vrijdag 30 november 2018

Koffietentje


Elke ochtend drink ik een kopje koffie, gewoon thuis,
soms samen met P. soms alleen, ik ben soms
nogal vroeg wakker, en dat is prima zo..
Maar soms verlang ik naar zo'n fijn koffietentje zoals
in Lucca, waar je als start van de dag even langs
kunt gaan om je dagelijkse koffie te drinken, met een
lekker broodje of een croissantje erbij, niet altijd
natuurlijk want ik zou helemaal dichtgroeien ;-)
Zo'n tentje met de perfecte cappuccino of macchiato
die je besteld aan de bar, of misschien hoef je helemaal
niet meer te zeggen wat je wil hebben omdat de barman
allang weet wat je gaat zeggen, zoals in dit tentje
waar ze na twee dagen al gewoon precies
het juiste neer kwamen zetten omdat ze hadden
onthouden wat je eerder bestelde, zo leuk.


Mijn dochter Judith en ik zijn hier elke ochtend
geweest, ik dronk koffie, zij thee, we maakten een 
praatje met de barman, hij leerde ons wat Italiaans,
wij probeerde het te spreken tot zijn grote plezier,
waarschijnlijk leek het nergens naar, haha.
We zagen ook vaak dezelfde mensen, die gewoon 
staande aan de bar hun koffie dronken, terwijl ze met
elkaar het grote en kleine nieuws doornamen.
Een heerlijk gebeuren en vaak als ik zo in de
ochtend alleen mijn koffie drink verlang ik even
naar zo'n gemoedelijk tentje met heerlijke koffie,
en een praatje over van alles en nog wat.
Ik heb het nog niet gevonden, dus ik babbel
maar wat tegen jullie, 's ochtends als ik mijn
koffie drink en zit te typen aan mijn tafeltje :-)

Ik wens je een fijn weekend
-X-

donderdag 29 november 2018

Knoopjes


Laatst keek ik eens even in mijn boek Lov-ing wool,
gewoon om eens te zien of ik het nog wel een leuk boek 
vind en misschien ook wel om te zien of ik het 
anders had gedaan mocht ik het overdoen..
Dat was behalve de cover en de naam niet zo, ik denk
dat ik het net zo gedaan had, beter dan dit kan ik het niet.
Ook bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn om
af en toe eens een patroon te delen uit het boek.
Ze staan anders maar ongebruikt in een mapje op 
mijn pc te verstoffen, haha
Dus bij deze de knoopje, het is heel simpel; je haakt
een klein rondje van vasten, dan laat je een draad 
van een centimeter of 50 aan het werkje hangen.

Hoe dikker de wol is die je gebruikt, hoe groter de
knoop, maar dat spreekt voor zich, toch?
Dat draadje steek je door een naald en dan steek je
de naald steeds in het midden, de draad niet te
strak aantrekken en verdeel je de de steken
zo dat je een gelijkmatige knoop krijgt.

Oh ja, hartelijk bedankt voor alle vriendelijke
woorden over mijn vermeende blog-block
en over het maken van berichten waar je verder
niet zo veel aan hebt, maar misschien wel
gezellig zijn, ik maakte er meteen maar eentje :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 28 november 2018

Dag Blog-block


En ooh, nu heb ik een echt blog-block, ik weet ineens 
niets meer te zeggen en alles waar ik aan denk lijkt 
ineens zo onbeduidend en onzinnig..
Ik typte in de afgelopen jaren zo ongeveer 2500 berichten,
allen van geen groot belang, maar gewoon over de 
kleine dagelijkse dingen, leuk en minder leuk..
Maar nu de dagelijkse vaart eruit is, heb ik het gevoel dat
ik met echt iets moet komen, maar ik heb geen idee
wat dat Echt dan zou moeten zijn, echt niet :-)
Dus de bezem moet even door de muizenissen,
(dat woord schoot me te binnen, gebruikt iemand
dat nog wel eigenlijk? )
in mijn hoofd heen, weg met die tobberige gedachten.
Het stof (het zorgen-stof) moet opgeveegd 
worden en een soort van luchtigheid moet zich weer
meester van mij maken, ik ga gewoon weer lala bloggen
zonder mij al te veel af te vragen of het waardevol
of zinnig is en vooral zonder de zorg of iemand
het wel leuk vind, weg met die blog-block, oh haha.

Ik wens je een fijne dag
en ik zeg gewoon tot morgen :-)
-X-

maandag 19 november 2018

Oh ja, bloggen..


En ooh, is er zomaar weer een week voorbij, 
ik ben niet gestopt hoor met bloggen, elke ochtend
denk ik ; oh ja, ik moet iets op mijn blog zetten,
maar de gedachte vervliegt net zo snel als hij opkwam.
Komt bij dat ik niet zo fit ben dus ik denk dat mijn 
energie daar aan op gaat en ik niet veel over heb..

