Knippen, plakken en vouwen.

Vandaag weer eens een ouderwetse zelfmaker, 

helemaal in de sfeer van deze dagen, zelf heb ik geen

kerstversiering dit jaar, ik ga begin volgende week naar

Wenen en P. geeft er niet zoveel om :-)

Je maakt deze het beste van stevig papier, niet te dun,

want dan blijven ze niet zo mooi in model.

Het papier knip je in een vierkant, dat kan elke afmeting

zijn, deze zijn bijvoorbeeld 15 bij 15 centimeter.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Poppetje

Toen ik zwanger was van mijn zoon Daan, tekende 

ik alle geboortekaartjes zelf, de ene na andere,

met het getekende poppetje wat op de foto staat.

Dat poppetje is een blijvertje gebleken, ik tekende 

er honderden in de jaren daarna voor mijn kinderen.

Omdat het eigenlijk alleen een driehoekje is met een

hoofdje kon ik ze in van alles laten doen.

Jaren later haakte ik de pop naar mijn eigen voorbeeld,

laatst vond ik de pop ergen in een koffer, ik was 

helemaal vergeten dat ik hem ooit gemaakt had..

Vlak daarna kwam mijn zoon naar Amsterdam, om te 

vertellen dat zijn vriendin Julia zwanger was,

het was allemaal nog heel pril, maar nu mag ik het 

dan toch eindelijk vertellen, aaah zo fijn..

Zo fijn dat Daan zijn plek heeft gevonden in Wenen,

dat ze dit avontuur samen aan durven gaan en wat

bijzonder dat ik nu oma wordt (haha, ik ben oud :-))

Het oma zijn op afstand wordt wel een uitdaging,

dat worden heel veel reisjes naar Wenen.

Ik zal de pop die ik maakte naar het poppetje op

het geboortekaartje van Daan eens een jurkje geven

zodat ik hem mee kan nemen voor het kindje :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Winterslaap

Goedemorgen op deze wederom grijze en donkere 

maandag, ik moet zeggen dat ik echt met veel moeite 

uit mijn bed kom deze dagen, het is zo lekker onder 

mij stapel dekens terwijl het buiten waait..

Niet dat ik niet op tijd naar bed ga, ik denk soms al 

om 9 uur in de avond, zal ik al..maar dan probeer ik

het nog een beetje te rekken.

Het is zo donker nog 's ochtends dat ik mijn ritme een 

beetje kwijt ben en ik draai me vaak nog even om

in plaats van op te staan en dan lig ik een beetje te

dommelen, maar daar wordt ik dan weer heel suffig van.

Overdag heb ik vaak niet het gevoel dat ik echt wakker

ben geworden en dat ik zo in slaap zou vallen als 

ik even op bed zou gaan liggen.

(de fles op de foto heeft eigenlijk niets met dit verhaal 

te maken, het was de enige foto van een deken 

die ik had, haha)

Dat ik de hele dag in wol gehuld ben, ik ben nogal 

kouwelijk en heb vaak een coltrui en een een vest aan,

helpt mij niet bepaald van dat suffige gevoel af.

Ik ga elke dag een uurtje fietsen en ik slik allerlei

vitamines maar het lijkt allemaal niet te helpen.

Mocht je dit op de enige manier herkennen en de

perfecte, of minder perfecte, vind ik ook al fijn,

remedie weten tegen het gevoel dat je zo ongeveer

in een winterslaap bent gesukkeld, weten, zou je mij

dat willen laten weten..

Bij voorbaar dank.

Ik ga maar eens een kopje koffie drinken, in de hoop

dat ik wat wakkerder wordt, ik moet een hoop doen

vandaag waarbij ik een helder hoofd goed zou 

kunnen gebruiken en ondertussen kijk ik uit naar

het moment dat ik weer onder mijn dekentje kan

kruipen, oh haha, dat duurt nog wel even..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Zuidwesten wind

Mijn moeder hield helemaal niet van de wind, dacht 

ik toen ik vanochtend net wakker was en buiten 

de wind hoorde gieren langs het huisje..

