maandag 30 december 2019

Weg en weer terug


Dus ik ging naar Wenen en ik kwam weer terug,
gek eigenlijk dat de dingen die je doet en gebeuren 
altijd veel meer een verhaal blijken te zijn dan dat
je het werkelijk meemaakt..
Eerst komt het idee, dan begin je met de voorbereidingen,
je boekt een reis, dan de vraag waar je gaat verblijven,
in mijn geval eerst een paar dagen bij mijn zoon en zijn
vriendin en de overige dagen in een bijzonder fijn 
appartement van een vriendin van hen, in ruil voor het 
water geven van de plantjes.
Dus je maakt afspraken, je stelt je voor hoe het zou zijn,
koopt cadeautjes, maakt dingetjes, doet dingen in en dan
toch weer uit je koffer, bedenkt dingen die je daar zal doen..
En dan is het eindelijk zo ver, dan is het allemaal echt..


Ik moet zeggen dat ik fantastische dagen heb gehad,
het was heerlijk om mijn kleinzoon Timo weer te zien,
het is toch anders dan een filmpje, hoe leuk ook.
We vierden de kerstdagen samen, een dag met de 
familie van mijn zoon's vriendin en een dag met mijn 
broer, zijn vrouw en mijn nichtje (die hier in Amsterdam
ook mijn buren zijn :-) 
Ik wandelde door de stad, las wat fijne boeken en speelde
met Timo en het was allemaal even fijn, maar nu ben ik
zomaar ineens weer hier in Amsterdam.
Nu is dit avontuur ook weer één van de vele verhalen,
in het grote boek van herinneringen..

Tsja, zo gaat dat, die verhalen maken ons tot wat 
we zijn, maken alles wat we meemaken tot een geheel.

Ik wens je een fijne dag
-X-

8 opmerkingen:

  1. Dat klinkt als een mooi kerstverhaal. Wenen ... lijkt mij prachtig voor in het komende voorjaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat klinkt als een fijne kersttijd in Wenen. Alvast een fijne jaarwisseling gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn om samen Kerst te vieren en je familie tegen je aan te kunnen houden. Maar dan is er weer die afstand en kun je alleen genieten van de fijne herinneringen. Voor mij zo herkenbaar met mijn zoon, schoondochter en twee kleinkinderen aan de andere kant van de wereld.
    Gelukkig hebben wij tegenwoordig allerlei middelen om hen te zien en te spreken wanneer we willen. Hoe anders was dat een aantal jaar geleden.
    Goed dat jij jouw zoon en zijn gezin regelmatig opzoekt. Zo groei je met hen mee en ben je echt een onderdeel van hun leven.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En de mooie verhalen in je boek schrijf je zelf door bewust deze gebeurtenissen te (be)leven. Fijne jaarwisseling ❤

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beste Ingrid. Na al die jaren lees ik jouw verhalen nog altijd graag.. het ga je goed in 2020 !

    Kus

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ♥ Fijn voor je,lekker genoten, ♥
    Voorspoedig pad toegewenst door 2020!!!♥

    BeantwoordenVerwijderen
  7. En nog 1 praktische vraag:
    De witte steekjes in de aardbeienmuts : ingebreid of opgemaasd?
    Dankjewel

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)