woensdag 30 januari 2019

#windmee


Regelmatig app ik met mijn zoon, die in Wenen woont,
waar ik overigens ook deze foto nam, gewoon over
de dagelijkse dingen, soms als ik iets fijns app,
krijg ik als antwoord #windmee, dat vind ik een mooie..
Die hashtag is natuurlijk een grapje, verwijzend naar
de social media waarbij het soms lijkt of onze levens
in hashtags kunnen worden geduid.
Als ik er dan eentje zou mogen kiezen dan zou het deze zijn,
de wind in je rug, oh dat gevoel als je aan het fietsen bent
met een flinke zuidwesten wind in je rug..
Soms stel ik me dat voor na het berichtje met de #windmee;
dat ik fluitend (als ik dat zou kunnen, haha) over de
weg die ik ga, peddel, af en toe trappend, heerlijk.

Ik wens je #windmee vandaag en alle dagen hierna :-)
-X-

dinsdag 29 januari 2019

Lievelingsboeken


In de tussentijd ( met excuses voor de weer wat wazige
foto's, maar het was dat of helemaal niet bloggen:-)
ruim ik af en toe nog eens iets op, en terwijl ik dat doe
zoek ik naar de Spark of joy van de dingen.
Ik moet zeggen dat ik ontdekt heb, hoewel ik helemaal
niet zo veel dingen bezit, dat er toch nog veel weg kan.
Sommige dingen liggen maar te liggen en ik doe er niets
mee noch word ik er blij van als ik ze oppak, dus we 
hebben op het moment regelmatig ritjes naar de kringloop.


Zo ging ik nog eens door alle boeken heen, op het 
eerste gezicht dacht ik niet dat er wat weg kon, maar 
ik haalde er toch nog twee grote volle dozen uit.
Met name romans, want eenmaal uitgelezen kijk ik er 
nooit meer in, ik geef er wel eens wat weg maar de 
meeste staan maar te verstoffen..
Wat ik wel hield is mijn kleine verzameling Russische
kinderboeken, sommige origineel, anderen vertaald.
Ik zoek er altijd naar want de tekeningen vind ik echt
prachtig, het is een bepaalde stijl die ik meteen herken
en waar ik echt van hou, ik vind ze overigens bijna nooit.


Verder hield ik natuurlijk een paar exemplaren van mijn
eigen boeken, een paar romans uit mijn persoonlijke top 10 :-)
en oude handwerk- en knutselboeken, die zijn altijd
fijn om af en toe door heen te bladeren.
Ik stapelde wat er overbleef op een plank onder de trap,
ik heb geen plaats voor een boekenkast en elke keer als 
ik er langsloop en dat is nogal eens want de keuken is
beneden, wordt ik er blij van; van mijn 
keurige stapeltjes met mijn lievelingsboeken.

Ik wens je een mooie dag
-X-

vrijdag 25 januari 2019

Sneeuw


Het was natuurlijk de week van de sneeuw, je kon er
hoe dan ook niet omheen, ik moet zeggen dat de 
afdeling Oostenrijk (in de vorm van mijn zoon Daan:-)
wel een beetje moest lachen om al het gedoe.
Een paar centimeter sneeuw en het hele land is in rep
en roer maar los van alle ongemakken op de weg en zo,
vond ik het voornamelijk gewoon prachtig.


De stilte die lijkt neer te dalen tegelijk met de vlokken
en de wereld die langzaam lijkt te veranderen in een
zachter en vriendelijker oord, heerlijk..
Wij maakten een wandeling door het park om even dat 
prikkelende wintergevoel te ervaren, de knerpende
sneeuw onder onze voeten, het geluid van de stad
gedempt, kinderen op de slee en we kwamen een 
kabouter tegen die ook een ommetje deed ;-) 


De familie Little wilde ook meteen naar buiten hoewel
ze helemaal geen winterkleren hebben.
Toen ik ze vroeg of ze wel voor de gelegenheid gekleed
waren keken ze mij aan of ik gek was, ze waren van plastic
was hun antwoord, en de kou heeft geen vat op hen..
Dus ze zaten daar urenlang, als je goed luisterde hoorde
je hun zachte opgewonden, blije stemmetjes..

