Fietsje

Nu ik al bijna een week alleen ben in het huisje en P

een groot deel van de huisraad meenam, in overleg hoor,

het is niet zo dat hij de boel hier leeggeroofd heeft, zie ik

dat er niet zoveel spullen meer over zijn.

Het grootste deel heb ik verkocht of weggegeven, elk 

dingetje heb ik in mijn handen gehad en me daarbij 

afgevraagd of ik het echt nog wilde hebben, ik denk dat

Marie Kondo werkelijk trots op me zou zijn, haha.

Sommige dingen gingen me wel aan het hart, zo deed ik

de meeste wol weg, dat komt omdat mijn spullen nog

een aantal maanden opgeslagen moeten worden, en ik 

denk niet dat het daar van op zou knappen.

Ook mijn fiets gaf ik weg, aan mijn dochter Judith,

die er overigens heel blij mee is, ik aarzelde of ik hem

mee zou nemen maar de straat waar ik ga wonen is heel

druk en de ik zie me daar niet fietsen..

Misschien later als ik aan de buurt en het verkeer gewend

ben durf ik het wel aan en koop ik gewoon een leuk

klein fietsje om wat rond te toeren.

Ik zou niet op de fiets naar mijn zoon kunnen, ja het

kan wel, maar hij woont in een heuvelachtige buurt en 

ik denk niet dat ik naar boven zou kunnen geraken.

Terug wel, ik zou zo van de heuvel afzoeven (dat is een

woord, ik heb het opgezocht, ziet er zo gek uit als je het typt)

Maar vooralsnog ga ik gewoon wandelen en met 

het ov, maar voordat het zover is, ruim ik hier op.

Het voelt wel een beetje gek, zo zonder al die dingen,

lichter denk ik, alsof ze mij hier verankerden aan deze

plek, ik denk dat dat een goed ding is, want als het 

anker te zwaar zou zijn zou ik dit alles nooit kunnen

verlaten, en dat is wel de bedoeling.. (och hemel;-)

Ik wens je een fijn weekend

-X-