Laatst realiseerde ik me dat ik al bijna 9 jaar geleden
aan deze blog ben begonnen, onwaarschijnlijk toch.
Wat begon als zomaar een aardigheidje werd iets wat
echt een onderdeel van mijn bestaan werd..
Dit is het 2523ste bericht en ik kijk net eens in mijn
statistieken, dat doe ik bijna nooit, het voegt niets toe
wat mij betreft en er zijn bijna 7 miljoen pageviews,
och hemel, ik moest wel drie keer kijken
Nu leek het mij fijn om weer eens iets te maken wat
ik naar lezers op zou kunnen sturen, net zoals ik al eens
deed met de Hupclub kaartjes, de inactieve club mag ik
wel zeggen, ik bezit zelf niet zoveel Hup momenteel.
(ik zal eens zien of ik hem nieuw leven in kan blazen)
Net zoals meestal als ik een vaag idee heb, denk ik er even
over, dan laat ik het rusten en onverwacht komt er dan
zomaar iets langs drijven, in dit geval was het het woord
courage, en dan op zijn Frans uitgesproken.
Op de één of andere manier klinkt het poëtischer dan het
woord moed en daarom gebruikte ik het op de kaartjes
die ik maakte, met mijn allereerste zelfgemaakte stempel,
het logo van de zwaluw wat ik wel gebruikte voor
mijn blog, het staat symbool voor geluk..
Moed of courage is voor mij echt een sleutelwoord;
De moed om elke morgen weer uit je bed te komen,
ook al voel je je als een dweil (dat gebeurt ;-))
en de dingen van de dag onder ogen zien.
De moed om weer verder te gaan na tegenslag
zoals ziekte, een verbroken relatie, financiële problemen
en dat soort gedoe, ook mij is niets bespaard gebleven..
De moed om je staande te houden in deze ingewikkelde
wereld, je hoeft maar naar het nieuws te kijken en
je weet precies wat ik bedoel (om het nog maar niet
te hebben over het huidige politieke klimaat)
De moed om dat allemaal even naast je neer te leggen
en te genieten van de mooie, lieve, grappige dingen
en mensen om je heen..
De moed om je rust en kalmte te bewaren met al die
social media, zelf beperk ik mijn schermtijd tot minder
dan een uur per dag, dat is heerlijk rustig..
De moed om regelmatig te zeggen; ach nu ja en gewoon
door te ademen, ook al beneemt het leven je soms die adem.
De moed om gewoon af en toe je hoofd te laten hangen,
als het echt teveel wordt en je terug te trekken op
je eigen vierkante centimeter (met een breiwerkje, haha)
Ah ja, ik zou nog wel even door kunnen gaan maar
waarschijnlijk heb je mijn punt; er is vooral veel moed
(courage :-) nodig en dat zou ik je willen wensen.
Mocht je zo'n kaartje willen ontvangen stuur mij dan
een mailtje, ik geef je dan mijn adres, stuur mij een
envelop met een gefrankeerde envelop aan jezelf
met je adres erop natuurlijk dan stuur ik die terug
met het kaartje er in ( je mag er natuurlijk ook iets
voor mij bij doen in de envelop, een aardig woord
of zo, maar dat mag je helemaal zelf weten:-)
Ik denk overigens niet dat ik nog 9 jaar zal door
bloggen, wie kan er zo ver vooruit kijken, maar
zo lang ik er plezier in heb blog ik voort.
Ik wens je een fijne dag en moed, vooral moed.
-X-
