Bloei

Nu met dat warme weer, wat overigens nog een hele

tijd gaat aanhouden las ik vanmorgen, is mijn verlangen

om naar 'huis' te gaan groter dan anders,

ik ervaar de stad als onaangenamer met die hitte.

En met huis denk ik dan aan Zeeland, ik ben er al zeven

jaar (zeven jaar!) weg maar ik geloof niet dat ik al die

plekken waar ik sindsdien gewoond heb als thuis 

kan beschouwen, ik voel mij een toerist op doorreis.

En ik weet natuurlijk echt wel dat vroeger niet alles

beter was, laat staan perfect, maar het gevoel dat ik 

enigszins op drift ben heb ik toen nooit ervaren.

Eerlijk gezegd kende ik het gevoel wat heimwee 

heet niet, het is ook lastig te omschrijven..

Laatst las ik ergens; bloom where you are planted,

(eigenlijk heb ik een beetje een hekel aan al die

wijsheden die je vertellen wat je moet doen/voelen,

alsof je tekort schiet als je er niet aan voldoet)

Dat klinkt natuurlijk prachtig maar ik ben geen 

korenbloemetje wat bloeit of je het nu langs de 

snelweg neerzet of op een Zeeuws dijkje, was het 

maar waar, al kan je natuurlijk niet aan een 

korenbloem zien of hij blij is of niet, misschien heeft

hij ook wel zo zijn voorkeuren..

Dus op deze dagen, fiets ik regelmatig de stad eens

uit en laat het verlangen naar thuis over me heen komen,

het komt en gaat, dat is wat ik inmiddels geleerd heb..

Ik wens je een heel fijn weekend en hou het hoofd koel.

-X-