Gras

Bij he blogbericht van gisteren stond een reactie waar ik

wel een beetje om moest lachen, iemand zei; eindelijk eens

een blogbericht wat ergens over gaat, ooh haha, daar ben ik 

blij om dat me dat na meer dan 2500 berichten en bijna 11

jaar bloggen toch nog gelukt is om zo'n bericht te schrijven.

Ik begrijp dat het moeilijk is om dat te evenaren dus ik 

babbel gewoon maar weer verder..

Na een toch wel turbulent weekend waarin mijn vriend

verhuist is en het huisje halfleeg is en ook echt zo voelt,

is het nu een nieuwe week en moet ik zien of ik een

soort van nieuw ritme kan vinden en de consequenties 

van mijn keuzes kan aanvaarden.

Een plan maken is één ding, maar het vervolgens echt

leven is een ander, je weet dat er emotionele dagen gaan

komen maar het je voorstellen is toch makkelijker..

Omdat dit een periode is van veel dingen af sluiten en

laten gaan, zaai ik de hele tijd maar gras, in de 

spreekwoordelijke zin natuurlijk, in een poging terug 

te kijken naar mooie groene grazige weiden bestrooid

met madeliefjes en pinksterbloemen..

En niet alles te labelen als mislukt, waar ik nogal de

neiging toe heb, nee, de dingen zijn gegaan zoals ze

gingen en misschien is het goed ze te laten rusten.

Zodat ik met een min of meer vredig gemoed kan 

vertrekken naar Wenen, dat is tenminste het streven,

bij sommige dingen groeit het gras goed, bij andere

blijft het een sneu veldje met een paar sprietjes,

het zij zo..

Ik wens je een mooie week

-X-