vrijdag 30 april 2021

Terug in de tijd


 Laatst kreeg ik van iemand het bericht dat als ze 
mijn blog openden er een waarschuwing stond,
dat je hem beter niet kon openen, daar schrok ik van.
Gelukkig weet P. veel van computers enzo en die 
heeft alles grondig bekeken en getest, het probleem 
zit niet in de blog, alle voorzorgsmaatregelen zijn 
genomen, maar het bleek dat er bij veel oudere 
berichten allerlei spamberichten stonden, een virus
scanner die heel strak staat afgesteld
zou dat als slechte links kunnen beoordelen.
Nu haalde ik die altijd weg maar er werden er ook bij 
oudere berichten geplaatst waar ik nooit naar kijk.
Dus nu ben ik handmatig al die berichten aan het weghalen,
dat is eindeloos geduld werk, ik moet alle reacties
bekijken en dan de spam wegklikken, uren en uren werk.
(vandaar dat ik de reacties nu ook eerst goed moet
keuren om te voorkomen dat ik dit moet blijven doen.

Het is een bijzonder werkje, ik ga terug in mijn 
eigen tijd, bij heel veel berichten denk ik ach ja,
dat was ook zo; boeken, verhuizingen, grappen en 
grollen, zelfmakers,  maar ook zorgelijke berichten, 
alles trekt in een lange parade aan mij voorbij.
Het past ook heel erg bij deze periode, het overdenken,
afronden en laten gaan van de dingen.

Ik lees ontelbare leuk reacties opnieuw, maar ik zie 
ook hele lelijke staan, het is maar goed dat ik die 
toen niet zag, ik denk dat ik meteen gestopt was.
Ze zijn waarschijnlijk later geplaatst want ik lees altijd
alle reacties maar dingen als; amateuristisch, niet 
origineel, commentaar op de vorm, taalfouten en ga zo
maar voort, ik heb er een aantal weggehaald, want wie
heeft er wat aan, aan dat gekat op anderen..
Nee, er zijn zoveel meer leuke, lieve en aardige
reacties, echt fantastisch, dat ga ik onthouden en 
ondertussen haal ik honderden spam berichten weg.
(ongelofelijk dat Blogger die allemaal toeliet)

Ik ben nu halverwege 2013, dus nog een paar uur
werk en als het goed is zijn ze dan allemaal weg.
Je kan met een gerust hart mijn blog bekijken,
maar klik niet op zo'n gek spambericht, maar dat 
wist iedereen al toch?

Ik wens je een fijn weekend
-X-

dinsdag 27 april 2021

Dat was eens..


Wat gek eigenlijk hoe dat gaat, vandaag is het Koningsdag,
hoewel ik er nog altijd aan denk als Koninginnedag, en nu
al denk ik, ah ja dat was leuk vroeger terwijl het nog maar
het tweede jaar is dat we het niet kunnen vieren.
Daar dacht ik vanochtend aan toen ik koffie dronk in het 
zonnetje, het was koud maar het licht in de tuin prachtig.
Ik dacht aan de herauten te paard in het dorp in Zeeland
waar ik woonde, die kwamen te paard door de straten
om iedereen wakker te trompetteren; 'Ala je niet opstaat
blijf je maar liggen, moet je maar weten wat er van komt' :-)
Ik dacht aan de Koninginnedagen in Amsterdam, ik 
logeerde dan bij mijn broer, dan gingen we om een uur of 6 
al op pad, op zoek naar allerlei leuke dingetjes waarvan we
niet wisten dat we zochten maar toch ineens wilde hebben.
Ik dacht aan de kinderen die spelletjes deden als zaklopen
en koekhappen met oranje strikken in het haar en rood-wit-
blauwe kleren, aah ja dat was ooit, of zoals ze het zo
mooi in het Duits zeggen, wat ik nu een uur per dag
aan het leren ben; das war einmal...