Ze hield ook niet van regen en al helemaal niet 

van de zee, wat niet fijn voor haar was, want

we woonden jaren lang,

zo ongeveer op loopafstand van de zee...

Ik denk dat ze een beetje bang was van de kracht er van,

of misschien de onvoorspelbaarheid en zodra ze kon 

verhuisde weg van de zee en de wind die nu eenmaal

vaak waait als je aan de kust woont.

Ik hou van de zee, van de wind en de regen in dat opzicht

lijk ik totaal niet op haar, maar de laatste tijd merk ik

wel eens dingetjes op bij mezelf waarvan ik dan denk,

nu ben je net je moeder, ohoh, maar het is goed zo.

Vandaag gaan we de as van mijn moeder uitstrooien,

samen met mijn broer en zus die speciaal uit Spanje

over kwam, vandaar dat ik aan haar dacht.

Het is vandaag een regenachtige dag en er staat een 

stevige zuidwesten wind maar toch gaan we..

We brengen haar terug naar de Veluwe waar ze 

geboren is, zo ver mogelijk weg van de zee, ergens

in het haar zo geliefde bos waar de wind niet 

buldert maar de blaadjes zachtjes laat ritselen...

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Bloemen voor P.

Eigenlijk is mijn streven altijd om voor 9 uur een bericht

te posten, maar ik werd, oh wonder, pas om half 9 wakker.

Dat gebeurd me eigenlijk nooit, maar misschien is er een

zorg van me af gevallen en ben ik ontspannen :-)

Gisteren kregen we deze prachtige bloemen van de moeder

van P. om hem te feliciteren met zijn nieuwe baan.

Dat klinkt misschien niet zo heel bijzonder, ware het niet 

dat hij al drie en een half jaar aan het solliciteren is en zo

ongeveer 500 keer reageerde op een vacature..

Uiteindelijk komt het neer op leeftijd, het kan niet liggen aan

zijn opleiding, hij is econoom met veel IT ervaring,

maar dat werd nooit echt gezegd, wel werd er een beetje

omheen gepraat, soms een beetje zenuwachtig :-)

Je hebt teveel ervaring, dat is een goeie, te goed opgeleid,

je past niet in het team en oh ja, ook een hele fijne;

we voelen geen klik, met een sollicitatie via de mail, haha.

Enfin, uiteindelijk zette ik een oproep op Twitter,

behalve veel steunbetuigingen was er een hele fijne

reactie, waar nu iets is uitgekomen, na een lange

en intensieve selectieperiode, zo spannend.

De stress in deze jaren was groot, heel groot

op verschillende niveau's, de afwijzingen, het wachten,

onzekerheid, het verliezen van hoop, de moed weer

vinden om het nogmaals te proberen, constant hier

samen zijn in het kleine huisje en al helemaal niet

te vergeten het financiële aspect van één en ander.

Maar we hebben het volgehouden, hij meestal wat 

beter dan ik, dat moet ik echt zeggen, stresskip die ik ben.

En uiteindelijk komt het toch nog goed, ooh, ik kan 

het me nog nauwelijks voorstellen.

Ik deel dit omdat er vast andere mensen zijn die in 

een vergelijkbare situatie zijn, tegen hen wil ik zeggen;

hou vol, er komt een keer een kantelpunt, waarbij de 

dingen ten goede zullen keren, die gedachte heeft

mij op de been gehouden..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Kaarten en wantjes

Nu maak ik eigenlijk bijna nooit reclame voor mijn kaarten,

of voor mijn handwerk, ik zet wel eens een foto in mijn 

stories van Instagram en af en toe eens hier.

Dat komt omdat ik me er eigenlijk altijd wat ongemakkelijk

bij voel, als je reclame wil zien dan kijk je wel tv, niet?

(dat doe ik dus ook niet, tv kijken, haha)

Maar soms moet je toch even laten weten dat je wat 

gemaakt hebt, niet, anders gebeurt er gewoon helemaal

niets qua verkoop en dat is ook niet helemaal de bedoeling.

Laatst verkocht ik een stapeltje kaarten aan een andere 

webwinkel, wholesale heet dat, dat vond ik nog eens wat.

