Poesie

terwijl ik gisteren in een ladenkast

op zoek was naar een stuk papier

wat ik Ineens Nu moest hebben

kwam ik mijn oude Poesie-album tegen

daar was ik wel even door afgeleid

(ik kijk er eigenlijk nooit in)

-en ik ben mijn broer Hans niet vergeten,

we zien elkaar regelmatig-

~tip tap top, Ingrid lust graag drop~

het bracht me in gedachten even terug

in de tijd

we verhuisden uit Ede naar een klein dorpje

in Zeeland, we hadden de zee nog nooit gezien

en dat was eigenlijk het enige leuke eraan..

toen was er nog niet zoveel 'import' zoals ze dat noemden

onze kleren vonden ze raar

de inrichting van ons huis was Hippie

en we spraken niet 'plat' (niet Zeeuws)

oh oh

~1 2 3 4 5 6, Ingrid is een danseres~

het poesie-album was wel een manier

om contact te maken

als je er een kreeg van een meisje

betekende dat dat ze je aardig vond

en ik deed altijd mijn best

om er iets moois van te maken

en ik vroeg ook iedereen om in de mijne te schrijven..

~als dit blaadje is versleten

ben je mij dan ook vergeten~

uiteindelijk ben ik wel gewend geraakt

en er kwamen steeds meer kinderen wonen

die niet 'van het dorp waren'

maar ik ben nooit plat gaan praten : )

nu zo terugkijkend in het album

zijn het eigenlijk hele moralistische versjes

waarvan ik denk dat een kind van 6 of 7 jaar

de inhoud totaal niet begreep

je moest goed voor je man zorgen

altijd glimlachen

hard werken

de volgende versjes haalde ik uit mijn album:

~bim bam bom, blader nu maar om~

dat zie je een jong kind toch niet opschrijven

maar goed, het gaat om het idee...denk ik

~ingeschreven, ingeplakt, ome Hans lust gehakt~

ik weet het niet zeker maar ik denk dat het

poesie-album ook wat in ongebruik is geraakt

Judith had een jaar of 15 geleden een vriendenboekje

waarin het ging over favoriete muziek

mooiste kleur en beste vriendin...

-of zijn er nog albums in omloop

met dit soort teksten?-

~iet wat wiet, vergeet mij niet~

toch ben ik blij dat ik het heb

even terug in de tijd, naar toen,

mensen die je allang vergeten was,

maar niet te lang

en zeker niet te vaak,

ik leg het terug in de la

en daar lag toch ook het papier, wat ik zocht

en ik ging weer verder..

~ingeschreven, ingedaan, Ingrid is mijn naam~

(excuses to the readers in English, I don't know

if you understand any of this

it's about a little boek (poesie) where children used to

write poems in, for each other,  a long time ago,

The first 4 pictures are from my album.)