Enfin, hier een bloemetje voor jou en ik wens je 
een warme week (wat is het ineens koud hè?)

-X-

maandag 12 november 2018

Achter de geraniums


Eigenlijk zit ik de laatste tijd een beetje achter de
geraniums, ik heb absoluut niet zo'n interessant raam
als dit wat ik fotografeerde in Lucca..
Eigenlijk heb ik zelfs niet eens geraniums, maar gewoon,
luxaflex waardoor ik naar buiten kijk, naar de straat.
Maar zelfs daar gebeurt eigenlijk niet veel bijzonders,
het is een doodlopende straat, en er komt wel eens een
auto langs, of iemand op een fiets, soms laat iemand
een hondje uit in het parkje langs het kanaal,
af en toe is de lucht blauw, vandaag regent het..
Als ik geluk heb vaart er een boot langs, maar dat is 
het wel zo'n beetje, binnen gebeurt ook niet zoveel.
Ik doe wat dingen voor de webwinkel, veeg het huisje
aan, haak een beetje en kijk af en toe wat Netflix.
Eigenlijk vind ik het voor nu prima zo, maar ik vraag 
me soms wel af hoe dat nu verder moet mijn blog,
zijn er nog verhalen te vertellen?
Als er eentje langs komt drijven, zal ik hem zeker
uit de lucht plukken, maar als ik er een keertje niet 
ben hier, dan zag ik er geen, dan zit ik hier in de
ochtend, achter mijn onzichtbare geraniums 
naar buiten te staren, waar dan ook weer niet
zoveel gebeurd..

Ik wens je een fijne dag
-X-

donderdag 8 november 2018

Postduif


Vanuit Lucca stuurde ik verschillende mensen een kaartje,
naar bekenden maar ook naar wat mensen, die ik niet ken,
ik kreeg hun adres, na een oproepje van mij, via hier
en Instagram, ik hou van ansichtkaarten schrijven.
Het hoort bij vakantie vind, een paar, eigenlijk beetje 
lelijke, kaarten uitzoeken, een klein berichtje er op 
zetten en een buitenlandse postzegel plakken, heerlijk.
Dan het zoeken naar een brievenbus, in deze hebben we 
de kaarten maar niet gedaan, hij zat overvol en wie weet
hoe lang de kaarten er al in zaten, misschien wordt hij
wel helemaal niet meer geleegd..
Toch deden mijn kaarten er weken over om uiteindelijk
in Nederland en wat andere landen aan te komen,
ik denk dat sommige er nog niet eens zijn.
Ik vraag me dan af, waarom het zolang duurt, blijven
ze ergens liggen op een stoffig postkantoortje, maken
ze nog stiekem gebruik van de postkoets of nog 
sprookjesachtiger; de postduif?
Ik mag graag het laatste denken, zo'n duif met een petje
op, zodat hij herkenbaar is en een klein tasje met kaarten.
(dan snap ik overigens dat het zo lang duurt, zo'n
klein duifje en dan zo'n eind vliegen)

Ik zal het nooit weten maar mocht iemand een 
postkoets of een duif met een petje gezien hebben
zou je het mij dan willen laten weten ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 7 november 2018

Oh, de zee..


Heel af en toe rijden wij naar de zee, meestal ergens
in Noord Holland, gewoon omdat ik soms zo kan
verlangen naar de zee,  even de wind voelen, naar
de eindeloze leegte turen en de golven horen, soms 
zachtjes, soms bulderend, heerlijk..
Deze keer gingen we naar Egmond aan zee, het dorpje
zelf is niet zoveel aan vind ik, veel flats en volledig 
ingericht op toeristen (net als ik, haha) maar op het strand
staan, in het seizoen, van die prachtige ouderwetse,
strandbankjes, ik zou niet weten hoe je ze anders
zou moeten noemen, weet jij het ?


Je hebt niet veel fantasie om de badgasten, prachtig 
woord, voor je te zien van  lang geleden, in badpakken
met pijpjes en zonnehoeden op en rieten manden met 
lekker bij zich, zittend op zo'n mooi bankje.
Toen we aankwamen op het strand werd de lucht 
donkerder en donkerder, toch wandelden wij
in de straffe zuidwesten wind het strand op.
We dachten de bui wel voor te kunnen zijn, maar dat 
was niet het geval, het begon me daar toch te regenen,
aan de ene kant scheen de zon nog en terwijl wij ons
naar de auto haasten, maakte ik nog snel
even deze foto..

Kletsnat kwamen we bij de auto aan, mijn oren
suizend van de wind, maar oh wat heerlijk was 
het weer gewoon even op het strand..

