Ach ja

Elke keer als ik op Instagram kijk trap ik er toch weer

in en vergaap ik mij aan het leven van anderen.

Het lijkt allemaal zo mooi, de huizen, de dingen die 

gemaakt worden, de gezelligheden en alle pracht en praal.

Het geeft mij soms het gevoel dat ik een uitgeklede 

versie van een leven leidt, hier zijn de dagen vaak eentonig,

alsof ik een soort time loop zit, het huis is een rommel

nu we hier aan het opbreken zijn en qua gezelligheid 

is er ook niet veel te beleven met alle maatregelen.

Maar ik dacht ook, toen ik hier weer eens mee bezig was

dat er misschien ook wel zo naar mij gekeken wordt.

Dat ik hier altijd maar gezellig zit te handwerken en

zomaar naar Wenen ga verhuizen, wat tamelijk

bijzonder klinkt en een prachtig avontuur lijkt.

Het is natuurlijk ook een prachtig avontuur maar aan de

achterkant van de foto's zit natuurlijk altijd een verhaal.

In het geval van de foto van het bootje, een potje 

tijgerbalsem, om het rechtop te kunnen zetten :-)

De foto is mooi maar de achterkant is houtje touwtje,

net zoals het echte leven, het is maar een beetje proberen,

rommelig, wind mee, dan weer tegen, soms blijft de 

boot varen, dan slaat hij weer om, althans bij mij..

Soms ben ik blij om naar Wenen te gaan, dan weer

denk ik dat ik gek ben om het te doen, dan denk ik 

het aankan, al dat geregel dan weer stort ik zo ongeveer

huilend ter aarde, maar ja dat zet je niet op Instagram.

En ik ga er van uit, dat dat bij velen zo is, dat er

niets is wat er niet bij hoort, en daar denk ik dan aan

als ik al die prachtige levens zie, maar er blijft altijd

een klein stukje over, het stukje waarbij ik denk dat

het misschien toch allemaal wel echt is, wie weet..

En als dat zo is, dan gun ik dat iedereen van harte,

echt waar en dan laat ik alle gedachten er aan weer

varen en ploeter ik weer verder, soms met groot 

gemak en soms niet, ach ja...

 Ik wens je een fijn weekend

-X-