Enfin, het was fijn, de sneeuw en nu smelt het langzaam 
weg en neemt het leven weer zijn gewone loop.

Ik wens je een warm weekend
-X-

woensdag 23 januari 2019

Streepjes breien


Met al die grijze dagen de afgelopen weken is het
echt een uitdaging om nog een beetje fatsoenlijke
foto's te maken in mijn huisje, eigenlijk heb ik er 
ook maar heel weinig ruimte voor en het is al snel 
veel te donker om er nog iets van te maken.
Het enige wat dan nog een beetje lukt is iets op mijn
werktafel leggen, die staat vlakbij het raam en dan 
een foto nemen als het een beetje opklaart.
Ik schuif dan alles aan de kant, zet de luxaflex 
helemaal open en dan is het snel werken voordat 
het weer te donker is :-)


Ook deze foto maakte ik daar, ik had de laatste tijd
niet zo'n idee wat ik moest maken, begon aan dingen,
haalde ze weer uit, vond het allemaal niets.
Dus ik dacht, ik ga gewoon strepen breien, dat is altijd
fijn, het lijkt ook altijd zo vlot te gaan, omdat je 
steeds van kleur wisselt.
Mocht je ook een gestreept kussen willen breien, meet
dan eerst het kussen op; stel het is 40 bij 40 cm.
Daarna maak je een proeflapje met de wol en de 
breinaalden waarmee je het wil maken, zo kan je 
makkelijk uitrekenen hoeveel steken je nodig hebt.
Bijvoorbeeld 15 steken is 10 cm dan heb je er dus
60 nodig om mee te beginnen, makkelijk toch?
Dan brei je 1 baan recht, 1 baan averecht, of welke steek
je dan ook wil gebruiken tot een hoogte van 80 cm.
Je kan regelmatig van kleur wisselen, precies zoals
je het mooi vind, dan kant je alle losse draadjes
af en naai je het kussen aan de zijkant dicht, je doet
het kussen er in en naait de bovenkant dicht.
Daarna leg je het op de bank of geeft het aan
iemand cadeau :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 22 januari 2019

Zin in een cadeautje


Vorige week was mijn dochter Judith jarig en natuurlijk 
bezocht ik haar om dat te vieren (twee keer zelfs, één keer
op haar verjaardag zelf en van het weekend toen ze samen
met haar vriendin Britte een feestje gaf, ze vierden tevens
dat ze al 25 jaar vriendinnen zijn :-)
Omdat ik dacht dat je op een verjaardag altijd veel cadeautjes
tegelijk krijgt mocht ze die van mij nog niet openmaken.
Of nu ja, haha, dat mocht ze natuurlijk zelf weten maar 
het idee van mijn mand met pakjes was dat je er af en 
toe eentje uit pakt op die momenten dat je echt wel 
een cadeautje kan gebruiken :-)
Bijvoorbeeld omdat je een rot dag had, treurig bent
of gewoon heel veel zin hebt in een cadeautje,
dat kan je soms gewoon hebben..

Enfin, ze vind het heel leuk en zo af en toe krijg ik
nu een berichtje dat ze iets open heeft gemaakt,
en er veel plezier van heeft.
Dus ik wilde het even delen, hoewel het een 
waardeloze foto is, gemaakt op zo'n donkere grijze dag,
 en misschien breng ik je op een idee..
(over de pakjes, niet over donkere dagen, haha)

Ik wens je een mooie dag
-X-

maandag 21 januari 2019

Ah ja, de zee


Van het weekend gingen wij even naar het strand, 
dat is vanuit Amsterdam wel een stukje rijden maar 
toch dichtbij genoeg om af en toe eens te gaan.
Want soms wil ik gewoon even de zee zien,
kijken of hij, misschien wel zij er nog is ;-)
Dan heb ik behoeft aan de weidsheid van het landschap,
het geruststellende idee dat sommige dingen
nooit veranderen, hoewel de zee er altijd anders uitziet.
En ja hoor elke keer weer opnieuw is hij daar 
gewoon, in al zijn glorie, soms onstuimig, soms kalm.


