maandag 30 december 2019

Weg en weer terug


Dus ik ging naar Wenen en ik kwam weer terug,
gek eigenlijk dat de dingen die je doet en gebeuren 
altijd veel meer een verhaal blijken te zijn dan dat
je het werkelijk meemaakt..
Eerst komt het idee, dan begin je met de voorbereidingen,
je boekt een reis, dan de vraag waar je gaat verblijven,
in mijn geval eerst een paar dagen bij mijn zoon en zijn
vriendin en de overige dagen in een bijzonder fijn 
appartement van een vriendin van hen, in ruil voor het 
water geven van de plantjes.
Dus je maakt afspraken, je stelt je voor hoe het zou zijn,
koopt cadeautjes, maakt dingetjes, doet dingen in en dan
toch weer uit je koffer, bedenkt dingen die je daar zal doen..
En dan is het eindelijk zo ver, dan is het allemaal echt..


Ik moet zeggen dat ik fantastische dagen heb gehad,
het was heerlijk om mijn kleinzoon Timo weer te zien,
het is toch anders dan een filmpje, hoe leuk ook.
We vierden de kerstdagen samen, een dag met de 
familie van mijn zoon's vriendin en een dag met mijn 
broer, zijn vrouw en mijn nichtje (die hier in Amsterdam
ook mijn buren zijn :-) 
Ik wandelde door de stad, las wat fijne boeken en speelde
met Timo en het was allemaal even fijn, maar nu ben ik
zomaar ineens weer hier in Amsterdam.
Nu is dit avontuur ook weer één van de vele verhalen,
in het grote boek van herinneringen..

Tsja, zo gaat dat, die verhalen maken ons tot wat 
we zijn, maken alles wat we meemaken tot een geheel.

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 16 december 2019

Moed

Komende woensdag ga ik weer naar Wenen, ik zal daar
een dag of 10 blijven en de kerstdagen daar vieren,
samen met mijn zoon, zijn vriendin de familie
Helaas heb ik geen mooie roze geruite koffer, noch
zal ik een strik in mijn haar doen en zoals altijd zal ik 
wat zenuwachtig zijn, ik ben gewoon geen reiziger..
Het liefst zou ik de hele reisdag overslaan en maar ik 
zal mijn koffer en al mijn moed pakken en op pad gaan.
Waar ik wel naar uitzie is om in Wenen te zijn, om 
mijn kleinzoon te zien, die zo gegroeid is sinds ik daar
van de zomer was..oh haha straks wordt ik nog zo'n oma 
die gaat zeggen; ooh kom eens hier wat ben je toch groot
geworden terwijl ik een kneepje in zijn wang geef ;-)

Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik hier wat mooie, wijze
woorden zou moeten typen bij wijze van kerstwens,
maar ik kan er geen enkele verzinnen die niet cliché klinken.
In deze tijd kan je makkelijk wat van slag raken (ik wel)
door alle oogverblindende plaatjes op de social media,
de bijzondere kerstbomen, prachtig gedekte tafels en 
al die shiny, happy people, en denken och jee, zo is het
bij mij helemaal niet, nog niet bij benadering..

Ik probeer het inderdaad maar te zien als mooie plaatjes,
niet als het echte verhaal wat er achter zit, je weet nooit
hoe het werkelijk is en mij vooral niet te spiegelen aan 
anderen, je zou het gevoel kunnen krijgen dat je 
mislukt bent of iets dergelijks, een gedachte waar je 
werkelijk verre van moet blijven, lijkt mij.

Zoals Edel Maex in zijn geleide meditaties zegt;
er is niet wat er niet bij hoort, kijk gewoon met een milde
blik naar wat er is, zonder er een oordeel over te geven,
dat zeg ik vaak tegen mezelf en als je dat maar vaak
genoeg doet helpt het wel, mij wel in ieder geval.

Ik wens jou ook alle moed, en natuurlijk ook alle plezier
op je weg en ik meld mij weer aan het einde van het jaar.

-X-

vrijdag 13 december 2019

Mobile


Van de zomer had mijn zoon Daan het verzoek aan mij
om allerlei dieren te tekenen in zwart wit.
Hij wilde daar vervolgens een mobile van maken voor 
mijn kleinzoon Timo, wat ik een leuk idee vind.
Nu ben ik helemaal geen dieren tekenaar, dus ik moest 
er wel even over nadenken of ik dat wel kon.

