Ik wil niet..

Laatst fietste ik naar huis in de regen en ik had het

koud, ik fietste langs een flatgebouw en hoorde 

een kind echt keihard gillen; ik wil niet naar de dieren-

tuin, ik wil dahat (met zo'n uithaal) niet, ik wil niet..

Daar moest ik even om glimlachen, hoewel ik het wel

te doen had met de ouders, ik weet het nog goed van 

de onwillige kinderen die het op een gillen zetten..

Maar ook dacht ik, wat heerlijk als je gewoon lekker

kan gaan gillen als je ergens geen zin in hebt, 

gewoon gaan schreeuwen en dan is er altijd wel een 

volwassene in de buurt die dan zegt; maar liefje toch,

en je dan probeert te sussen (het kan natuurlijk ook 

zijn dat je op je donder krijgt maar dat is het risico

misschien best waard;-)

Later deze week had ik verschillende momenten waarop

ik eigenlijk ook best zin had om te gillen dat ik dat

niet wilde; toen ik naar de tandarts moest, toen ik kaarten

bij moest bestellen en ineens de hele bestelpagina anders

was (ik heb er een gloeiende hekel aan als dingen op 

mijn pc, die goed werken er ineens anders uitzien)

Toen ik iets voor de webwinkel zocht wat ik niet kon

vinden (omdat er hier zo weinig opbergruimte is, alles staat

 in manden en dozen op elkaar gestapeld en niet op de pak)

Maar dat doe ik natuurlijk niet, stel je voor, haha, dat ik 

stampvoetend en huilend sta te roepen hier in de kamer,

nee, ik haal diep adem en ga gewoon voort, 

mopperend, dat wel..

Maar soms lijkt het me heerlijk al je frustratie over 

het dagelijkse Gedoe er uit te gooien en te gillen;

ik wil dat niet, ik wil alleen maar met een breiwerkje

op de bank zitten, met een kopje thee en een koekje

als dat mogelijk is, alleen maar dat :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-