Omdat het een stralende dag was, knisperend koud
(zo heerlijk, eindelijk een beetje winter)
en het licht zacht waren de kleuren echt prachtig.
Je kan gewoon zie dat het helder en koud was op de foto.
Dus wij wandelden, eerst met de wind mee in de file 
over het strand, wij waren niet de enige die op 
dit idee waren gekomen, maar het strand is groot 
genoeg, er is ruimte voor iedereen.
Terug tegen de wind in, was een stuk kouder, maar
je voelde de zon op je gezicht, wat een verademing
na al die eindeloze grijze dagen en het was net zo
heerlijk als je voorstelt dat het zou zijn.

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 18 januari 2019

Groen huisje.


Om de hoek waar mijn zoon woont in Wenen staat mijn 
favoriete huisje, het is oud en een beetje afgeragd, zoals 
wij dat hier zouden zeggen, maar dat is nu precies 
juist waarom ik het zo leuk vind.
Het huisje staat op een heuvel en daarachter kijkt het
uit op de heuvels met druiven waar wijn van gemaakt wordt.
Het is een beetje onduidelijk of het huisje bewoond 
is, er stond wel wat kerstversiering in de tuin, maar
verder lijkt het verlaten noch lijkt het te worden 
onderhouden door iemand, maar je weet het natuurlijk niet.


Misschien verschuilt zich wel iemand achter de groene
luiken en zag iemand mij een foto maken van het huisje.
Aanvankelijk durfde ik dat niet zo goed en nam ik er snel
eentje, de eerste foto van dit bericht toen ik er lang liep.
Bij de tweede foto hield ik mijn telefoon over het hek.
Mijn zoon grapt wel eens dat hij het huisje wel voor
mij zou willen kopen en dat hij het huisje zelf nog 
wel zou kunnen betalen maar het is de grond die een
vermogen waard is, het ligt in een prachtige wijk
met vele grote villa's en het uitzicht is prachtig.
(waarschijnlijk wordt het afgebroken als het verkocht
wordt en zetten ze er een appartementen blok 
neer, zo ontzettend jammer, vind ik :-))

Een Weens huisje zit er voor mij niet in maar ik vond
laatst wel dit kleine plastic huisje bij de kringloop.
Ik nam het mee omdat het mij doet denken aan het 
groene huisje met de luiken in Wenen, zie je het?
En nu heb ik toch mijn huisje, hier op mijn bureau en
in gedachten, eind goed, al goed.

Ik wens je een mooi weekend
-X-

woensdag 16 januari 2019

Sneeuw.


Het sneeuwde in Wenen niet, zoals ik gehoopt had,
(ik geloof dat ik in mijn 'laat ik eens vertellen hoe het
was in de kerstvakantie in Oostenrijk week' zit ;-)
toch heb ik wel wat sneeuw gezien.
Met mijn zoon reden we naar het Wienerwald, in de 
buurt van zijn huis op zoek naar sneeuw.
De wegen waren sneeuwvrij maar we vonden toch 
nog een veld waar wat lag, tot ons plezier.
De sneeuw lag er al dagen en was bevroren, het 
knerpte ook niet zoals verse sneeuw maar dat mocht
de pret niet drukken en zo op de foto ziet
het er wel heel echt uit..