 Uiteindelijk ben ik gewoon maar begonnen, dat is 
meestal de beste manier, gewoon proberen of het lukt,
dus ik probeerde en probeerde..
Ik maakte de tekeningen allemaal in Photoshop, wat 
natuurlijk niet echt een teken programma is, maar 
het is het enige programma wat ik enigszins beheers.
En eigenlijk ging het best wel lekker, op een gegeven 
moment begonnen ze zelfs op herkenbare dieren te lijken.
(misschien moet ik niet altijd zo snel zeggen dat ik iets
 niet kan, dat is altijd mijn eerste gedachte als er iets 
van mij gevraagd word als ik iets niet eerder deed)


Mijn zoon Daan printte alle dieren op hout en heeft ze
vervolgens uitgezaagd en er een mobile van gemaakt.
Voor de grap maakte hij nog een pinguin voor in 
de plantenbak met kruiden, zo te zien heeft hij naar
zijn zin daar want hij ziet er nogal tevreden uit ;-)

De mobile hangt nu boven de box van Timo, zo leuk,
en oh, zie je de pop liggen op de eerste foto?
Dat is een pop die ik voor Daan maakte toen hij net 
geboren was, ik heb hem altijd bewaard (de pop :-)
en nadat hij gewassen was, hij was nogal stoffig na
al die jaren, is hij nu voor Timo, mooi toch?

Ik wens je een heel goed weekend.
-X-

woensdag 11 december 2019

Vogelverschrikker

Vorige week keek ik per ongeluk in een kringloopwinkel
in een spiegel toen ik er langs liep, ik zeg per ongeluk 
omdat ik niet meer zo'n spiegelkijker ben de laatste tijd.
Ik zie er altijd veel belabberder uit dan in mijn gedachten,
haha, dus waarom zou ik kijken als ik er niet blij van wordt?
Maar goed, toen ik dus in die spiegel keek, schrok ik me rot,
ik leek wel een vogelverschrikker, mijn haar met veel grijs
en helemaal verwaaid, het stond alle kanten op.
(ik ben in die fase dat ik besluit het grijs te laten worden
en dan toch weer niet omdat ik er zo grauw uit zie dan)
Mijn gezicht bleek met wallen en mijn favoriete oude
grijze winterjas die ik al jaren heb zag er wat mottig uit.
Ik vroeg me af of mensen in de winkel het ook zagen..

Terwijl ik naar huis fietste, ik was nog niet bekomen 
van de schrik, dacht ik aan oude vrouw die ik van de
zomer zag op een boerderij waar ze groente verkochten.
Ze had een heleboel verschillende kleren over elkaar
aan, met allerlei prints, grijs haar als een vogelnest, 
een verstelde broek en een grote jaren 70 bril op.
Wat me vooral opviel was dat ze zo comfortabel leek
in haar wonderlijke kleren, ze liep daar, hoe oud ze 
ook was, ontspannen en tevreden rond, aslof ze precies
was wie ze verkoos te zijn, wat een ander er ook van vondt.

Daar zou ik een voorbeeld aan kunnen nemen, gewoon 
zijn wie je bent, met welke kleren je ook aan hebt
grijs haar of niet, op een gegeven moment moet je 
de strijd toch opgeven en er lak aan hebben 
wat, wie dan ook, daar van vindt.
(het is sowieso een onmogelijke opgave om het 
iedereen naar de zin te maken, gaat gewoon niet)
Dus ik heb haar mijn stijl voorbeeld gemaakt in 
gedachten; draag en doe wat bij je past..
(maar ik ga denk ik toch maar eens een nieuwe 
winterjas kopen, haha)

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 9 december 2019

Muts


Eén van de allerleukste dingen om te breien of te haken
voor kleine kindjes vind ik wel mutsen, het is niet al te 
veel werk en er zijn vele varianten mogelijk.
Ik maakte er al verschillende voor mijn kleinzoon Timo
en regelmatig krijg ik foto's van hem met een door mij
gemaakte muts, dat zijn van die 'aaah, wat lief' momenten.
Hoewel eigenlijk elk filmpje of foto bij mij die reactie
oproept, met of zonder muts, haha.
Voor de lol tekende ik allemaal mutsen die ik zou kunnen
maken, niet dat ik dat echt ga doen, hoeveel mutsen heeft
zo'n kleintje nu helemaal nodig, maar de blauwe linksboven 
en de aardbeienmuts heb ik wel gemaakt.


Op Instagram kreeg ik wat reacties van mensen die vonden
dat een roze muts niet kon voor een jongetje, ik zie daar zelf
niet zo'n bezwaar in, misschien zou de vraag moeten zijn;
wil je een baby een aardebei op zijn hoofdje zetten ;-)?
Ik vond het gewoon leuk om te proberen en of Timo hem
ooit zal dragen is aan zijn ouders, mij maakt het niets uit.
Ik gebruik nooit patronen voor mijn haak-en breiwerk, ik 
begin gewoon ergens en ik zie wel of het wat wordt, vaak
lukt het ook helemaal niet, maar ik hou van het proces
van proberen, nog eens en nog eens..
Wel kocht ik als basis voor alle baby dingetjes die ik maakte 
een breiboek van Phildar, zodat ik in ieder geval een 
idee heb van de juiste maten, je kan die baby breiboeken
gewoon online bestellen, mocht je ook zin hebben
in wat handwerk voor kleine kinderen.

