zaterdag 3 september 2011

Lately I saved myself..(but now I want to go home..)


ik ben al maanden op drift
ik kan er werkelijk geen ander woord
voor bedenken
ik voel me ontheemd
en regelmatig word ik overvallen
door het-ik-wil-naar-huis-gevoel
(waar dat ook wezen moge)
alsof ik te lang op vakantie ben 
 het nu wel in orde vind
en geen koffer meer kan zien


gisteren zat ik in de tuin bij P
zo sprookjesachtig mooi
vredig
ik had vreselijke hoofdpijn
de hele week al
zelfs zo erg dat ik een huisarts bezocht
die niet de mijne was
(ook al zo'n gedoe als je niet 'thuis' bent)
die mij pillen gaf
waar ik zo wazig van werd
dat ik niks anders kon bedenken
dan in de tuin te gaan zitten
en ineens was daar een moment
(ken je dat)
dat Alles Even Op Zijn Plaats Viel..


-Yes, change is good-

even was alles precies goed
zoals het was
ondanks het feit dat alles anders is
niks deed er meer toe
de hoofdpijn niet
de spullen niet
het geen thuis hebben niet
ik was Daar waar ik wezen moest
de zon, de zachte zuidenwind
het ritselen van de bladeren..


-But What now?-

tot ik schrok van de kat,
die volgens P geen naam had,
maar uiteindelijk gewoon Kitty bleek te heten,
zijn nagels in mijn been zette
(ik ga er vanuit dat het uit liefde was..)
en weg was het moment
en Alles viel boven op me
alsof de hemel naar beneden kwam
Wat Nu?
ik zal knopen door moeten hakken
grote beslissingen nemen
een Thuis vinden
mijn koffers uitpakken
en terwijl ik dat doe
zal ik terug verlangen naar Dat Moment
daar in de tuin.. gisteren...

11 opmerkingen:

  1. Heel mooi verwoord... ik wens je heel veel energie en goeds bij het doorhakken van die knopen ;o) Uiteindelijk komt alles goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi geschreven, Ingrid. Zo uit het hart. Het thuis gevoel is ook iets wat ik moeilijk kan vinden. Vreemd dat het meestal niets te maken heeft met 'waar' je bent, maar hoe je je voelt.
    Ik hoop zo voor je dat je de stilte hervindt. In jezelf. En weer kan genieten van het op je plekje zijn xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik hoop dat je snel een fijn plekje vind!

    Knuffel
    Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ingrid wat schrijf je toch mooi! Hoe lastig het ook is uiteindelijk krijg je energie van knopen doorhakken. Heel veel succes! Suus

    BeantwoordenVerwijderen
  5. dat ene moment waar je de rst van je leven aan zult denken.............:)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een openheid, prachtig Ingrid! Jij snakt naar een (t)huis, ik snak naar de vrijheid omdat ik alsmaar aan huis gekluisterd ben. Vertrouw maar op de weg, hij heeft je al zoveel moois gebracht.
    -x-

    BeantwoordenVerwijderen
  7. de thuis zit in jezelf...en eenmaal je eraan toe bent en de eerste stap zet, manifesteert de plaats zich...misschien zeggen die lichamelijke klachten wel meer dan enkel fysieke dingen...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat mooi gezegd! Succes met alles wat nog moet komen, en er komen vast nog meer mooie momenten dat alles Goed is. En koffers voor de laatste keer uitgepakt. Je komt er wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je bent al een heel eind op de weg die je moest afleggen, en aan het eind daarvan staat een lief huisje wat heel graag door jou ingericht wil worden..... groet, Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Sterkte! Ik hoop dat je snel een thuis gaat vinden want zonder thuis kan niemand

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)