Natuurlijk hoop ik hier ook nog op wat sneeuw, niet zoveel
als er nu in de Alpen is gevallen, och hemel heb je de
beelden gezien, meters en meters sneeuw, dat is niet
leuk meer te noemen, mijn huisje zou volledig onder 
de sneeuw zijn bedolven..
Elke dag kijk ik even op allerlei weer sites en er lijkt 
enige opwinding te zijn onder weer liefhebbers
over de Polaire vortex als je op de link klikt
kan je er meer over lezen als je wil.
Het komt er op neer dat het best wel eens heel koud
zou kunnen worden en dat er ook sneeuw zou kunnen
vallen, daar kijk ik naar uit, ik hou van bijzonder weer.
Tot die tijd doe ik het met deze twee foto's die mijn 
zoon en ik maakten terwijl we op 'sneeuwjacht' waren.

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 14 januari 2019

Sound of music


Als kerstcadeautje kreeg ik van mijn zoon Daan en 
zijn vriendin Julia een dagje naar Salzburg.
Omdat dat nu echt helemaal zo'n Oostenrijkse plaats
is zoals je je dat voorstelt, met omringd door bergen 
en van die mooie romantische oude huizen.
Bovendien zijn daar in de omgeving de opnames 
gemaakt van de Sound of Music, wat ik als kind een 
prachtige film vond, ik heb hem sindsdien nooit meer
bekeken omdat ik de magie van de beelden zoals ik ze
toen heb ervaren niet wil verliezen.
Het is heel waarschijnlijk dat als ik de film nu zou 
zien er helemaal niets meer aan zou vinden :-)
(daarom lees ik bijvoorbeeld een boek wat ik heel
mooi vond ook nooit voor een tweede keer)

We gingen met de trein uit Wenen, wat op zich al heel 
leuk was, lekker naar buiten turen terwijl je door 
een landschap komt wat je nooit eerder zag.
Salzburg was prachtig, inderdaad echt helemaal zoals
je hoopt dat het zal zijn, kleine straatjes, winkeltjes met
koekoeksklokken, pastelkleurige huizen, een kerstmarkt
en de bergen op de achtergrond.
Bovenop een rots staat een oud groot kasteel wat 
je kan bezoeken en omdat we op een toeristisch tripje
waren sloten wij achter aan de lange rij met toeristen
om een kaartje te kopen voor het kabel treintje 
wat ons naar boven zou brengen.


Boven gekomen begreep ik de toeristen want het was 
adembenemend mooi, je had zicht over het dal en 
daarachter zich op de besneeuwde bergen van de Alpen.
Als je goed kijkt zie je helemaal links mijn zoon staan,
Julia staat bij hem, met de capuchon op.
We bleven daar staan kijken totdat de zon helemaal
achter de bergen verdween, het licht was prachtig.


Daarna liepen wij door de kleine straatjes
naar beneden, waarbij je een mooi zicht op de stad had.
Op een gegeven moment verscheen de volle maan aan
de hemel en hoorden wij een koor van vrouwenstemmen
zingen, waarschijnlijk uit de kerk, het was een magisch 
moment, helemaal een Sound of music moment,
eigenlijk letterlijk :-)
Nu kan ik nooit meer naar Salzburg omdat ik dat gevoel
over mijn kerstcadeautje wat ik kreeg wil vasthouden,
dat geeft helemaal niets want ik heb er 
een prachtige herinnering bij.

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 11 januari 2019

Opruimerig


Laatst keek ik op Netflix twee afleveringen van een 
programma over Marie Kondo, ik had wel eens van haar
gehoord, ze schrijft boeken over opruimen enzo.
Ik had nog nooit een boek van haar gelezen want ik ben
van mijzelf nogal opruimerig, en ik doe makkelijk
dingen weg die ik niet meer nodig heb.
Om het hier een beetje leefbaar te houden in het kleine
huisje is het een soort van noodzaak om steeds te 
kiezen wat kan blijven en wat weg kan, iets er in
betekent altijd weer iets er uit :-)


Toch keek ik met veel plezier naar het programma, 
mevrouw Kondo is echt heel schattig, ik zou niet weten
hoe je haar anders zou moeten beschrijven.
Uitermate lief en beleefd en ze liet zich niet uit het 
veld slaan door de enorme bergen met spullen die 
de mensen hebben verzameld, ik keek er met wat 
ongeloof na, al die bergen met rommel, ohoh..
Ik vond het bijna jammer dat ik niet van die bergen
met dingen heb staan hier in huis die ik uit kon zoeken.
Wat ik vooral heel leuk vond was dat je je bij elk 
voorwerp wat je in je handen neemt je moet (kan :-)
afvragen of het je een Spark of joy geeft, of je er 
blij van wordt, zoniet dan doe je het, maar niet 
voordat je het bedankt hebt voor bewezen diensten,
in een doos voor de kringloop of vuilniszak.