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 5 november 2018

Lezen


Altijd als ik op vakantie ga, ben ik altijd weken van te
voren bezig met het zoeken naar de juiste boeken.
Niets zo vervelend als niet het juiste boek bij je hebben..
Ik neem er ook altijd veel te veel mee, wie heeft er nu tijd
om 5 boeken in een week te lezen, ik niet, hoewel ik altijd
het beeld heb dat ik voornamelijk veel zal gaan lezen..
Deze keer had ik onder andere De acht bergen van 
Paolo Cognetti bij me, dat was een tip van iemand hier 
op mijn blog, een hele fijne tip want ik vond het prachtig.
Ik was meteen gegrepen door het verhaal,wat speelt in de
bergen van Noord Italië, over vriendschap, eenzaamheid
en volwassen worden, in een mooie stijl geschreven.
Mijn dochter Judith had het boek Big Magic bij zich
van Elizabeth Gilbert, over creativiteit en dat een ieder
dat in zich heeft in welke vorm dan ook.
Zij motiveert je om jezelf te blijven ontwikkelen, los van
resultaat, niet perfect te hoeven zijn en gewoon lekker
aan te rommelen, ritselen zoals ze dat noemt.
Waar ik niet zo van hou in boeken is als je direct wordt
aangesproken; dat ze; je dit en je dat schrijven, maar 
dat is persoonlijk, verder een aanrader.

Onnodig te zeggen dat ik niet alle boeken die ik bij
me had gelezen heb, er was zoveel moois te zien
en te ervaren, dat ik er niet aan toe kwam..
Ik moet zeggen dat ik alweer aan het rondkijken ben
voor nieuwe boeken, in december ga ik naar mijn 
zoon in Wenen en ik wil toch minstens 5 mooie 
boeken bij me hebben haha..(tips welkom:-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 2 november 2018

Jammer..


Regelmatig bereikt mij het bericht dat mensen 
teleurgesteld zijn omdat er een artikel in mijn 
webwinkel is uitverkocht, dat begrijp ik.
Van de meeste artikelen is er maar eentje, zoals van 
de wantjes die ik allemaal zelf haak en zo ook van de
vintage dingetjes en de postzegels die ik vind.
Ik denk zelf dat dat juist leuk is dat er overal zomaar
eentje van is, maar die menig wordt niet altijd gedeeld :-)
Soms kan het zo zijn dat alle verkochte artikelen nog niet
uit het winkeltje zijn gehaald omdat ik druk bezig ben
met inpakken of gewoon met andere dingen die
het dagelijkse leven van mij vragen, net zoals 
bij een ieder ander denk ik zo.
Ik doe mijn uiterste best om het zo goed mogelijk
 te doen, meer kan ik niet doen..

Ik wens je een heel mooi weekend
-X-

donderdag 1 november 2018

Ik wil niet..


Laatst fietste ik naar huis in de regen en ik had het
koud, ik fietste langs een flatgebouw en hoorde 
een kind echt keihard gillen; ik wil niet naar de dieren-
tuin, ik wil dahat (met zo'n uithaal) niet, ik wil niet..
Daar moest ik even om glimlachen, hoewel ik het wel
te doen had met de ouders, ik weet het nog goed van 
de onwillige kinderen die het op een gillen zetten..
Maar ook dacht ik, wat heerlijk als je gewoon lekker
kan gaan gillen als je ergens geen zin in hebt, 
gewoon gaan schreeuwen en dan is er altijd wel een 
volwassene in de buurt die dan zegt; maar liefje toch,
en je dan probeert te sussen (het kan natuurlijk ook 
zijn dat je op je donder krijgt maar dat is het risico
misschien best waard;-)



Later deze week had ik verschillende momenten waarop
ik eigenlijk ook best zin had om te gillen dat ik dat
niet wilde; toen ik naar de tandarts moest, toen ik kaarten
bij moest bestellen en ineens de hele bestelpagina anders
was (ik heb er een gloeiende hekel aan als dingen op 
mijn pc, die goed werken er ineens anders uitzien)
Toen ik iets voor de webwinkel zocht wat ik niet kon
vinden (omdat er hier zo weinig opbergruimte is, alles staat
 in manden en dozen op elkaar gestapeld en niet op de pak)
Maar dat doe ik natuurlijk niet, stel je voor, haha, dat ik 
stampvoetend en huilend sta te roepen hier in de kamer,
nee, ik haal diep adem en ga gewoon voort, 
mopperend, dat wel..

Maar soms lijkt het me heerlijk al je frustratie over 
het dagelijkse Gedoe er uit te gooien en te gillen;
ik wil dat niet, ik wil alleen maar met een breiwerkje
op de bank zitten, met een kopje thee en een koekje
als dat mogelijk is, alleen maar dat :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-