Zelf zou ik daar dan helemaal niet aan denken, dat een

ander winkeltje ze zou willen verkopen, noch heb ik

ooit iemand benaderd met de vraag of ze dat willen.

Wat zou je ook moeten zeggen, hallo, ik heb hele leuke 

kaarten, wil je ze verkopen, wel, dat gaat nooit gebeuren :-)

Dus je mag wel zeggen dat ik een falend PR beleid heb,

je zo bescheiden mogelijk opstellen en reclame 

is een soort van onmogelijke combinatie..

Dus; ik heb best nog wat kerstkaarten en wantjes en de 

webwinkel gaat over 10 dagen dicht voor een tijdje.

Met de kerst ga ik naar Wenen en daarvoor moet ik

mijn koffer inpakken en me druk maken over van

alles en nog wat, zoals ik dat altijd doe voor ik weg ga,

oh haha, is echt waar :-))

Nou, dat gaat best goed zo met die reclame, dacht ik,

mocht je iets bestellen dan zal ik het zo gezellig

mogelijk maken allemaal.

Ik wens je een fijne dag

-X-

Fotostudiootje

Nu de dagen zo donker zijn is het eigenlijk een wonder

dat het me nog lukt om wat foto's te maken die er

een nog beetje behoorlijk uit zien.

Laatst liet ik mijn camera vallen, of eigenlijk viel hij 

zelf, ik pakte iets in de kast waar hij in lag en toen 

kukelde hij naar beneden, nu doet hij het niet meer.

En omdat ik niet zomaar een nieuwe kan kopen, 

neem ik alle foto's met mijn telefoon.

Bovendien is het zo donker in het huisje dat er maar

een uurtje ofzo per dag een beetje aardig licht is,

bij het raam aan de voorkant.

Daar staat mijn bureau, met mijn pc, maar daarnaast

heb ik een klein beetje ruimte als ik alles aan de 

schuif en daar maak ik mijn foto's, oh haha,

ook die voor de webwinkel. 

Het vraagt wel het uiterste van mijn geduld en 

creativiteit om er iets van te maken, het is zoiets

als roeien met de riemen die je hebt..

(en al helemaal niet denken aan mensen met grote

werkruimtes en meer middelen, dat helpt niet,

of om in de spreekwoorden te blijven; dat helpt

je van de wal in de sloot en het laatste waar

ik wil liggen is in de sloot ;-))

Ik wens je een fijne dag, en misschien een beetje

zonneschijn.

-X-

Kaartjes stempelen

Waar ik echt heel erg goed in ben is dingetjes verzinnen

voor de webwinkel die heel veel tijd kosten, ik mag wel

zeggen dat het een talent is, haha.

Wantjes haken, postzegels uit sorteren op kleur of thema,

het vouwen van sterren en bootjes, inpakken van bestellingen,

mooi papier zoeken, een lintje hier, een plaatje daar.

Allemaal leuk maar ik moet wel echt in de Zen-stand.

(waarmee ik bedoel, als je haast hebt dat het dan echt niks

gaat worden, een eindtijd in gedachten hebben is ook 

geen goed idee, je begint ergens en het is klaar als 

het klaar is, dat is hoe het, het beste werkt :-)

Laatst dacht ik dat het misschien een goed idee was

om kleine kaartjes te maken, die je als label kunt

gebruiken door er een gaatje in te maken met een 

perforator, of als naamkaartje op een bord, of om 

het op een pakje te plakken..

Eerst moest ik alle kaartjes snijden, oh nee, eerst

geschikt papier, dus de hele papierla moest leeg, haha,

daarna het snijden, en nog een keer heel precies 

bijsnijden, anders waren ze niet even groot.

(ik ben ook heel precies, als er het er niet super

netjes uitziet gooi ik het zo in de prullenbak)

Dan kleine papieren bandjes er om maken, fotograferen,

photoshoppen, want het is eigenlijk veel te donker om 

goede foto's te maken en dan in de webwinkel zetten.

Ik verkocht een paar setjes van deze,

als je het allemaal in uren uit zou rekenen,

verdien ik er helemaal niets aan, enfin het zij zo..

De winst zit hem in het kalm bezig zijn met iets leuks.