Sinds ik besloten heb naar Wenen te verhuizen ben ik 
toch nogal melancholisch en dit soort dagen versterken
dat, ik denk veel aan wat was, probeer de dingen rond 
te maken, zo dacht ik ook ineens dat het rondom
deze tijd 10 jaar geleden is dat ik in Driewegen aan 
het inpakken was, op weg naar een ander leven, nu zit 
ik hier tussen de dozen en doe het nog een keertje over.
(toen dacht ik; eens maar nooit weer)

Al die dingen die ooit waren..en hoe snel je er ook weer
aan gewend raakt dat alles anders is, nu lijkt het massaal
vieren van Koningsdag iets geks, al die mensen 
op een dot, ik moet er niet aan denken, zeg.
En als ik soms het gevoel heb dat ik in Wenen nooit zal
kunnen wennen, moet ik er meteen maar achteraan
denken; natuurlijk wel, de geschiedenis 
heeft het bewezen..

Ik wens je een stralende dag
-X-

vrijdag 23 april 2021

Fietsje


Nu ik al bijna een week alleen ben in het huisje en P
een groot deel van de huisraad meenam, in overleg hoor,
het is niet zo dat hij de boel hier leeggeroofd heeft, zie ik
dat er niet zoveel spullen meer over zijn.
Het grootste deel heb ik verkocht of weggegeven, elk 
dingetje heb ik in mijn handen gehad en me daarbij 
afgevraagd of ik het echt nog wilde hebben, ik denk dat
Marie Kondo werkelijk trots op me zou zijn, haha.
Sommige dingen gingen me wel aan het hart, zo deed ik
de meeste wol weg, dat komt omdat mijn spullen nog
een aantal maanden opgeslagen moeten worden, en ik 
denk niet dat het daar van op zou knappen.
Ook mijn fiets gaf ik weg, aan mijn dochter Judith,
die er overigens heel blij mee is, ik aarzelde of ik hem
mee zou nemen maar de straat waar ik ga wonen is heel
druk en de ik zie me daar niet fietsen..


Misschien later als ik aan de buurt en het verkeer gewend
ben durf ik het wel aan en koop ik gewoon een leuk
klein fietsje om wat rond te toeren.
Ik zou niet op de fiets naar mijn zoon kunnen, ja het
kan wel, maar hij woont in een heuvelachtige buurt en 
ik denk niet dat ik naar boven zou kunnen geraken.
Terug wel, ik zou zo van de heuvel afzoeven (dat is een
woord, ik heb het opgezocht, ziet er zo gek uit als je het typt)
Maar vooralsnog ga ik gewoon wandelen en met 
het ov, maar voordat het zover is, ruim ik hier op.
Het voelt wel een beetje gek, zo zonder al die dingen,
lichter denk ik, alsof ze mij hier verankerden aan deze
plek, ik denk dat dat een goed ding is, want als het 
anker te zwaar zou zijn zou ik dit alles nooit kunnen
verlaten, en dat is wel de bedoeling.. (och hemel;-)
Ik wens je een fijn weekend
-X-

maandag 19 april 2021

Gras


Bij he blogbericht van gisteren stond een reactie waar ik
wel een beetje om moest lachen, iemand zei; eindelijk eens
een blogbericht wat ergens over gaat, ooh haha, daar ben ik 
blij om dat me dat na meer dan 2500 berichten en bijna 11
jaar bloggen toch nog gelukt is om zo'n bericht te schrijven.
Ik begrijp dat het moeilijk is om dat te evenaren dus ik 
babbel gewoon maar weer verder..
Na een toch wel turbulent weekend waarin mijn vriend
verhuist is en het huisje halfleeg is en ook echt zo voelt,
is het nu een nieuwe week en moet ik zien of ik een
soort van nieuw ritme kan vinden en de consequenties 
van mijn keuzes kan aanvaarden.
Een plan maken is één ding, maar het vervolgens echt
leven is een ander, je weet dat er emotionele dagen gaan
komen maar het je voorstellen is toch makkelijker..
Omdat dit een periode is van veel dingen af sluiten en
laten gaan, zaai ik de hele tijd maar gras, in de 
spreekwoordelijke zin natuurlijk, in een poging terug 
te kijken naar mooie groene grazige weiden bestrooid
met madeliefjes en pinksterbloemen..
En niet alles te labelen als mislukt, waar ik nogal de
neiging toe heb, nee, de dingen zijn gegaan zoals ze
gingen en misschien is het goed ze te laten rusten.
Zodat ik met een min of meer vredig gemoed kan 
vertrekken naar Wenen, dat is tenminste het streven,
bij sommige dingen groeit het gras goed, bij andere
blijft het een sneu veldje met een paar sprietjes,
het zij zo..