Ook het idee om alles in bakjes te doen in lades sprak 
me aan, dus ik kiepte mijn twee papierlades om en 
ik organiseerde alles opnieuw en ik moet zeggen..
oh haha, het ziet er geweldig uit..
Vervolgens deed ik ook nog even mijn kledingkastje,
daar was ik zo mee klaar want ik heb niet veel ruimte,
maar door de manier van vouwen die ik in het programma
zag, is het nu een wonder van georganiseerdheid, wat
dan vast weer geen woord is ;-)

Kortom, ik beleef veel plezier aan het hele
Marie Kondo-en van mijn huisje hoewel ik altijd wel
stapeltjes zal blijven houden die op de trap of waar dan
ook liggen waarvan ik niet weet wat ik er mee moet,
maar die horen bij mij, sterker nog, ze geven mij
precies dat vonkje van vreugde
en ik laat het lekker zo.

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 9 januari 2019

Dekentje haken.


Zoals beloofd nog even over de deken die ik haakte
voor het kindje van mijn zoon Daan en zijn vriendin
Julia, ik heb hem inmiddels al gegeven, het kindje
wordt overigens pas in mei geboren.
Aanvankelijk begon ik met een wollen dekentje maar 
toen bedacht ik met dat het in Wenen altijd heel 
warm is in de zomer en dat een dekentje van katoen
waarschijnlijk geschikter zou zijn..
Ik gebruikte vele restjes katoen die ik nog had, 
nadeel is wel dat als je zo vaak van kleur wisselt 
 het afwerken een eindeloos werkje is.


Het haken van een dekentje is sowieso een kwestie
van geduld, heel veel kopjes thee, af en toe wat 
chocolade en misschien een fijne serie om naar te
kijken terwijl je bezig bent, ik werkte er ongeveer 
25 uur aan, wel heel fijn om te doen overigens.
Mocht je er ook eentje willen maken, zo deed ik het;
Je hebt nodig; verschillende kleuren katoen en een
haaknaald nummer 4,5, eigenlijk is de katoen die ik
gebruikte geschikt voor naald 3,5 maar dan wordt het
dekentje niet zo soepel en ook niet zo zacht.
(maar je kan het natuurlijk precies zo doen als je wil)
Haak een ketting van 80 cm, vervolgens haak je
2 halve stokjes (de draad om de naald slaan, insteken
en de draad in 1 keer doorhalen) in een kettingsteek,
dan sla je er eentje over en weer twee halve stokjes
in een steek, dus om de steek, zie foto 1.
Dit herhaal je tot het einde van de rij en in de volgende
rijen haak je steeds twee halve stokjes op de vorige twee.
Haak tot je ongeveer 1 meter hebt, en wissel ondertussen 
zo vaak als je mooi vind van kleur.
Eigenlijk is dit een formaat van een peuter deken,
zodat het wat langer mee kan, je kan natuurlijk
het formaat aanpassen aan je wensen.
Kant alle draadjes af en haak nog een rand 
van halve vasten om het dekentje heen en klaar :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 8 januari 2019

