet zeggen dat ik gebukt ga,
onder welke van deze angsten ook,
als ik nu Iets heb opgestoken het laatste jaar,
is dat ik niet Bevreesd hoef te zijn,
niets blijft duren, er is altijd een Uitweg
als je onder ogen ziet, wat er gaande is,
probeert kalm te blijven,
en inziet hoe Irrationeel je bezig bent
(met de nadruk op Proberen)
mijn ervaring is ondertussen,
dat het Idee vaak veel enger is,
dan de werkelijkheid,
dus,
ik doe mijn best het te nemen zoals het komt
en ga ik verder soort van Onbevreesd op Pad...
(en toch hoop ik stiekem, dat ik geen
blaffende honden tegenkom..)
Hoe is die uitdrukking ook al weer? Een mens lijdt het meest voor het lijden dat hij vreest?
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook geleerd, hoe donker een pad ook lijkt er is altijd licht of een blaffende hond aan het einde van de weg ;-)
Ja, ik zie ook vaker beren op de weg. Mijn oplossing voor deze angst is, dat ik dan een andere weg insla. Beren, honden, spinnen, maakt niet uit wat rustig ademen en doorlopen.
BeantwoordenVerwijderenHa, als alle kringlopen de deuren sluiten, doe ik de mijne open! Klinkt niet als een heel luchtig Pinksterweekend maar angst is een raar ding, ik ben niet (meer)voor veel dingen bang, laat alles op mij af komen, maar vind het wel fascinerend hoe ik bang voor een spinnetje kan zijn dat zoveel malen groter is dan mij! Maar het belangrijkste is dat je je er niet door uit het veld laat slaan!
BeantwoordenVerwijderenHah, trots op je.
BeantwoordenVerwijderenZit ook even in zo'n mood, dat ik het wel weer even denk aan te kunnen, zo net na het lezen van een paar boekjes van: Thich Nhat Hanh, http://www.youtube.com/watch?v=QpIPgQPfQp8&feature=fvwrel .
Gevoelig en bevreesd zijn heeft ook zijn goede kanten? Slik..
Leuk stukje Ingrid! Ik heb het niet met vlinders, maar met lieveheersbeestjes, zo eng als die vliegen! En sinds ik beroofd ben in het donker, loop ik niet meer alleen in het donker (moet ik toch eens overheen komen!!)
BeantwoordenVerwijderenMaar voor de rest...het komt vaak zoals het komt :) Oh en van springende honden houd ik ook niet, hoewel ik er niet bang voor ben, ik vind het gewoon niet netjes :)
Bang zijn is geen zwakheid. Bang zijn en het monster niet in de ogen durven te kijken is zwakheid :)
BeantwoordenVerwijderenVan die wegen langs ravijnen waar dan om de 3 meter een rotsblok ligt......alsof dát helpt!
BeantwoordenVerwijderen3 vierde van je lijstje kan ik met instemmen, de rest kan ik moeiteloos aanvullen met andere dingen. 't Gaat er niet om dat je bang bent, 't gaat er om dat je doet/leeft. Misschien met een bang hartje soms, maar wel ten volle! Nem! Aan je blog te zien doe je dat dus dikke proficiat en genieten maar! Liefs Els
BeantwoordenVerwijderenGlimlach!
BeantwoordenVerwijderenMaar zo herkenbaar!
dank je voor je stukje ben ik niet alleen bevreest.
x
Else
Och... nou... moet deze zomer nog een bergpas over met de auto. Het zweet staat al onder m'n oksels. En dichte kringloopwinkels... bbbrrr moet er niet aan denken ;-))
BeantwoordenVerwijderenOh! Wat herkenbaar. Vooral bang dat er iets met je kinderen gebeurt. Daar ben ik nog niet vanaf....
BeantwoordenVerwijderenHet is net of ik aan het schrijven ben, zo herkenbaar maar zoals je zegt ook leefbaar.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi stukje! Herkenbaar inderdaad. Ik heb geen kinderen maar ben wel als de dood dat er iets engs met mijn katten gebeurd, dat ze op een dag niet meer thuis komen, verdwaald zijn. Brr...
BeantwoordenVerwijderenLeuk die teckels, wij hebben ook blaffende teckel, en die 'doet' ook nog wat ;)
Ik denk dat we allemaal gemeenschappelijke angsten hebben, die ook goed zijn! Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik een zorgeloos typje ben, of onnadenkend, zie nooit gevaren of beren of wat dan ook in de dagelijkse dingen.
BeantwoordenVerwijderengroetjes
dat lijstje komt echt zowat helemaal overeen met dat van mezelf ;)
BeantwoordenVerwijderenDat heb je mooi verwoord. En is voor velen denk ik zeer herkenbaar. Je kunt het ook GROEI noemen als je er overheen komt.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Angelique
hoi ingrid, over mn voeten struikelen om bij de pc te komen om je nieuwe blog te lezen
BeantwoordenVerwijderen