Ik wens je een mooie week
-X-

woensdag 14 april 2021

Ontspan en slaap!


Nu alles hier in huis draait om inpakken, opruimen en 
dat soort dingen, P vertrekt dit weekend met het grootste 
deel van de inboedel, vrees ik dat ik eigenlijk niet zoveel
heb om over te bloggen, ik kan jullie niet eindeloos blijven
vervelen met al mijn bespiegelingen daarover..
Dus ik zat te peinzen wat ik zou kunnen zeggen wat daar 
niet over ging, ik kwam niet tot zo heel veel (waar het hart
vol van is stroomt de mond van over :-) maar 
bedacht me toch nog iets..
Ik dacht ik zou kunnen vertellen over Yoga Nidra, wat ik 
elke avond doe voordat ik ga slapen, nu ja, doe, je hoeft
alleen maar stil te gaan liggen en te luisteren.
Soms lukt dat stil liggen niet helemaal want dan heb ik 
last van onrustige benen zoals ze dat noemen, dat heb
ik soms, dan wil je de hele tijd je benen bewegen, 
ken je dat, heel vervelend vind ik.
Maar goed meestal lukt het wel en dan is het een perfecte
manier om te ontspannen, voor mij in ieder geval.
(en oh, heb ik die ontspanning en slaap nodig!)
Als je het ook eens wil proberen hoef je alleen maar 
op Youtube te zoeken, er zijn vele verschillende, 
lange en korte sessies, Engels of Nederlands gesproken.
Ik heb lang gezocht naar de juiste stem, als iemand
een stem heeft die je niet aanspreekt is het niks,
dan ben je daar de hele tijd mee bezig.
Het fijnste vind ik Lizzy Hill en Grace Yoga, beide
een minuut of 20, maar ik zou er zeker een paar 
proberen als ik jou was, totdat je de juiste hebt gevonden.

Enfin, voor iemand die niets te zeggen heeft is het 
toch nog een heel bericht, bedankt dat je helemaal 
tot hier hebt gelezen, ik wens je een fijne dag
-X-

vrijdag 9 april 2021

Ach ja


Elke keer als ik op Instagram kijk trap ik er toch weer
in en vergaap ik mij aan het leven van anderen.
Het lijkt allemaal zo mooi, de huizen, de dingen die 
gemaakt worden, de gezelligheden en alle pracht en praal.
Het geeft mij soms het gevoel dat ik een uitgeklede 
versie van een leven leidt, hier zijn de dagen vaak eentonig,
alsof ik een soort time loop zit, het huis is een rommel
nu we hier aan het opbreken zijn en qua gezelligheid 
is er ook niet veel te beleven met alle maatregelen.
Maar ik dacht ook, toen ik hier weer eens mee bezig was
dat er misschien ook wel zo naar mij gekeken wordt.
Dat ik hier altijd maar gezellig zit te handwerken en
zomaar naar Wenen ga verhuizen, wat tamelijk
bijzonder klinkt en een prachtig avontuur lijkt.


Het is natuurlijk ook een prachtig avontuur maar aan de
achterkant van de foto's zit natuurlijk altijd een verhaal.
In het geval van de foto van het bootje, een potje 
tijgerbalsem, om het rechtop te kunnen zetten :-)
De foto is mooi maar de achterkant is houtje touwtje,
net zoals het echte leven, het is maar een beetje proberen,
rommelig, wind mee, dan weer tegen, soms blijft de 
boot varen, dan slaat hij weer om, althans bij mij..
Soms ben ik blij om naar Wenen te gaan, dan weer
denk ik dat ik gek ben om het te doen, dan denk ik 
het aankan, al dat geregel dan weer stort ik zo ongeveer
huilend ter aarde, maar ja dat zet je niet op Instagram.

En ik ga er van uit, dat dat bij velen zo is, dat er
niets is wat er niet bij hoort, en daar denk ik dan aan
als ik al die prachtige levens zie, maar er blijft altijd
een klein stukje over, het stukje waarbij ik denk dat
het misschien toch allemaal wel echt is, wie weet..
En als dat zo is, dan gun ik dat iedereen van harte,
echt waar en dan laat ik alle gedachten er aan weer
varen en ploeter ik weer verder, soms met groot 
gemak en soms niet, ach ja...

