dinsdag 11 mei 2021

Tussentijd


Nu ik hier in de Tussentijd zit en ik me in een
merkwaardig soort vacuüm beweeg, zo voelt het
tenminste maak ik niet zoveel mee.
Ik sorteer spullen uit, maak doosjes waar spullen 
in moeten, alles wat er in past mag mee.
Iemand moet wat regels verzinnen om de dag
door te komen, en iets van  houvast te hebben,
denk je niet ? (dat ben ik in dit geval ;-)
Naast het inpakken heb ik een soort van dagritme 
bedacht, in de ochtend ruim ik wat op, ga af en toe
om wat boodschappen (niet tot mijn plezier)
In de middag wandel ik, doe een half uurtje yoga
en ik probeer wat Qi gong te leren (Chinese bewegings
oefeningen) via You tube, voorgedaan door 
een monnik, het is maar goed dat niemand
mij filmt want ik ben een oude stijve hark.
Maar ik vind het leuk om te doen, dat telt,
lijkt mij, verder natuurlijk mijn dagelijkse Duitse
lessen, wat handwerken en dat is het wel zo'n beetje.

Oh nee, ik wacht, dat is wel een belangrijk 
onderdeel van mijn dagen, ik wacht tot ik 
kan reizen op een verantwoorde manier en 
uiteindelijk in Wenen zal geraken..
Omdat ik niet precies weet wanneer dat zal 
zijn voelen de dagen een beetje traag en 
stroperig alsof ik mij door een schaal met 
vla beweeg, mijn Hup heb ik onderweg wel
verloren alles lijkt vertraagd, zelfs mijn denken..

Ik doe mijn uiterste best om met een fris en 
flitsend bericht te komen, als ik dat heb
verzonnen meld ik mij weer, hartelijke groet
uit de Tussentijd.

-X-

donderdag 6 mei 2021

Weltschmerz

Sinds ik regelmatig in Wenen kom en er nu zelfs
naar toe ga verhuizen, probeer ik mijn Duits wat
te verbeteren, ik deed er niks meer mee sinds ik
op de middelbare school les in had.
Ik kan me zelfs de lerares nog herinneren, ik weet 
zelfs haar naam nog, maar ik zal die niet noemen,
het voegt niets toe en ook  omdat ze regelmatig huilend
de klas verliet, ik weet niet meer waarom, misschien
had ze last van 'Weltschmerz' een prachtige Duitse
uitdrukking die onder andere betekent; droefgeestig
pessimisme (geweldig, dat heb ik ook regelmatig :-)
Maar goed daarna liet ik het Duits voor wat het was,
totdat ik mijn zoon Daan moest overhoren; hij had
er een gloeiende hekel aan en riep regelmatig waarom
zou ik dat allemaal moeten weten, wat een onzin.
Oh haha, je moest het weten jongen,  omdat je in 
Wenen zou gaan wonen, maar dat wist hij toen nog niet,
net als ik, wie had dat ooit gedacht, het leven heeft
soms bijzondere verassingen in petto.

Enfin, nu leer ik Duits, eerst in Wenen uit een lesboek,
maar dat schoot niet erg op, ik deed daar wel erg 
mijn best om Duits te praten, maar zodra ik mijn 
mond opendeed antwoordde iedereen in het Engels.
Dus nu zet ik een tandje bij en leer het via een app,
aah zo hip, elke dag een half uur en daarnaast luister
ik naar Duitse podcasts, dat is natuurlijk allemaal
passieve kennis maar ik hoop toch dat er
toch wat van zal blijven hangen.
(hoewel het Weens dan toch weer anders klinkt
dan het hoog Duits wat ik nu leer)

Dan kan ik straks mijn kleinzoon verstaan, hoewel 
hij tweetalig wordt opgevoed is het toch leuk
dat ik ook het Duits versta, als hij dan 'nein' zegt
dat ik weet wat hij bedoeld (grapje ;-)

Ik wens je een fijne dag en zoals ze in Wenen
onder een bericht zetten Liebe Gruße!

-X-

maandag 3 mei 2021

Nieuwe telefoon (en toen weer niet)


Laatst kocht ik dan eindelijk een nieuwe telefoon,
daar zat ik al maandenlang tegenaan te hikken,
de telefoon die ik had (heb) heeft een probleem
met de batterij, zo is hij vol. en dan weer leeg, je kan 
er geen peil op trekken, heel vervelend.
Maar omdat ik niet van nieuwe dingen hou, zeker
niet van dingen met techniek (dan weet ik precies 
hoe het werkt en dan moet het weer anders) 
stelde ik de aankoop van de telefoon steeds uit.
Nadat de telefoon voor de zoveelste keer uitviel,
kocht ik een nieuwe, op aanwijzing van mijn 
nichtje Guusje, ik ga helemaal op blanco als ik 
zoiets moet kiezen, ik wil alleen maar dat het werkt.
 Toen de telefoon er was, lag hij eerst dagen in de
doos, toen Guusje kwam om hem te installeren
vroeg ze, maar heb je dan niet gekeken, aah nee joh,
een telefoon is een telefoon.

Enfin, ze was een tijd bezig om alles over te
zetten en uiteindelijk werkte alles, leek alles
te werken, want toen ik P belde via What's app
kon hij mij niet horen, wel als hij gewoon belde,
och hemel, ik schoot meteen in de stress.
Hij voelde wel dat overkomst dringend gewenst 
was en na uren proberen en een telefoontje naar 
mijn zoon, die ook nogal handig is met dat soort
dingen, bleek dat één van de microfoontjes het 
niet deed, de telefoon moest terug.
En zo geschiedde, de telefoon ging terug, Guusje 
kwam opnieuw (de lieverd) om mijn oude 
telefoon weer werkende te krijgen (dat lukte;-))

En dt is nu precies waarom ik zo'n hekel heb
aan nieuwe dingen kopen (en nu is het wachten
op de nieuwe telefoon en beginnen we opnieuw)

NB, de foto past natuurlijk helemaal niet bij het
bericht maar een foto van een telefoon leek mij 
niets, dit is overigens wel de tafel waaraan Guusje 
mijn nieuwe telefoon installeerde en waaraan ik
zo ongeveer in tranen was toen hij het niet bleek
te doen, dat wel..

Ik wens je een fijne maandag
-X-