Ik wens je een fijne maandag
-X-

vrijdag 6 december 2019

Appelboom


Ooh, als ik dan 's ochtends naar benden kom en het is
nog steeds donker en het regent heb ik het gevoel
dat de hemel een beetje op mij gevallen is..
Ik heb toch een beetje moeite met die eindeloze sombere
dagen zo aan het eind van de middag vind ik het wel 
gezellig, met de kaarsen aan en een breiwerkje.
Maar de uren daarvoor..vind ik het lastig om op gang te
komen, dus zo af en toe stel ik me gewoon voor, 
dat het een aangename lentedag is en ik onder een 
appelboom in het zonnetje sta (eigenlijk moet ik nog 
eens een hoedje van stro kopen voor als het echt zo ver is :-)

Met dat beeld in gedachten trek ik mijzelf dan in gang,
de ene keer werkt het wel en soms ook niet dan rommel 
ik een beetje terwijl de uren verglijden.
Ik heb geleerd mijzelf dat toe te staan; niet te voldoen aan 
alle verwachtingen die ik van mezelf heb, wat ik allemaal 
zou moeten doen en kunnen, maar gewoon te zijn en 
desnoods de hele dag in gedachten onder een appelboom
te staan en nergens toe te komen...

Ik wens je een heel goed weekend
-X-

woensdag 4 december 2019

Interieurblogger (voor éénmaal)


Soms wou ik dat ik een interieur blogger was, dan had ik
altijd iets om over te schrijven, dat ik een nieuwe vaas
had, een nieuwe bank of een bijzondere lamp.
Dat ik dan een huis had met vele kamers, die ik elke keer
opnieuw kon decoreren met allerlei dingetjes afhankelijk 
van het seizoen, en daar iets over zeggen, ik zou zo snel niet
 weten wat, maar misschien zou ik iets kunnen verzinnen..
Dat ik dan geen rommelige kapstok had met een stapel 
schoenen eronder in een veel te krap halletje, maar een
ruime entree die een foto waardig zou zijn.
Ook de stapeltjes op de trap, van die stapeltjes met
onduidelijke dingen, die naar boven of misschien juist
naar beneden moeten, zouden dan ontbreken..


Ooit had ik zo'n huis, lang geleden inmiddels, met vele
kamers waar je door heen kon dwalen, alles zorgvuldig
ingericht met heel veel spullen en dingetjes.
Gek genoeg verlang ik er nooit naar terug, de meeste 
spullen en dingetjes zijn al jaren weg en ik weet
helemaal niet meer wat het allemaal was..
Hier in het kleine huisjes staan de dingen die ik nodig 
heb en dingen waar ik aan gehecht ben, ik koop
 bijna nooit iets nieuws, ik vind het goed zoals het is
 en ik voel geen enkel verlangen om iets 
te veranderen of om iets te vervangen.
(nou ja, heel af en toe, zo vond ik de roze bureaulamp
een tijdje geleden op een rommelmarkt, dat leek mij 
na jaren zonder lamp daar, wel handig :-)
Eigenlijk heb je het zo wel een beetje gezien, ik heb 
nog wel een keukentje, maar dat is onder de dijk 
(dit is een dijkhuisje) en daar is het veel te donker 
om te fotograferen en nog twee slaapkamertjes,
maar daar staat enkel een bed, kast en een bureau.

Enfin, tot zover mijn interieur bloggers carrière, 
best jammer want soms lijkt het mij zo makkelijk
dat je altijd iets hebt om over te schrijven, maar aan
de andere kant kan je naar iets verlangen maar als je
dan eens goed kijkt naar wat er is, blijkt dat vaak
eigenlijk meer dan voldoende:-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 2 december 2019

Mooi weer


Bij mij in de keuken staat een weerhuisje, en hoe dan ook
het mooi-weer-vrouwtje staat altijd buiten.
Ik weet niet of ze besloten heeft om zich niks van het 
weer aan te trekken en bedacht heeft dat elke soort 
weer gewoon mooi weer is..
Als ik een weervrouwtje zou zijn, zou dat niet zo zijn,
soms stormt het, giert de wind rond mijn huisje.
Of het regent het pijpestelen, of het miezert een beetje,
alles lijkt dan wat troosteloos..
Ook heb ik dagen dat het mistig is, dan lijkt de 
wereld ver weg en zie ik alleen wat er rondom mij is.
Soms vriest het, dan voel ik me een beetje bevroren en
lijk ik helemaal niet warm te worden noch kom ik
dan ergens toe, dan draal ik maar wat.
Het ergste vind ik de bewolkte dagen, dat alles zo 
grijs en kleurloos lijkt alsof de hemel op mij viel.
Gelukkig zijn er ook veel dagen dat de zon doorbreekt,
fijne stralende dagen waarop de wereld mij toelacht.
net als bij het mooi-weer-vrouwtje in het huisje 
in de keuken.
 Misschien zou ik een voorbeeld aan haar
 kunnen nemen en elke keer opnieuw besluiten 
dat het, ongeacht het weer, best een goede dag is :-)

Dat wens ik je; gewoon een goede dag.
-X-