Nog even over het garen..

Nu was het verhaal over het borduurgaren nog niet 

klaar, hoewel er al iemand reageerde die precies wist

hoe het gegaan was, waarop ik onmiddellijk op reageerde,

als een bok (geit;-) op een haverkist, maar op het moment

dat ik op publiceren drukte bedacht ik me..

En ik dacht aan de 4 inzichten van Miguel Ruiz en vooral

aan het inzicht; trek je niets persoonlijk aan, vervolgens

haalde ik mijn reactie weer weg, en besloot deze post

gewoon te schrijven, zoals ik het me bedacht had,

hoewel mijn eerste gevoel was, om helemaal

 niets meer over de kaartjes te schrijven.

Enfin, tot zover de wijsheden en verder met het verhaal..

Natuurlijk vroeg de verkoopster aan mij wat ik ging doen

met zoveel borduurgaren, dus ik vertelde haar over mijn

blog, handwerkboeken, webwinkeltje en creatieve

activiteiten, dat vond zij dan weer een leuk verhaal..

Dus ik zei dat ik een deel zou verkopen om uit de kosten

te komen, en een deel om zelf te gebruiken, bijvoorbeeld

voor mijn kleurenpalet foto's zoals deze..

Later dacht (het hield me nogal bezig het hele verhaal)

dat het misschien leuk zou zijn om ook wat weg te geven

(ik heb her en der ook al wat uitgedeeld) hoewel ik dan niet

zo snel zou weten aan wie of wat..

Dus wilde ik vragen of jij misschien iemand weet die

misschien een setje goed kan gebruiken en het zich niet

kan veroorloven, een borduurclubje, een goed doel 

of zoiets, mocht dat zo zijn dan kan je

mij altijd een mailtje sturen en dan zal ik, als het er 

meerdere zijn, er eentje kiezen en wat garen opsturen..

Uiteindelijk brachten de kaartjes mij het plezier dat er

altijd mooie verhalen te vinden zijn en weer (opnieuw)

de bevrijdende gedachte dat iedereen altijd wel iets vind

van wat je doet, in positieve dan wel in negatieve zin,

maar dat eigenlijk alleen telt hoe je over jezelf en je

handelingen denkt...(mooie, maar lastige les)

Ik wens je een mooie dag

-X-