Storm


Vandaag is er storm voorspeld, heerlijk vind ik dat,
niet alle voorspellingen zijn hetzelfde, het varieert 
van een harde wind tot een heuse storm.
Het liefste kijk ik op Windytv daar kan je alles uitgebreid
bekijken en dat doe ik elke dag, echt waar :-)
Ik hou van de wind, dus toen ik het boek "Waar de wind
waait' van Nick Hunt zag, kocht ik het meteen.
Ik ben blij dat ik dat deed want wat een geweldig boek
is dat, het komt meteen in mijn top 10 van
mooiste/interessantste boeken die ik ooit heb gelezen.
(hierbij moet ik wel aantekenen dat er boeken in die
top 10 staan, die ik anderen aanraad en dat 
niemand er dan vervolgens wat aan vind, oh haha)


Het boek gaat over een man (het is non fictie dus echt
gebeurd) die een fascinatie heeft voor de wind en naar
plekken in Europa gaat waar bijzondere winden waaien.
Hij wandelt door die gebieden heen op zoek naar de wind
en vertelt wat hij meemaakt en ook wat over de 
geschiedenis van die gebieden, echt heel fijn beschreven.

Kortom, een aanrader, maar geen garantie dat je het 
ook leuk vind (smaak is een persoonlijk iets)

Mocht het overigens zo hard gaan waaien als voorspeld,
wees dan voorzichtig, bij de beschrijving van windkracht
las ik in een tabel; dat bij windkracht 4 je haar in de
war gaat, bij windkracht 6 je je paraplu met moeite
vast kunt houden, ah dat is allemaal niet zo erg.
Maar bij windkracht 9 staat; 'kinderen waaien
om' hoewel het beeld best grappig is moeten we
maar hopen dat dat niet gebeurd..

Fijne dag
-X-

maandag 7 januari 2019

Vliegen


Eigenlijk kan je met goed fatsoen natuurlijk niet meer
zeggen dat je nog een vliegtuig neemt, tegenwoordig,
het is, zoals iedereen weet, nogal slecht voor het milieu.
Toch vlieg ik regelmatig naar Wenen, ik weet niet zo 
goed wat het alternatief zou zijn, met de auto is het net
zo slecht en met de trein is het eindeloos ver..
Ik zou kunnen gaan fietsen maar dan zou ik zo
ongeveer nu moeten vertrekken als ik daar van de
zomer wil zijn, ik fiets nogal langzaam..
(Ter verdediging zou ik nog willen aanvoeren dat ik 
bijna nooit de auto gebruik, en ik eet zelden vlees,
allebei gunstig voor mijn ecologische voetafdruk en 
misschien compenseert dat mijn Wenen reisjes..:-))
Ik kan ook niet zeggen dat ik het speciaal erg leuk
vind, ook niet vervelend, iets er tussen in, het is 
gewoon een manier om van A naar B te komen..
Wat ik wel heel erg leuk vind is, is dat je op het
vliegveld van Wenen met de trap uit mag stappen.


Dat geeft zo'n 'wat ben ik ontzettend op reis' gevoel.
Toen ik aankwam in Wenen probeerde ik een foto te maken,
maar er staan altijd van die mensen die staan te gebaren
dat je door moet lopen, dus ik nam de foto lopend..
(dat is wel te zien, het is een haastige foto geworden ;-)
Toen ik terug vloog nam ik er nog eentje en die is
per ongeluk, oh haha, wel scherp geworden..

Ga jij nog met een vliegtuig of niet, ik ben benieuwd
wat jouw gedachten daar over zijn..

Ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 4 januari 2019

Dasje breien


Toen mijn kinderen klein waren, heb ik eindeloos veel
kinderkleertjes gebreid, gehaakt en genaaid.
Omdat het allemaal zo pietepeuterig is, is het heel
leuk om te maken en het neemt niet zoveel tijd.
Nu kan ik, tot mijn grote plezier, weer bezig, hoewel ik 
wel moet oppassen dat ik me helemaal mee laat slepen
en met koffers vol dingetjes naar Wenen vertrek
de volgende keer, ze zien me aankomen, haha.
Dan wordt het zoiets als; ojee Ingrid komt weer,
waar zijn al die gebreide dasjes enzo, want dan moet
het kindje die ineens allemaal aan, oh haha
Tot nu toe haakte ik een deken, ik zal het patroon 
volgende week laten zien en een dasje, de rest is
voor de webshop, ik maakte er teveel want het 
is zo'n fijn gedachteloos makkelijk werkje.
Mocht je er ook eentje willen maken, het is heel
makkelijk en ook geschikt voor de beginnende 
breister, zo doe je het:
Zet met breinaalden 4,5 15 steken op en brei ribbels
totdat je 60 cm hebt, dat is is voor een baby tot 
ongeveer 4 maanden, tot een maand of 8 is het 
65 cm en zo kan je het voor elke leeftijd wat 
aanpassen, ook de breedte natuurlijk.
Gebruik fijne zachte wol, ik test het altijd even 
door met de wol langs mijn wang te strijken,
om zo te voelen of het zacht genoeg is,
P moet daar altijd om lachen, maar het werkt wel:-)
Dit dasje is 8 cm breed, mocht je dunnere- of 
dikkere naalden gebruiken maak dan even een proeflapje
en reken even uit hoeveel steken je nodig hebt.
Maak vervolgens 2 pompoms, mocht je niet weten 
hoe, kan je dat zo op internet vinden, ik maakte ze
door verschillende kleuren wol te gebruiken en
en naai ze stevig aan het dasje.

Veel plezier ermee en een goed weekend
-X-

donderdag 3 januari 2019

Kalm aan


Ooh, het pad loopt nu al weer anders dan gedacht
en het jaar is nog maar 3 dagen oud..
Ik heb geen goede voornemens maar ik had wel 
gedacht dat ik echt weer 5 dagen per week zou 
gaan bloggen en dat lijkt nu al niet te lukken.
Ik ben nog steeds in een te-laat-opstaan-ritme en 
het afgelopen half uur heb ik zitten worstelen met
een heel ander bericht dan dit, maar als je haast hebt
om het online te krijgen dan komen de woorden niet.

Ah, dit zal dan de eerste les (weer) zijn dit jaar, kalm aan
en neem je tijd, het is natuurlijk een oud gegeven;
haastig gespoed is zelden goed, maar je hebt nooit iets
aan adviezen als je het niet zelf ervaren hebt, denk je niet?

Mocht jouw pad net zo kronkelig zijn als het mijne
en je nu al weer je grote of kleine verwachtingen 
bij moet stellen, weet dan dat je niet allen bent :-))

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 2 januari 2019

Hup, daar gaan we


Ietsje later dan normaal, ik ben een beetje uit mijn ritme,
door de oudejaarsavond, niet dat ik iets bijzonders deed,
maar de tijd dat ik ga slapen is iets opgeschoven.
Ook ben ik de dagen helemaal kwijt, met dinsdagen 
die voelen als zondagen maar ik heb het even 
nagekeken en het is woensdag vandaag :-)
Woensdag 2 januari 2019, ook dat is even wennen
en januari voelt voor mij als de maandag van het jaar.
Maandagen zijn van die dagen dat je alles wat je uitgesteld
hebt in het weekend moet gaan doen, aan het werk, 
schoonmaken, boodschappen doen omdat alles op is,
enzovoort, je snapt wel wat ik bedoel, denk ik,
het voelt een beetje ongezellig, zonder franje..


Dus, hup, daar gaan we, met zijn allen het nieuwe jaar
in en we zien wel wat het gaat brengen..
Ik heb geen enkel goed voornemen, waarschijnlijk zijn 
ze over een week al lang vergeten en nemen de 
dingen weer gewoon zijn loop.
Begrijp me niet verkeerd, ik zie niet op tegen het jaar,
maar ik ga het dag voor dag nemen, dingen waar ik niets
aan kan veranderen laat ik en voorts ik doe wat ik kan,
zoals me vorig jaar op een willekeurige dag voornam,
en tot nu toe werkt het goed mag ik wel zeggen.

Ik wens je wat Hup en zeker ook kalmte,
plezier en sterkte op je pad, 
welke kant dat ook op zal gaan.
-X-