Caravan

Toen de kinderen nog klein waren, dacht en riep

ik soms wel eens, als iedereen de deur uit is dan ga

ik in een caravan wonen, een kleintje..

Op een grasveldje (ik hou van grasveldjes) met

bankje onder een boom en een waslijntje.

Met precies genoeg spullen om dat kleine huishouden

draaiende te houden en een bezem om het aan te vegen..

Ik zou het nog steeds wel willen, of zo'n hip tiny house,

hoewel het huisje waar ik nu woon naar de maatstaven

van anderen ook al best heel klein is..

Maar ik vind het groot zat, toen we hier gingen wonen

deed ik al driekwart van de spullen weg en nog steeds 

doe ik dingen weg, ik heb gewoon geen zin meer

in al die dingen, soms staat het me zelfs tegen.

Van de week deed ik weer een opruimronde,

sopte ik kastjes uit, hersorteerde kasten (ik heb er 

maar 2, een voor mijn webwinkel en tekenspullen enzo,

en 1 kledingkastje) en maakte het huisje schoon.

Niet zo charmant als mijn dochter Judith hier 

op de foto, haha, gewoon in mijn joggingbroek,

met rode wangen en verwilderd haar..

De kinderen zijn al lang groot, maar ik hoop nog 

steeds op mijn caravannetje, ooit, ergens, later..

In de tussentijd ben ik bijzonder tevreden met

mijn steeds leger wordende huisje, dat wel :-)

Ik wens je een fijne dag

-X-