 Ik wens je een fijn weekend
-X-

dinsdag 6 april 2021

Ben gaan vissen


 Terwijl ik dit blogbericht schrijf sneeuwt het buiten, natte
sneeuw dat wel maar het is toch een gek gevoel zo in April.
De eerste dozen staan al in de kamer omdat P. aan het 
pakken is, er is iets in gang gezet wat niet meer zomaar
teruggedraaid kan worden en ik moet zeggen dat de onrust
voelbaar is de hele dag, ook heb ik het gevoel dat ik de 
hele dag iets moet regelen, maakt niet uit wat, maar als ik
op mijn lijstje kijk valt het eigenlijk allemaal wel mee.
Het enige waar ik echt voor moet zorgen is dat ik soort 
van kalm blijf en de mijn focus hou, ik heb nogal de 
neiging om uit te wapperen in mijn hoofd, dat alles
door elkaar heen loopt en ik mee ga in de onrust.
Dus ik probeer vaste momenten in te bouwen; zoals
een uur per dag Duits leren, yoga doen en wat meditaties.
Verder maak ik lijstjes en streep ik af, elke streep die ik 
ergens door kan halen geeft rust, ook weer gedaan.

Maar het allerliefste zou ik zeggen; ik ben gaan vissen, 
ergens aan de waterkant met een kannetje koffie,
een hapje van het één of ander en natuurlijk een hengel
zonder aas, ik zou er niet echt een vis aan willen hebben.
Ik ben gaan vissen, tot ergens in oktober ofzo, als dit
allemaal achter de rug is en ik in mijn appartement kan.
Dat alles op wonderbaarlijke wijze geregeld was terwijl
ik mindfull onder mijn parasolletje naar het water 
zat te staren en af en toe zwaaide naar iemand die
met een bootje langs kwam varen (het liefst natuurlijk
iemand met een matrozenkiel aan :-)

Maar de realiteit is anders en ik neem mij elke dag 
opnieuw voor kalm te blijven (lukt niet altijd)
en dapper alles te doen waar ik zo tegen op zie.

Het is opgehouden met sneeuwen, het zonnetje schijnt
weer en ik wens je een fijne dag
-X-

donderdag 1 april 2021

Autotas


 In het pakket wat ik laatst naar Wenen stuurde voor 
mijn kleinzoon Timo, deed ik behalve wat gebreide truien,
(zoals deze blauwe) mutsjes en speelgoed ook een gebreid tasje.
Ik dacht eigenlijk niet dat hij er ook echt mee zou gaan 
spelen, dat het meer voor de sier ergens opgehangen
zou worden, maar niet is minder waar..
Eerst kreeg ik een filmpje dat hij met het tasje rondloopt,
en het bijschrift was dat het een hit was, het tasje, zo leuk.
Ik vroeg aan mijn zoon Daan waarom hij er zo veel mee
speelde, hij vertelde dat ze tegen Timo gezegd hadden dat
het een tasje is om auto's te vervoeren, oh haha.
Dan loopt hij naar zijn kamer met een leeg tasje, doet er
een autootje in en brengt het dan naar de kamer, dat is nu
werkelijk toch wel al te schattig, zo lief.
Gisteren kreeg ik een filmpje waarbij Timo probeerde 
wel 5 autootjes in het tasje te proppen, dat ging niet,
daar is het gewoon te klein voor.
Dus nu ben ik een groter tasje aan het breien, een 
autotasje, waar wel alle 5 autootjes inpassen, maar 
misschien wil hij er dan wel 6 in ;-)

Het tasje is overigens heel makkelijk te maken, het is
een gebreide rechthoek die ik dubbel vouwde, de handvaten
maakte ik door 8 steken op te zetten en steeds 1 baan recht,
1 baan averecht te breien, daardoor rolt het aan de 
zijkanten om, heel makkelijk, leuk effect.
Iets er op mazen is gewoon een kwestie van proberen,
maar als je dat lastig vind kan je dat ook weglaten
en bijvoorbeeld streepjes breien.

Ik wens je een fijne dag
-X-