Je kan deze natuurlijk ook zelf maken als je dat leuk vindt,

de kaartjes zijn 5 bij 7,5 cm (precies 7,5, natuurlijk :-))

groot, je kan ze snijden van dunne karton.

In deze tijd zijn er overal kleine kerst-stempeltjes

te koop, dus die stempel je dan op je kaartjes (logisch)

Ik wens je een fijne maandag

-X-

Koffietentje

Elke ochtend drink ik een kopje koffie, gewoon thuis,

soms samen met P. soms alleen, ik ben soms

nogal vroeg wakker, en dat is prima zo..

Maar soms verlang ik naar zo'n fijn koffietentje zoals

in Lucca, waar je als start van de dag even langs

kunt gaan om je dagelijkse koffie te drinken, met een

lekker broodje of een croissantje erbij, niet altijd

natuurlijk want ik zou helemaal dichtgroeien ;-)

Zo'n tentje met de perfecte cappuccino of macchiato

die je besteld aan de bar, of misschien hoef je helemaal

niet meer te zeggen wat je wil hebben omdat de barman

allang weet wat je gaat zeggen, zoals in dit tentje

waar ze na twee dagen al gewoon precies

het juiste neer kwamen zetten omdat ze hadden

onthouden wat je eerder bestelde, zo leuk.

Mijn dochter Judith en ik zijn hier elke ochtend

geweest, ik dronk koffie, zij thee, we maakten een 

praatje met de barman, hij leerde ons wat Italiaans,

wij probeerde het te spreken tot zijn grote plezier,

waarschijnlijk leek het nergens naar, haha.

We zagen ook vaak dezelfde mensen, die gewoon 

staande aan de bar hun koffie dronken, terwijl ze met

elkaar het grote en kleine nieuws doornamen.

Een heerlijk gebeuren en vaak als ik zo in de

ochtend alleen mijn koffie drink verlang ik even

naar zo'n gemoedelijk tentje met heerlijke koffie,

en een praatje over van alles en nog wat.

Ik heb het nog niet gevonden, dus ik babbel
maar wat tegen jullie, 's ochtends als ik mijn
koffie drink en zit te typen aan mijn tafeltje :-)

Ik wens je een fijn weekend

-X-

Knoopjes

Laatst keek ik eens even in mijn boek Lov-ing wool,

gewoon om eens te zien of ik het nog wel een leuk boek 

vind en misschien ook wel om te zien of ik het 

anders had gedaan mocht ik het overdoen..

Dat was behalve de cover en de naam niet zo, ik denk

dat ik het net zo gedaan had, beter dan dit kan ik het niet.

Ook bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn om

af en toe eens een patroon te delen uit het boek.

Ze staan anders maar ongebruikt in een mapje op 

mijn pc te verstoffen, haha

Dus bij deze de knoopje, het is heel simpel; je haakt

een klein rondje van vasten, dan laat je een draad 

van een centimeter of 50 aan het werkje hangen.

Hoe dikker de wol is die je gebruikt, hoe groter de

knoop, maar dat spreekt voor zich, toch?

Dat draadje steek je door een naald en dan steek je

de naald steeds in het midden, de draad niet te
strak aantrekken en verdeel je de de steken

zo dat je een gelijkmatige knoop krijgt.

Oh ja, hartelijk bedankt voor alle vriendelijke
woorden over mijn vermeende blog-block
en over het maken van berichten waar je verder
niet zo veel aan hebt, maar misschien wel
gezellig zijn, ik maakte er meteen maar eentje :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-

Dag Blog-block

En ooh, nu heb ik een echt blog-block, ik weet ineens 

niets meer te zeggen en alles waar ik aan denk lijkt 

ineens zo onbeduidend en onzinnig..

Ik typte in de afgelopen jaren zo ongeveer 2500 berichten,

allen van geen groot belang, maar gewoon over de 

kleine dagelijkse dingen, leuk en minder leuk..

Maar nu de dagelijkse vaart eruit is, heb ik het gevoel dat

ik met echt iets moet komen, maar ik heb geen idee

wat dat Echt dan zou moeten zijn, echt niet :-)

Dus de bezem moet even door de muizenissen,
(dat woord schoot me te binnen, gebruikt iemand
dat nog wel eigenlijk? )
in mijn hoofd heen, weg met die tobberige gedachten.

