donderdag 25 juni 2015

A special encounter..


Op een zinderend warme namiddag reden wij,
door het schijnbaar verlaten landschap
over een duizelingwekkende bergpas heen.
Het was een goede oefening in vertrouwen hebben,
naast iemand zitten die het stuur in handen heeft
terwijl je zelf de afgrond inkijkt.
Een enkele verkeerde beweging en de auto
zou zo over de rand schuiven met alle gevolgen van dien.
(er was geen enkel geruststellend hekje te vinden)
Af en toe ontsnapte mij een Oeh en Aah en
natuurlijk een zucht van verlichting als we boven waren.
Af en toe stopten wij even, om van het uitzicht 
te genieten en de stilte te ervaren, je hoorde enkel
het zingen van de krekels, of het gezoem van de bijen.


Terwijl wij de bergpas afreden achter een vrachtwagentje,
wat hortend en stotend de weg afreed,
zag ik dat het autootje over iets heen reed,
precies tussen de wielen door; was dat nou...
Stop eens even, zei ik (tegen mij onverschrokken chauffeur;)
En ja hoor, het was een schildpad, die midden op de weg zat.
Ik zag enkel het schild, misschien vond hij het autootje 
wat bijna over hem heen was gereden ook een beetje eng..
Ik haalde mijn camera, en precies op het moment
dat ik de eerste foto wilde maken, kwam zijn kop
(of is het hoofdje?) uit het schild..
Hij keek me aan met dat oogje (of ik dacht 
dat hij dat deed) en ik was ontroerd,
wat een bijzondere ontmoeting, ik zag nog nooit
eerder een schildpad, behalve in de dierentuin.
(en nu ja vroeger bij de Fabeltjeskrant)


Ik maande de schildpad richting de kant van de weg,
je moet er toch niet aan denken, dat hij per ongeluk,
onder de wielen van een auto terecht zou komen..
Beetje beter oppassen de volgende keer, zei ik tegen hem
en misschien kan je de volgende keer als je
een vergadering bijwoont van de Zuid Turkse Berg Schildpadden
eens de mogelijkheid bespreken van een vlaggetje 
bij het oversteken van bergwegen...
(gewoon een kleine tip van mijn kant)
Natuurlijk gaf hij geen antwoord, maar wandelde
op zijn gemakje de berm in, wij vervolgden onze weg..

Ik wens je een fijne dag
-X-

13 opmerkingen:

  1. Ja hadden alle overstekende dieren maar een vlaggetje...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heerlijk dat je ons zo meeneemt op je reis. Ik zit gewoon te genieten van je verhalen!!! Ik voorzie nog veeeeeel meer boeken! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heerlijk dat je ons zo meeneemt op je reis. Ik zit gewoon te genieten van je verhalen!!! Ik voorzie nog veeeeeel meer boeken! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heerlijk verhaal weer :). De rest van de vakantieverhalen ook maar deze spant de kroon.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ze hebben daar zeker ook geen Let op!-verkeersbord, voor overstekende schildpadden :-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, ik ben niet de enige die tegen beestjes op de weg praat :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, hier nog één! En tegen de vogels in de tuin... :)

      Verwijderen
  7. Wat schrijf je toch altijd leuk!
    Heb weer genoten van je verhaal en zie het al helemaal voor me hoe je daar dat schildpadje begeleid naar de andere kant van de weg haha.
    Groetjes, Rensina

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hilarisch,dat vlaggetje. En een goed advies natuurlijk. Bedankt voor je kaartje!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wel eens op een camping gestaan waar andere kampeerders een schildpad mee hadden. Omdat die in het hoge gras niet meer te zien was, had hij een rood vlaggetje, dat met een ijzerdraadje om zijn schild zat en recht omhoog boven het gras uitstak. Heel handig, en geestig... (is zeker 40 jaar geleden, maar moest ik ineens aan denken, haha).

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Mijnbroertje had vroeger ook zo'n schildpad. Hij was dol op blote tenen en hapte daar altijd in. Verder at hij heel veel sla. We hebben hem jaren en jaren gehad. Stoffel heette hij :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)