Special day & a bad picture

Dit is een bijzondere dag, ik heb er maandenlang

naar toe gewerkt, om precies te zijn een maand of 7.

Het begon met een idee wat ik vertelde aan mijn 

uitgever en na hun enthousiaste reactie, begon ik wat 

dingen op te schrijven, uit te proberen..

En zo langzamerhand kreeg het hele idee voor een boek

over wol vorm, hoewel het hele concept wel is 

aangepast na een tijdje omdat wat ik mijn hoofd had

toch praktisch onuitvoerbaar leek 

(daar heb ik wel eens vaker last van, haha)

Dus ik haakte, breide, borduurde zo'n 6 uur per dag

een maand of 5 aan een stuk, ik tekende, rekende..

ooh die patronen kloppend maken, jee wat een werk.

Ik maakte honderden foto's in Turkije, Frankrijk en 

hier thuis op een klein tafeltje en een losse witte deur,

die ik in de woonkamer had gezet, omdat ik nergens

een stukje witte wand heb. (ik heb hier een paar

vierkante meter om te werken, bovendien maar 1 raam,

dus ik wachtte uren en uren op het juiste licht)

Tenslotte schreef ik het hele boek aan elkaar,

de teksten zijn al door 4 mensen gelezen en 

ze zijn heel erg enthousiast (pfff)

Vandaag komt een redacteur om alles te bekijken,

en als het goed is, dat hoop ik wel, er is geen tijd

noch energie meer om het opnieuw te doen,

gaat al het werk het volgende week naar Casper Boot

van ontwerpbureau Zilverblauw om er een boek 

van te maken, hij gaf Vive la vie ook al vorm

en ik ben ervan overtuigd dat het mooi wordt.

Dus ik kijk snel nog even alles na, niet dat ik nog wat

kan veranderen, en ik hoop dat alles goed

zal worden ontvangen..

Ik wens je een fijne dag

(ik zie nu dat de foto helemaal niet scherp is, 

nu ja, de boog kan niet altijd gespannen staan ;-)

-X-