Het stof (het zorgen-stof) moet opgeveegd 

worden en een soort van luchtigheid moet zich weer

meester van mij maken, ik ga gewoon weer lala bloggen

zonder mij al te veel af te vragen of het waardevol

of zinnig is en vooral zonder de zorg of iemand

het wel leuk vind, weg met die blog-block, oh haha.

Ik wens je een fijne dag
en ik zeg gewoon tot morgen :-)

-X-

Oh ja, bloggen..

En ooh, is er zomaar weer een week voorbij, 

ik ben niet gestopt hoor met bloggen, elke ochtend

denk ik ; oh ja, ik moet iets op mijn blog zetten,

maar de gedachte vervliegt net zo snel als hij opkwam.

Komt bij dat ik niet zo fit ben dus ik denk dat mijn 

energie daar aan op gaat en ik niet veel over heb..

Enfin, hier een bloemetje voor jou en ik wens je 

een warme week (wat is het ineens koud hè?)

-X-

Achter de geraniums

Eigenlijk zit ik de laatste tijd een beetje achter de

geraniums, ik heb absoluut niet zo'n interessant raam

als dit wat ik fotografeerde in Lucca..

Eigenlijk heb ik zelfs niet eens geraniums, maar gewoon,

luxaflex waardoor ik naar buiten kijk, naar de straat.

Maar zelfs daar gebeurt eigenlijk niet veel bijzonders,

het is een doodlopende straat, en er komt wel eens een

auto langs, of iemand op een fiets, soms laat iemand

een hondje uit in het parkje langs het kanaal,

af en toe is de lucht blauw, vandaag regent het..

Als ik geluk heb vaart er een boot langs, maar dat is 

het wel zo'n beetje, binnen gebeurt ook niet zoveel.

Ik doe wat dingen voor de webwinkel, veeg het huisje

aan, haak een beetje en kijk af en toe wat Netflix.

Eigenlijk vind ik het voor nu prima zo, maar ik vraag 

me soms wel af hoe dat nu verder moet mijn blog,

zijn er nog verhalen te vertellen?

Als er eentje langs komt drijven, zal ik hem zeker

uit de lucht plukken, maar als ik er een keertje niet 

ben hier, dan zag ik er geen, dan zit ik hier in de

ochtend, achter mijn onzichtbare geraniums 

naar buiten te staren, waar dan ook weer niet

zoveel gebeurd..

Ik wens je een fijne dag

-X-

Postduif

Vanuit Lucca stuurde ik verschillende mensen een kaartje,

naar bekenden maar ook naar wat mensen, die ik niet ken,

ik kreeg hun adres, na een oproepje van mij, via hier

en Instagram, ik hou van ansichtkaarten schrijven.

Het hoort bij vakantie vind, een paar, eigenlijk beetje 

lelijke, kaarten uitzoeken, een klein berichtje er op 

zetten en een buitenlandse postzegel plakken, heerlijk.

Dan het zoeken naar een brievenbus, in deze hebben we 

de kaarten maar niet gedaan, hij zat overvol en wie weet

hoe lang de kaarten er al in zaten, misschien wordt hij

wel helemaal niet meer geleegd..

Toch deden mijn kaarten er weken over om uiteindelijk

in Nederland en wat andere landen aan te komen,

ik denk dat sommige er nog niet eens zijn.

Ik vraag me dan af, waarom het zolang duurt, blijven

ze ergens liggen op een stoffig postkantoortje, maken

ze nog stiekem gebruik van de postkoets of nog 

sprookjesachtiger; de postduif?

Ik mag graag het laatste denken, zo'n duif met een petje

op, zodat hij herkenbaar is en een klein tasje met kaarten.
(dan snap ik overigens dat het zo lang duurt, zo'n
klein duifje en dan zo'n eind vliegen)

Ik zal het nooit weten maar mocht iemand een 

postkoets of een duif met een petje gezien hebben

zou je het mij dan willen laten weten ;-)

Ik wens je een fijne dag

-X-